Houd u aan de roede vast

‘En ik zag talloze menigten mensen, van wie er zich velen naar voren drongen om het pad te bereiken dat voerde naar de boom waar ik bij stond.

‘En het geschiedde dat zij naar voren kwamen en het pad betraden dat naar de boom voerde.

‘En het geschiedde dat er een mist van duisternis opsteeg, ja, een buitengewoon dichte mist van duisternis, waardoor zij die zich op het pad hadden begeven hun weg kwijtraakten, zodat zij afdwaalden en verloren gingen’ (1 Nephi 8:21–23).

De leden van deze groep lazen of bestudeerden de Schriften blijkbaar niet; ze keken of luisterden niet naar de algemene conferentie, lazen de Liahona niet en woonden hun zondagse bijeenkomsten niet bij. Door al die zaken zouden ze het woord van God te weten komen. Daardoor gingen ze verloren.

‘En het geschiedde dat ik anderen naar voren zag dringen, en zij kwamen en grepen het uiteinde van de roede van ijzer vast; en zij drongen naar voren door de mist van duisternis heen, zich vastklampende aan de roede van ijzer, totdat zij tevoorschijn kwamen en van de vrucht van de boom namen. […]

‘En toen zij van de vrucht hadden geproefd, schaamden zij zich wegens hen die de spot met hen dreven; en zij geraakten op verboden paden en gingen verloren’ (1 Nephi 8:24, 28).

Merk op dat de mensen in deze groep de roede van ijzer vastgrepen en vastklampten. Ze hielden de roede vast totdat ze de boom des levens bereikten en van de vrucht namen. Maar ze begonnen zich voor het evangelie van Jezus Christus te schamen, richtten zich niet meer op de Heiland en werden door de aanlokkelijkheid, verleidingen en rijkdommen van de wereld afgeleid. Daardoor gingen zij ook verloren.

De sleutel tot begrip van deze verzen is de zinsnede ‘zich vastklampende aan de roede van ijzer’. Ik vergelijk het woord vastklampen met wat we in het Engels een ‘white-knuckle’ ervaring noemen — een bloedstollende ervaring. Als u ooit bent gaan raften, dan herinnert u zich vast wel dat u zich zo stevig aan de raft vastklampte dat uw knokkels er wit van werden. Maar wat deed u toen u in stille waters terechtkwam? U liet de raft los!

In de context van het evangelie kunnen we dat vergelijken met wanneer u een toespraak moet houden of een crisissituatie doormaakt, zoals bij een sterfgeval in uw gezin of het beëindigen van een relatie. U zoekt conferentietoespraken op waar u zelden naar luistert of gaat bij de Schriftteksten te rade die u meestal verwaarloost. U zoekt vanwege uw geestelijke zwakheid geestelijke leiding en steun. En als de crisissituatie voorbij is, laat u los! U zet de Schriften terug in de boekenkast, vervalt in oude gewoonten zoals onregelmatig kerkbezoek, en niet meer dagelijks bidden — tot de volgende crisissituatie of wildwaterervaring zich voordoet. Met andere woorden, u vraagt de Heiland alleen in een noodsituatie in plaats van voortdurend om hulp.

De leden van deze groep hebben zich laten dopen en velen van hen hebben waarschijnlijk het priesterschap en tempelverordeningen ontvangen, zijn op zending geweest en in de tempel getrouwd. Maar ze hebben losgelaten! Ze lezen niet meer voortdurend in de Schriften, zijn op verboden paden geraakt en verloren gegaan.

Gelukkig blijven de meeste jongvolwassenen en teruggekeerde zendelingen trouw aan de evangeliewaarheden waarin ze zijn onderwezen en waarin ze onderwezen hebben. Ze richten hun leven ook op de Heiland door dagelijks de Schriften te bestuderen en te bidden. We zijn dankbaar voor hen en hun getrouwheid. Zij zijn de toekomst van de kerk en de toekomstige ouders van de mensen die de kerk voort zullen zetten.

‘Zie, [Lehi] zag andere menigten naar voren dringen; en zij kwamen en grepen het uiteinde van de roede van ijzer vast; en zij drongen naar voren, zich voortdurend vasthoudende aan de roede van ijzer, totdat zij tevoorschijn kwamen en neervielen en van de vrucht van de boom namen’ (1 Nephi 8:30).

Let op de zinsnede ‘zich voortdurend vasthoudende aan de roede van ijzer’. Deze groep las voortdurend in de Schriften. Zij richtten zich voortdurend op de Heiland.

De Schriften zijn het allerbelangrijkste studiemateriaal. Zij dienen voorrang te krijgen boven chemie, natuurkunde, boekhouden, dansen, muziek, sport en elke andere wereldse studie of activiteit.

Afbeelding

Family studying scriptures together

Begin elke dag met de Schriften. Gebed en Schriftstudie gaan hand in hand. Ze zijn onafscheidelijk. Voortdurend bidden leidt tot Schriftstudie en voortdurend de Schriften bestuderen leidt tot gebed. Ze zorgen ervoor dat u zich op de Heiland blijft richten en bieden u toegang tot openbaring en de vrede die u alleen krijgt door zich voortdurend aan de roede van ijzer vast te houden. Gebed en Schriftstudie leiden u naar de tempel. Ze zorgen ervoor dat u de sabbat wilt heiligen. Ze staan u toe de verleidingen van de tegenstander te mijden en teniet te doen.

Nu wil ik uw aandacht vestigen op de zinsnede ‘totdat zij tevoorschijn kwamen en neervielen en van de vrucht van de boom namen’. In 1 Nephi, hoofdstuk 11 staat de sleutel tot begrip van die zinsnede:

‘En het geschiedde, nadat ik de boom had gezien, dat ik tot de Geest zeide: Ik zie dat Gij mij de boom hebt getoond die kostbaar is boven alles.

‘En Hij zeide tot mij: Wat verlangt gij?

‘En ik zeide tot hem: De betekenis ervan te kennen.’

De Geest antwoordde: ‘Kijk!’ Vervolgens zag Nephi in een visioen de maagd Maria die de Geest ‘de moeder van de Zoon Gods’ noemde. Daarna zag Nephi Maria een kind — ‘het Lam Gods’ — in haar armen dragende.

Let nu op vers 24: ‘En ik keek en zag de Zoon Gods uitgaan onder de mensenkinderen; en ik zag velen aan zijn voeten neervallen en Hem aanbidden’ (zie 1 Nephi 11:9–24; cursivering toegevoegd).

De boom vertegenwoordigt de liefde van God die door zijn Zoon, Jezus Christus, tot uiting komt (zie 1 Nephi 11:21–22). De leden van groep 2 die de boom bereikten, vielen niet neer zoals de leden van groep 3. Is het mogelijk om in de tegenwoordigheid van de Zoon van God te zijn en dat niet te beseffen? Het antwoord staat in het Nieuwe Testament. De Heiland onderwees en verrichtte drie jaar lang wonderen, maar weinigen herkenden Hem.