រក្សាតន្ត្រី ជាផ្នែកដ៏ចាំបាច់នៃការថ្វាយបង្គំ
តន្ត្រីតែងតែធ្លាប់ជា—ហើយនឹងតែងតែជា—ផ្នែកដ៏ចាំបាច់នៃការថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារ និងនៅក្នុងគេហដ្ឋាន ។
មិនជាច្រើនសប្ដាហ៍ប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីសាសនាចក្រត្រូវបានស្ថាបនាឡើយ ព្រះអម្ចាស់បានណែនាំ អិមម៉ា ស្ម៊ីធ ឲ្យ « ធ្វើការជម្រើសយកទំនុកសរសើរតម្កើងព្រះដ៏ពិសិដ្ឋទាំងឡាយ … ដែលសព្វព្រះហឫទ័យដល់យើង ដើម្បីឲ្យមាននៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើង » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៥:១១ ) ។ ពួកបរិសុទ្ធត្រូវការវិធីទាំងឡាយដើម្បីរៀនអំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដែលទើបតែបានបើកសម្ដែងថ្មីៗ និងដើម្បីរួមរួបគ្នាក្នុងការសរសើរដល់ព្រះ ។ ហើយទំនុកតម្កើងនឹងជាផ្នែកដ៏ចាំបាច់នៃការថ្វាយបង្គំ និងការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ ។
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ នៅពេលដែលគ្រួសារខ្ញុំបានចូលរួមនៅព្រះវិហារ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យរៀនអំពីតន្ត្រីរបស់សាសនាថ្មីរបស់យើង ។ ខ្ញុំមានការចងចាំដ៏រស់រវើកអំពីគ្រានោះ ៖
-
ការទន្ទេញ « ការអធិស្ឋានជាប្រាថ្នាស្មោះ » ( ទំនុកតម្កើង លេខ ៨៣ ) ជាមួយគ្រួសារខ្ញុំ ។
-
ការឮ « ឱ!ព្រះបិតា » ( ទំនុកតម្កើង លេខ ១៨១ ) និងការរៀនថា ខ្ញុំមានព្រះវរបិតា និងព្រះមាតាសួគ៌ ដែលខ្ញុំអាចជួបម្ដងទៀតនៅថ្ងៃណាមួយ ។
-
ការទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះខណៈច្រៀងបទ « ព្រះវរបិតាស្រឡាញ់ខ្ញុំ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១៦–១៧ )—ទោះបីជាខ្ញុំបានរស់នៅវាលខ្សាច់ ហើយមិនដែលបានឃើញដើមលីឡាក់ដោយផ្ទាល់ក្ដី !
ពន្លឿនទៅមុខមកដល់ការប្រជុំសាក្រាម៉ង់មួយនៅចុងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២០ ។ សមាជិកមួយចំនួនក្នុងវួដរបស់យើង កំពុងប្រឈមមុខនឹងជំងឺមហារីក ហើយខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍លួងលោមយ៉ាងជ្រាលជ្រៅពេលដែលក្រុមចម្រៀងប្រចាំវួដបានច្រៀងបទ « គ្រឹះដ៏មាំមួន » ( ទំនុកតម្កើង លេខ ៣៧ ) ។ ពីរបីសប្ដាហ៍ក្រោយមក ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យបារម្ភមួយចំនួនបានកើតឡើង ៖ ការឲ្យនៅឆ្ងាយដាច់ពីគ្នា ការលុបចោលការប្រជុំនៅព្រះវិហារ និងការរញ្ជួយដីខ្លាំងខ្សោយជាបន្តបន្ទាប់ ។ ហើយទំនុកតម្កើងនោះបានចាប់ផ្ដើមលេងនៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំម្ដងទៀត ៖
កុំខ្លាចអីយើងនឹងនៅជាមួយកុំភ័យឡើយ
ព្រោះយើងជាព្រះអ្នក ហើយយើងនឹងយាងមកជួយ ។
និងចម្រើនកម្លាំងជួយគាំទ្រអ្នកឲ្យឈរ
លើកអ្នកដោយដៃដ៏សុចរិតដ៏អស្ចារ្យ ។
ជួនកាល វាហាក់ដូចជាឧបសគ្គជាសាកល និងផ្ទាល់ខ្លួនកំពុងកើនឡើងស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ ។ យើងត្រូវការការទ្រទ្រង់ខាងវិញ្ញាណពីទំនុកតម្កើង ចម្រៀងកុមារ និងតន្ត្រីពិសិដ្ឋផ្សេងៗទៀតជាងពេលណាៗទាំងអស់ ។
ពុំមានការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងគោលបំណង ឬសារៈសំខាន់នោះទេ
ទោះបីជាយ៉ាងណា កាលដែលយើងបានផ្លាស់ប្ដូរទៅកាលវិភាគពីរម៉ោងសម្រាប់ការប្រជុំនៅព្រះវិហារ សមាជិកមួយចំនួនឆ្ងល់ថាតើតួនាទីរបស់តន្ត្រីត្រូវបានកាត់បន្ថយនៅក្នុងការថ្វាយបង្គំរបស់យើង ។ ចម្លើយគឺទេ ។
-
ទំនុកតម្កើងដ៏ពិសិដ្ឋទាំងឡាយនៅតែជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ រួមទាំងការជួយរៀបចំដួងចិត្តយើងសម្រាប់ពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ផងដែរ ។ ក្រុមចម្រៀង និងការច្រៀងជាក្រុមជំនុំ និងតន្ត្រីពិសិដ្ឋផ្សេងៗទៀត នៅតែអាចត្រូវបានដាក់ផែនការដើម្បីធ្វើឲ្យការប្រជុំកាន់តែប្រសើរឡើង ដូចតែពីមុនអញ្ចឹង ។ អំឡុងមេរោគរាតត្បាតកូវីដ–១៩ តន្ត្រីពិសិដ្ឋនៅតែជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ដែលបានកាត់ពេលឲ្យនៅខ្លី សូម្បីតែវាគ្រាន់តែជាភ្លេងក៏ដោយ ។
-
ឥឡូវនេះ កូនៗរបស់យើងចំណាយពេលពាក់កណ្ដាលនៃពេលវេលារបស់ពួកគេក្នុងថ្នាក់កុមាររៀនដំណឹងល្អតាមរយៈតន្ត្រី ។
-
នៅក្នុងម៉ោងទីពីរ ពុំមានចម្រៀងបើក ឬបិទសម្រាប់ថ្នាក់មជ្ឈិមវ័យ និងយុវវ័យទេ ។ ប៉ុន្តែតន្ត្រីនៅតែអាចត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងថ្នាក់ទាំងឡាយដើម្បីបង្រៀន និងបំផុសគំនិត ។
-
វាងាយស្រួលជាងពេលណាៗទាំងអស់ ដើម្បីស្ដាប់តន្ត្រីពិសិដ្ឋនៅលើឧបករណ៍ឌីជីថលនានា ដោយប្រើប្រាស់កម្មវិធីតន្ត្រីពិសិដ្ឋរបស់សាសនាចក្រ ។
ប្រាប់កាន់តែតិច មានចេតនាកាន់តែច្រើន
នៅតែមានការយល់ខុសមួយចំនួន ។ នៅថ្ងៃអាទិត្យបុណ្យអ៊ីស្ទើរមួយ គ្រូបង្រៀនម្នាក់បានសូមទោសដល់ថ្នាក់គោលលទ្ធិដំណឹងល្អរបស់គាត់ ៖ « ខ្ញុំដឹងថា យើងមិនត្រូវច្រៀងក្នុងថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាចង់ច្រៀងបទ ‹ ខ្ញុំដឹងថាព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ › ជាមួយគ្នា » ។ គ្រូបង្រៀននោះប្រហែលជាមិនមែនជាមនុស្សតែម្នាក់ទេនៅក្នុងការយល់ខុសនេះ ។
តាមពិតទៅ តន្ត្រីនៅតែចាំបាច់នៅក្នុងការថ្វាយបង្គំរបស់យើងដូចពេលមុនអញ្ចឹង ។ សូមធ្វើជាសាក្សីអំពីការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពដ៏សំខាន់នៃការប្រមូលផ្ដុំទំនុកតម្កើង និងចម្រៀងកុមាររបស់យើង ដែលកំពុងរៀបចំធ្វើបច្ចុប្បន្ននេះ ។ ជាផ្នែកនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនោះ សមាជិកសាសនាចក្រនៅទូទាំងពិភពលោកបានដាក់បញ្ចូនទំនុកតម្កើង ចម្រៀង និងអត្ថបទថ្មីៗដ៏អស្ចារ្យ ចំនួន ១៦០០០ ។
ប៉ុន្តែ ដោយមានពេលតិចជាងមុនសម្រាប់ការច្រៀងនៅក្នុងការប្រជុំខ្លះៗរបស់យើងនៅថ្ងៃអាទិត្យ យើងពិតជាត្រូវគិតគូរ និងមានចេតនាឲ្យបានខ្លាំងជាងមុន ក្នុងការដាក់ផែនការ និងការប្រើប្រាស់តន្ត្រី ។
គោលការណ៍សំខាន់ពីរយ៉ាងដែលអាចជួយយើងរក្សាតន្ត្រីជាផ្នែកដ៏ចាំបាច់នៃការថ្វាយបង្គំរបស់យើង ៖
១. អ្វីដែលចាំបាច់នៅក្នុងការបង្រៀន
យើងអាចនឹងគិតអំពីការនិយាយ និងការពិភាក្សាជាមធ្យោបាយចម្បងនៃការបញ្ជូនសារដំណឹងល្អនៅគេហដ្ឋាន និងនៅព្រះវិហារ ។ ហើយយើងប្រហែលជាចំណាយពេលភាគច្រើនបំផុតលើចំណុចទាំងនោះ ។ ប៉ុន្តែតន្ត្រីពុំមែនជាគ្រឿងបន្ទាប់បន្សំនោះទេ ។ វាជាផ្នែកដ៏ចាំបាច់នៃការបង្រៀនដោយអំណាច និងជាមួយនឹងព្រះវិញ្ញាណ ។
ដូចសាវកប៉ុលបានទូន្មានដល់ពួកបរិសុទ្ធជំនាន់មុនថា « ចូរឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទ បានសណ្ឋិតនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នាជាបរិបូរ ដោយប្រាជ្ញាគ្រប់យ៉ាង ទាំងបង្រៀន ហើយទូន្មានគ្នា ដោយនូវទំនុកដំកើង ទំនុកបរិសុទ្ធ និងចម្រៀងខាងឯវិញ្ញាណ ទាំងច្រៀងក្នុងចិត្តថ្វាយព្រះ ដោយព្រះគុណ » ( កូឡូស ៣:១៦ ) ។
តន្ត្រីអាចនាំព្រះវិញ្ញាណចូលមកក្នុងថ្នាក់ ឬការប្រជុំមួយយ៉ាងឆាប់រហ័ស ។ ការជ្រើសរើសចម្រៀងមួយដើម្បីច្រៀងអំឡុងថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ឬការពិភាក្សា ចូរមកតាមខ្ញុំ សមនឹងបានទទួលការពិចារណាដ៏គិតគូរ ប្រកបដោយការអធិស្ឋានដូចគ្នានឹងបទគម្ពីរដែលយើងជ្រើសរើសដើម្បីអាន ឬផ្នែកនៃមេរៀនដែលយើងជ្រើសរើសដើម្បីចែកចាយដែរ ។ តន្ត្រីដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយការអធិស្ឋានអាចធ្វើឲ្យរញ្ជួយដល់ដួងចិត្ត ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណដែលអាចបន្តមានអស់មួយជីវិត ។
២. « បទអធិស្ឋានដល់យើង »
នៅចំណុចជាក់លាក់នានា យើងទាំងអស់គ្នាអាចនឹងដកពិសោធន៍គ្រាទាំងឡាយដែលយើងមានអារម្មណ៍ខ្ទេចខ្ទាំ គ្រាទាំងឡាយដែលផ្លូវនៅពីមុខយើងស្រអាប់ ។ ជួនកាលវាហាក់ដូចជាថា យើងគ្រាន់តែអធិស្ឋានដដែលៗអំពីសេចក្ដីត្រូវការបន្ទាន់ ដោយគ្មានបានចម្លើយ ឬដំណោះស្រាយ ។ នៅគ្រាដូចនោះ វាអាចល្បួងឲ្យសន្មត់ថា ព្រះមិនខ្វល់ខ្វាយ ឬថាយើងមិនសក្ដិសមនឹងការខ្វល់ខ្វាយរបស់ទ្រង់ ។ ជួនកាល យើងអាចនឹងមានអារម្មណ៍ថាបោះបង់ការអធិស្ឋានទៀតផង ។
សម្រាប់គ្រាទាំងឡាយដែលយើងមានអារម្មណ៍ថាខ្វះទំនាក់ទំនងខាងវិញ្ញាណជាមួយស្ថានសួគ៌ នេះជាសេចក្ដីពិតដ៏លួងលោមមួយ ៖ តន្ត្រីដ៏ពិសិដ្ឋពិតជាអាច ជា ទម្រង់នៃការអធិស្ឋាន ។ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ផ្ទាល់បានពន្យល់ដូច្នេះ ពេលទ្រង់បានចាត់ឲ្យអិមម៉ាធ្វើសៀវភៅ ទំនុកតម្កើងដំបូងរបស់យើង ៖ « ដ្បិតព្រលឹងរបស់យើងត្រេកអរចំពោះ បទចម្រៀងពីចិត្ត មែនហើយ បទចម្រៀងនៃពួកសុចរិត គឺជាបទអធិស្ឋានដល់យើង » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៥:១២ ការសង្កត់ន័យត្រូវបានបន្ថែម ) ។
ហើយនៅពេលយើងថ្វាយចម្រៀងពីចិត្តរបស់យើងថ្វាយដល់ទ្រង់ដោយស្មោះសរ នោះព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថានឹងឆ្លើយតបដោយពរជ័យមួយ ៖ « ហើយនឹងបានឆ្លើយតបដោយនូវព្រះពរមកលើក្បាលរបស់ពួកគេ » ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ចូរលើកចិត្តអ្នកឡើង ហើយអរសប្បាយ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៥:១២–១៣ ) ។
នៅគ្រាដ៏ពិបាកមួយក្នុងជីវិតខ្ញុំ ខ្ញុំពុំអាចយល់ពីចម្លើយទាំងឡាយចំពោះចម្លើយចេញពីចិត្តរបស់ខ្ញុំអស់មួយរយៈពេលយ៉ាងយូរ ។ មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំម្នាក់បានឆ្លងកាត់ការលំបាកមួយចំនួនរបស់នាងផ្ទាល់ ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលយើងបានលេង និងបានច្រៀងទំនុកតម្កើង និងចម្រៀងដំណឹងល្អជាមួយគ្នា ជាញឹកញាប់ យើងដកពិសោធន៍នូវអារម្មណ៍នៃភាពស្រាកស្រាន្ត និងទីបន្ទាល់ដ៏សន្ធប់ ។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងបំពេញការសន្យារបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ បាន កំពុងឆ្លើយចម្រៀងពីចិត្តរបស់ខ្ញុំ ម្ដងហើយម្ដងទៀត ។ ហើយនោះ ពិតជា បានជួយខ្ញុំលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឡើង ហើយបន្តទៅមុខទៀត ។
Photograph by Robert Casey
នៅថ្ងៃអាទិត្យណាក៏ដោយ
នៅថ្ងៃអាទិត្យណាក៏ដោយ យើងអាចប្រាកដថា មនុស្សខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង មនុស្សខ្លះនៅក្នុងថ្នាក់របស់យើង និងមនុស្សខ្លះនៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើង គឺនៅក្នុងទឹកដ៏ជ្រៅនៃទុក្ខវេទនាផ្ទាល់ខ្លួន ។ មនុស្សផ្សេងទៀតនឹងស្ថិតនៅក្នុងភាពសុខសាន្តដោយមានពរជ័យយ៉ាងបរិបូរ ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សផ្សេងទៀតនឹងទើបតែរៀនអំពីសេចក្ដីពិតជាមូលដ្ឋាននៃដំណឹងល្អ ។
នៅពេលយើងរក្សាតន្ត្រីនៅក្នុងកន្លែងត្រឹមត្រូវរបស់វា ដែលជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃការថ្វាយបង្គំរបស់យើង យើងអាចជួយ មនុស្សទាំងអស់ ស្វែងរកឱកាសដើម្បីទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីរៀនសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ និងដើម្បីសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់ចំពោះសេចក្ដីល្អរបស់ទ្រង់ ។ ហើយយើងអាចជួយ មនុស្សទាំងអស់ ឲ្យចម្រៀងពីចិត្តរបស់ពួកគេទទួលចម្លើយនៅក្នុងរបៀបដែលមានតែព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចប្រទានឲ្យបាន ។