نزدیک‌تر شدن به منجی

سَروَر توضیح داد که در آخرین زمان قبل از بازگشت، «گندم» که او آنها را «[فرزندان] پادشاهی» توصیف می‌کند،^۵ با «علف هرزه‌ها» یا کسانی که خدا را دوست ندارند و احکام او را رعایت نمی‌کنند، در کنار هم رشد می‌کنند. آنها در کنار هم و «هر دو با هم رشد می‌کنند.»⁶

این دنیای ما خواهد بود، با خیر و شر بسیار در هر طرف، تا زمانی که منجی بازگردد.⁷

می‌توانید گاهی احساس نکنید که یک دستۀ قوی و رسیدۀ گندم هستید. نسبت به خود صبور باشید! سَروَر گفت که گندم شامل از ساقه‌های نرمی خواهند بود که رشد می‌کنند.^۸ ما مقدّسین روزهای آخرین او هستیم، و اگرچه هنوز آن چیزی نیستیم که می‌خواهیم باشیم، اما در تمایل خود برای اینکه پیروان واقعی او باشیم، جدی هستیم.

ما متوجه هستیم که با افزایش شر در جهان، بقای روحانی ما و کسانی که دوستشان داریم، مستلزم آن خواهد بود که ریشه‌های ایمان خود به عیسی مسیح را به طور کامل‌تر پرورش دهیم، تقویت و قوی کنیم. پولس رسول به ما توصیه کرد که ریشه دار باشیم، ^۹ مستقر باشیم، و در عشق‌مان به منجی و عزم خود برای پیروی^۱۰ به او استقرار داشته باشیم. امروز و روزهای پیش رو نیاز به تمرکز و تلاش متمرکز بیشتری دارد و از انحرافات، بی احتیاطی و سهل انگاری محافظت می‌کند.^۱۱

امّا حتّی با افزایش تأثیرات دنیوی پیرامون‌مان، نیاز نداریم که بترسیم. سَروَر هرگز قوم (هم) پیمان خود را ترک نخواهد کرد. قدرت ترمیمی هدایای روحانی و هدایت الهی برای نیکوکار وجود دارد.^۱۲ با این حال، این برکت افزوده شده از قدرت روحانی، فقط به این دلیل که بخشی از این نسل هستیم، برای ما پذیرا نیست. زمانی به وجود می‌آید که ایمان خود را به سَروَر عیسی مسیح تقویت می‌کنیم و فرمان‌های او را نگه می‌داریم، هنگامی که او را می‌شناسیم و او را دوست می‌داریم. «این است حیات جاودان» عیسی دعا کرد، «كه آنها تو را خدای واحد حقیقی و عیسی مسیح را كه فرستادهٔ توست بشناسند.»^۱۳

همانطو که ما به خوبی آگاهیم، پیرو واقعی عیسی مسیح بودن و ایمان داشتن به او چیزی بیش از یک تصمیم یکباره است — بیش از یک رویداد یک بار. این یک روند مقدّس، مستمر است که در طول فصول زندگی ما رشد می‌کند و گسترش می‌یابد و تا زمانی که در مقابل پای او زانو می‌زنیم ادامه می‌یابد.

با این گندمی که در میان علف هرزه‌های جهان در حال رشد است، چگونه می‌توانیم تعهّد خود را به منجی در روزهای آینده عمیق‌تر و تقویت کنیم؟

این‌هم سه تا فکر:

اول، ما می‌توانیم خود را کاملاً در زندگی عیسی، آموزه‌های او، عظمت، قدرت او و ایثار مسیح که کفاره اش را پیش می‌آورد، غرق کنیم. منجی گفت «در هر اندیشه‌ای به من روی آورید.»^۱۴ یوحنا یادآوری کرد، «ما به دیگران محبّت می‌کنیم چون اول خدا به ما محبّت كرد.»^۱۵ همانطور که ما عشق او را بهتر تجربه می‌کنیم، او را حتّی بیشتر دوست می‌داریم و به طور طبیعی، بهتر، از سرمشق او در محبت و مراقبت از نیازمندان پیروی می‌کنیم. با هر حرکت صالح به سوی او، ما او را واضح‌تر می‌بینیم.^۱۶ او را می‌پرستیم و با روش‌های کوچک خود سعی می‌کنیم از او الگوبرداری کنیم.^۱۷

در مرحله بعد، همانطور که منجی را بهتر می‌شناسیم و دوست می‌داریم، ما حتی بیشتر می‌خواهیم به او قول وفاداری و اعتماد خود را بدهیم. ما با او پیمان می‌بندیم. ما با وعده‌های خود از تعمید شروع می‌کنیم، و این وعده‌ها و عهدهای دیگر را تأیید می‌کنیم، همانطور که روزانه توبه می‌کنیم، طلب بخشش می‌کنیم و مشتاقانه در دریافت عِشای مقدس هر هفته شرکت می‌کنیم. ما متعهد می‌شویم که «همواره او را به یاد [آوریم] و فرمان‌هایی که او به [ما] داده است را نگاه [داریم].»^۱۸

وقتی آماده هستیم، آیین‌ها و پیمان‌های معبد را می‌پذیریم. با احساس تأثیر جاودانگی در لحظات مقدس و آرام خود در خانۀ سَروَر، با خوشحالی با خدا پیمان می‌بندیم و عزم خود را برای حفظ آنها تقویت می‌کنیم.

بستن پیمان‌ها و وفای به آنها باعث می‌شود که عشق منجی عمیق‌تر در قلب ما فرو برود. در مجلهٔ لیاحونا‌ ی این ماه، رئیس راسل اِم. نلسون گفت: «پیمان[های][مان]، ما را به او نزدیک‌تر و نزدیک‌تر خواهد کرد. … خدا رابطۀ خود را با کسانی که چنین پیوندی با او ایجاد کرده‌اند، رها نخواهد کرد.»^۱۹ و همانطور که رئیس نلسون امروز صبح به زیبایی گفت، «با وقف هر معبد جدید، قدرت خدایی بیشتری به جهان می‌آید تا ما را تقویت کند و با تلاش‌های فزاینده دشمن مقابله کند.»^۲۰

آیا می‌توانیم ببینیم که چرا سَروَر به پیامبرش دستور می‌دهد که معابد مقدّس را به ما نزدیک‌تر کند و به ما اجازه دهد بیشتر در خانۀ او باشیم؟

وقتی وارد خانۀ سَروَر می‌شویم، از تأثیرات دنیوی که علیه ما ازدحام می‌کنند برای مدّتی خلاص می‌شویم، زیرا از هدف خود در زندگی و هدایای جاوید که از طریق منجی خود، عیسی مسیح به ما ارائه شده است، می‌آموزیم.

سرانجام، فکر سوم من: در این جست و جوی مقدّس، ما هدیۀ روح القدس را با تمام وجودمان، ارزشمند، محافظت، دفاع و تضمین می‌کنیم. هم رئیس اِم. راسل بلارد و هم ارشد کِوین دبلیو. پیرسون درست لحظاتی پیش، از هشدار پیشگویانه رئیس نلسون صحبت کردند که من دوباره تکرار خواهم کرد: «در روزهای آینده، ممکن نخواهد بود که بدون هدایت، راهنمائی، و نفوذ آرامش دهندهٔ مداوم روح القدُس زنده بمانیم.»^۲۱ هدیه‌ای که نمی‌شود بر آن قیمت گذاشت. ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا از تجربیات روزانۀ خود محافظت کنیم، بنابراین تأثیر روح القدس با ما باقی می‌ماند. ما نوری برای جهان هستیم و در مواقع ضروری، با کمال میل متفاوت از دیگران را انتخاب می‌کنیم. رئیس دَلین اچ. اُکس اخیراً از جوانان مجرد پرسید آیا جرات دارند متفاوت باشند؟ … [به خصوص] مهم هستند … آن انتخاب‌هایی که در زندگی شخصی خود می‌کنند. … آیا در مقابل مخالفت جهان جلو می‌روند؟^۲۲

در یک پست اخیر در رسانه‌های اجتماعی، از شاگردان عزیز دیگر خواستم تا انتخاب‌هایی را که انجام داده‌اند و مستلزم متفاوت بودن آنها با دنیا است، به اشتراک بگذارند. من صدها پاسخ دریافت کردم.^۲۳ در اینجا فقط چند مورد هستند که (ذکر می‌کنم):

آماندا: من یک پرستار هستم که در زندان محلی کار می‌کنم. من سعی می‌کنم مانند مسیح از زندانیان مراقبت کنم.

رِیچال: من یک خوانندۀ اپرا هستم، و اغلب این امر بدیهی تلقی می‌شود که هر لباسی را که به من بدهند، بدون توجه به موقّر بودنش، بپوشم. [چون من موهبت یافته هستم، [به [تهیه کنندگان] گفتم که لباس باید [موقّر] باشد. آنها ناراضی بودند … اما با اکراه تغییرات را انجام دادند. من آرامشی را که از ایستادن به عنوان شاهد مسیح در هر زمان حاصل می‌شود، عوض نمی‌کنم.

کریس: من الکلی هستم (در حال بهبودی)، شایستۀ معبد، عضو کلیسا هستم. من در مورد تجربیاتم در مورد اعتیاد و به دست آوردن گواهی در مورد کفّارۀ [عیسی مسیح] ساکت نیستم.

لورن: من در دبیرستان با همکلاسی‌هایم روی نوشتن یک نمایش کوتاه کار می‌کردم. آنها می‌خواستند شخصیت آرام و محجوب من، یک فوران ناگهانی ناسزا (در خود) داشته باشد. آنها مدام به من فشار می‌آوردند، اما من نپذیرفتم و موضع خود را حفظ کردم.

آدِم: بسیاری از مردم وقتی می‌گویم قانون عفت را رعایت می‌کنم و پرهیز از پورنوگرافی را انتخاب می‌کنم، مرا باور نمی‌کنند. آنها مزیت شادی و آرامش ذهنی را که به من می‌دهد را درک نمی‌کنند.

اِلا: پدر من یکی از اعضای جامعه LGBTQ است. من همیشه سعی می‌کنم احساسات دیگران را در نظر بگیرم، در حالی که به عنوان شاهد مسیح می‌ایستم و به آنچه معتقدم صادق هستم.

آندراده: زمانی که خانواده‌ام تصمیم گرفتند دیگر به کلیسا نروند، من تصمیم گرفتم به کلیسا رفتن ادامه دهم.

و بالاخره از شری: ما در یک مراسم در عمارت فرماندار شرکت می‌کردیم. آنها شروع به پخش شامپاین برای «به سلامتی (نوشیدن)» کردند. من روی آب اصرار کردم، اگرچه کارکنان گفتند که توهین آمیز خواهد بود. به سلامتی فرماندار، لیوان آبم را بالا گرفتم! به فرماندار برنخورد.

رپیس نلسون گفت: »بله، شما در (این) دنیا زندگی می‌کنید، اما استانداردهای بسیار متفاوتی با دنیا دارید تا به شما کمک کند از لکه دار شدن از دنیا جلوگیری کنید.»^۲۴

آناستازیا، یک مادر جوان در اوکراین، در حالی که به تازگی یک نوزاد پسر به دنیا آورده بود، در حالی که بمباران‌ها در فوریه گذشته در کیِف آغاز شد، در بیمارستان بستری بود. پرستاری در اتاق بیمارستان را باز کرد و با صدایی فوری گفت: «بچه‌ات را ببر، در پتو بپیچ و برو تو سالن — (همین) حالا!»

بعداً آناستازیا تعریف کرد:

هرگز تصور نمی‌کردم روزهای اول مادری‌ام اینقدر سخت باشد، اما روی برکات و معجزاتی که دیده‌ام تمرکز می‌کنم.

«در حال حاضر، … می‌تواند به نظر غیرممکن به نظر برسد که هرگز کسانی را ببخشیم که باعث این همه ویرانی و آسیب شده اند .… ، اما به عنوان یک شاگرد مسیح، ایمان دارم که قادر به [بخشش] خواهم بود.»

«من نمی‌دانم که همه چیزهایی که در آینده اتفاق می‌افتد، اما می‌دانم که وفای به پیمان‌هایمان باعث می‌شود روح به طور مداوم با ما باشد، … به ما اجازه می‌دهد حتی در زمان‌های سخت، شادی و امید داشته باشیم.»^۲۵

برادران و خواهرانم، من برکت یافته‌ام که به وفور مهر منجی عزیزمان، عیسی مسیح را دریافت کنم. من می‌دانم که او ذی‌حیات است و کار مقدس خود را هدایت می‌کند. من به طور کامل کلماتی برای ابراز عشقم برای او را ندارم.

ما همه «فرزندان پیمان» هستیم که در پخش سراسر زمین، در ملّت‌ها و فرهنگ‌های هر قاره‌ای که به میلیون‌ها نفر می‌رسد، در انتظار بازگشت باشکوه سَروَر و منجی خود هستیم. ما که به عنوان نوری برای اطرافیانمان می‌درخشیم، آگاهانه خواسته‌ها، افکار، گزینه‌ها و اعمال خود را شکل می‌دهیم. با تمام وجود به دنبال شناختن و دوست داشتن منجی، ما خود را از طریق پیمان‌هایی که با خدا بسته‌ایم، با متمایز بودن، غیرمعمول بودن و خاص بودن در حالی که او و آموزه‌هایش را گرامی می‌داریم، از جهان جدا می‌کنیم، بدون اینکه خود را از دیگران در جهان که باورهای متفاوتی دارند منزوی کنیم.

این سفر شگفت انگیز گندم در میان علف‌هرزه، گاهی مملو از درد دل است، اما همیشه با بلوغ و اطمینان از ایمان ما آرام می‌گیرد. همانطور که اجازه می‌دهید عشقتان به منجی و عشق او به شما در اعماق قلبتان فرو برود، به شما قول می‌دهم در مواجهه با چالش‌های زندگی‌تان اعتماد، آرامش، و خرسندی بیشتری داشته باشید. و منجی به ما وعده می‌دهد: «من … مردمم را گردهم [خواهم آورد]، برپایۀ مَثَل گندم و علف‌های هرزه، که گندم بتواند در انبارها نگهداری شود تا زندگی جاویدان را دارا شود، و تاج شُکوه سلستیال بر او گذاشته شود.»^۲۶ به نام عیسی مسیح، آمین.