Salig Pag-usab

Kausa, sa dihang ako batan-on pa kaayo, daklit akong nakahunahuna mahitungod sa paglayas gikan sa panimalay. Sa binata nga paagi, gibati nako nga walay nahigugma kanako.

Ang akong mapaniirong inahan naminaw ug mipasalig kanako. Luwas ako diha sa panimalay.

Gibati ba ninyo sukad nga kamo gustong molayas gikan sa panimalay? Kasagaran, ang paglayas gikan sa panimalay nagpasabot nga ang pagsalig naguba o nawala––pagsalig sa atong kaugalingon, sa usag usa, sa Dios. Kon ang pagsalig mahagit, maghunahuna kita kon unsaon pagsalig pag-usab.

Ang akong mensahe karong adlawa mao, kon kita mopauli sa panimalay o mopadulong sa panimalay, ang Dios moabot sa pagsugat kanato.¹ Diha Kaniya atong makaplagan ang hugot nga pagtuo ug kaisog, kaalam ug pagsabot sa pagsalig pag-usab. Maingon man, naghangyo Siya kanato nga ipadayon ang kahayag alang sa usag usa, mas mapasayloon ug dili kaayo mahukmanon sa atong mga kaugalingon ug sa usag usa, aron ang Iyang Simbahan mahimong usa ka dapit diin kita mobati nga anaa sa panimalay, kon kita mobalik sa unang higayon o mopauli man.

Ang pagsalig usa ka buhat sa hugot nga pagtuo. Ang Dios nagbilin og hugot nga pagtuo diha kanato. Apan, ang tawhanong pagsalig mahimong maguba o mawala kon:

• Usa ka higala, kasosyo sa negosyo, o usa ka tawo nga atong gisaligan dili matinuoron, nakapasakit kanato, o namintaha kanato.²

• Ang usa ka kapikas sa kaminyoon dili matinud-anon.

• Tingali sa wala damha, ang usa ka tawo nga atong gihugugma nag-atubang og kamatayon, kadaot, o sakit.

• Atong giatubang ang wala paabuta nga pagduda sa ebanghelyo, tingali kalabot sa kasaysayan sa Simbahan o palisiya sa Simbahan, ug usa ka tawo nag-ingon nga ang atong simbahan sa usa ka paagi mitago o wala misulti sa tinuod.

Ang ubang mga sitwasyon mahimong dili kaayo piho apan managsama ang importansiya.

Tingali dili nato makita ang atong mga kaugalingon diha sa Simbahan, wala mobati nga angay, mibati nga gihukman sa uban.

O, bisan og atong nabuhat ang tanan nga gipaabot, planohon pa ang mga butang. Bisan pa sa atong personal nga mga kasinatian uban sa Espiritu Santo, mahimong wala pa kita mobati nga ang Dios buhi o ang ebanghelyo tinuod.

Daghan karon ang mibati og dakong panginahanglan sa pagpahiuli sa pagsalig diha sa tawhanong mga relasyon ug sa modernong katilingban.³

Samtang kita mamalandong sa pagsalig, nasayod kita nga ang Dios usa ka Dios sa kamatuoran ug “dili magbakak.”⁴ Nasayod kita nga ang kamatuoran mao ang kahibalo sa mga butang ingon nga sila mao karon, kaniadto, ug sa umaabot.⁵ Nasayod kita nga ang nagpadayong pagpadayag ug inspirasyon haom sa walay kausabang kamatuoran ngadto sa nagkausab nga mga kahimtang.

Nasayod kita nga ang gilapas nga mga pakigsaad makapaguol. “Nagbuhat ako og binuang nga mga butang,” siya nag-ingon. “Makapasaylo kaha ka kanako?” Ang bana ug asawa mahimong maggunitay sa mga kamot, naglaom sa pagsalig pag-usab. Sa lain nga sitwasyon, usa ka binilanggo naghunahuna, “Kon ako nagsunod pa unta sa Pulong sa Kaalam, wala unta ako dinhi karon.”

Nasayod kita sa hingpit nga kalipay diha sa dalan sa pakigsaad sa Ginoo ug sa mga calling sa pagserbisyo diha sa Iyang Simbahan mga pagdapit aron mabati ang pagsalig ug paghigugma sa Dios alang kanato ug sa usag usa. Ang mga miyembro sa Simbahan, lakip ang mga single adult, kasagaran nagserbisyo sa gawas sa Simbahan ug sa atong mga komunidad.

Pinaagi sa inspirasyon, ang bishopric nagtawag og usa ka batan-ong magtiayon sa pagserbisyo diha sa nursery sa ward. Sa una, ang bana naglingkod sa suok, nag-inusara ug layo. Sa hinay-hinay, nagsugod siya sa pagpahiyom sa mga bata. Wala madugay, ang magtiayon nagpahayag og pasalamat. Sa una, miingon sila, ang asawa gusto og mga bata; ang bana dili. Karon, ang pagserbisyo nag-usab kanila ug naghiusa kanila. Kini nagdala usab sa hingpit nga kalipay sa mga bata nganha sa ilang kaminyoon ug panimalay.

Sa laing siyudad, usa ka batan-ong inahan nga may gagmayng mga bata ug ang iyang bana nahibulong ug nabug-atan apan midawat sa dihang siya gitawag sa pagserbisyo isip presidente sa Relief Society sa ward. Wala madugay human niana, unos sa yelo nagputol sa koryente, nagbilin sa mga estante sa tindahan nga walay sulod ug mga panimalay sama ka bugnaw sa mga icebox. Tungod kay sila adunay koryente ug kainit, kining batan-ong pamilya walay kahakog nga miabli sa ilang panimalay ngadto sa daghang mga pamilya ug mga indibidwal hangtod nahuman ang unos.

Ang pagsalig mahimong tinuod kon kita mobuhat og malisod nga mga butang uban ang hugot nga pagtuo. Ang serbisyo ug sakripisyo nagdugang sa kapasidad ug nagpahumok sa mga kasingkasing. Ang pagsalig diha sa Dios ug sa usag usa nagdala og mga panalangin sa langit.

Human nagpabiling buhi sa kanser, usa ka matinud-anong brother nabanggaan sa usa ka kotse. Imbis mobati og kaguol alang sa iyang kaugalingon, mainampuon siyang nangutana, “Unsa ang akong nakat-unan gikan niini nga kasinatian?” Diha sa iyang intensive care unit, gibati niyang naaghat sa pagtan-aw sa usa ka nurse nga naguol tungod sa iyang bana ug mga anak. Ang usa ka pasyente nga gisakitan makakaplag og tubag samtang siya mosalig sa Dios ug motabang sa uban.

Isip usa ka brother nga may mga problema sa pornograpiya naghulat sa gawas sa opisina sa iyang presidente sa stake, ang presidente sa stake nag-ampo aron mahibalo unsaon sa pagtabang. Usa ka klaro nga panghunahuna miabot, “Ablihi ang pultahan ug pasudla ang brother.” Uban sa hugot nga pagtuo ug pagsalig nga ang Dios motabang, giablihan sa lider sa pagkapari ang pultahan ug gigakos ang brother. Ang matag usa mibati og hingpit nga gugma ug pagsalig sa Dios ug sa usag usa. Nalig-on, ang brother makasugod sa paghinulsol ug sa pag-usab.

Samtang ang atong indibidwal nga mga kahimtang mga personal, ang mga baruganan sa ebanghelyo ug ang Espiritu Santo makatabang kanato nga masayod kon, unsaon, ug kanus-a mosalig pag-usab sa uban. Kon ang pagsalig mawala o gibudhian, ang pagmahay ug pagkapakyas tinuod; mao usab ang panginahanglan alang sa pagsabot aron masayod kon kanus-a ang hugot nga pagtuo ug kaisog takos nga kasaligan sa pag-usab sa tawhanong mga relasyon.

Apan, kabahin sa Dios ug personal nga pagpadayag, si Presidente Russell M. Nelson nagpasalig, “Dili na kamo maghunahuna kinsa ang inyong luwas nga masaligan.”⁶ Makasalig kita kanunay sa Dios. Mas nakaila ang Ginoo kanato ug nagmahal kanato labaw pa kay sa atong pagkaila o paghigugma sa atong kaugalingon. Ang Iyang walay katapusan ug hingpit nga kahibalo sa nangagi, sa karon, ug sa umaabot naghimo sa Iyang mga pakigsaad ug mga saad nga kanunay ug siguro.

Salig sa unsay gitawag sa mga kasulatan og “sa pagpadayon sa panahon.”⁷ Uban sa panalangin sa Dios, sa pagpadayon sa panahon, ug nagpadayong hugot nga pagtuo ug pagkamasulundon, makakaplag kita og tubag ug kalinaw.

Ang Ginoo naghupay:

“Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabut sa kabuntagon.”⁸

“Sa Dios isangong kabudlay salig niya kanunay.”⁹

“Sa langit ang kasakit di itugot.”¹⁰

Salig sa Dios¹¹ ug sa Iyang mga milagro. Kita ug ang atong mga relasyon mahimong mausab. Pinaagi sa Pag-ula ni Kristo ang Ginoo, kita makasalikway sa atong hakog nga kinaiyanhong kaugalingon ug mahimong usa ka anak sa Dios, maaghop, mapainubsanon,¹² puno sa hugot nga pagtuo ug tukma nga pagsalig. Kon kita maghinulsol, kon kita mokumpisal ug mobiya sa atong mga sala, ang Ginoo nag-ingon nga Siya dili na mahinumdom niini.¹³ Dili ingon nga Siya makalimot; hinoon, sa talagsaong paagi, kini ingon og nagpili Siya sa dili paghinumdom niini, ni kita kinahanglan.

Salig sa inspirasyon sa Dios sa pag-ila sa maalamong paagi. Makapasaylo kita sa uban diha sa tukma nga panahon ug paagi sumala sa gisulti sa Ginoo nga kita kinahanglan gayud,¹⁴ samtang “magmasinabuton ingon sa mga bitin ug magmalumo ingon sa mga salampati.”¹⁵

Usahay kon ang atong mga kasingkasing labing masulub-on ug mahinulsulon, kita labing bukas ngadto sa paghupay ug paggiya sa Espiritu Santo.¹⁶ Ang pagpanghimaraot ug pagpasaylo nagsugod pinaagi sa pag-ila sa sayop. Kasagaran ang pagpanghimaraot nagpunting sa nangagi. Ang pagpasaylo nagtan-aw sa pagkagawasnon sa umaabot. “Kay gipadala sa Dios ang iyang Anak nganhi sa kalibutan dili aron ang kalibutan iyang pagahukman sa silot; kondili aron ang kalibutan maluwas pinaagi kaniya.”¹⁷

Si Apostol Pablo nangutana, “Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Kristo?” Siya mitubag, “Walay kamatayon, o kinabuhi, … o kahabugon, o giladmon, … nga arang makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, nga anaa ni Kristo Jesus nga atong Ginoo.”¹⁸ Apan adunay usa ka tawo kinsa makapahimulag kanato gikan sa Dios ug ni Jesukristo—ug nga kanang usa ka tawo mao kita, ang atong mga kaugalingon. Sumala sa gisulti ni Isaias, “Ang inyong mga kasal-anan nakapatago sa iyang nawong gikan kaninyo.”¹⁹

Pinaagi sa balaanong gugma ug balaanong balaod, kita responsable alang sa atong mga pagpili ug sa mga sangputanan niini. Apan ang maulaong gugma sa Manluluwas “walay kinutuban ug walay katapusan.”²⁰ Kon kita andam na nga mopauli sa panimalay, bisan kon kita “didto pa sa halayo,”²¹ ang Dios andam uban sa dakong kalooy sa pag-abiabi kanato, sa malipayong paagi nagtanyag sa labing nindot nga Siya aduna.²²

Si Presidente J. Reuben Clark miingon, “Nagtuo ako nga ang atong Langitnong Amahan buot nga moluwas sa tanan niyang mga anak, … nga diha sa iyang hustisya ug kalooy ihatag niya kanato ang labing dako nga ganti alang sa atong mga lihok, ihatag kanato ang tanan nga iyang ikahatag, ug sa bali, nagtuo ako nga siya mopahamtang diha kanato sa labing gamay nga silot nga mahimo alang kaniya sa pagpahamtang.”²³

Diha sa krus, bisan ang maloloy-ong pangamuyo sa Manluluwas ngadto sa Iyang Amahan dili walay kondisyon nga “Amahan, pasayloa sila,” apan hinoon “Amahan, pasayloa sila; kay wala sila makasabot sa ilang gibuhat.”²⁴ Ang atong kabubut-on ug kagawasan adunay kahulogan tungod kita may tulubagon sa atubangan sa Dios ug sa atong mga kaugalingon alang sa kinsa kita, alang sa unsay atong nahibaloan ug gibuhat. Uban sa pagpasalamat, makasalig kita sa hingpit nga hustisya ug sa hingpit nga kalooy sa paghukom sa Dios sa hingpit nga paagi sa atong mga tuyo ug mga lihok.

Atong tapuson samtang kita nagsugod––uban sa pagkamaloloy-on sa Dios samtang kita tagsa-tagsa nga mopauli ngadto Kaniya ug sa usag usa.

Nahinumdom ba kamo sa sambingay ni Jesukristo mahitungod sa usa ka tawo kinsa adunay duha ka anak nga lalaki?²⁵ Ang usa ka anak nga lalaki mibiya sa panimalay ug giusik-usikan ang iyang kabilin. Sa dihang siya nakaamgo sa iyang kaugalingong kasaypanan, kini nga anak nga lalaki naninguha sa pagpauli. Ang laing anak nga lalaki, nagtuo nga siya nagsunod sa mga sugo “tan-awa, sulod niining daghang katuigan,”²⁶ dili gustong moabi-abi sa iyang igsoon diha sa panimalay.

Mga kaigsoonan, palihog mahimo bang hunahunaon ninyo nga si Jesus naghangyo kanato sa pag-abli sa atong mga kasingkasing, sa atong pagsabot, pagkamaloloy-on, ug pagpaubos, ug sa pagtan-aw sa atong mga kaugalingon diha sa duha ka karakter?

Sama sa unang anak nga lalaki o babaye, tingali kita naglaaglaag ug sa wala madugay naninguha sa pagpauli sa panimalay. Ang Dios nagpaabot sa pag-abi-abi kanato.

Ug sama sa laing anak nga lalaki o babaye, kita malumo nga gihangyo sa Dios sa pagmaya samtang ang matag usa kanato mopauli ngadto Kaniya. Nagdapit siya kanato sa paghimo sa atong mga kongregasyon, mga korum, mga klase, ug mga kalihokan nga dili tinago, katoohan, walay peligro––kasigurohan alang sa usag usa. Uban sa pagkamabination, pagkamasinabtanon, ug pagtinahoray, matag usa kanato mapainubsanong nagtinguha sa Ginoo ug nag-ampo ug naghangop sa Iyang gipahiuli nga ebanghelyo nga nagpanalangin kanatong tanan.

Ang atong mga panaw sa kinabuhi tinagsa, apan kita makabalik ngadto sa Dios nga atong Amahan ug sa Iyang Pinalanggang Anak pinaagi sa pagsalig diha sa Dios, sa usag usa, ug sa atong mga kaugalingon.²⁷ Nagtawag si Jesus, “Ayaw kahadlok, sumalig ka lamang.”²⁸ Maingon usab ni Propeta Joseph, hugot ang iyang pagsalig sa pag-amuma sa Langitnong Amahan.²⁹ Minahal nga mga kaigsoonan, minahal nga higala, palihog pangitaa og balik ang hugot nga pagtuo ug pagsalig––usa ka milagro nga Siya nagsaad kanimo karon. Sa sagrado ug balaan nga ngalan ni Jesukristo, amen.