Igsoon sa Kanunay
Ang tagsulat nagpuyo sa Iowa, USA.
“Ang akong pamilya gusto kong kauban, ug ako Iyang gitudloan” (Children’s Songbook, 98).
Nagsige og pa-ulpot ul-pot si Seth sa luyo nga lingkuranan sa sakyanan ug nagkanta sa kahinam. “Pag-urong Seth palihug,” miingon si Papa. “Kinahanglan kong maka-focus og drayb.”
“Dili ko makahunong,” miingon si Seth. “Nindot lang gyud kaayo!”
Mipahiyom si papa. “Nalipay kong madasigon kang makakita sa bag-o nimong manghod.”
Sa pag-abut nila sa hospital, nagdali si Seth sa kwarto sa iyang Mama. Nasayud siya kon asa kini kay lima na ka adlaw si Mama didto. Kinahanglan tua siya didto kay si Baby Caleb may sakit, ug si Mama daw may sakit usab. Kadaghan na mihangyo si Seth nga motan-aw ni Caleb, apan kanunayng moingon si Mama nga, “Ayaw una.” Miingon siya nga mohukom pa ang doktor kon lig-on na si Caleb para sa mga bisita.
Karon nanawag na ang doktor. Mao na karon ang adlaw!
Dihang naglakaw si Seth padulong sa kwarto ni Mama sa hospital, nagkugos na si Mama ni Caleb. Midagan si Seth aron makita ang bag-o niyang igsoon. Gamay kaayo si Caleb. Gamay gyud kaayo kaysa mga batang ig-agaw ni Seth. Ug may kalahian sa iyang ilong ug mga dunggan. Mora siya’g gamayng duwende nga tan-awon!
“Hello pangga,” miingon si Mama. “Dali panghugas sa imong kamot, ug makahikap na ka sa baby.”
Gihugasan ni Seth ang iyang kamot og espesyal nga sabon. Mikatkat siya sa higdaanan sa hospital tupad ni Mama. Miirag siya aron ihatag kang Seth ang baby. Gitabangan ni Papa si Seth aron mapahimutang ang iyang kamot sa tukmang dapit.
Miduko si Seth sa pagtan-aw ni Caleb. “Hi, Caleb,” miingon siya. “Imo kong igsoon, si Seth. Matulog ka sa akong kwarto, ug ipakita nako nimo ang tanan nakong dulaan, ug pwede tang magdula sa parke.”
Mitutok si baby Caleb kang Seth. Naghunahuna si Seth nga siya ang pinakanindot nga baby sukad.
Dihang gikapoy na ang mga bukton ni Seth, mipuli si Papa sa paggunit ni Caleb. Gigunitan ni Mama ang usa ka kamot ni Seth ug gitan-aw ang iyang mga mata.
“Seth,” miingon siya. “Nakahinumdom ka sa Primary dihang nakakat-on ka mahitungod sa plano sa kaluwasan?”
Miyango si Seth. Nindot kadto nga adlaw. Si Sister Lopez dunay hinimo nga bulan ug bitoon ug dakong planeta sa kalibutan nga gitaod sa tukog. Si Seth ang nakagunit sa adlaw.
“Nakahinumdom ka ba sa unsang paagi nagpuyo kita sa langit sa wala pa kita moanhi sa kalibutan ug kon unsaon nato sa pagbalik sa langit kon mamatay na ta?”
Miyango na usab sa Seth.
“Si Baby Caleb masakiton gihapon kaayo. Ug miingon ang doktor nga dili siya mabuhi og dugay. Mamatay na siya sa dili madugay ug mobalik ngadto sa langit.”
Mitan-aw si Seth ni Mama. Gitan-aw niya si Baby Caleb sa mga bukton ni Papa. Dayon mimug-ot siya. Daw nihuot ang iyang tutunlan. “Apan gihigugma nako siya. Gusto nakong magpabilin siya dinhi ug mag-uban mi sa kwarto ug magdula. Dili ba diay usab siya gusto dinhi?”
Gigakos ni Mama si Seth. “Siyempre gusto siyang magkauban kita. Iya kita nga pamilya. Apan makakita ra siya nato pag-usab.”
“Mao ba?”
Miyango si Mama. “Si papa ug ako nakasal sa templo. Gisaaran kami nga ang atong pamilya magkauban sa hangtud. Ikaw ug si Caleb amoang mga anak sa kanunay.”
“Nagpasabut kana nga si Baby Caleb imong igsoon sa kanunay,” pasabut ni Papa. “Ug makita nimo pag-usab didto sa langit.”
Naguol si Seth. Naglagot usab siya. Apan gihunahuna niya ang mahitungod sa pagkakita og balik ni Baby Caleb sa langit ug nakapahiyum siya og gamay. Gikab-ot niya ug gihikap ang humok nga buhok ni Baby Caleb. “Managsoon kami sa langit? Nindot kana.”
Gihalukan ni Mama ang aping ni Seth. “Maanindot kaayo kana.”