ប៉ាលម៉ៃរ៉ា-ម៉ែនឆែស្ទើរ, ១៨២០–៣១

ផ្ទះ​ឈើ​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ស៊ីញ្ញ័រ ទេវ​តា​មរ៉ូណៃ​បាន​លេច​មក​ឯ​យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅ​បន្ទប់​ខាង​លើ​នៃ​ផ្ទះ​នេះ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ២១–២២ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨២៣ (សូម​មើល យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:២៩–៤៧)។

ស្រែ​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ស៊ីញ្ញ័រ ស្រែ​នេះ​ដែល​មាន​ទំ​ធំ ៤. ៧ ហិកតា គឺ​បាន​ធ្វើ​ដោយ​គ្រួសារ​ស៊្មីធ ពី​ឆ្នាំ ១៨២០ ទៅ ១៨២៩។

ព្រៃ​ពិសិដ្ឋ ការ​និមិត្ត​ទី​មួយ​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជុញ្ញ័រ បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​នេះ នៅ​ដើម​និទាឃៈ​រដូវ​នៃ​ឆ្នាំ ១៨២០ (សូម​មើល យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:១១–២០)។

ផ្ទះ​ក្ដារ​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ស៊ីញ្ញ័រ ផ្ទះ​នេះ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​សង់​នៅ​ឆ្នាំ ១៨២២ ដោយ​អាលវិន ស៊្មីធ ហើយ​គ្រួសារ​ស៊្មីធ​បាន​នៅ​ទី​នេះ ពី​ឆ្នាំ ១៨២៥ ទៅ ១៨២៩។

ភ្នំ​គូម៉ូរ៉ា នៅ​ទី​នេះ​ហើយ​ដែល​ទេវ​តា​មរ៉ូណៃ​បាន​ប្រគល់​ដល់​ព្យាការី​យ៉ូសែប ស៊្មីធ នូវ​ផ្ទាំង​មាស នៅ​ថ្ងៃ​ទី ២២ ខែ​កញ្ញា ១៨២៧ (សូម​មើល យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:៥០–៥៤, ៥៩)។

ស្រែ​របស់​ម៉ាទិន ហារិស ស្រែ​នេះ​ត្រូវ​បាន​កក់ ហើយ​លក់​ភាគ​ខ្លះ​ដើម្បី​បង់ថ្លៃ​បោះពុម្ព​ព្រះ​គម្ពីរ​មរមន។

រោង​ពុម្ព​របស់​អ៊ី ប៊ី ក្រានឌិន ៥ ពាន់​ក្បាល​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​មរមន​បាន​បោះពុម្ព​នៅ​ទី​នេះ ឆ្នាំ ១៨២៩–៣០។

ហាថាវៃ នៅ​អូ​នេះ​ហើយ​ជាទី​ដែល​សា​នាច​ក្រ​បាន​ធ្វើ​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​លើក​ដំបូង។