Aansporen tot gebed

Toen ik klein was, lieten mijn ouders mij zien hoe ik moest bidden. Ik zag in gedachten een hemelse Vader die heel ver weg was. Nu ik volwassen ben, ben ik anders tegen gebed gaan aankijken. Nu zie ik in gedachten een hemelse Vader die dichtbij is, die in stralend licht baadt en die mij volmaakt kent.

Die verandering kwam doordat ik een zeker getuigenis kreeg van de goddelijke manifestatie die Joseph Smith in 1820 in Manchester (New York, VS) heeft gehad:

‘[Ik zag] recht boven mijn hoofd een lichtkolom, de helderheid van de zon overtreffend, die geleidelijk neerdaalde tot zij op mij viel.

‘Zodra die verscheen, voelde ik mij bevrijd van de vijand die mij gebonden hield. Toen het licht op mij rustte, zag ik twee Personen, wier glans en heerlijkheid elke beschrijving tarten, boven mij in de lucht staan. Een van Hen sprak tot mij, mij bij de naam noemend, en zei, wijzend op de ander: Dit is mijn geliefde Zoon. Hoor Hem!’ (Geschiedenis van Joseph Smith 1:16–17.)

Onze hemelse Vader was daar in het bos op die prachtige lentedag. Hij noemde Joseph bij naam. En Hij introduceerde de herrezen Heiland van de wereld als zijn ‘geliefde Zoon’. Waar en wanneer u ook bidt, uw getuigenis van die glorieuze manifestatie toen kan u nu tot zegen zijn.

De Vader tot wie wij bidden is de verheerlijkte God die door middel van zijn geliefde Zoon werelden heeft geschapen. Hij hoort onze gebeden evenzeer als Hij Josephs gebed heeft gehoord — en wel zo duidelijk alsof we voor Hem staan. Hij houdt zoveel van ons dat Hij zijn Zoon gegeven heeft om ons tot Heiland te zijn. Door die gave maakte Hij het voor ons mogelijk om onsterfelijk te worden en het eeuwige leven te beërven. En Hij biedt ons, door gebed in de naam van zijn Zoon, de mogelijkheid om hier en nu met Hem te communiceren, zo vaak als we dat willen.

De priesterschapsdragers in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen hebben de heilige plicht om ‘elk lid thuis te bezoeken, en hen aan te sporen om overluid en in het verborgen te bidden’ (LV 20:47; cursivering toegevoegd).

Er zijn veel verschillende manieren om mensen tot gebed aan te sporen. We kunnen bijvoorbeeld getuigen dat God ons geboden heeft te bidden. Of we kunnen voorbeelden uit de Schriften en uit ons eigen leven aanhalen over de zegeningen die voortvloeien uit gebeden waarin wij onze dank uitspreken, onze zaak bepleiten, en vragen stellen. Ik kan bijvoorbeeld getuigen dat onze hemelse Vader gebeden verhoort. Ik heb inspiratie en troost geput uit woorden die in mijn gedachten kwamen. Ik weet door de Geest dat die woorden van God kwamen.

De profeet Joseph Smith heeft dergelijke ervaringen gehad en u kunt die ook hebben. Hij kreeg antwoord na innig gebed:

‘Mijn zoon, vrede zij uw ziel; uw tegenspoed en uw ellende zullen slechts van korte duur zijn;

‘en dan, indien gij het goed doorstaat, zal God u ten hemel verhogen’ (LV 121:7–8).

Dat was een openbaring van een liefdevolle Vader aan een getrouwe zoon met grote zorgen. Ieder kind van God kan in gebed met Hem communiceren. Er is niets wat mij meer aanzet tot gebed dan de gevoelens van liefde en licht waarmee een antwoord op een nederig gebed vergezeld gaan.

Als we een gebod van God naleven, krijgen we een getuigenis van dat gebod (zie Johannes 7:17). Dat geldt ook voor het gebod dat we altijd overluid en in het verborgene moeten bidden. Als uw leraar en uw vriend beloof ik u dat God uw gebeden zal verhoren en dat door de macht van de Heilige Geest u voor uzelf kunt weten dat de antwoorden van Hem komen.