Is dit niet het vasten dat Ik verkies?

Toen mijn collega en ik Corina Aguilar les begonnen te geven, had ze al te kennen gegeven dat ze naar de kerk wilde komen. Toen we haar over de herstelling van het evangelie vertelden en zij het Boek van Mormon las en erover bad, wist ze dat de kerk waar was. Toch was er iets wat haar tegenhield: haar man, Manuel.

Corina wilde de kerk niet alleen bezoeken — ze wilde dat haar hele gezin het evangelie leerde kennen. Manuel werkte echter laat, en als hij thuiskwam, was naar twee zendelingen luisteren wel het laatste wat hij wilde.

Corina begon te bidden dat Manuel het verlangen zou krijgen om de lessen te volgen, maar er gingen weken voorbij zonder dat er verandering in de situatie kwam. Op een dag vroeg Corina ons aan het eind van de les naar vasten. We waren al laat voor een andere afspraak, dus legden we in het kort uit dat vasten inhoudt dat we twee opeenvolgende maaltijden overslaan. Daarnaast bidden we om hulp van onze hemelse Vader en leiding voor onszelf en anderen. Met de belofte dat we daar tijdens ons volgende bezoek op terug zouden komen, vertrokken we snel.

Enkele dagen later gingen we weer bij Corina op bezoek. Tijdens de les verraste ze ons met de mededeling dat ze niet dacht dat ze kon vasten. Ze legde uit dat ze sinds ons laatste bezoek aan het vasten was. Ze sloeg het ontbijt en de lunch over en gebruikte alleen de avondmaaltijd. Na het avondeten begon ze weer te vasten, en at pas weer de volgende avond. En dat had ze drie dagen volgehouden. ‘Ik heb ontzettend mijn best gedaan’, zei ze tegen ons, ‘maar het is wel heel moeilijk.’

Verbaasd door haar grote geloof, legden we snel uit dat iemand normaal gesproken slechts één dag vast. Nieuwsgierig naar haar motieven achter een dergelijk offer vroegen we: ‘Corina, zou je ons kunnen zeggen waar je voor vastte?’

‘Voor mijn man’, antwoordde ze.

We waren onder de indruk dat zij de geboden van de Heer wilde naleven, zodat haar man zou worden gezegend. Ouderling Joseph B. Wirthlin (1917–2008) van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Als we vasten, hebben onze rechtschapen gebeden en verzoeken vaak grotere kracht.’¹ Dat gold ook voor Corina. De week daarop wilde Manuel opeens wel met ons praten. Hoewel hij aanvankelijk sceptisch was, begon hij toen we hem over het heilsplan hadden verteld ook te bidden. Hij nam zelfs een exemplaar van het Boek van Mormon aan, dat hij in de schafttijd op zijn werk doorlas. Uiteindelijk begonnen Corina, Manuel en hun drie kinderen naar de kerk te komen.

Hoewel hij met sprongen vooruitging, had Manuel moeite met het woord van wijsheid. Hij dronk al sinds zijn tienerjaren. Niet alleen viel het hem zwaar om te stoppen, ook was hij bang om door zijn vrienden te worden uitgelachen.

Ook Corina leed onder zijn drankprobleem. Ze had jaren tevergeefs geprobeerd hem van de drank af te krijgen. Maar nu begon ze, met hernieuwd geloof en een getuigenis van de kracht van het vasten, geregeld voor Manuel te vasten, zodat hij de kracht zou hebben om het woord van wijsheid te gehoorzamen.

Corina’s liefde voor haar man deed mij denken aan het verhaal in het Nieuwe Testament waarin een vader de apostelen smeekte om zijn zieke zoon te genezen. Hoewel zij geloof oefenden, konden zij dit wonder niet tot stand brengen. De Heer genas dit kind echter, waarna Hij uitlegde: ‘Dit geslacht vaart niet uit dan door bidden en vasten’ (Matteüs 17:21).

En zo gebeurde het dat door bidden en vasten Manuel geleidelijk aan de kracht kreeg om zijn drankprobleem opzij te zetten. En hoewel hij aanvankelijk bespot werd door zijn vrienden, kregen ze al snel respect voor hem omdat hij liet zien dat hij van plan was om zich aan de geboden van God te houden.

Door te vasten krijgen we niet alleen hulp, kracht en leiding van de Heer, maar krijgen we ook de kans om ‘de hongerige [te schenken] wat gij zelf begeert, en de verdrukten [te verzadigen]’ (Jesaja 58:10) door een gulle vastengave te betalen. President Marion G. Romney (1897–1988), eerste raadgever in het Eerste Presidium, heeft ooit gezegd: “Wees royaal, opdat u zelf zult groeien. (…) Ik beloof ieder van u die dat doet, dat u zowel geestelijk als materieel welvarender zult worden.’²

Terwijl de Aguilars zich op de doop voorbereidden, werd hun geloof op vele manieren op de proef gesteld. Vlak nadat ze een doopdatum hadden geprikt, werd Manuel ontslagen. Hij en Corina hadden geen idee hoe ze de huur en andere vaste lasten zouden moeten betalen, laat staan eten voor de kinderen. Hoewel ze financiële hulp kregen van familie, was dat niet genoeg om aan al hun financiële verplichtingen te voldoen.

Ten einde raad besloten ze een deel van hun huisraad in de verkoop te doen. Eerst verkochten ze de weinige luxes die ze in hun flat hadden, en daarna verkochten ze alles wat ze konden missen. Na ongeveer een week hadden ze genoeg geld om de huur voor die maand te betalen, maar ze hadden nog steeds geen idee of ze het in de maanden daarna zouden rooien.

Het duurde niet lang of de leden van de gemeente brachten uitkomst. De gemeentepresident had een gesprek met Manuel om te zien welke hulp ze nodig hadden. En als gemeente deden ze wat ze konden om de Aguilars uit de brand te helpen.

De Aguilars bleven de geboden naleven en deden er alles aan om de eindjes aan elkaar te knopen. Dat bracht hun vele zegeningen, met inbegrip van kansen op een nieuwe baan voor Manuel. Zij kwamen erachter dat de Heer Zich aan zijn beloften houdt. In geval van nood zal Hij voor ons zorgen als we gehoorzaam zijn.

Op 9 november 2008 hebben Manuel, Corina, Jovani en Lupito Aguilar zich laten dopen. Het jongste kind, Mariela, keek uit naar haar achtste verjaardag en haar doop. Manuel ontving kort na zijn doop het Aäronisch priesterschap en later het Melchizedeks priesterschap.

Een jaar later gingen Manuel en Corina naar de tempel voor hun begiftiging, en ze zullen naar de tempel terugkeren om hun kinderen aan hen te laten verzegelen.

Doordat zij de eersten in hun familie waren die lid van de kerk werden, zijn Manuel en Corina pioniers die door hun voorbeeld van geloof en opoffering de basis leggen voor hun nageslacht en anderen. Niet alleen hebben hun kinderen dankzij hen de zegeningen van het evangelie in hun leven, maar ze hebben ook hun vrienden en familie laten zien dat naleven van de geboden vreugde brengt. Sommigen hebben bezoek gekregen van de zendelingen en hebben zich laten dopen.

Vasten opent de deur naar unieke zegeningen van kracht en troost. Iedereen die ernaar streeft de Heiland te volgen, krijgt, zoals de familie Aguilar, te maken met problemen en moeilijkheden. We kampen met zwakheden of verleidingen, of lijden onder de fouten van anderen. We lijden misschien onder lichamelijke of emotionele pijnen. Of misschien krijgen we te maken met financiële problemen. Welke last we ook meetorsen, vasten helpt ons ‘[onze] bekommernis op de Here [te werpen], Hij zal voor [ons] zorgen’ (Psalmen 55:22). Als we de wet van vasten gelovig en wilskrachtig gehoorzamen, zullen we de zegeningen die ons in Jesaja 58 worden beloofd in ons leven waarnemen.