Pag-ampo ug Kalinaw

Usa ka gabii nakiglalis ko sa akong inahan ug naglagot pag-ayo. Busa mihukom ko nga mag-ampo. Bisan tuod dili maayo akong gibati ug dili gustong mahimong “espiritwal,” nasayud ko nga ang pag-ampo makatabang kanako nga malipay og gamay ug dili kaayo makiglalis. Sa dihang migawas na ang akong inahan sa kwarto, nag-ampo ko. “Pinalanggang Langitnong Amahan, miduol ko Kanimo karong gabhiuna tungod …” Dili. Gibuka nako ang akong mga mata ug gibuklad akong bukton; dili kini maayo. Nag-ampo ko og balik. “Langitnong Amahan, nagkinahanglan ko …” Mora og dili kini sagad. Mibati ko nga si Satanas dili gustong mag-ampo ko sa pagpangayo og tabang sa Langitnong Amahan.

Sa kalit lang nadasig ko sa pagsulti og salamat! Busa ako kining gibuhat, ug nagsugod sa paghunahuna sa daghang mga butang nga angayan nakong pasalamatan ang akong Amahan sa Langit. Sa dihang natapos nako sa pagpasalamat Kaniya, naghisgut dayon ko sa problema.

Pagkahuman mibati ko og talagsaong kalinaw, mainiton nga espiritwal nga pagbati nga nasayud ko nga nahigugma kanako ang atong Langitnong Amahan ug akong mga ginikanan ug ako anak sa Dios. Nakapangayo ko og pasaylo sa akong inahan ug gidawat ang iyang pagpangayo og pasaylo.