“เราเป็นผู้สอนศาสนา”

ภาพ

ผู้หญิงถือหนังสือและกำลังทักทายผู้สอนศาสนา 3 คน

ภาพประกอบโดย ไบรอัน คอลล์

คุณพ่อคุณแม่ของฉันชอบแบ่งปันพระวจนะของพระเจ้า พวกท่านมักจะแจกกล่องที่มีพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ให้ผู้คนในละแวกบ้าน เรือนจำ โรงพยาบาล และโรงเรียนเป็นประจำ

ในส่วนหนึ่งในความพยายามนี้ คุณพ่อจะร้องเพลง อ่านพระคัมภีร์ เป็นพยานถึงพระเยซูคริสต์ และจบด้วยการสวดอ้อนวอน ฉันอยู่ในประสบการณ์นั้นตั้งแต่ยังเด็ก ฉันจึงปรารถนาจะรับใช้พระผู้เป็นเจ้า

แต่เมื่อคุณพ่อของฉันเกิดโรคหัวใจกำเริบ สิ่งที่เราเรียกว่า “การประกาศข่าวประเสริฐ” ก็สิ้นสุดลง ฉันไม่สามารถแจกจ่ายพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ด้วยตนเอง ดังนั้นฉันจึงขออนุญาตคุณพ่อเพื่อหาศาสนจักรของผู้สอนศาสนา

เมื่ออายุ 15 ปี ฉันเริ่มถามคำถามเกี่ยวกับหลักคำสอน บัพติศมา ส่วนสิบ และการจัดตั้งศาสนจักร คุณพ่อของฉันบอกว่าทุกวันนี้ไม่มีศาสนจักรใดปฏิบัติตามสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนแล้ว แต่ถ้าฉันเจอศาสนจักรแบบนี้ ท่านบอกฉันว่าฉันควรจะเข้าร่วม

หลายปีต่อมา ฉันมีความขัดแย้งกับเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง เมื่อเขามาที่บ้านของเราเพื่อขอโทษ เขาได้มอบหนังสือชื่อ มรดกของเรา: ประวัติโดยย่อของศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย ไว้ให้เรา ในหนังสือเล่มนั้น ฉันอ่านเกี่ยวกับมรณสักขีของศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธ เรื่องราวนี้มีอิทธิผลต่อฉันอย่างลึกซึ้ง

ฉันยังพบรูปถ่ายของชายหนุ่มสองคนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ผูกเนคไท และติดป้ายชื่อด้วย ชายหนุ่มสองคนนั้นแบ่งปันพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ไปทั่วโลก ฉันสงสัยว่ามีผู้สอนศาสนาเช่นนี้ในเมืองของฉันหรือไม่

เย็นวันนั้นฉันสวดอ้อนวอนและทูลขอพระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้ฉันพบศาสนจักรของผู้สอนศาสนาของพระองค์ ฉันมองหาผู้สอนศาสนาในวันรุ่งขึ้น ฉันสอบถามทุกคนที่ฉันเห็นว่าสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ

ไม่กี่วันต่อมา ฉันเห็นคนสามคนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ผูกเนคไท และติดป้ายชื่ออยู่ด้านนอกบ้าน! ฉันวิ่งเข้าไปหยิบหนังสือในบ้าน แล้วรีบตามพวกเขาไป

เมื่อฉันตามทัน หนึ่งในสามคนนั้นถามว่า “ให้เราช่วยอะไรไหมครับ?”

“หนังสือเล่มนี้มาจากศาสนจักรของคุณหรือเปล่าคะ?” ฉันถาม

“ใช่ มันเป็นหนังสือของเรา” เขาตอบอย่างกระตือรือร้น “เราเป็นผู้สอนศาสนา”

หลังจากเรียนรู้พระกิตติคุณที่ได้รับการฟื้นฟูเป็นเวลาหลายสัปดาห์ ฉันก็รับบัพติศมาเป็นสมาชิกศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย ส่วนคุณพ่อรับบัพติศมาในอีกหนึ่งปีต่อมา

เนื่องจากฉันยังต้องการรับใช้พระเจ้า—ความปรารถนาที่คงอยู่กับฉันมาตั้งแต่เด็ก—ฉันจึงเริ่มเตรียมตัวรับใช้เป็นผู้สอนศาสนาเต็มเวลา ฉันรู้สึกปีติอย่างยิ่งในวันที่ได้รับเรียกเป็นผู้สอนศาสนาเต็มเวลา!