១៣. វិមាននៅក្រុងណៅវូ
យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជុញ្ញ័រ និងគ្រួសារលោកបានចូលនៅក្នុងវិមាននៅក្រុងណៅវូ នៅខែសីហា ឆ្នាំ ១៨៤៣។ ក្រោយមក ក៏បានតឈ្នៀងមួយនៅឆៀងខាងកើតអគារធ្វើ ២២ បន្ទប់។ ចាប់ផ្ដើមនៅខែមករា ឆ្នាំ ១៨៤៤ អេបេនអេស៊ើរ រ៉ូបិនសុន បានកាន់កាប់ផ្ទះនោះទៅជាផ្ទះសំណាក់ ហើយព្យាការីបានទុកប្រាំមួយបន្ទប់សម្រាប់គ្រួសារលោក។ ផ្ទះនោះបានតាំងទុកជាកន្លែងជួបជុំគ្នា នៃសង្គមមនុស្សនៅក្រុងណៅវូ។ ពួកអ្នកថ្លៃថ្នូរដ៏សំខាន់ៗត្រូវបានទទួលភ្ញៀវនៅទីនេះដោយព្យាការី។
ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ ៖ នៅថ្ងៃទី ២៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ព្យាការីយ៉ូសែប និងហៃរុម ជាបងប្រុសរបស់លោកត្រូវគេបាញ់ស្លាប់នៅក្នុងគុកកាតធេច រដ្ឋអិលលីណោយ ហើយសពរបស់ពួកគេត្រូវបានយកមកផ្ទះនេះ ដើម្បីផ្ដេកក្នុងមឈូសមុនធ្វើបុណ្យសព។ សពពួកគេត្រូវបានកប់នៅផ្នូរខ្មោចតូចមួយរបស់គ្រួសារនៅម្ខាងផ្លូវថ្នល់មេន នៅខាងលិចផ្ទះឈើចាស់ដែលយ៉ូសែបធ្លាប់នៅ កាលលោកទើបមកដល់ក្រុងណៅវូមុនដំបូង។ នាងអិមម៉ា ស៊្មីធបានរស់នៅក្នុងវិមានរហូតដល់ឆ្នាំ ១៨៧១។ គ្រានោះ នាងបានចូលទៅផ្ទះសំណាក់ណៅវូ ជាកន្លែងដែលនាងស្លាប់នៅឆ្នាំ ១៨៧៩។
១៣. វិមាននៅក្រុងណៅវូ ជាផ្ទះសម្រាប់គ្រួសាររបស់យ៉ូសែបស្មីធចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ១៨៤៣។ នៅសម័យដំបូងនៃសាសនាចក្រទីនេះ គឺជាទីជួបជុំគ្នាខាងការរស់នៅក្នុងចំណោមពួកបរិសុទ្ធ។