Zoeken en redden

Zij zijn het Team de Emergencias Santos de los Últimos Días, het crisisteam van heiligen der laatste dagen, een vrijwilligersgroep voor iedereen die bereid is zich aan hun regels van welgemanierdheid en dienstverlening te houden. De kern van deze groep bestaat uit heiligen der laatste dagen van tienerleeftijd, geleid door toegewijde volwassenen. Sinds de oprichting hebben al ruim tweehonderd jongeren deel uitgemaakt van de groep.

‘Ik hoorde van het bestaan van het team toen ik op een zaterdag bij een doopdienst was’, zegt Junior Rivera. ‘In een andere ruimte zag ik jongeren zoals ik, gekleed in het zwart, met een logo op hun T-shirts en petten, die les kregen in eerste hulp. Het werd nog veel interessanter toen ik hoorde dat ze andere mensen te hulp kwamen. Ik zag het als een manier om iets goeds te doen, en dat maakt deel uit van de leringen van de kerk, om naar voren te stappen en hulp te bieden.’

Onel Rodriguez legt uit dat de groep procedures leert die veel lijken op evangeliebeginselen. ‘In een noodsituatie leren we bijvoorbeeld om eerst voor onze familieleden te zorgen. Als die eenmaal veilig zijn, kunnen we anderen gaan helpen. Dat leert de kerk ons ook in de welzijnszorg. Zorg eerst voor je eigen familie; ga daarna anderen helpen.’

Franklin de los Santos zegt dat werken aan crisisbeheersing hem het besef heeft gegeven dat de noodzaak voor geestelijke hulp soms net zo belangrijk is als lichamelijke hulp. ‘Sommigen mensen hebben behoefte aan een helpende hand, een vriendelijk woord of een opbouwende gedachte. Het evangelie naleven houdt toch ook in dat we om anderen geven en hen geestelijk sterken.’

Omar Rodriguez legt uit dat veel van de bezigheden van het team gebruikt zijn om de Plicht jegens God-vereisten te vervullen en gepland en gecoördineerd zijn met de activiteiten van de Aäronische priesterschap en de JMJV-activiteiten.

José Nuñez, tweede raadgever in de bisschap van de wijk La Caleta, zegt dat de jongeren het evangelie in hun klassen en quorums leren, maar dat het team hen in staat stelt om het geleerde in het dagelijks leven toe te passen. ‘Als ze de straat op gaan en in contact komen met behoeftigen dan leren ze echt wat het betekent om elkaar lief te hebben. Zij ontwikkelen zo liefde voor de mensen om hen heen. En ook leren zij zichzelf lief te hebben, omdat ze zelfdiscipline leren, en dat geeft ze het vertrouwen om correct te handelen, waar ze zich ook mogen bevinden.’

Broeder Nuñez maakt ook duidelijk dat het team niet de normale activiteiten van de kerk vervangt. ‘Het vult ze aan’, zegt hij. ‘In de priesterschapsquorums en jongevrouwenklassen wordt hen bijvoorbeeld de evangeliebeginselen geleerd. Maar in op het evangelie gericht activiteiten, zoals die van het team en andere hulpprojecten, krijgen ze de kans om het geleerde in praktijk te brengen.’ Dat is een van de manieren, zegt hij, dat ze ‘daders des woords en niet alleen hoorders’ (Jakobus 1:22) kunnen worden.

Omar zegt dat het team vaak gevraagd wordt om te helpen met projecten zoals mazelenvaccinaties. ‘We willen daar zijn waar ons hulp gewenst is en de gemeenschap weet dat. Ze vertrouwen ons omdat we ons goed voorbereiden.’ In feite gebruikt het team, gesticht door Basilio Cabrera en Domingo Peralta, twee leden van de kerk, dezelfde technieken als het Rode Kruis en civiele beschermingsorganisaties. Het ministerie voor volksgezondheid heeft de groep erkend, en de overheden van stad en provincie hebben onderscheidingen uitgereikt aan de groep.

Broeder Nuñez legt uit dat het team uitgaat van noodplannen die ontleend zijn aan een studie van risicogebieden in Santo Domingo en nabijgelegen plaatsen. ‘Bij een noodsituatie zouden we die risicogebieden binnengaan en vaststellen of er leden van de kerk zijn die hulp nodig hebben. Tezelfdertijd stellen we vast wat de noden van alle mensen in het gebied zijn en geven dat door aan de autoriteiten. We hebben gekeken naar de plaatsen die het meeste risico lopen in geval van een orkaan, aardbeving, overstroming of iets dergelijks. We weten welke gebieden onmiddellijk moeten worden geëvacueerd. We weten zelfs welke boomtakken moeten worden afgezaagd om schade te voorkomen als er storm op komst is. Dat behoort tot het takenpakket van de jongeren.’

De teamleden offeren met Kerstmis of Pasen ook een deel van hun vrije tijd op om, onder toezicht van een volwassen leiding, deel te nemen aan een 24-uurswacht. ‘Dat doen we omdat er op die dagen veel mensen een ongeluk krijgen of in moeilijkheden komen door de drank’, zegt broeder Nuñez. Dat feit heeft de teamleden op een zeer praktische wijze geleerd hoeveel waarde het woord van wijsheid heeft (zie LV 89).

Waarom offeren de teamleden dus hun tijd op? Waarom zoveel tijd gestoken in de opleiding?

Omar zegt dat hoewel er veel tijd en energie mee gemoeid is, dat het waard is. Hij voelt zich er heel goed onder dat hij anderen kan helpen, wat hem vooral duidelijk is geworden toen de tropische storm Noel was overgeraasd. ‘Onze taak was kleding en voedsel uit te reiken’, zegt hij. ‘Ik zag mensen die te lijden hadden, en het gaf mij een goed gevoel om ze iets te kunnen brengen om aan te trekken en om te eten, en hun dankbaarheid te zien.’

Osiris Rodriguez zegt dat hij waardering heeft voor de eendracht die hij in het team voelt. Hij ziet die als een uitbreiding van de eendracht die hij in zijn quorum voelt en onder de jongeren van de kerk in het algemeen.

Junior Batista, die een paar maanden geleden lid van de kerk is geworden, zegt dat toen hij over het crisisteam hoorde, hij er graag deel van uit wilde maken. En hij werd niet teleurgesteld. ‘Het geeft ons een goed gevoel, omdat we het gebod nakomen dat zegt dat we elkaar behoren lief te hebben. Wij zijn allemaal broers en zussen, zoons en dochters van God.’

Als je zo denkt over dienstverlening, dan zul je altijd blijven dienen.