Het oog gericht op Gods heilswerk

Zuster Beck: Als ZHV-zusters zijn wij eerst en vooral verenigd door ons geloof in Jezus Christus. Hij is onze leider en ons voorbeeld. Ik getuig dat zijn verzoening van kracht is. Ik getuig dat Hij leeft en dat zijn macht voelbaar is.

Als heilige der laatste dagen willen we tot Christus komen. Toen de profeet Joseph Smith de ZHV stichtte, zei hij dat de vrouwen niet alleen voor de armen moesten zorgen, maar ook zielen moesten redden.¹ Dat is nog steeds ons doel. Wij dienen de Heer bij zijn heilswerk te assisteren, dat is ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39).

We kunnen allereerst zelf in geestkracht toenemen door te bidden en zelfredzaam te worden in schriftkennis. We sluiten de verordeningen, verbonden en Gods geboden in ons hart.

Dan kunnen we meehelpen met het verstrooide Israël vergaderen. Het is onze plicht om zendelingen voor te bereiden, het evangelie uit te dragen, en pasgedoopten te behouden. Het is onze taak om onszelf en onze kinderen voor te bereiden op de tempel. We kunnen aan onze familiegeschiedenis werken en kinderen van God in eeuwige gezinnen verzegelen.

In de ZHV kunnen we elkaar stap voor stap dichter tot Christus brengen door het werk te doen waarvoor de ZHV is opgericht.

Zuster Beck: De geweldige zusters van deze kerk kunnen dit en nog meer doen — we kunnen het evenwel niet allemaal tegelijk doen. Daarom is het zo belangrijk om prioriteiten te stellen en onze middelen en tijd te besteden aan wat het hardst nodig is — helpen met Gods heilswerk.

Iedere zuster dient de Heilige Geest tot gids te nemen. Als zij de Heer bij zijn heilswerk helpt, heeft ze recht op zijn hulp.

Zuster Beck: Toen ik jong was, was mijn vader werkzaam als president van het enige zendingsgebied in Brazilië. Er waren daar minder dan vierduizend leden — de meesten van hen hadden veel in hun mars, maar wisten niet hoe ze leiding konden geven. Slechts een handvol gemeenten hadden een ZHV.

Mijn moeder werd geroepen om de ZHV in het zendingsgebied op te zetten. Ze sprak geen Portugees en had geen lesboeken tot haar beschikking. Wat ze wel had was een getuigenis van het evangelie en van de ZHV. Zij en haar raadgeefsters begonnen de zusters te leren hoe ze goede huisbezoeksters konden zijn.

Ze begonnen hun instructie in een kleine gemeente in São Paulo. Zeven nederige vrouwen woonden de vergadering bij. Mijn moeders raadgeefster, een Braziliaanse, heette de zusters welkom. Na het gebed las ze met trillende handen een boodschap voor, waarin het huisbezoek werd uitgelegd. Toen stond mijn moeder op. Ze kende vier zinnen in het Portugees: ‘Ik weet dat God leeft. Ik weet dat Jezus de Christus is. Ik weet dat we een levende profeet hebben. In de naam van Jezus Christus. Amen.’ De vergadering werd gesloten. Ze omhelsde de vrouwen en nam afscheid van ze.

Wat een nederig begin van zulk een groot werk! Na verloop van tijd werd de ZHV in elke gemeente in Brazilië opgezet. De zusters werkten en bereidden zich voor op een ring en de eerste tempel in Zuid-Amerika. Ze hoorden over verordeningen en verbonden en hoe ze zielen konden redden.

Deels doordat de ZHV-zusters de belangen van de Heer behartigden, zijn er nu ruim één miljoen kerkleden in Brazilië. Evenals deze Braziliaanse zusters, moeten wij ons deel doen. Niemand kan dat voor ons doen. We kunnen onze plicht om het koninkrijk op te bouwen niet aan iemand anders delegeren. Het is ons werk. Laten we het omarmen en uitmunten in geloof opbouwen, gezinnen versterken en hulp bieden.

Zuster Beck: Doordat we het heilswerk uitvoeren — zielen tot redding en tot zegen zijn — worden we één en kunnen we de zegeningen des hemels afroepen. Ik zou graag zien dat de zusters van deze kerk zich op krachtige manieren verenigen. Ik geloof dat we zullen groeien in vertrouwen en optimisme als we ons concentreren op wat belangrijk is en afstand doen van het onbelangrijke. We kunnen het leven aan en voelen ons minder belast. We zullen het, uiteraard, nog steeds druk hebben, maar we zullen het druk hebben met het heilswerk.

Zuster Beck: De ZHV biedt bescherming in deze zware tijden. We doen het werk van de Heer en beschermen de alleenstaanden en gezinnen door de zondagse lessen, de ZHV-activiteiten en -bijeenkomsten, en het huisbezoek.

Hoewel we geconfronteerd worden met zaken als echtscheiding, ongehoorzaamheid, schulden, neerslachtigheid, onverschilligheid en verslaving, moeten we niet vergeten dat we ook in een tijd leven waarin de Geest Gods op ons is uitgestort. Dit is de tijd waarin het evangelie wereldwijd wordt verkondigd, waarin de kinderen Israëls worden vergaderd, waarin er tempels op aarde zijn, en waarin we de bescherming van de priesterschapsverbonden en -verordeningen hebben.

We moeten vragen om een ruimere visie, om te zien wat de Heer ziet. Dit werk is groter dan we beseffen. We kunnen staande blijven, ondanks een bedrieglijke en vastberaden vijand. Ons thuis kan en moet een veilig toevluchtsoord zijn.

Zuster Beck: Het doel van onze zondagse bijeenkomst is samen de leer van het evangelie te bestuderen. De vrouwen die in het jeugdwerk, de jongevrouwen en in andere functies dienen, leren de leer van het evangelie ook in hun roeping. Omdat ons leerplan heel belangrijk is, houden we de opening van de ZHV zo kort en waardig mogelijk om de Geest te verwelkomen bij de evangeliestudie die volgt.

In de ZHV bestuderen we Leringen van kerkpresidenten, een reeks lesboeken met leringen van profeten, een soort thuisbibliotheek van die leringen voor de mannen en vrouwen van de kerk. De woorden van de profeten zijn duidelijk en geïnspireerd. We kunnen niet — we moeten niet — passief en nonchalant zijn in onze evangeliestudie.

We bestuderen nu de woorden van de profeet Joseph Smith uit de beste verzameling van zijn geschriften ooit gemaakt. Dit lesboek is het resultaat van jaren zorgvuldig onderzoek. Hoewel de Schriften en de kerkelijke tijdschriften een bespreking kunnen verrijken, hoeven de woorden van de profeten niet te worden aangevuld met andere bronnen, vooral niet door buitenkerkelijke bronnen.

Wij roepen onze leerkrachten op inzichtelijke vragen te stellen en vrije discussie aan te moedigen. De Geest is de leraar, en we moeten ons dusdanig voorbereiden dat Hij bij elke zondagse les aanwezig is.

Zuster Beck:In de doordeweekse ZHV-bijeenkomsten passen we de leer van het evangelie toe. Onze eensgezindheid en zusterschap zal op natuurlijke wijze voortvloeien uit samen bezig zijn. We kunnen elkaar bijvoorbeeld leren hoe we het evangelie kunnen uitdragen en zendelingen kunnen voorbereiden. We kunnen elkaar beter leren kennen door de familiegeschiedenis. Doordat we onze huishoudelijke taken zoals schoonmaken, plannen, koken, naaien en tuinieren beter leren doen, leren we een klimaat van zorg en geestelijke groei bij ons thuis te scheppen.

We moeten ook leren om zelfredzaam in wereldlijke zaken te worden, zoals opleiding, carrièreontwikkeling en bij te blijven met de technologie. We behoren een voedselvoorraad aan te leggen, en we behoren te weten hoe we budgetteren. Ook moeten we onze lichamelijke en psychische gezondheid verbeteren.

Bij de planning van deze bijeenkomsten en activiteiten stellen we vast hoeveel tijd, energie en gelden we tot ons beschikking hebben. Gebruik ze alleen om te bevorderen dat het evangelie thuis kan worden nageleefd en het Gods heilswerk kan worden gedaan.

Zuster Beck: Onze getalenteerde jongevrouwen steken de brug tussen jeugd en volwassenheid over, en de ZHV-zusters zien erop toe dat niet een van hen verloren gaat.

De jongevrouwen is geleerd hun doopverbonden na te komen en in de ZHV leren we ze zich voor te bereiden op de tempelverbonden. Achttienjarige ZHV-zusters kunnen teams voorzitten, in vaardigheden onderwijzen, helpen met zendingswerk, dienen als huisbezoekster, deelnemen aan familiegeschiedenis- en tempelprojecten, en volledig meedraaien in het redden van zielen.

Zuster Beck: Huisbezoeksters zorgen namens de Heiland. Onze handen zijn Jezus’ handen, onze liefde is Jezus’ liefde en onze dienstverlening is Jezus’ dienstverlening.² Goede huisbezoeksters kennen de zusters die zij bezoeken. Zij houden van ze, dienen ze, en leren ze het evangelie door de Geest. Zij concentreren zich op de versterking van personen en gezinnen. Er is geen groter voorrecht dan te waken over en versterken van iemand — dat is de kern van onze heilstaak.

Zuster Beck: Ik had een onderhoud met vrouwelijk ministers en parlementsleden uit West-Afrika, die mij vroegen hoe wij de Afrikaanse vrouwen helpen. Ik legde uit dat we in hun landen vele georganiseerde groepen met vrouwen hebben, zustershulpverenigingen genaamd. We voorzien de presidente van elke groep van het Handboek kerkbestuur. De vrouwen komen vaak bijeen om het evangelie te bestuderen en te leren hoe ze voor hun gezin kunnen zorgen.

De presidente deelt de ZHV-zusters op in koppels, die de vrouwen thuis opzoeken en bekijken welke behoeften ze hebben. Is er iemand ziek? Hebben ze genoeg eten en kleding? Hebben ze de benodigde opleiding? Na de bezoeken rapporteren de vrouwen hun bevindingen. De een heeft schoenen nodig, de ander is in verwachting, en een derde is zonder werk. Zij kijken of ze binnen hun groep de benodigde middelen hebben. Dat is meestal het geval. Dat doen we voor onze vrouwen in Afrika.

Toen ik het uitlegde, knikten deze vrouwen instemmend en glimlachten. Een van hen zei: ‘Dat model zou ook voor onze vrouwen werken.’

Ik geloof dat de ZHV een model is dat overal ter wereld werkt en dat onze zusters de fijnste, bekwaamste en grootste welzijnsgroep op aarde is. Ik heb vertrouwen in ons vermogen om met elkaar het heilswerk van de Heer te bevorderen.