2005
Ik voelde onbeschrijflijke vreugde
Augustus 2005


Ik voelde onbeschrijflijke vreugde

Tegen de tijd dat ik dertig was geworden, was mijn leven aan het instorten. Ik had een drankprobleem en wist niet wat ik eraan moest doen. Op een maandagmorgen riep de hoofdredacteur van de krant waar ik als journalist voor werkte me bij zich. Hij was erg openhartig. Ik moest ophouden met drinken als ik mijn baan niet kwijt wilde raken.

Die dag ging ik op zoek naar nieuws met die waarschuwing in gedachten. Onverwachts spraken twee zendelingen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen me midden op straat aan. Ik meed een lang gesprek met ze, maar gaf ze mijn visitekaartje.

Twee dagen later was ik bij mijn moeder thuis toen ze zei: ‘Er zijn twee jonge Amerikanen voor je.’ Ik antwoordde: ‘Ik heb geen Amerikaanse vrienden.’ Ze zei: ‘Ze zeggen dat ze zendelingen zijn.’ Ik zei: ‘Laat ze dan maar binnen. Ik praat wel met ze.’ Tot mijn verbazing waren het de zendelingen die ik de maandag daarvoor was tegengekomen. Ze hadden me gevonden met behulp van mijn visitekaartje.

Toen we eenmaal tegenover elkaar in de zitkamer zaten, besloot ik om naar hun boodschap te luisteren. Een van hen pakte een brochure en zei dat die het getuigenis van Joseph Smith bevatte. Hij gaf de brochure aan mij en spoorde me aan om hem te lezen. Ik had nog maar net beloofd om dat te doen, toen de andere zendeling een boek met een blauwe kaft pakte. Hij vroeg: ‘Wilt u de eerste 150 pagina’s van dit boek lezen?’ Dat beloofde ik ook. Toen ze weggingen, zeiden ze: ‘We komen vrijdag terug om te zien of u zich aan uw beloften hebt gehouden.’ Zo leerde ik het evangelie kennen.

Toen ik alle lessen had gehad, hadden ze nog een aansporing. Een van de zendelingen zei: ‘Broeder Rosillo, u hebt uw eigen getuigenis nodig.’ De ander voegde daar aan toe: ‘Vraag God of Joseph Smith een profeet was en of het Boek van Mormon waar is. We beloven u dat de Heer u antwoord zal geven. We komen volgende week terug.’

De dag voordat de zendelingen terug zouden komen, besloot ik de proef op de som te nemen. Ik pakte het Boek van Mormon, dat ik al uit had gelezen. Ik ging naar de huiskamer en knielde neer. Ik was alleen, en het was stil. Ik zei: ‘Hemelse Vader, de zendelingen hebben me gevraagd om U te vragen of Joseph Smith een profeet was en of het Boek van Mormon waar is. Zij vinden dat ik een getuigenis nodig heb voordat ik me laat dopen. Was Joseph Smith een profeet? Is het Boek van Mormon waar?’

Ik hield op met spreken. Onmiddellijk voelde ik onbeschrijflijke vreugde. Ik wilde dat gevoel wel altijd vasthouden. Ik had mijn antwoord gekregen. Toen de zendelingen kwamen, vertelde ik wat er was gebeurd.

Op 11 september 1971 werd ik in de rivier Piura gedoopt. Sindsdien heb ik bijna 34 jaar de evangeliebeginselen — inclusief het woord van wijsheid — nageleefd, en heb ik er veel zegeningen voor gekregen. Maar ik herinner me nog steeds die twee zendelingen die mij op straat aanspraken en mij van het duister in het licht brachten.

Hildo Rosillo Flores is lid van de wijk Los Ficus in de ring Piura-Midden (Peru).