Zonnestraaltjes, public affairs en evangelieblijdschap

Toen ouderling M. Russell Ballard en ik enkele jaren geleden optraden als adviseurs van de afdeling public affairs werd het ons duidelijk dat veel journalisten, als ze wat over de kerk wilden weten, vaak te rade gingen bij mensen die niet tot de kerk behoorden. Omdat we daar verandering in wilden brengen, bezochten wij, op aanwijzing van het Eerste Presidium, de redacties van de toonaangevende kranten met de boodschap dat de kerk zich ten opzichte van de politiek neutraal opstelt. We nemen geen standpunt in over kandidaten of partijen. We willen echter wel ons eigen geloof goed uitleggen. ‘We willen dat u’, zo zeiden we, ‘naar ons toekomt en met ons praat als u het over ons geloof gaat hebben.’

We werden vriendelijk ontvangen en er werd naar ons geluisterd. En de media begrijpen nu veel beter wat heiligen der laatste dagen geloven. Sommige verkeerde ideeën hebben we kunnen ontzenuwen. En we zien nu dat er veel positiever over ons gesproken wordt. We zien ook dat men begint te beseffen dat heiligen der laatste dagen niet allemaal hetzelfde zijn; dat onze mensen in veel opzichten verschillend zijn.

Door deze verandering in denkwijze is het een heerlijke tijd om lid van de kerk te zijn. De leden kunnen naar voren treden en de vragen die hun vrienden en buren over ons geloof hebben, beantwoorden. Daarbij is eigenlijk niets belangrijker dan te laten merken dat we blij zijn en ons verheugen in het evangelie van Jezus Christus. We weten wat het uiteindelijke resultaat zal zijn, we weten wie Jezus Christus is, en we hebben een liefdevolle Vader in de hemel, die ons zegent.

Ik vind het opmerkelijk dat onze beste zendingsactieve leden, zij die het evangelie actief uitdragen, vaak mensen zijn die blij zijn. Toen ik de algemeen bestuurder van de afdeling zendingswerk was, viel het ons op dat er in Frankrijk mensen waren gedoopt. We vroegen ons verheugd af wat de redenen daarvoor waren. Er bleken er verschillende te zijn. Maar een van de belangrijkste was wel dat een zuster op maandag op haar werk over haar zonnestraaltjes sprak. Na de sabbat sprak ze met haar collega’s heel blij en met groot genoegen over de les die ze de dag ervoor aan de jonge kinderen had gegeven. Het duurde niet lang voordat haar collega’s uit eigen beweging vroegen om hun meer over de zonnestraaltjes te vertellen. En wat had dat voor gevolgen? Hier hadden we een groep mensen met dezelfde zorgen die iedereen over de wereld en de toekomst heeft. En opeens was daar iemand die niet alleen blij was, maar ook nog eens blij was dat kinderen de toekomst hebben. Deze zuster hield duidelijk van de Heiland en die liefde straalde ze uit. Haar collega’s wilden meer weten.

Als we ons verheugen in wat we hebben, als we blijdschap voelen en die uiten, zijn we gelukkiger. We doen wat de Heer van ons verwacht, we worden een beter mens, en door met ons om te gaan, worden de mensen om ons heen — onze kinderen, vrienden en buren — gelukkiger. Blijdschap is de sleutel. Als we de blijdschap van het evangelie uitdragen, bereiken we wat de Heer wil dat we bereiken.