Beste vriendin

Groeten uit Mexico! Ik was zo blij dat ik je brief kreeg en las dat je bijna jarig bent. Het klinkt alsof je een beetje zenuwachtig bent om het jeugdwerk te verlaten. Zal ik je vertellen hoe ik me voelde toen ik naar de jongevrouwen ging?

Ik was ook zenuwachtig dat ik het jeugdwerk ging verlaten. Ik was bang dat ik geen vriendinnen zou hebben. Ik was bang omdat ik toen een van de jongste meisjes was en niet meer een van de oudste.

Maar het kwam allemaal goed. Ik had vlak voor mijn verjaardag een gesprek met de bisschop en hij zei dat de verandering goed voor me was. Op zondag was ik nog verlegen en ik bleef in de jeugdwerkkamer. Gelukkig vond een van de jongevrouwenleidsters me daar. Ze zei: ‘Ik dacht wel dat ik je hier kon vinden! Kom, het is tijd om naar je klas te gaan.’

Zuster Diaz heette me welkom tijdens het openingsprogramma, en ze gaf me drie boeken waar ik van ben gaan houden: Voor de kracht van de jeugd, Persoonlijke vooruitgang, en een dagboek. Toen ik in het lokaal rondkeek, zag ik dat ik enkele meisjes nog uit het jeugdwerk kende. Enkele meisjes die ik niet kende, zeiden gedag. Ik voelde me al snel rustig en was niet bang meer.

Daarna ging alles steeds beter. De activiteitenavonden waren vooral bijzonder omdat ik er leerde om het evangelie na te leven en mijn familie en vrienden te helpen. En het meisjeskamp is ieder jaar zo leuk! Nu ik een lauwermeisje ben, hoop ik binnenkort mijn Persoonlijke vooruitgang af te maken. Ik kijk ernaar uit om het JV-medaillon te dragen, om me eraan te herinneren hoeveel ik in de loop der jaren dichter bij mijn hemelse Vader ben gekomen.

Dus wees niet bang, lieve vriendin. Spreid je vleugels uit en vlieg naar de jongevrouwen. Ik beloof je dat je er geen spijt van zult hebben.

Liefs,

Maribel