Bisan kon Di Mapahayag sa Dughan Mosanag

Mga kaigsoonan, nakakat-on ko og masakit nga leksiyon sukad sa akong pagbarog niini nga pulpito niadtong Oktubre sa 2022. Kana nga leksiyon mao nga: Kon dili ka makahatag og maayo nga mensahe, mahimo kang did-an sa sunod nga pipila ka komperensiya. Nakita ninyo nga ako gipapamulong og sayo sa unang sesyon niini. Unsay dili ninyo makita mao nga ako nagbarog sa pultahan karon nga adunay delikado kaayo nga trangka. Kon dili maayo ang dagan niini nga pakigpulong, dili ko makakita ninyo sa laing pipila ka komperensiya.

Sa espiritu nianang maanindot nga himno kauban niining matahom nga choir, ako nakakat-on og pipila ka leksiyon bag-o lang, uban sa tabang sa Ginoo, nga gusto nakong ipakigbahin ninyo karon. Nga makahimo niini nga usa ka personal kaayo nga pakigpulong.

Ang labing personal ug sakit niining tanan nga bag-ong kasinatian mao ang pagkamatay sa akong pinangga nga asawa, si Pat. Siya ang labing maayong babaye nga sukad akong nailhan—usa ka perpekto nga asawa ug inahan, nga dili ikasulti ang iyang kaugalingong kaputli, ang iyang gasa sa pagpahayag, ug iyang pagkaespirituwal. Mihatag siya og pakigpulong makausa nga giulohan og “Pagtuman sa Sukod sa Imong Pagkalalang.” Para nako malamposon niyang natuman ang sukod sa iyang pagkalalang kay ni bisan kinsa nga naglaom nga mahimong posible. Siya usa ka hingpit nga anak sa Dios, usa ka sulundon nga babaye ngadto ni Kristo. Ako ang labing palaran sa mga lalaki nga migahin og 60 ka tuig sa akong kinabuhi uban kaniya. Kon mamatud-an nga ako takos, ang among pagkaselyo nagpasabot nga ako makagahin sa kahangtoran uban kaniya.

Laing kasinatian nagsugod 48 ka oras human sa lubong sa akong asawa. Nianang higayona, gidali ko pagdala sa ospital nga adunay grabeng medikal nga kondisyon. Dayon migahin ko sa unang upat ka semana sa unom ka semana nga sulod ug gawas sa intensive care unit ug balik-balik akong mawad-an sa panimuot.

Sa tinuod ang akong tanang kasinatian diha sa ospital atol nianang unang higayona mao ang pagkawala sa akong panumdoman. Ang wala mawala mao ang akong panumdoman sa usa ka panaw sa gawas sa ospital, sa gawas nga ingon og ang tumoy sa kahangtoran. Dili nako masulti ang kinatibuk-an niana nga kasinatian dinhi, apan makasulti ko sa bahin sa akong nadawat nga usa ka pahimangno nga mobalik sa akong pagpangalagad nga magdali, dugang nga pagpahinungod, dugang nga pagtutok sa Manluluwas, ug dugang hugot nga pagtuo sa Iyang pulong.

Ang akong kasinatian mipabati nako nga ako nagdawat sa akong personal nga bersiyon sa usa ka pagpadayag nga gihatag ngadto sa Napulog Duha dul-an sa 200 ka tuig nang milabay:

“Ikaw magpamatuod sa akong ngalan … [ug] ikaw mopadala sa akong pulong ngadto sa mga kinatumyan sa yuta. …

“… Sa matag buntag; ug matag adlaw ipatunhay ang imong tingog sa pagpasidaan; ug sa diha nga moabot ang kagabhion ayaw og pakatuluga ang mga lumulupyo sa yuta, tungod sa imong gipamulong. …

Tindog [,]… Pas-ana ang inyong krus ug sunod kanako.”¹

Minahal kong mga kaigsoonan, sukad niana nga kasinatian sinsero akong naningkamot sa pagpas-an sa akong krus, sa pagpangita asa ako makasulti sa akong apostolikanhong tingog nga maawhagon ug mapasidan-on sa buntag, sa adlaw, ug sa gabii.

Kana mopadulong sa ikatulo nga kamatuoran nga miabot niadtong mga bulan sa kamatayon sa akong asawa, sa sakit, ug sa kalisod. Kadto usa ka nabag-o nga saksi ug walay kataposan nga pasalamat alang sa bug-os nga mga pag-ampo niini nga Simbahan—inyong mga pag-ampo—diin ako ang benepisyaryo. Mahangtoron akong mapasalamaton alang sa mga pangamuyo sa liboan ka tawo, sama sa makaluluoy nga biyuda,² balik-balik nga nangayog tabang sa langit alang kanako. Nakadawat ko og mga panalangin, sa pagkapari ug nakita nako ang akong klase sa high school nga nagpuasa alang kanako, sama sa pipila ka sulagma nga mga ward sa tibuok Simbahan. Ug nga ang akong ngalan giapil sa listahan sa mga tawo nga nagkinahanglan og pag-ampo [prayer roll] nga sa hapit matag templo sa Simbahan.

Sa akong dakong pasalamat niining tanan, moapil ko ni G. K. Chesterton, nga miingon makausa “nga ang pagpasalamat mao ang labing halangdon ug makabayaw nga mga paagi sa paghunahuna ug … ang pagkamapasalamaton mao ang kalipay nga gidugangan og katalagsaon.”³ Sa akong kaugalingon nga “kalipay nga gidugangan og katalagsaon,” magpasalamat ko kaninyong tanan ug magpasalamat ko sa akong Amahan sa Langit, nga nakadungog sa inyong mga pag-ampo ug mipanalangin sa akong kinabuhi.

Mga kaigsoonan, mopamatuod ko nga ang Dios maminaw sa matag pag-ampo ug motubag sa matag usa niini sumala sa Iyang gilatid nga dalan alang sa atong kahingpitan. Nakasabot ko nga sa samang panahon daghan kaayo ang nag-ampo nga maulian ko sa akong kahimsog, sa samang gidaghanon—lakip nako nag-ampo nga maulian sa kahimsog ang akong asawa. Mopamatuod ko nga kadtong duha ka pag-ampo gidungog ug natubag sa balaanong maluluy-on nga Langitnong Amahan, bisan kon ang mga pag-ampo alang ni Pat wala matubag sama sa akong gusto. Tungod kini sa mga rason nga ang Dios ra ang nasayod ngano nga ang mga pag-ampo tubagon sa lahi nga paagi kay sa atong gilaoman—apan mosaad ko nga gidungog kini, ug gitubag sumala sa Iyang dili mapakyas nga gugma ug sa saktong panahon.

Kon ang atong “pangayoon dili sayop,”⁴ walay kinutoban kon kanus-a, asa, o unsay atong iampo. Sumala sa mga pagpadayag, kita kinahanglan nga “mag-ampo kanunay.”⁵ Ug kita kinahanglan nga mag-ampo, miingon si Amulek, alang “niadtong naglibot kaninyo,”⁶ kauban sa pagtuo nga ang “pag-ampo sa [mga tawo] nga matarong dakog kahimoan.”⁷ Ang atong mga pag-ampo kinahanglan nga isulti og kusog kon kita anaa sa pribado sa paghalad niini.⁸ Kon dili kana posible, kinahanglan nga himoon kini sa hilom nga pagpakigsulti diha sa atong kasingkasing.⁹ Manganta kita nga ang atong mga pag-ampo “bisan kon di mapahayag sa dughan mosanag,”¹⁰ kanunay nga gihalad, sumala Mismo sa Manluluwas, sa Dios ang Mahangtorong Amahan sa ngalan sa Iyang Bugtong Anak.¹¹

Minahal kong mga higala, ang atong mga pag-ampo mao ang tam-is nga takna,¹² ang atong sinsero nga tinguha,”¹³ ang atong labing yano, labing putli nga matang sa pagsimba.¹⁴ Kinahanglan kitang mag-ampo sa tinagsa-tagsa, sa atong mga pamilya, ug sa mga kongregasyon sa tanang gidak-on.¹⁵ Atong gamiton ang pag-ampo isip panagang batok sa tentasyon,¹⁶ ug kon adunay panahon nga kita mobati nga dili gusto nga mag-ampo, makaseguro kita nga kana nga pagduhaduha dili gikan sa Dios, kinsa gusto nga makigsulti sa Iyang mga anak bisan unsang orasa ug sa tanang higayon. Sa pagkatinuod, ang ubang paningkamot sa pagpugong nato gikan sa pag-ampo direkta nga gikan sa kaaway.¹⁷ Kon kita wala makahibalo unsaon o unsa gayod ang iampo, kinahanglan kitang magsugod, ug magpadayon, hangtod ang Balaan nga Espiritu mogiya nato ngadto sa pag-ampo nga kinahanglan natong ihalad.¹⁸ Kini nga paagi tingali mao ang atong gamiton kon mag-ampo alang sa atong mga kaaway ug niadtong kinsa nagpasipala kanato.¹⁹

Sa kataposan, kita makatan-aw sa ehemplo sa Manluluwas, kinsa nag-ampo gayod kanunay. Apan sa kanunay nakapaintriga gayod kini kanako nga si Jesus mibati og panginahanglan gayod sa pag-ampo. Dili ba Siya hingpit? Mahitungod sa unsa nga kinahanglan Siya nga mag-ampo? Nakaamgo ko nga Siya usab, uban nato, gusto nga “mohangyo [sa Amahan], motuo sa iyang pulong, ug mosalig sa iyang grasya.”²⁰ Matag karon ug unya, Siya mibiya sa katilingban aron mag-inusara ug nagtinguha sa Iyang Amahan sa Langit pinaagi sa pag-ampo.²¹ Sa ubang higayon, Siya nag-ampo uban sa pipila ka kauban. Dayon Siya magtinguha sa langit alang sa katawhan nga mahimong motabon sa bukid sa kadaghan. Usahay ang pag-ampo mihimaya sa Iyang sinina.²² Usahay mihimaya kini sa Iyang panagway.²³ Usahay mobarog Siya sa pag-ampo, usahay moluhod Siya, ug dili mominos kausa nga mihapa Siya aron mag-ampo.²⁴

Si Lucas mihulagway sa kasakit ni Jesus nga kinahanglan Siyang mag-ampo sa “labi pa ka mainiton.”²⁵ Apan sa unsa nga paagi nga ang usa ka tawo nga hingpit mag-ampo sa labihan ka sinsero? Kita naghunahuna nga ang Iyang tanang pag-ampo labi pa ka sinsero, apan sa pagtuman sa Iyang maulaon nga sakripisyo ug pinaagi sa kasakit nga alang sa matag tawo ug sa matag sitwasyon, Siya mibati nga kinahanglan pang mas mangamuyo, uban sa kabug-at sa Iyang paghalad nga gani migawas ang dugo gikan sa matag lungag sa panit.

Sa konteksto sa kadaogan ni Kristo batok sa kamatayon ug sa Iyang bag-o nga gasa ngari nako sa pipila ka dugang nga mga semana o mga bulan dinhi sa pagka-mortal, ligdong akong mosaksi sa katinuod sa kinabuhing dayon ug sa panginahanglan nato nga magseryoso sa atong pagplano alang niini.

Ako mosaksi nga kon si Kristo moabot na, kinahanglan nga makaila Siya nato—dili sa ngalan lang nga mga miyembro nga nalista sa nagkalubad nga rekord sa bunyag apan mapasaligon, matinud-anong nagtuo, mga disipulo nga nagtuman sa pakigsaad. Dinalian kini nga butang alang natong tanan, basin makadungog kita og grabeng pagmahay: “Wala ako makaila kaninyo,”²⁶ o, sa paghubad ni Joseph Smith niana nga hugpong sa mga pulong, “[Kamo] wala makaila kanako.”²⁷

Maayo gani, kita adunay tabang niini nga buluhaton—daghang tabang. Kita kinahanglan nga motuo sa mga anghel ug mga milagro ug sa mga saad sa balaan nga pagkapari. Kita kinahanglan motuo sa gasa sa Espiritu Santo ug sa impluwensya sa maayong mga pamilya ug mga higala, ug sa gahom sa putli nga gugma ni Kristo. Kita kinahanglan nga motuo sa mga propeta, mga manalagna, ug sa mga tigpadayag ug ni Presidente Russel M. Nelson. Kinahanglan kitang motuo nga pinaagi sa atong mga pag-ampo ug pangamuyo ug personal nga pagkamatarong, kita makaadto sa “Bukid sa Zion, … ang siyudad sa buhi nga Dios, ang langitnong dapit, ang labing balaan sa tanan.”²⁸

Mga kaigsoonan, sa atong paghinulsol sa atong mga sala ug maisogong moadto sa “trono sa grasya,”²⁹ ihatag ngadto Kaniya ang atong mga amot ug ang atong kinasingkasing nga pangamuyo, maangkon nato ang kaluoy ug kapuangod ug kapasayloan sa manggihatagong kamot sa atong Mahangtorong Amahan ug sa Iyang hingpit nga masulundong putli nga Anak. Dayon, uban ni Job ug sa mga matinud-anon, makita nato ang kalibotan nga “talagsaon kaayo”³⁰ nga masabtan. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.