Józef i Hyrum Smithowie — świadkowie Jezusa Chrystusa

Łączymy ze sobą imiona Jezusa Chrystusa i Józefa Smitha. Chrystus jest Panem; wypracował ofiarę zadośćuczynienia; jest zmartwychwstaniem i życiem; dzięki Niemu wszyscy ludzie powstaną do nieśmiertelności, a ci, którzy wierzą i przestrzegają Jego praw, zyskają również życie wieczne.

Józef Smith był prorokiem powołanym w tych dniach ostatnich, aby otrzymać przez objawienie zbawienne prawdy ewangelii, a mając moc z wysokości, być prawowitą osobą uprawnioną do sprawowania obrzędów ewangelii.

Jako że prawdy objawione poprzez niego są tymi, które dotrą do każdego narodu przed Drugim Przyjściem, nie jest dziwne, że Moroni powiedział do Józefa Smitha, iż jego „imię […] pozostanie na dobre i złe u wszystkich narodów, plemion i języków, i że wszystkie narody będą o [nim] mówić dobrze i źle” [Józef Smith — Historia 1:33].

Nie ma nic zadziwiającego w tym, że Pan powiedział do Proroka: „Krańce ziemi pytać będą o twoje imię, a głupcy szydzić będą z ciebie, i piekło szaleć będzie przeciwko tobie;

Podczas gdy ludzie czystego serca, roztropni i szlachetni, i cnotliwi szukać będą stale rady, i autorytetu, i błogosławieństw z twojej ręki”. (NiP 122:1–2).

Krańce ziemi zaczynają teraz pytać o imię Józefa Smitha i wielu ludzi w wielu narodach raduje się, że poprzez niego przywrócona została ewangelia.

Od początku tej dyspensacji świadectwo o Jezusie, jak zostało ono objawione Józefowi Smithowi, jest głoszone w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, w większości krajów Europy oraz na wyspach Pacyfiku.

W ostatnich latach miała miejsce niemal niewiarygodna ekspansja tego dzieła w Meksyku, w krajach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej.

Azja jest teraz [w 1971 r.] otwarta na przesłanie ewangelii w sposób, który przewyższa wszystko, co działo się w przeszłości. Kościół został ustanowiony w Japonii i Korei, na Tajwanie i w Hong Kongu, a teraz rozpoczynamy pracę w Tajlandii, Singapurze i w Indonezji.

I nadejdzie taki dzień, dzięki opatrzności Pana, kiedy inne narody — obecnie zamknięte na przesłanie prawdy — otworzą przed nami swe drzwi, a starsi Izraela pójdą do tych narodów i powiedzą im wprost z serca o Chrystusie i ewangelii Jego królestwa, która przyszła na ziemię w tych czasach za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha⁷.

Józef Smith jest objawicielem wiedzy o Chrystusie i zbawieniu dla świata w tych czasach i w tym pokoleniu⁸.

W moim umyśle zawsze najbardziej wyróżniają się dwa tematy. To, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który został ukrzyżowany za grzechy świata i że Józef Smith był prorokiem powołanym i wyznaczonym do zapoczątkowania dyspensacji pełni czasów. Takie jest moje przesłanie dla świata⁹.

Józef Smith […] przyszedł i pod kierunkiem świętych posłańców położył podwaliny pod królestwo Boże i to zadziwiające dzieło, i cud, aby świat mógł być przygotowany na przyjście Pana¹⁰.

Obraz

The Prophet Joseph Smith, Jr. in the Sacred Grove (in Manchester, New York) when he received the First Vision. Joseph is depicted kneeling before God the Father and Jesus Christ. Both God the Father and Christ are portrayed wearing white robes. The Father is presenting Christ to Joseph. There are trees in the background. (Joseph Smith - History 1:15-20)

Wiem, że [Józef Smith] został powołany, wyznaczony przez naszego Ojca w niebie, że otrzymał objawienie i przewodnictwo od Syna Bożego, które miały przynieść korzyść i błogosławieństwo wszystkim ludziom, jeśli tylko je przyjmą¹¹.

W moim umyśle nie ma wątpliwości, że Pan wzbudził Proroka Józefa Smitha i dał mu objawienie, przykazanie, otworzył przed nim niebiosa i powołał go, aby stał na czele tej wspaniałej dyspensacji. Jestem zdecydowanie przekonany, że kiedy był chłopcem i poszedł się modlić, ujrzał i dosłownie przebywał w obecności Boga Ojca i Jego Syna Jezusa Chrystusa; nie mam co do tego najmniejszej wątpliwości — wiem, że to prawda. Wiem, że później odwiedził go Moroni, że otrzymał Kapłaństwo Aarona z rąk Jana Chrzciciela; Kapłaństwo Melchizedeka z rąk Piotra, Jakuba i Jana, a Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został zorganizowany szóstego dnia kwietnia 1830 roku na mocy boskiego nakazu¹².

Wybierając przedstawiciela, który by stał na czele cudownego i „[wspaniałego dzieła]”, które „pojawi się wśród dzieci ludzkich” [zob. NiP 4:1], Pan nie wybrał tego, który byłby wykształcony bądź znał się na tradycjach tego świata. Jego drogi nie są drogami ludzkimi, a Jego myśli nie są jak myśli ludzkie [zob. Ks. Izajasza 55:8]. Osoba, która zdobyła wiedzę świata, musiałaby się oduczyć zbyt wielu tradycji i filozofii ludzkich. Pan w Swej wielkiej mądrości wybrał niewyrobione dziecko — czternastoletniego chłopca. Pan objawił temu młodzieńcowi pełnię ewangelii, której świat by nie przyjął z powodu swej niewiary. Przez te lata niebiańskiego przewodnictwa — jako że był on szkolony przez posłańców, którzy przybyli sprzed oblicza Pana — ten młody mężczyzna, Józef Smith, był przygotowywany do tego, by pokierować dziełem przywrócenia Ewangelii i budowania Królestwa Bożego¹³.

We wszystkich czasach, kiedy ewangelia jest na ziemi, musi być ona objawiona prorokom Pana, a oni muszą być powołani jako prawowici przedstawiciele uprawnieni do sprawowania obrzędów zbawienia swym współbraciom i kierować ich dokonywaniem.

Józef Smith jest prorokiem, którego powołał Pan w tych czasach, aby przywrócił prawdy zbawienia oraz przyjął klucze i moce, aby zarządzać tymi zbawiennymi prawdami.

Pan powiedział do niego: „[…] To pokolenie otrzyma moje słowo za twoim pośrednictwem”. (NiP 5:10). A następnie, odnosząc się do ewangelii przywróconej poprzez Józefa Smitha, Pan powiedział: „Ta ewangelia królestwa będzie głoszona całemu światu, na świadectwo wszystkim narodom i wtedy nadejdzie koniec czyli zniszczenie niegodziwych”. [Józef Smith — Mateusz 1:31]¹⁴.

Teraz mówię:

Józef Smith jest tym, ku któremu w tych czasach mają spoglądać wszyscy ludzie, aby poznać prawdę na temat Chrystusa i Jego ewangelii;

Ostatecznie imię tego proroka będzie znane w każdym zakątku ziemi i pośród wszystkich ludów;

Osoby o uczciwym sercu przyjmą go jako proroka i będą czcić Pana, którego on objawił;

Kościół zorganizowany przez niego na mocy boskiego nakazu rozwija się, ponieważ postępuje zgodnie z objawieniami, które przyszły poprzez niego;

Wszyscy, którzy wierzą w nauki Józefa Smitha i idą wyznaczonym przez niego kursem, dowiedzą się, że Jezus Chrystus jest Synem Boga, który został ukrzyżowany za grzechy świata.

W ten sam sposób, w jaki wiem, że Jezus jest Chrystusem — a jest to przez objawienie od Ducha Świętego — wiem, że Józef Smith jest i był, i na zawsze będzie prorokiem Boga. […]

W duchu świadectwa i dziękczynienia, [dzielę się] tymi natchnionymi słowami z Nauk i Przymierzy: „Prorok Józef Smith i Wizjoner Pana, uczynił więcej, poza Jezusem jedynie, dla zbawienia ludzi na tym świecie niż jakikolwiek inny człowiek, co na nim żył”. (NiP 135:3)¹⁵.

Jestem wdzięczny za przywrócenie wiecznej prawdy w tej ostatniej dyspensacji ewangelii, za misję i posługę Józefa Smitha, Proroka, oraz mojego dziadka Hyruma Smitha, Patriarchy, a także za fakt ponownego przekazania człowiekowi na ziemi kluczy królestwa Bożego¹⁶.

Obraz

Hyrum with his arm around Joseph with men pulling a boat ashore behind them.

„I znowu, zaprawdę, powiadam ci, że błogosławiony jest sługa mój, Hyrum Smith; bowiem Ja, Pan, kocham go dla rzetelności jego serca, i ponieważ on kocha to, co jest prawe przede mną, rzecze Pan”. [NiP 124:15].

Któż nie byłby szczęśliwy, usłyszawszy takie słowa uznania, pokładanej w nim pewności i pochwały, które pochodzą od Pana? Hyrum Smith został jako pierwszy ochrzczony w tej dyspensacji. Przez całe swe życie stał u boku swego brata Józefa i wzmacniał go słowami zachęty, wiarą i oddaną miłością. Hyrum był człowiekiem o wspaniałym, wrażliwym sercu. Był niezwykle pokorny i kochał swego brata bardziej niż własne życie. Okazał to w chwili śmierci, kiedy zyskał koronę męczennika. Był nieustraszony w obronie prawdy. Zaprawdę „kochał to, co jest prawe”.

Hyrum Smith urodził się dziewiątego dnia lutego 1800 roku i był niemal sześć lat starszy od Proroka. Żaden zaszczyt nie stał się udziałem Józefa Smitha, którego by nie dzielił z Hyrumem, który radował się wraz z bratem wszystkimi błogosławieństwami, jakimi obdarzył go Pan. Takiego samego rodzaju braterską miłością darzył Prorok Józef swojego brata Hyruma. Przechodzili razem przez te same smutki i radości. Dosięgły ich te same prześladowania. Dla sprawy Ewangelii dzielili te same lochy, a kiedy nadszedł czas przypieczętowania swojego świadectwa, spoczęła na nich ta sama korona męczeństwa. „Za życia nie byli rozłączeni, i w śmierci ich nie rozdzielono!” [NiP 135:3]. […]

Oto zasłużone słowa uznania z ust Proroka: „Bracie Hyrumie, jakże wierne masz serce! Och, oby Wieczny Jehowa ukoronował twą głowę wiecznymi błogosławieństwami w nagrodę za to, że troszczysz się o moją duszę! Och, jakże wiele smutków dzieliliśmy razem; i znów znajdujemy się w kajdanach bezlitosnej ręki ucisku. Hyrumie, twe imię będzie zapisane w Księdze Zakonu Pańskiego dla tych, którzy przyjdą po tobie, aby spoglądając na ciebie, mogli wziąć przykład z twoich uczynków”.

Prorok powiedział: „Mógłbym się z całego serca modlić, aby wszyscy moi bracia byli tacy jak mój ukochany brat Hyrum, który ma w sobie potulność baranka, niezłomność Joba, czyli, krótko mówiąc, łagodność i pokorę Chrystusa. Kocham go miłością silniejszą niźli śmierć, gdyż nigdy nie dał mi powodu, abym go zganił — ani ja jemu”¹⁷.

Mój dziadek, Patriarcha Hyrum Smith, został powołany, aby dzierżyć klucze tej dyspensacji wraz z Prorokiem Józefem, jego młodszym bratem. Pan powiedział, że na zeznaniach dwóch świadków będzie się opierać wszystko, co ma być ustanowione [zob. II List do Koryntian 13:1]. […]

Józef Smith nie mógł być sam, bo jego dzieło mogłoby się nie powieść, tak jak dzieło Zbawiciela wymagało potwierdzenia jeszcze jednego świadka, a któż inny mógłby świadczyć o Chrystusie, jeśli nie Jego Ojciec? [Zob. Ew. Jana 8:12:–18]. I dlatego Pan powołał jeszcze jednego człowieka, który by towarzyszył Józefowi Smithowi i dzierżył klucze zbawienia w tej dyspensacji, będąc z nim świadkiem dzieła. […]

[…] [Hyrum] był nie tylko powołany do tego, by stać się Patriarchą Kościoła, co było jego prawem pierworództwa, ale w tym samym czasie Pan powiedział do niego:

„I od tej chwili wyznaczam go, aby był prorokiem, i wizjonerem, i objawicielem dla mego Kościoła jako i sługa mój, Józef;

Aby działał także w porozumieniu ze sługą mym, Józefem; i żeby otrzymywał rady od sługi mego, Józefa, który mu wskaże klucze, przez które może prosić i otrzymać, i zostać ukoronowany tym samym błogosławieństwem, i chwałą, i czcią, i kapłaństwem, i darami kapłaństwa, które były kiedyś dane temu, co był mym sługą — Oliverowi Cowdery’emu.

Aby sługa mój, Hyrum, mógł dać świadectwo o rzeczach, jakie mu ukażę, aby imię jego zachowano w chwalebnej pamięci z pokolenia na pokolenie, na wieki wieków”. [NiP 124:94–96].

Zgodnie z tym powołaniem i przykazaniem Prorok Józef Smith nadał Hyrumowi Smithowi wszystkie klucze, upoważnienie i dary kapłańskie, które on, Prorok, dzierżył i które dawniej posiadał Oliver Cowdery. Pan objawił też Hyrumowi Smithowi wszystko, co było konieczne do tego, aby stał się całkowicie i w pełnym stopniu świadkiem wraz ze swoim bratem Józefem jako prorokiem, widzącym, objawicielem i prezydentem Kościoła oraz aby przez cały czas i przez całą wieczność stał na czele tej dyspensacji wraz ze swym bratem Józefem i był świadkiem Jezusa Chrystusa¹⁸.

Razem ze swym bratem, a moim dziadkiem, Patriarchą Hyrumem Smithem, [Józef Smith] przypieczętował swoje świadectwo własną krwią w więzieniu Carthage. I ja chcę choć raz być narzędziem w rękach Pana, które przekaże zbliżającej się ku swemu końcowi ziemi, że zbawienie jest znowu dostępne, ponieważ Pan wzbudził potężnego widzącego w tych dniach, aby ponownie ustanowił na ziemi Jego królestwo¹⁹.

Obraz

Room in Carthage jail seen on slant; men with guns come through door; Joseph is heading for window which reveals crowd below; painting is bathed in reddish hues.

Wznosimy swój głos, by wyrazić wdzięczność za życie i posługę Proroka Józefa Smitha, Patriarchy Hyruma Smitha, a także proroków, apostołów oraz prawych mężczyzn i kobiet, którzy budowali na fundamencie, który oni położyli²⁰.

• Prezydent Smith opowiedział o członkach rodziny, którzy pomogli mu w dzieciństwie pielęgnować świadectwo o misji Józefa Smitha (zob. „Z życia Josepha Fieldinga Smitha”). Co możemy robić, aby pomagać dzieciom w zdobyciu świadectwa o misji Proroka Józefa Smitha?

• W jaki sposób imiona Jezusa Chrystusa i Józefa Smitha są połączone? (Zob. część 1.). W jaki sposób posługa Proroka Józefa Smitha wpłynęła na twoje świadectwo o Zbawicielu i Jego ewangelii?

• Zastanów się nad spostrzeżeniami Prezydenta Smitha na temat powołania przez Pana Józefa Smitha zamiast „tego, który byłby wykształcony bądź znał się na tradycjach tego świata” (część 2.). W jaki sposób to spostrzeżenie może nam pomóc, kiedy czujemy, iż nie jesteśmy odpowiednią osobą do wykonania naszych obowiązków?

• W części 3. Prezydent Smith cytuje Nauki i Przymierza 5:10 i 135:3. Jak mógłbyś wyjaśnić te wersety komuś, kto nie jest obeznany z misją Józefa Smitha?

• Czego możesz dowiedzieć się relacji pomiędzy Józefem Smithem a jego bratem Hyrumem? (Zob. część 4.).

• Jakie towarzyszą ci uczucia, kiedy myślisz o tym, że Józef i Hyrum Smithowie zapieczętowali własną krwią swoje świadectwa? (Zob. część 5.). W jaki sposób możemy uszanować ich ofiarę?

Joseph Smith Translation, Genesis 50:30–31; 2 Nefi 3:5–15; NiP 11:11–26; 76:22–24; 135

Jednym ze sposobów na zachęcenie do pilnego uczenia się jest uważne słuchanie, kiedy ktoś zadaje pytanie lub coś komentuje. „Słuchanie jest wyrazem miłości. Często wymaga poświęcenia. Kiedy prawdziwie słuchamy innych, często rezygnujemy z tego, co chcemy powiedzieć, aby inni mogli wyrazić siebie” ( Nauczanie — nie ma większego powołania [1999], str. 66).