พระบิดาบนสวรรค์ทรงได้ยินและทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของฉัน

ระบุหลักคำสอน ชูพระคัมภีร์และขอให้เด็กบอกสิ่งที่เราเรียนรู้ในพระคัมภีร์ บอกเด็กๆ ว่าสิ่งหนึ่งที่เราเรียนรู้ในพระคัมภีร์คือวิธีสวดอ้อนวอน

ภาพ

เด็กกำลังสวดอ้อนวอน

ส่งเสริมความเข้าใจและการประยุกต์ใช้(ฟังเรื่องราวพระคัมภีร์): เล่าเรื่องแอลมากับอมิวเล็คกำลังสอนชาวโซรัม (ดู แอลมา 31; 33–34) ให้เด็กทำท่าสวดอ้อนวอนที่ถูกต้อง ถามว่าเรื่องนี้สอนอะไรเกี่ยวกับการสวดอ้อนวอน เขียนคำตอบไว้บนกระดาน ขอให้เด็กสนทนาว่าเรื่องนี้ประยุกต์ใช้กับพวกเขาอย่างไร

ระบุหลักคำสอนและส่งเสริมความเข้าใจ(อ่านพระคัมภีร์): บอกเด็กๆ ว่าพวกเขาสามารถสวดอ้อนวอนพระบิดาบนสวรรค์ได้ทุกที่ทุกเวลา ให้พวกเขาหา แอลมา 33:3–9 อ่านด้วยกันและให้เด็กยกมือทุกครั้งที่ได้ยินสถานที่ซึ่งซีนัสสวดอ้อนวอน เขียนสถานที่เหล่านี้บนกระดาน ช่วยให้เด็กเข้าใจว่าสถานที่เหล่านี้จะมีความหมายต่อพวกเขาอย่างไรในเวลานี้โดยทำบัตรคำเทียบกับปัจจุบัน (ตัวอย่างเช่น สถานที่ซึ่งหนูรู้สึกหลงทางหรือโดดเดี่ยว เทียบกับ “แดนทุรกันดาร”; สนามหญ้า สนามเด็กเล่น หรือสวนสาธารณะ เทียบกับ “ทุ่ง”; และ ชั้นเรียนและการประชุมของเราที่โบสถ์ เทียบกับ “ที่ชุมนุม”) ขอให้เด็กๆ จับคู่บัตรคำให้สอดคล้องกับคำที่อยู่บนกระดาน

ภาพ

เด็กกำลังตอบคำถาม

ส่งเสริมการประยุกต์ใช้(สนทนาเรื่องการสวดอ้อนวอน): แบ่งเด็กออกเป็นกลุ่มๆ และขอให้พวกเขาเล่าประสบการณ์เมื่อพวกเขาสวดอ้อนวอนในสถานที่ซึ่งซีนัสพูดถึง

ระบุหลักคำสอน(เล่นเกม): ก่อนเริ่มปฐมวัยให้เขียนบนกระดานว่า “คำตอบการสวดอ้อนวอนมาจากพระบิดาบนสวรรค์หลายวิธี” และใช้กระดาษปิดคำแต่ละคำไว้ ให้เด็กคนหนึ่งนำกระดาษแผ่นหนึ่งออก และขอให้เด็กที่เหลือทายว่าประโยคนั้นคืออะไร ทำซ้ำจนกว่าเด็กจะเห็นทั้งประโยค และขอให้พวกเขาอ่านพร้อมกัน

ส่งเสริมความเข้าใจ(อ่านพระคัมภีร์): บอกเด็กๆ ว่าโจเซฟ สมิธสวดอ้อนวอนเพื่อให้รู้ว่าจะเข้าร่วมกับศาสนจักรใด อ่านโจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:17ด้วยกันเพื่อดูว่าท่านได้รับคำตอบการสวดอ้อนวอนอย่างไร (ผ่านการเสด็จเยือนจากพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์) บอกเด็กว่าแอลมาสวดอ้อนวอนขอให้แอลมาผู้บุตรเรียนรู้ความจริง อ่าน โมไซยาห์ 27:11 ด้วยกันเพื่อดูว่าแอลมาได้รับคำตอบการสวดอ้อนวอนอย่างไร (เทพมาปรากฏต่อแอลมาผู้บุตร) อธิบายว่าคำตอบการสวดอ้อนวอนส่วนใหญ่มาในวิธีอื่น เขียนข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้ที่บอกวิธีตอบคำสวดอ้อนวอนลงในกระดาษแต่ละชิ้น: คพ. 6:22–23 (ผ่านความรู้สึกสงบ); คพ. 8:2 (ผ่านความนึกคิดและความรู้สึกในใจเรา); โมไซยาห์ 27:36 (ผ่านการกระทำของผู้อื่น); และ 2 นีไฟ 32:3 (ผ่านพระคัมภีร์) ใส่กระดาษลงในภาชนะ ให้เด็กคนหนึ่งหยิบออกมาหนึ่งชิ้นและอ่าน หาข้อพระคัมภีร์อ้างอิง อ่านด้วยกัน และถามเด็กว่าพระคัมภีร์แต่ละข้อสอนอะไรเกี่ยวกับวิธีที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงตอบคำสวดอ้อนวอน

ส่งเสริมการประยุกต์ใช้(ฟังเรื่องเล่า): เชิญแขกสี่คนมาเล่าเรื่องแสดงตัวอย่างวิธีตอบคำสวดอ้อนวอนวิธีหนึ่ง ตัวอย่างอาจมาจากประสบการณ์ส่วนตัว นิตยสารศาสนจักร หรือพระคัมภีร์ ให้เด็กถามครอบครัวที่บ้านเกี่ยวกับช่วงเวลาที่คำสวดอ้อนวอนของพวกเขาได้รับคำตอบ

เพื่อช่วยเด็กฝึกร้องเพลง “การสวดอ้อนวอนของเด็กๆ” (พด, หน้า 6–7) ท่านอาจทำดังนี้

• ขอให้เด็กๆ สมมติว่าอยู่ห่างจากครอบครัวมานานและในที่สุดได้กลับบ้าน พวกเขาเปิดประตูและรอบตัวมีแต่คำปลอบโยนและความรัก อธิบายว่าการสวดอ้อนวอนก็เหมือนกับการเปิดประตูต้อนรับพระบิดาบนสวรรค์ พระองค์ทรงอยู่ที่นั่นเพื่อปลอบโยนและรักเรา พระองค์ทรงต้องการได้ยินและตอบคำสวดอ้อนวอนของเด็กทุกคน

• ขอให้เด็กๆ ฟังคำว่า “ที่นั่น” และ “คำสวด, สวดอ้อนวอน” ขณะที่ท่านร้องสองบรรทัดแรกของเพลง “การสวดอ้อนวอนของเด็กๆ” ให้เด็กแตะหูเมื่อพวกเขาได้ยินคำเหล่านั้น ขอให้พวกเขาร้องเพลงสองท่อนนั้นกับท่าน ทำต่อไปกับเนื้อเพลงที่เหลือโดยให้เด็กคอยฟังเนื้อร้องในแต่ละท่อน

• ร้องข้อสองทีละประโยคและขอให้เด็กร้องตามประโยคที่ท่านชี้ จากนั้นแบ่งเด็กออกเป็นสองกลุ่มและขอให้กลุ่มหนึ่งร้องท่อนแรกของแต่ละประโยค (ตัวอย่างเช่น “สวด”) และอีกกลุ่มจบประโยค (“พระอยู่นั่น”) ขอให้เด็กทุกคนยืนร้องว่า “เด็กเป็นดังชาวสวรรค์ เด็กดังชาวสวรรค์”

ภาพ

เด็กกำลังร้องเพลง