Laat je niet meeslepen
Een Tongaanse tiener praat over goede redenen voor vangrails.
De pracht en kracht van de blaasgaten van Mapu ‘a Vaea zijn fenomenaal. Als de golven tegen de bijna vijf kilometer brede kust van het eiland Tongatapu beuken, dringen ze honderden gaten in het vulkanische gesteente binnen, waardoor het water tot wel achttien meter hoog de lucht in schiet.
De zestienjarige Saane F. is weg van de schoonheid van deze plek — van de zon en het spetterende water die bij elke golfslag met elkaar lijken te dansen.
De kracht van de natuur is echter niet alleen mooi, ze kan ook gevaarlijk zijn. Toeristen die te dichtbij komen, uit nieuwsgierigheid of uit sensatie, worden wel eens door de kracht van de golven overvallen en hulpeloos door de sterke stroming naar de zee gesleurd.
De gevaarlijke kant van Mapu ‘a Vaea roept een geestelijke waarschuwing op aangaande de kracht van verleiding — in het bijzonder op het gebied van seksuele reinheid. Het vermogen tot voortplanting is prachtig binnen de gestelde grenzen, maar als we ons laten verleiden om veilig terrein te verlaten, kunnen we meegesleurd worden.
Begrijpen waarom kuisheid ertoe doet
Op de trouwdag van haar zus in de Nuku‘alofatempel (Tonga) zag Saane hoe gelukkig ze was. ‘Ik wilde toen ook waardig blijven om daar eenmaal te trouwen’, zegt Saane.
Satan probeert daar echter voor ieder van ons een stokje voor te steken. Hij heeft al veel mensen overtuigd dat seksuele omgang buiten het huwelijk aanvaardbaar is en geen gevolgen heeft. Maar de macht misbruiken die God ons geeft om leven te scheppen, is een ernstige zonde die ons geestelijk, emotioneel en lichamelijk schaadt.1
‘Satan stelt alles in het werk om te voorkomen dat we bij onze hemelse Vader terugkeren’, zegt Saane. ‘Als ik de wet van kuisheid veronachtzaam, is mijn kans op een tempelhuwelijk misschien wel verkeken.’
Gods vangrails respecteren
De Tongaanse overheid heeft vangrails op bepaalde plekken geplaatst, zodat toeristen veilig van de schoonheid van Mapu ‘a Vaea kunnen genieten.
Saane is van mening dat onze hemelse Vader ook in vangrails — of normen — voorziet om ons tegen verleidingen te beschermen. De kerkleiders, de Schriften en Voor de kracht van de jeugd zorgen allemaal voor duidelijke grenzen waarbinnen we veilig zijn. We bevinden ons bovenal op veilig terrein als we gehoor geven aan de influisteringen van de Heilige Geest.
‘Sommige mensen negeren de vangrails van de Heer’, zegt ze. ‘Ze zien de gevolgen daarvan niet in, of denken dat ze die wel kunnen vermijden. Van een rots afspringen geeft je misschien het gevoel dat je zweeft, maar je ploft toch echt neer.’
Onze eigen vangrails plaatsen
Wat seksuele reinheid betreft, weet je zeker dat je valt als je uitprobeert hoe ver je over de vangrails kunt leunen. Hoe dichter we ons tot ongepaste seksuele intimiteiten laten verleiden, hoe moeilijker de verlokkingen zijn te weerstaan.
Omdat de kerk niet kan voorschrijven hoe je in elke situatie moet handelen, heeft Saane haar eigen vangrails geplaatst door van tevoren te beslissen hoe ze evangelienormen gaat toepassen in omstandigheden waar ze ongetwijfeld mee te maken krijgt.
Ze heeft een poster gemaakt van negen beloften aan zichzelf en aan haar hemelse Vader die ze als persoonlijke vangrails gebruikt, zoals het type jongen waar ze mee uitgaat, de kleding die ze draagt en de taal die ze bezigt. Andere persoonlijke vangrails gaan bijvoorbeeld over hoe je kunt voorkomen dat seksuele gevoelens worden opgewekt door wat je ziet, leest of hoort.2
‘Hoge normen zorgen voor mijn veiligheid’, zegt Saane.
Terugkeren naar veilig terrein
Net als wie in de stroming van het water van Mapu ‘a Vaea worden meegesleept, zijn we op gevaarlijk terrein als we aan verleidingen toegeven. Je ontkomt vaak maar moeilijk aan de krachtige greep van seksuele zonde — maar met de hulp van de Heiland en zijn dienstknechten is het wel mogelijk.
Het gaat er uiteindelijk om dat we, of we nu op veilig terrein zijn gebleven of de moeilijke weg terug hebben afgelegd, op dat terrein blijven. Als we de vangrails van de Heer respecteren en begrijpen hoe we ze in onze persoonlijke omstandigheden moeten toepassen, staat niets ons in de weg om te genieten van de prachtige macht die God ons heeft gegeven — op de juiste tijd en op de juiste wijze.
‘Ik kijk er meer dan wat ook naar uit om in de tempel te trouwen’, zegt Saane. ‘Ik weet dat ik waardig zal zijn om de zegeningen waar ik van droom te ontvangen als ik me aan de geboden houdt, waaronder de wet van kuisheid.’
Saane (rechts) en Amelia (midden) vieren de trouwdag van hun zus Manatu in de tempel.
Foto’s Adam C. Olson