Liahona
Voldoening vinden dankzij Jezus Christus
Januari 2024


‘Voldoening vinden dankzij Jezus Christus’, Liahona, januari 2024.

Getrouw ouder worden

Voldoening vinden dankzij Jezus Christus

Waarom gaven mijn nieuwe vrijheid, mogelijkheden en avontuur me geen voldoening toen de kinderen het huis uit waren? Wat ontbrak er?

Afbeelding
hand van de Heiland reikt uit naar moeder wier zoon op zending is en contact met potentiële leden van de kerk opneemt

Illustratie, Dilleen Marsh

Tranen stroomden over mijn wangen toen ik om gemoedsrust bad op het moment dat mijn jongste zoon zijn zendingsaanvraag invulde. Ik wilde echt dat hij op zending ging. Echt waar. Daar bleef ik mezelf van overtuigen.

Ik hou van mijn Heiland en was oprecht blij dat mijn zoon de vreugde kon verkondigen die we door Jezus Christus kunnen vinden. Maar diep vanbinnen was ik bang voor het moment dat hij zou vertrekken. Ik wist dat hij na zijn zending nooit meer echt thuis zou komen. Zelfs als hij thuis woonde, zou het toch anders zijn.

Mijn vriendinnen zeiden dat het geweldig was als alle kinderen de deur uit waren. Mijn man en ik waren enthousiast en keken uit naar de vrijheid en mogelijkheden die we tijdens de opvoeding van onze kinderen niet hadden gehad.

Met die nieuwe vrijheid stortte ik me op allerlei activiteiten. Ik ging met mijn man op reis, leerde orgel spelen voor mijn roeping, speelde met mijn kleinkinderen, en deed tempelwerk en familiegeschiedenis.

Ik vond opwinding en avontuur. Ik vond zelfverbetering. Ik vond geweldige dingen.

Maar toch ontbrak er altijd iets. Ik miste iets. Toen mijn zoon vertrok, bleef er een leegte in mijn hart achter die ik niet kon vullen.

Ongeveer een jaar na zijn vertrek had ik een woedeaanval die kon wedijveren met de ergste driftbuien van mijn kinderen toen ze nog jong waren. Mijn man keek me aan en zei: ‘Michelle, je moet gaan dienen.’ Ik gaf me op voor een dienstbetoonproject.

Toch bleef mijn hart pijn doen. Ik vond het moeilijk om me volledig aan dienstbetoon over te geven of aan andere projecten mee te werken. Nu al mijn kinderen weg waren, had ik het gevoel dat mijn leven nooit meer volledig zou zijn.

Toen ik op een avond om hulp bad, vertelde de Geest me dat ik een leegte voelde die uit verlies voortkomt – het verlies van zingeving. Ik dacht dat ik met dat verdriet had afgerekend toen ik mijn leven met al die geweldige bezigheden had gevuld.

Op zoek naar antwoorden

Toen ik naar antwoorden zocht, vond ik deze uitspraak uit de geschiedenis van de profeet Joseph Smith: ‘Als we [iets of iemand] verliezen op wie we ons hart hebben gezet, moet dat een waarschuwing voor ons zijn. […] Onze gevoelens moeten meer op God en zijn werk zijn gericht dan op onze medemensen.’1

Een lichtflits doorboorde de donkere wolk rond mijn hart. Ik had geprobeerd de leegte van verdriet te vullen met dingen, activiteiten en ervaringen – dienen, liefhebben, talenten ontwikkelen. Allemaal goede dingen, maar ze konden mijn grote leegte niet vullen. Ze genazen niet zoals ik genezen moest worden.

Ik besefte dat die vorm van gemoedsrust en vervulling alleen door onze Heiland, Jezus Christus, kan komen. Jezus heeft gezegd: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven’ (Johannes 14:6). Alleen door Hem vinden we vreugde, volheid, gemoedsrust en voldoening. In Psalmen 16:11 staat: ‘U maakt mij het pad ten leven bekend; overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht.’

Hoe ik veranderde

Mijn leven veranderde niet meteen. Mijn hart genas niet meteen. Maar ik wist waar ik me op moest concentreren.

Mijn gebeden veranderden. Ik vroeg mijn hemelse Vader om hulp zodat ik een betere band met mijn Heiland kon krijgen. Wanneer ik ontmoedigd was, herinnerde ik mijzelf er bewust aan dat Jezus Christus voor me klaarstond en dat Hij mij door de genade van zijn verzoening zou helpen. In mijn Schriftstudie concentreerde ik me meer op het ontwikkelen van een relatie met Hem. Er was tijd voor nodig, maar ik bleef mijn emoties, energie en gedachten op Jezus Christus richten.

Toen ik langer volhield, begon de zware duisternis te verdwijnen. Ik vond elke dag meer vreugde in de kleine daden van dienstbetoon en liefde. Licht en hoop verlichtten mijn pad en vulden de leegte in mijn hart. Omdat ik de Heiland op de eerste plaats zette, kreeg elk aspect van mijn leven meer betekenis en vreugde, van dienen tot tijd doorbrengen met familieleden, van reizen tot het ontwikkelen van mijn talenten. Alles werd rijker met Christus in het middelpunt.

Elk mens maakt een unieke reis door de verschillende levensfasen heen Maar de oplossing voor ons verdriet is gehoor te geven aan deze oproep van Christus: ‘[Kom] met een volmaakt voornemen van hart tot Mij en Ik zal [u] genezen’ (3 Nephi 18:32). Alleen door Hem zullen we echte genezing, gemoedsrust, liefde en vreugde vinden.

De auteur woont in Utah (VS).