Ang Dako nga Laraw

Kining tanan kabahin sa balaang laraw kansang katuyoan mao ang paghatag og katakos sa mga anak sa Dios nga mahimaya ug mahimong sama Niya. Gitawag diha sa kasulatan isip ang “mahinungdanon nga laraw sa kalipay,” “laraw sa katubsanan,” ug “ang … laraw sa kaluwasan” (Alma 42:8, 11, 5), kana nga laraw—nga gipadayag sa Pagpahiuli—nagsugod sa usa ka Konseho sa Langit. Isip mga espiritu, kita nagtinguha nga makakab-ot sa kinabuhing dayon nga gitagamtam sa atong langitnong mga ginikanan. Niana nga higayon, kita miuswag kutob sa atong mahimo nga wala ang mortal nga kasinatian sa pisikal nga lawas. Aron mahatag kana nga kasinatian, ang Dios nga Amahan nagplano sa paglalang niini nga yuta. Sa giplano nga mortal nga kinabuhi, kita makasala samtang kita makasinati sa oposisyon nga gikinahanglan alang sa atong espiritwal nga paglambo. Kita usab makasinati sa pisikal nga kamatayon. Sa pagluwas nato gikan sa kamatayon ug sala, ang atong Langitnong Amahan mohatag og usa ka Manluluwas. Ang Iyang Pagkabanhaw motubos sa tanan gikan sa kamatayon, ug ang Iyang maulaong sakripisyo mobayad sa kantidad nga gikinahanglan alang sa tanan aron malimpyohan gikan sa sala sa mga kondisyon nga gitakda sa pagdasig sa atong paglambo. Kining Pag-ula ni Jesukristo mao ang sentro sa plano sa Amahan.

Sa Konseho sa Langit, tanang espiritu nga mga anak sa Dios gipaila sa plano sa Amahan, lakip na sa mortal nga mga sangputanan ug pagsulay, langitnong tabang, ug sa mahimayaong padulngan niini. Kita nakakita sa katapusan gikan sa sinugdanan. Ang dili maihap nga mga tawo kinsa natawo dinhi sa yuta mipili sa plano sa Amahan ug nakig-away alang niini sa langitnong sangka nga misunod. Daghan usab ang mihimo og mga pakigsaad sa Amahan kalabut sa unsay ilang buhaton sa mortalidad. Sa mga paagi nga wala pa mapadayag, ang atong mga lihok didto sa kalibutan sa espiritu nag-impluwensya sa atong kahimtang dinhi sa mortalidad.

Ako karon mo-summarize sa pipila sa nag-unang mga elemento sa plano sa Amahan, kay kini makaapekto nato atol sa atong mortal nga mga panaw ug didto sa kalibutan sa espiritu nga mosunod.

Ang katuyoan sa mortal nga kinabuhi ug sa postmortal nga paglambo nga mahimong mosunod niini mao ang alang sa anak sa Dios nga mahimong sama Niya. Kini mao ang tinguha sa Langitnong Amahan alang sa tanan Niyang mga anak. Aron makab-ut kining malipayong padulngan, ang mahangturong mga balaod nagkinahanglan nga kita mahimong nahinlo nga mga binuhat pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo aron kita makapuyo sa presensya sa Amahan ug sa Anak ug makatagamtam sa mga panalangin sa kahimayaan. Sama sa gitudlo sa Basahon ni Mormon, Siya nagdapit sa “tanan sa pagduol ngadto kaniya, ug sa pag-ambit sa iyang kaayo; ug siya wala maglimud kang bisan kinsa nga moduol ngadto kaniya, itum ug puti, ulipon ug gawasnon, lalaki ug babaye; ug siya naghinumdom sa mga luog; ug ang tanan managsama ngadto sa Dios” (2 Nephi 26:33; tan-awa usab sa Alma 5:49).

Ang balaang plano aron kita makakab-ot sa unsay gitakda nga atong maabot nagkinahanglan nato sa pagpili sa pagsalikway sa dautan nga oposisyon nga nagtintal sa mga mortal sa pagsupak sa mga sugo sa Dios ug sa Iyang plano. Kini usab nagkinahanglan nga kita maapektuhan sa ubang mortal nga oposisyon, sama sa sala sa uban o pisikal nga mga depekto sa pagkatawo. Usahay ang atong gikinahanglan nga paglambo mas maayong makab-ot pinaagi sa pag-antus ug kalisud kay sa kaharuhay ug kalinaw. Ug walay usa niining mortal nga oposisyon ang makatuman sa katuyoan niini kon ang langitnong pagtabang mohupay kanato gikan sa tanang makadaut nga mga sangputanan sa mortalidad.

Ang plano mopadayag sa atong padulngan sa kahangturan, sa katuyoan ug mga kondisyon sa atong panaw sa mortalidad, ug sa langitnong mga tabang nga madawat nato. Ang mga sugo sa Dios nagpasidaan nato batok sa pagkahisalaag ngadto sa makuyaw nga mga kahimtang. Ang mga pagtulun-an sa dinasig nga mga lider mogiya sa atong dalan ug mohatag og kasiguroan nga nagdasig sa atong mahangturong panaw.

Ang plano sa Dios naghatag kanato og upat ka dagko nga mga kasiguroan nga motabang sa atong panaw sa mortalidad. Ang tanan gihatag nganhi kanato pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo, ang sentro sa plano. Ang una nagsiguro kanato nga pinaagi sa Iyang pag-antus alang sa mga sala nga atong hinulsulan, kita malimpyuhan niadto nga mga sala. Dayon ang maloloy-on nga katapusang tighukom “dili na mahinumdom kanila” (Doctrine and Covenants 58:42).

Ikaduha, isip kabahin sa Pag-ula sa atong Manluluwas, Siya midala diha Kaniya sa tanang ubang mortal nga kahuyang. Kini nagtugot nato sa pagdawat og balaang tabang og kusog sa pagpas-an sa dili kalikayan nga palas-anon sa mortalidad, sa personal ug sa kinatibuk-an, sama sa gubat ug sakit. Ang Basahon ni Mormon naghatag sa atong labing klaro nga paghulagway sa kasulatan niining gikinahanglan nga gahum sa Pag-ula. Ang Manluluwas midala diha Kaniya “sa mga kasakit ug mga balatian [ug mga kahuyang] sa iyang mga katawhan. … Siya modala diha kaniya sa ilang mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, sumala sa unod, nga siya mahimo nga masayud sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:11–12).

Ikatulo, ang Manluluwas, pinaagi sa Iyang walay kinutubang Pag-ula, motangtang sa kondisyon nga ang kamatayon maoy katapusan ug maghatag nato sa malipayong kasiguroan nga kitang tanan mabanhaw. Ang Basahon ni Mormon nagtudlo, “Karon, kini nga pahiuli modangat sa tanan, tigulang ug batan-on, ulipon ug gawasnon, lalaki ug babaye, dautan ug matarung; ug gani walay buhok sa ilang mga ulo nga mawala; apan ang matag butang ipahiuli ngadto sa iyang hingpit nga bayanan” (Alma 11:44).

Atong gisaulog ang ka tinuod sa Pagkabanhaw niining panahon sa Pasko sa Pagkabanhaw. Kini naghatag nato sa panglantaw ug kalig-on sa paglahutay sa mortal nga mga hagit nga giatubang sa matag usa kanato ug niadtong atong gihigugma, mga butang sama sa pisikal, mental, o emosyonal nga kakulangan nga atong makuha gikan sa pagkatawo o masinati atol sa atong mortal nga kinabuhi. Tungod sa Pagkabanhaw, kita nasayud nga kining mortal nga mga kakulangan temporaryo lang!

Ang gipahiuli nga ebanghelyo nagsiguro nato nga ang Pagkabanhaw mahimong maglakip sa oportunidad nga makauban ang atong mga sakop sa pamilya—bana, asawa, mga anak, ug ginikanan. Kini usa ka gamhanan nga pagdasig alang kanato sa pagtuman sa atong responsibilidad sa pamilya sa mortalidad. Kini makatabang kanato nga magpuyo sa gugma niini nga kinabuhi sa pagpaabut sa malipayong panaghiusa ug pakig-uban sa sunod.

Ikaupat ug katapusan, ang bag-ong pagpadayag nagtudlo nato nga ang atong paglambo dili kinahanglang mahuman dungan sa pagkatapos sa mortalidad. Gamay ra ang gipadayag bahin niining importanting kasiguroan. Kita giingnan nga kini nga kinabuhi mao ang panahon sa pagpangandam sa pagsugat sa Dios ug nga kita kinahanglan dili maglangay sa atong paghinulsol (tan-awa sa Alma 34:32–33). Gihapon, kita gitudloan nga sa kalibutan sa espiritu ang ebanghelyo gisangyaw bisan gani ngadto sa “mga dautan ug mga masinupakon kinsa misalikway sa kamatuoran” (Doktrina ug mga Pakigsaad 138:29) ug nga kadtong gitudloan didto makahimo sa paghinulsol sa dili pa ang Katapusang Paghukom (tan-awa sa mga bersikulo 31–34, 57–59).

Aniay pipila sa ubang mga sukaranan sa laraw sa atong Langitnong Amahan:

Ang gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo naghatag nato og talagsaong panglantaw sa mga hilisgutan sa kaputli, kaminyoon, ug pagpanganak. Kini nagtudlo nga ang kaminyoon sumala sa plano sa Dios gikinahanglan aron matuman ang katuyoan sa laraw sa Dios, sa paghatag sa balaanong gitakda nga kahimtang alang sa mortal nga pagkatawo, ug sa pag-andam sa mga sakop sa pamilya alang sa kinabuhing dayon. “Ang kaminyoon gi-orden sa Dios ngadto sa tawo,” ang Ginoo miingon, “… nga ang yuta makatuman sa katuyoan sa iyang pagkalalang” (Doktrina ug mga Pakigsaad 49:15–16). Niini, Iyang plano, syempre, nagsukwahi sa pipila ka lig-on nga kalibutanong mga pwersa sa balaod ug kustombre.

Ang gahum sa paglalang og mortal nga kinabuhi maoy labing mahimayaong gahum nga gihatag sa Dios ngadto sa Iyang mga anak. Ang paggamit niini gipatuman diha sa unang sugo ngadto kang Adan ug Eva, apan ang laing importante nga sugo gihatag aron sa pagpugong sa sayop nga paggamit niini. Gawas sa mga bugkos sa kaminyoon, ang tanang paggamit sa gahum sa paglalang dako man o gamay usa ka makasasala nga paghugaw ug pagtuis sa labing balaang kinaiya sa tawo. Ang gibug-aton nga gibutang sa gipahiuli nga ebanghelyo niining balaod sa kaputli kay tungod sa katuyoan sa gahum sa paglalang diha sa pagtuman sa plano sa Dios.

Atol niining ika-200 nga anibersaryo sa Unang Panan-awon, nga mipasiugda sa Pagpahiuli, kita nasayud sa plano sa Ginoo ug kita gidasig sa duha ka siglo sa mga panalangin niini pinaagi sa Iyang gipahiuli nga Simbahan. Niining tuig 2020, kita adunay unsay inilang gitawag nga 20/20 nga panan-awon alang sa mga panghitabo sa nangagi.

Samtang kita molantaw sa umaabot, hinoon, ang atong panan-aw dili kaayo klaro. Kita nasayud nga duha ka siglo human sa Pagpahiuli, ang kalibutan sa espiritu karon naglakip na sa daghang sinati sa mortalidad nga mga trabahador sa pagtuman sa pagsangyaw nga nahitabo didto. Kita usab nasayud nga kita karon adunay mas daghan nga templo sa pagpahigayon sa mga ordinansa sa kahangturan alang niadtong maghinulsol ug modawat sa ebanghelyo sa Ginoo sa isig ka kilid sa tabil sa kamatayon. Kining tanan mopauswag sa plano sa atong Langitnong Amahan. Ang gugma sa Dios malukpanon kaayo nga, gawas lang sa pipila kinsa tuyo gayud nga nagpakahimong mga anak sa kapildihan, Siya nag-andam og padulngan sa himaya alang sa Iyang tanang anak.(tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76:43).

Kita nasayud nga ang Manluluwas mobalik ug nga adunay usa ka milenyum sa malinawong paghari sa pagtapos sa mortal nga bahin sa plano sa Dios. Kita usab nasayud nga adunay lainlaing pagkabanhaw sa mga matarung ug dili matarung, uban sa katapusang paghukom sa matag tawo nga kanunay magsunod sa iyang pagkabanhaw.

Kita pagahukman sumala sa atong mga aksyon, sa tinguha sa atong kasingkasing, ug sa matang sa pagkatawo nga atong nakab-ot. Kini nga paghukom mohimo sa tanang mga anak sa Dios nga makapadayon ngadto sa usa ka gingharian sa himaya diin ang ilang pagkamasulundon mihimong angayan nila ug diin sila mahimong komportable. Ang maghuhukom niining tanan mao ang atong Manluluwas, si Jesukristo (tan-awa sa Juan 5:22; 2 Nephi 9:41). Ang Iyang pagkasayud sa tanan naghatag Niya og hingpit nga kahibalo sa tanan natong mga buhat ug mga tinguha, kadtong mga wala pa mahinulsuli o wala pa mausab ug kadtong nahinulsolan na o matarung. Busa, human sa Iyang paghukom kitang tanan mokumpisal “nga ang iyang mga paghukom mga makiangayon” (Mosiah 16:1).

Sa pagtapos, ako mopaambit sa kombiksyon nga miabut kanako gikan sa daghang mga sulat ug sa pagribyu sa daghang mga hangyo nga mobalik sa Simbahan human sa pagtangtang sa ngalan o apostasiya. Daghan sa atong mga miyembro wala hingpit nga nakasabut niining plano sa kaluwasan, nga nagtubag sa kadaghanang pangutana bahin sa doktrina ug dinasig nga mga polisiya sa gipahiuli nga Simbahan. Kita kinsa nasayud sa plano sa Dios ug kinsa nakigsaad nga moapil adunay klaro nga responsibilidad sa pagtudlo niining mga kamatuoran ug sa pagbuhat sa atong tanang mahimo aron mas masabtan kini sa uban ug diha sa atong kaugalingong mga kahimtang sa mortalidad. Ako mopamatuod ni Jesukristo, atong Manluluwas ug Manunubos, kinsa mihimo niining tanan nga posible, sa ngalan ni Jesukristo, amen.