شاد و برای همیشه
درست است، شادی پایدار و جاودانگی با کسانی که دوستشان داریم، ماهیّت برنامۀ شادمانی خدا است.
دوستان، برادران و خواهران عزیز، آیا به خاطر می‌آورید که به پس از آن همواره با خوشبختی، ایمان داشته باشید یا بخواهید باور کنید؟
بعد از آن ( ناخوشی در) زندگی اتفاق می‌افتد. ما «بزرگ می‌شویم». روابط پیچیده می‌شوند. این دنیا پر سر و صدا، شلوغ، زورگو، با تظاهر و خودنما است. با این حال، در «عمق درون قلب» خود،۱ ما معتقدیم، یا می‌خواهیم باور کنیم، جایی، به نحوی، شاد و برای همیشه واقعی و ممکن است.
«شاد و برای همیشه» چیزهای خیالی در افسانه‌ها نیستند. درست است، شادی پایدار و جاودانگی با کسانی که دوستشان داریم، ماهیّت برنامۀ شادمانی خدا است. راه او که عاشقانه آماده شده است می‌تواند سفر جاودان ما را شاد و برای همیشه بسازد.
ما چیزهای زیادی برای جشن گرفتن داریم و به خاطر آنها باید سپاسگزار باشیم. با این حال، هیچ یک از ما کامل نیستیم، و هیچ خانواده‌ای هم کامل نیست. روابط ما شامل عشق، اجتماعی بودن، و ویژگی است، اما اغلب شامل اصطکاک، آسیب، و گاهی درد عمیق است.
«همانطور كه همهٔ آدمیان به‌خاطر همبستگی با آدم می‌میرند، تمام کسانی که با مسیح متّحدند، زنده خواهند شد.»۲ زنده بودن در عیسی مسیح شامل جاودانگی است — هدیۀ او از رستاخیز جسمی ما. همانطور که با ایمان و فرمانبرداری زندگی می‌کنیم، زنده بودن در مسیح همچنین می‌تواند شامل زندگی جاوید سرشار از شادی با خدا و کسانی باشد که دوستشان داریم.
به شیوه‌ای قابل توجه، پیامبر سَروَر، ما را، از جمله از طریق فرمان‌ها و پیمان‌های مقدّس معبد که (با باز شدن) در مکان‌های بیشتر، به ما نزدیک‌تر می‌شوند، به منجی خود نزدیک‌تر می‌کند. ما فرصت و موهبتی عمیق برای کشف درک روحانی جدید، عشق، توبه، و بخشش با یکدیگر و خانواده‌هایمان در دوران (میرایی) و جاودانگی داریم.
با اجازه، دو تجربۀ مقدّس را به اشتراک می‌گذارم که دوستان در مورد اینکه عیسی مسیح خانواده‌ها را با درمان حتی رنج موروثی، متحد می‌کند، گفته‌اند.۳ «بی پایان و جاویدان،»۴ «از بندهای مرگ نیرومندتر،»۵ کفّارۀ عیسی مسیح می‌تواند به ما کمک کند که صلح با گذشتۀ ما و امید به آیندۀ ما را به ارمغان بیاورد.
هنگامی که آنها به کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان پیوستند، دوست من و شوهرش با خوشحالی آموختند که روابط خانوادگی لازم نیست «تا که مرگ شما را از هم جدا کند» باشد. در خانۀ سَروَر، خانواده‌ها می‌توانند بطور جاودان یکی شوند (پیوند یابند).
اما دوست من نمی‌خواست به پدرش پیوند (ابدی) یابد. «او برای مادرم شوهر خوبی نبود. او برای فرزندانش پدر خوبی نبود.» «پدرم باید صبر کند. من هیچ تمایلی به انجام کار معبد او و پیوند با او در جاودانگی را ندارم.»
یک سال روزه گرفت، دعا کرد، در مورد پدرش با سَروَر بسیار صحبت کرد. بالاخره او آماده شد. کار معبد پدرش کامل شد. بعداً او گفت: «در خواب، پدرم به من ظاهر شد، همه لباس او سفید بود. او تغییر کرده بود. گفت: به من نگاه کن. من کاملاْ پاکم از تو برای انجام این کار برای من در معبد، سپاسگزارم.» پدرش افزود: «برخیز و به معبد بازگرد. برادرت منتظر است تعمید شود.»
دوستم می‌گوید: «نیاکان من و کسانی که درگذشتند مشتاقانه منتظرند تا کارشان انجام شود.»
او می‌گوید: «در مورد من، معبد مکانی برای شفا، یادگیری و تصدیق کفّاره عیسی مسیح است.»
تجربۀ دوّم دوست دیگری با پشتکار در مورد تاریخ نیاکان خود تحقیق کرد. او می خواست پدربزرگش را شناسایی کند.
یک روز صبح زود دوستم گفت که حضور روحی مردی را در اتاقش احساس می‌کند. آن مرد می‌خواست در خانواده‌اش پیدا و شناخته شود. آن مرد از اشتباهی که اکنون از آن توبه کرده بود، احساس پشیمانی کرد. آن مرد به دوستم کمک کرد تا پی ببرد هیچ ارتباطی با فردی که دوستم فکر می‌کرد پدر پدربزرگش است، ندارد. دوستم گفت: «به عبارت دیگر، من پدر پدربزرگم را کشف کرده بودم و فهمیدم که او کسی نیست که در سوابق خانوادگی ما گفته شده در پدر پدربزرگ ما بوده است.»
روابط خانوادگی او روشن شد، دوستم گفت: «من احساس آزادی و آرامش می‌کنم. همه چیز فرق می کند که بدانم خانوادۀ من چه کسانی هستند.» دوستم پیش خود فکر می‌کند: «شاخۀ خمیده به معنای درخت بد نیست. اینکه چگونه به این دنیا می‌آییم، اهمیت کمتری دارد نسبت به این که چه کسی هستیم، زمانی که آن را ترک می‌کنیم.»
نوشته ها و تجربیات مقدسِ شفای شخصی و آرامش، از جمله با کسانی که در دنیای ارواح زنده هستند، بر پنج اصل اعتقادی تأکید می‌کنند.
اول: عیسی مسیح در مرکزیت برنامۀ خدا برای ضمانت و خوشبختی، از طریق کفارّه خود، وعده می‌دهد که روح و بدن ما را متحد کند، «هرگز دوباره از هم جدا نشوند، که [ما] بتوانیم کمال شادی را دریافت کنیم.»۶
دوّم: کفارّه — یک-پارچگی در مسیح — زمانی می‌آید که ما ایمان داریم و میوه‌هایی را برای توبه به بار می‌آوریم.۷ همانطور که در میرایی، در نامیرایی نیز (هست). آئین‌های معبد به خودی خود، ما یا کسانی را که در جهان روح هستند را، تغییر نمی‌دهند. امّا این آئیین‌های الهی پیمان‌های تقدیس کننده با سَروَر را امکان پذیر می‌کنند، که می‌توانند با او و یکدیگر هماهنگی ایجاد کنند.
وقتی رحمت و بخشش عیسی مسیح را برای خود احساس می‌کنیم، شادی ما کامل می‌شود. و همانطور که ما معجزۀ رحمت و بخشش او را به یکدیگر تقدیم می‌کنیم، شفقتی که دریافت می‌کنیم و ارائه می‌کنیم می‌تواند به عادلانه شدن بی عدالتی‌های زندگی کمک کند.۸
سوّم: خدا ما را بطور کامل می‌شناسد و دوست دارد. «خدا [مورد تمسخر قرار نمی‌گیرد]،»۹ و نه می‌توان او را فریب داد. با رحمت و عدالت کامل، فروتن و توبه کننده را در آغوش امن خود می‌گیرد.
در معبد کرتلند، پیامبر جوزف اسمیت برادرش آلوین را در رؤیت دید که در ملکوت آسمانی نجات یافته بود. پیامبر جوزف تعجب کرد، زیرا آلوین قبل از دریافت آیین نجاتِ تعمید مرده بود.۱۰ سَروَر به آرامی علّت را توضیح داد: سَروَر «ما را بر اساس کارهای [ما]، برپایۀ خواست دل های [ما] داوری خواهد کرد.»۱۱ روان ما کارها و خواسته‌های ما را ثبت می‌کند.
با سپاس، ما می‌دانیم که زنده‌ها و «مُردگانی که توبه می‌کنند [ضمانت] خواهند شد، از طریق اطاعت از آیین‌های خانۀ خدا»۱۲ و کفارّۀ مسیح. در عالم ارواح، حتی کسانی که گناه و نافرمانبرداری کردند، فرصتی برای توبه دارند.۱۳
در مقابل، کسانی که عمداً نابکاری را برمی‌گزینند، آگاهانه توبه را به تعویق می‌اندازند، یا به هر طریقی از پیش برنامه‌ریزی شده یا آگاهانه، فرمان‌ها را زیر پا می‌گذارند، برای توبۀ آسان برنامه‌ریزی می‌کنند، مورد قضاوت خدا قرار خواهند گرفت و یک «خاطره روشن از همۀ جُرم [شان]»۱۴ خواهند داشت. ما نمی‌توانیم روز شنبه آگاهانه گناه کنیم، سپس با برگرفتن از عِشای مقدّس در روز یکشنبه انتظار بخشش خود به خود را داشته باشیم. برای مبشّران مذهبی یا دیگرانی که می‌گویند پیروی از روح به معنای عدم اطاعت از استانداردهای مأموریت یا دستورات است، لطفاً به یاد داشته باشید که اطاعت از استانداردهای مأموریت و فرمان‌ها روح را دعوت می‌کند. هیچ یک از ما نباید توبه را به تعویق بیندازیم. برکات توبه زمانی آغاز می‌شود که ما شروع به توبه می‌کنیم.
چهارم: سَروَر به ما فرصت الهی می‌دهد که بیشتر شبیه او شویم در حالی که آیین‌های معبد را که دیگران به آنها نیاز دارند، اما نمی‌توانند برای خود انجام دهند، اجرا می‌کنیم. ما متبحّرتر و کامل‌تر می‌شویم۱۵ همانطور که نجات دهندگان … به کوه صهیون می‌شویم.۱۶ همانطور که به دیگران خدمت می کنیم، روح وعده می‌تواند آیین‌ها را تأیید کند و هم دهنده و هم گیرنده را تقدیس کند. هم دهنده و هم گیرنده می‌توانند با دریافت برکات موعود ابراهیم، اسحاق و یعقوب، پیمان‌های دگرگون کننده ببندند و عمیق‌تر سازند.
سرانجام، پنجم: همانطور که قانون طلایی۱۷ تعلیم می‌دهد، یک تقارن تقدیس‌کننده در توبه و بخشش، هر یک از ما را دعوت می‌کند تا آنچه را که خود به آن نیاز داریم و می‌خواهیم، به دیگران عرضه کنیم.
گاهی اوقات تمایل ما برای بخشیدن شخص دیگری، هم آنها و هم ما را قادر می سازد باور کنیم که می‌توانیم توبه کنیم و بخشیده شویم. گاهی اوقات تمایل به توبه و توانایی برای بخشش در زمان‌های مختلف به وجود می‌آید. منجی ما واسطۀ ما با خدا است، اما او همچنین به ما کمک می‌کند تا زمانی که به سوی او می‌آییم به خود و یکدیگر نزدیک شویم. به خصوص زمانی که صدمه و درد عمیق است، ترمیم روابط ما و التیام قلبمان سخت و شاید به تنهایی برای ما غیرممکن است. اما بهشت می تواند به ما قدرت و فرزانگی فراتر از توانایی خود بدهد تا بدانیم چه زمانی باید ادامه دهیم و یا چگونه رها کنیم.
وقتی که متوجه می‌شویم که تنها نیستیم کمتر احساس تنهایی می‌کنیم. منجی ما همیشه می‌فهمد.۱۸ با کمک منجی خود، می‌توانیم غرور، آسیب‌ها، گناهانمان را به خدا بسپاریم. امّا ما می‌توانیم در شروع کار احساس کنیم، با اعتماد به او برای سالم کردن روابط‌مان، کامل‌تر می‌شویم.
سَروَر که کاملاً می‌بیند و می‌فهمد، هر که را بخواهد می‌بخشد. ما (که ناقص هستیم) باید همه را ببخشیم. وقتی به منجی خود می‌رسیم، کمتر روی خودمان تمرکز می‌کنیم. کمتر قضاوت می‌کنیم و بیشتر می‌بخشیم. اعتماد به شایستگی‌ها، شفقت و رحمت او۱۹ می‌تواند ما را از مشاجره، خشم، سوء استفاده، رها کردن، بی‌انصافی و چالش‌های جسمی و ذهنی که گاهی با بدن فیزیکی در یک دنیای میرا به وجود می‌آید رهایی بخشد. شادی و برای همیشه به این معنی نیست که هر رابطه‌ای شاد و برای همیشه خواهد بود. اما یک هزار سالی که شیطان در بند است۲۰ همانطور که برای جاودانگی آماده می‌شویم، می‌تواند زمان مورد نیاز و راه‌های شگفت‌انگیز برای عشق ورزیدن، درک، و حل مسائل را در اختیار ما قرار دهد.
ما روابط اجتماعی بهشت را در یکدیگر می‌یابیم.۲۱ کار و شکوه خدا، تحقق شادی و برای همیشه را شامل می‌شود.۲۲ (در) زندگی جاوید و بلند مرتبگی، می‌توانیم خدا و عیسی مسیح را بشناسیم، بنابراین، از طریق قدرت خدایی، جایی که آنها هستند، خواهیم بود.۲۳
برادران و خواهران عزیز، خدا پدر آسمانی ما و پسر عزیزش ذی حیات هستند. آنها صلح، شادی و شفا را به هر قوم و زبان، به هر یک از ما هدیه می‌کنند. پیغمبر سَروَر راه را هدایت می‌کند. وحی روزهای آخرین ادامه دارد. باشد که ما در خانۀ مقدّس سَروَر به منجی خود نزدیک‌تر شویم و او ما را به سمت خدا و یکدیگر بکشاند، همانطور که در تمام نسل‌هایمان با دلسوزی، حقیقت و شفقت مسیح گونه — در دوران و جاودانگی، شاد و برای همیشه در هم گره می‌خوریم . از طریق عیسی مسیح، ممکن است؛ بخاطر عیسی مسیح، حقیقت دارد. من بدین نحو شهادت می‌دهم به نام مقدّسش، عیسی مسیح، آمین.