दैवी अभिभावकत्वका शिक्षाहरू

हामी हाम्रा परिवारहरूसँग सुसमाचार संस्कृतिको उच्च स्तरमा पुग्नु पर्छ । अध्यक्ष रसल एम्. नेल्सनले घोषणा गर्नुभयो: “स्वर्गबाट मार्गदर्शन प्राप्त गर्नका लागि परिवारहरू योग्य छन् । अभिभावकहरूले व्यक्तिगत अनुभव, त्रास वा सहानुभूतिबाट बालबालिकाहरूलाई पर्याप्त रूपमा सल्लाह दिन सक्नुहुँदैन ।”^४

हाम्रो सांस्कृतिक पृष्ठभूमि, अभिभावकीय शैलीहरू र व्यक्तिगत अनुभवहरू अभिभावकत्वका लागि मूल्यवान भए तापनि, यी क्षमताहरू हाम्रा बालबालिकाहरूलाई स्वर्गमा फर्कन सहयोग गर्नका लागि पर्याप्त छैनन् । हामीलाई अझै उच्च “सम्मानहरू र … अभ्यासहरू” मा पहुँचको आवश्यक छ ।^५ प्रेम र अपेक्षाहरू दुबैको एक संस्कार, जहाँ हामी हाम्रा बालबालिकाहरूसँग “उच्च, पवित्र तरिकामा” अन्तरक्रिया गर्छौँ । अध्यक्ष ड्यालिन एच्. ओक्सले सुसमाचार संस्कृतिलाई “सम्मान र अपेक्षा र अभ्यासहरूको एक विशिष्ट जीवन शैलीको रूपमा वर्णन गर्नुभएको छ । … यो सुसमाचार संस्कृति मुक्तिको योजना, परमेश्वरका आज्ञाहरू र जीवित अगमवक्ताहरूको शिक्षाबाट आउँछ । यसले हामीलाई हाम्रो परिवारहरू हुर्काउने र हाम्रो व्यक्तिगत जीवन बिताउने तरिकाअनुसार मार्गदर्शन गर्छ ।”^७

येशू ख्रीष्ट यस सुसमाचार संस्कृतिको केन्द्र हुनुहुन्छ । हाम्रा परिवारहरूमा सुसमाचारको संस्कृति अपनाउनु एक उर्वर वातावरण सिर्जना गर्नका लागि महत्त्वपूर्ण छ जहाँ आस्थाको बीउ फस्टाउन सक्छ । उच्च स्थानमा पुग्नका लागि, अध्यक्ष ओक्सले हामीलाई “येशू ख्रीष्टको चर्चको शिक्षाका विपरीतका कुनै पनि व्यक्तिगत वा पारिवारिक परम्परा वा अभ्यासहरू त्याग्नका लागि” आमन्त्रण गर्नुभयो ।^८ अभिभावकहरू, सुसमाचार संस्कृति स्थापित् गर्न हामीले हाम्रो तर्फबाट साहस नगर्नाले शत्रुलाई हाम्रो घरहरूमा वा अझ खराब, हाम्रा बालबालिकाहरूको हृदयमा आफ्नो पादचिन्ह स्थापित गर्न अनुमति दिन सक्छौँ ।

जब हामीले हाम्रो परिवारमा सुसमाचार संस्कृतिलाई प्रमुख संस्कृति बनाउन छनोट गर्छौँ, त्यसपछि पवित्र आत्माको शक्तिशाली प्रभावद्वारा^,९ हाम्रा वर्तमान अभिभावकत्व शैलीहरू, परम्पराहरू र अभ्यासहरू छानिने छन्, पङ्क्तिबद्ध गराइने छन्, परिष्कृत र समुन्नत बनाइने छन् ।

घर “सुसमाचार शिक्षाको केन्द्र” हुनु पर्छ भनेर अध्यक्ष रसल एम्. नेल्सनले सिकाउनुभएको छ ।^१० सुसमाचार शिक्षाको उद्देश्य “स्वर्गका पिता र येशू ख्रीष्टमा हाम्रो वार्तालाप गहन बनाउनु र हामीलाई उहाँहरू जस्तै बन्न सहयोग गर्नु हो ।”^११ अगमवक्ताहरू र प्रेरितहरूद्वारा वर्णन गरिएका हाम्रा घरहरूमा उच्च सुसमाचार संस्कृति स्थापना गर्न सहयोग गर्न सक्ने तीनवटा महत्त्वपूर्ण अभिभावकीय उत्तरदायित्वहरूका सम्बन्धमा मनन गरौँ ।

अभिभावकका रूपमा हाम्रा स्वर्गका पिताको दैवी अभिप्रायहरू मोशालाई दिइएको प्रकाशमा जानकारी गराइएको थियो: “हेर, यो मेरो कार्य र मेरो महिमा हो—मानिसको अमरता र अनन्त जीवन ल्याउनका लागि ।”^२१ अध्यक्ष नेल्सनले थप्नुभयो, “परमेश्वरले सबै अनन्ततामा तपाईंहरूलाई सबैभन्दा महान् आशीर्वादहरू नछुटाउन सहयोग गर्नका लागि तपाईंहरूको छनोटको स्वतन्त्रताको उल्लङ्घनलाई कम गर्न उहाँले सम्भव भएसम्म सबै गर्नुहुन्छ ।”^२२

अभिभावकहरूका रूपमा, हामी हाम्रा बालबालिकाको हेरचाहमा परमेश्वरका प्रतिनिधिहरू हौँ ।^२३ हाम्रा बालबालिकाहरूले उहाँको दैवी प्रभाव महसुस गर्न सक्ने वातावरण सिर्जना गर्न हामीले गर्न सक्ने सबै गर्नु पर्छ ।

स्वर्गका पिताले हामीलाई अभिभावकका रूपमा हाम्रा बालबालिकाहरूको आध्यात्मिक जीवनको खुलासा हेर्दै, दर्शकहरूका रूपमा छेउमा बसेको कदापि चाहनु भएन । म व्यक्तिगत अनुभवकासाथ अभिप्रायपूर्ण अभिभावकत्वको यो विचारलाई चित्रण गर्न चाहन्छु । ग्वाटेमालाको एक सानो शाखामा प्राइमरीमा सहभागी हुँदा, मेरा आमाबाबुले कूलापिताका आशीर्वादहरूको महत्वका सम्बन्धमा सिकाउन सुरू गर्नुभयो । मेरी आमाले आफ्नो कूललापिताको बहुमूल्य आशीर्वाद प्राप्त गरेको अनुभव बाँढ्न समय लिनुभयो । उहाँले मलाई कूलपिताको आशीर्वादसँग सम्बन्धित सिद्धान्त सिकाउनुभयो र उहाँले प्रतिज्ञा गरिएका आशीर्वादहरूको गवाही दिनुभयो । उहाँको अभिप्रायपूर्ण अभिभावकत्वले मलाई आफ्नो कूलापिताको आशीर्वाद प्राप्त गर्न चाहना गर्ने प्रेरणा दियो ।

जब म १२ वर्षको थिएँ, मेरा अभिभावकहरूले मलाई कूलपिताका सम्बन्धमा खोजी गर्नका लागि सहयोग गर्नुभयो । यो आवश्यक थियो किनभने हामी बसेको जिल्लामा कोही पनि कूलपिता हुनुहुँदैनथ्यो । म एक कूलपतिकहाँ गएँ जो १५६ किलोमिटर (९७ मिल) टाढाको एक किलामा हुनुहुन्थ्यो । मलाई आशीर्वाद दिनका लागि कूलपतिले मेरो शिरमा हात राखेको मैले स्पष्ट रूपमा सम्झन्छु । मेरा स्वर्गका पिताले मलाई चिन्नुभएको छ भनेर शक्तिशाली आध्यात्मिक पुष्टिद्वारा कुनै शङ्का बिना मलाई जानकारी थियो कि ।

एक सानो सहरको १२ वर्षको बालकका लागि, त्यो मेरा लागि सर्वस्व थियो । मेरो आमा र बुबाको अभिप्रायपूर्ण अभिभावकत्वका कारणले त्यो दिन मेरो हृदय मेरो स्वर्गका पिताकोमा फर्कियो र म सदैव उहाँहरूप्रति कृतज्ञ रहने छु ।

बहिनी जोय डी. जोन्स, पूर्व प्राइमरी साधारण अध्यक्षले सिकाउनुभयो: “हामी हाम्रा बालबालिकाहरूमा सजिलै परिवर्तन आउने प्रतिक्षा गर्न सक्दैनौँ । आकस्मिक परिवर्तन येशू ख्रीष्टको सुसमाचारको सिद्धान्त होइन ।”^२४ हाम्रो प्रेम र प्रेरित आमन्त्रणले हाम्रा बालबालिकाहरूले आफ्नो छनोटको स्वतन्त्रताको प्रयोग कसरी गर्छन् भन्नेमा फरक पार्न सक्छ । अध्यक्ष नेल्सनले जोड दिनुभयो, “अन्य कुनै पनि कार्य धर्मी अभिप्रायपूर्वको अभिभावकत्व भन्दा माथि हुँदैन !”^२५

अभिभावकहरू, यो संसार हाम्रा बालबालिकाहरूको ध्यानाकर्षणका लागि प्रतिस्पर्धा गर्ने दर्शनहरू, संस्कृतिहरू र विचारहरूले भरिपूर्ण छ । माहन् र विशाल भवनले वर्तमानका सञ्चार च्यानलहरूलाई प्रयोग गरेर दैनिक त्यसको सदस्यताको विज्ञापन गर्छ । “परन्तु उहाँका पुत्रको उपहारमा,” अगमवक्ता मोरोनीले सिकाउनुभयो, “परमेश्वरले अझै उत्कृष्ट तरिका तयार पार्नुभएको छ ।”^२६

जब हामी करारहरूद्वारा परमेश्वरसँग सहभागी हुन्छौँ र हाम्रा बालबालिकाहरूको हेरचाहमा उहाँका प्रतिनिधिहरू बन्छौँ, उहाँले हाम्रा मनसायहरूलाई पवित्र पार्नुहुने छ, हाम्रा शिक्षाहरूलाई प्रेरणा दिनुहुने छ र हाम्रा आमन्त्रणहरूलाई परिमार्जन गर्नुहुने छ ताकि “हाम्रा बालबालिकाहरूले जानकारी प्राप्त गर्न सक्छन् कि तिनीहरूका पापहरूको छुट्काराका लागि तिनीहरूले कुन स्रोतलाई हेर्नु पर्छ ।”^२७ येशू ख्रीष्टको नाममा, आमीन ।