De influisteringen van de Geest

De Heilige Geest is het derde lid van de Godheid, de door de Heiland beloofde Trooster die zijn volgelingen zal onderrichten en hen alles in herinnering zal brengen wat Hij tegen hen heeft gezegd (zie Johannes 14:26).⁴

De Heilige Geest getuigt tot ons hart van de Vader en de Zoon.⁵

[Mijn] getuigenis [van Jezus Christus] heb ik door de macht van de Heilige Geest. Het is een heilige en wonderbaarlijke gave die door openbaring van het derde lid van de Godheid tot ons komt.⁶

De Heilige Geest getuigt van de waarheid. Hij leert [ons] dat wat [we] elkaar niet kunnen leren. Met die schitterende en prikkelende woorden belooft Moroni ons kennis omtrent de waarheid van het Boek van Mormon ‘door de macht van de Heilige Geest’. Moroni verklaart vervolgens: ‘En door de macht van de Heilige Geest kunt u de waarheid van alle dingen kennen’ (Moroni 10:4–5).

Ik ben ervan overtuigd dat deze macht, deze gave, ons ter beschikking staat.⁷

Er is geen grotere zegen die we kunnen ontvangen dan de gave van de Heilige Geest — het gezelschap van de Heilige Geest om ons te leiden, beschermen en zegenen; om als het ware als een zuil voor ons uit te gaan en als een vlam die ons leidt op paden van rechtschapenheid en waarheid. Die leidende macht van het derde lid van de Godheid kunnen wij krijgen als we zo leven dat we die waardig zijn.⁸

We hebben de Heilige Geest nodig bij de uitvoering van onze vele bestuurlijke taken. We hebben Hem nodig bij het evangelieonderwijs in de kerk en aan de wereld. We hebben Hem nodig bij het leiden en onderrichten van ons gezin.

Als we met die Geest leiden en onderwijzen, geven we de mensen voor wie we verantwoordelijk zijn een geestelijke instelling. […]

Zoet zijn de vruchten van onderwijs onder inspiratie van de Heilige Geest. Ze voeden de geest en de ziel.

Ik wil de ouders, die het hoofd van hun gezin zijn, een bijzonder woord van advies geven: we hebben de leiding van de Heilige Geest nodig in onze moeilijke en grote taak om onze gezinsleden geestelijk te sterken.⁹

Luister naar de ingevingen van de Geest. Wees nederig. U kunt vanwege uw geest, uw houding, uw gevoel, uw nederigheid door de hand van de Heer naar iemand geleid worden.¹⁰

Van tijd tot tijd hebben vertegenwoordigers van de media mij geïnterviewd. Bijna allemaal wilden ze weten: ‘Hoe krijgt de profeet van de kerk openbaring?’

Ik antwoord daarop dat het tegenwoordig net zo gaat als in het verleden. Ik heb in dit verband wel eens aan die mediavertegenwoordigers verteld hoe het Elia na zijn krachtmeting met de priesters van Baäl verging:

‘En zie, de Heere ging voorbij, en een grote en sterke wind, die bergen spleet en rotsen in stukken brak, voor het aangezicht van de Heere uit. Maar de Heere was niet in de wind. Na deze wind kwam er een aardbeving, maar de Heere was ook niet in de aardbeving.

‘Op de aardbeving volgde een vuur, maar de Heere was ook niet in het vuur. En na het vuur kwam de stem van een zachte stilte’ (1 Koningen 19:11–12; letterlijk uit het Hebreeuws).

En zo is het. We horen een stille, zachte stem. Die komt in antwoord op ons gebed. En die horen we in de influisteringen van de Geest. Dat kan bijvoorbeeld in de stilte van de nacht gebeuren.

Twijfel ik daaraan? Absoluut niet. Ik heb het al zo vaak meegemaakt.¹¹

Zo bereikt het woord van God ons bijna altijd: niet door bazuingeschal, niet door geleerden, maar door de stille, zachte stem van openbaring. Als we luisteren naar hen die tevergeefs naar wijsheid zoeken en hun middeltjes tegen de ziekten van de wereld luid verkondigen, zijn we geneigd om net als de psalmist te zeggen: ‘Geef het op en weet dat Ik God ben’ (Psalmen 46:11) en net als de Heiland: ‘Wie oren heeft om te horen, laat hij horen’ (Mattheüs 11:15.)¹²

Hoe herkennen we de zaken van de Geest? Hoe weten we of ze van God komen? Door de vruchten. Als het tot groei en ontwikkeling leidt, als het tot geloof en getuigenis leidt, als het leidt tot een betere manier van doen, als het tot goddelijkheid leidt, dan is het van God. Als het ons neerhaalt, als het ons in duisternis voert, als het ons verwart en zorgen baart, als het tot ongeloof leidt, dan is het van de duivel.¹³

U herkent de influisteringen van de Geest aan de vruchten van de Geest — datgene wat verlicht, wat opbouwt, wat positief, bekrachtigend en opbouwend is, en ons tot betere gedachten, woorden en daden aanzet, is van de Geest van God. Wat neerhaalt en ons naar verboden paden leidt, is van de tegenstander. Volgens mij is het zo eenvoudig.¹⁴

Een geleerde heeft eens beweerd dat de kerk tegen intellectualisme is. Als hij met intellectualisme de tak van de filosofie bedoelde die leert ‘dat kennis geheel of voornamelijk verkregen wordt door verstandelijk redeneren’ en ‘dat verstandelijk redeneren het beslissende beginsel van de werkelijkheid is’, ja, dan zijn wij tegen een dergelijke beperkte interpretatie van godsdienst. (Citaten uit Random House Dictionary of the English Language, 738.) Een dergelijke interpretatie sluit de macht van de Heilige Geest uit die tot en door [ons] spreekt.

Natuurlijk geloven wij in de ontwikkeling van het verstand, maar het intellect is niet de enige bron van kennis. Er schuilt een belofte, gegeven onder inspiratie van de Almachtige, in deze prachtige woorden: ‘God zal u kennis geven door zijn Heilige Geest, ja, door de onuitsprekelijke gave van de Heilige Geest’ (LV 121:26).

De humanisten die het werk van de Heer bekritiseren, de zogenaamde intellectuelen die kleineren, spreken uitsluitend in onwetendheid over geestelijke manifestaties. Zij hebben de stem van de Geest niet gehoord. Zij hebben die niet gehoord omdat zij er niet naar gestreefd hebben en zich niet voorbereid hebben om die waardig zijn. En dan, omdat zij ervan uitgaan dat kennis alleen tot ons komt door redeneren en het gebruik van het verstand, ontkennen zij wat door de macht van de Heilige Geest tot ons komt.

Wat van God is, wordt door de Geest van God begrepen. Die Geest bestaat echt. Voor hen die de werking ervan hebben meegemaakt, is de aldus verkregen kennis net zo echt als wat zij ontvangen door de werking van de vijf zintuigen. Daar getuig ik van. En ik ben er zeker van dat de meeste leden van de kerk daarvan kunnen getuigen. Ik spoor u aan om uw hart altijd op de golflengte van de Geest af te stemmen. Als u dat doet, zal het uw leven verrijken. U zult zich met God, onze eeuwige Vader, verbonden voelen. U zult de zoete vreugde proeven die u op geen enkele andere wijze kunt krijgen.

Laat u niet in de val lokken door de bedrieglijke redeneringen van de wereld, die voor het merendeel negatief zijn, en zelden goede vruchten dragen. Heb geloof in de toekomst, spreek met overtuiging en neem een houding van vertrouwen aan. Door dat te doen, zal uw kracht anderen sterken.¹⁵

Het is mijn gebed dat we voortdurend naar de inspiratie van de Heer en het gezelschap van zijn Heilige Geest zullen streven, zodat we ons werk op een hoog geestelijk niveau kunnen houden. Die gebeden blijven niet onbeantwoord.¹⁶

Afbeelding

gezin bestudeert Schriften

De Heer heeft gezegd dat, als wij de geboden onderhouden, ‘De Heilige Geest [onze] constante metgezel [zal] zijn’ (LV 121:46) om ons te schragen, onderwijzen, leiden, troosten en steunen. Om dat gezelschap te verkrijgen, moeten we erom vragen, ernaar leven, trouw zijn aan de Heer.¹⁷

‘Hoe kunt u de Geest van de Heer altijd bij u hebben?’ Nou, u moet die waardig zijn; u moet de Geest van de Heer waardig zijn. Als u daarvoor zorgt, zult u de Geest bij u hebben. […] Leef gewoon goed. Mijd smerigheid. Mijd pornografie. Mijd die dingen die u verzwakken. De boeken en tijdschriften die u leest, de films en tv-programma’s die u bekijkt en de evenementen die u bijwoont, zijn allemaal van invloed op u, als u zich overgeeft aan de prikkelende dingen die erop gericht zijn om u arm en iemand anders rijk te maken. Mijd ze.¹⁸

U verplicht uzelf elke zondag opnieuw aan uw plechtige belofte en uw verbond om de naam van de Heer Jezus Christus op u te nemen. Hebt u ooit al eens nagedacht over hoe belangrijk dat is? Wat het betekent om de naam van de Heer Jezus Christus met een plechtige belofte op u te nemen en te beloven om zijn geboden te onderhouden? En Hij belooft op zijn beurt plechtig dat we zijn Geest bij ons mogen hebben. Wat is dat geweldig!¹⁹

Het is zo’n zegen om de invloed van een lid van de Godheid te genieten, die gave die we ontvangen hebben van mannen die met goddelijk gezag handelden. Als we deugdzaam blijven, kunnen we de vervulling van deze belofte van de Heer meemaken: ‘De Heilige Geest zal uw constante metgezel zijn en uw scepter een onveranderlijke scepter van gerechtigheid en waarheid; en uw heerschappij zal een eeuwigdurende heerschappij zijn, en zonder dwang zal die u toevloeien, voor eeuwig en altijd’ (LV 121:46).²⁰

• Waarom hebben we de Heilige Geest nodig? (Zie onderdelen 1 en 2.) Wanneer hebt u gevoeld dat de Heilige Geest u leidde en onderwees? Wat hebt u daarvan geleerd?

• Wat kunnen we leren van President Hinckleys uitleg over de manier waarop de profeet openbaring ontvangt? (Zie onderdeel 3.) Waarom is het belangrijk om te weten dat de Heilige Geest meestal door een ‘stille, zachte stem’ communiceert? Wat hebt u uit eigen ervaring geleerd over het herkennen van boodschappen van de Heilige Geest?

• Neem de ‘vruchten van de Geest’ die president Hinckley in onderdeel 4 opsomt door. Hoe kunnen die leringen ons helpen om de invloed van de Geest te herkennen? Wat zijn de gevaren van geloven dat ‘het intellect […] de enige bron van kennis’ is? Welke ervaringen hebt u met het ontvangen van geestelijke kennis gehad?

• Wat denkt u als u president Hinckleys leringen over het gezelschap van de Heilige Geest in onderdeel 5 bestudeert? In welke opzichten bent u door de Heilige Geest gezegend?

1 Korinthe 2:9–14; 1 Nephi 10:17; 2 Nephi 31:17–18; Mosiah 3:19; Moroni 8:25–26; LV 11:12–14

‘Als we onze leerlingen liefhebben, zullen we voor ieder van hen bidden. Dan zullen we ons uiterste best doen om hun interesses, prestaties, behoeften en zorgen te leren kennen. Dan zullen we onze lessen op hun behoeften afstemmen, ook als dat meer tijd en inspanning kost. Dan zullen we het merken als ze er niet zijn, en zullen we hen opmerken als ze er wel zijn. Dan zullen we zo nodig hulp verlenen.’ (Onderwijzen — geen grotere roeping [1999], 31–32.)