Ik vertrouwde erop dat God zijn profeet zou leiden

Afbeelding

jonge zendelingzuster die buiten staat

Foto welwillend ter beschikking gesteld door de auteur

Terwijl mijn collega en ik op bezoek waren bij een pas gedoopt lid, kwam een vriend van haar langs die dominee was. ‘O, mormoonse zendelingen!’ zei hij. Wij vonden het fijn dat hij ons herkende en wij zagen dat hij geïnteresseerd was. Terwijl wij hem welkom heetten, voelde ik de behoefte om ons naar behoren voor te stellen.

‘Wij zijn zendelingen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen’, zeiden wij.

‘Ja’, antwoordde hij. ‘Mormonen.’

Dat klonk mij niet prettig in de oren. Ik vertelde hem dat mensen ons mormonen noemen vanwege het Boek van Mormon.

‘Nee’, zei hij. ‘Zelfs jullie leden noemen zich zo.’

We deden ons best om hem duidelijk te maken wat de juiste naam van de kerk was, en we getuigden dat de kerk waar was. Ook nodigden wij onze nieuwe bekeerlinge uit om haar getuigenis te geven.

Dit voorval herinnerde mij eraan hoe belangrijk het is dat wij de juiste naam van de kerk gebruiken. In mijn onwetendheid had ik de naam van de Heiland weggelaten toen ik de naam van zijn kerk verkortte. Nu begon ik sommige Schriftteksten, die ik al vele malen had gelezen, beter te begrijpen. Verzen in 3 Nephi maakten mij duidelijk waarom ik de naam van de kerk van de Heer niet mocht veranderen als ik werkelijk zijn naam op mij wilde nemen:

‘Hebben zij de Schriften niet gelezen, waarin staat dat u de naam van Christus, die mijn naam is, op u moet nemen? Want met die naam zult u ten laatsten dage aangeduid worden. […]

‘Daarom moet u wat u ook zult doen, in mijn naam doen; daarom moet u de kerk met mijn naam aanduiden; en u moet de Vader in mijn naam aanroepen, opdat Hij de kerk wegens Mij zal zegenen’ (3 Nephi 27:5, 7).

Later, terwijl ik vervoer naar de kerk moest regelen, gebruikte ik de volledige naam van de kerk om de bestuurder precieze aanwijzingen over onze bestemming te geven. Ik zorgde ervoor dat ik de naam ‘Jezus Christus’ niet wegliet.

Ik stond versteld toen de bestuurder niet wist waar het was. Toen mijn collega vroeg of hij ooit van de mormoonse kerk had gehoord, zei hij, ‘Ja’.

Omdat we onszelf mormonen hadden genoemd, herkenden mensen de volledige naam van de kerk niet. Ik besloot te bidden dat wij als leden van de kerk onze vergissing zouden inzien. Terwijl ik daarover nadacht, moest ik aan de profeet denken. Ik begreep dat alleen de profeet namens de Heer voor de hele wereld kan spreken, dus als er iets moest veranderen, dan moest het van zijn kant komen.

Maar ik dacht bij mezelf: Hoe gaan we dat ooit klaarspelen? Zelfs de website van de kerk is verkort tot ‘LDS.org’. Hoe kan dat ooit anders worden?

Wij smeekten onze hemelse Vader in onze gebeden om zijn dienaar, de profeet, te inspireren, zodat die ons in deze belangrijke zaak zou leiden. Ik geloofde dat God waarlijk zijn wil aan zijn profeet openbaart.

Oorspronkelijk zou ik in september 2018 van mijn zending in het gebied Benin-Stad (Nigeria) ontheven worden. Maar mijn ontheffingsdatum werd uitgesteld tot oktober, precies toen president Russell M. Nelson een belangrijke boodschap aan de wereldwijde kerk uitsprak:

‘Voor een groot deel van de wereld is de kerk van de Heer momenteel vermomd als de “mormoonse kerk”. Maar wij als leden van de kerk van de Heer weten wie er aan het hoofd staat: Jezus Christus Zelf. […]

‘Het is aan de rest van de wereld om wel of niet de correcte naam te gebruiken. Maar het is niet logisch om gefrustreerd te raken omdat de wereld de kerk en haar leden bij de verkeerde naam noemt terwijl we dat zelf óók doen.’¹

Je kunt je niet voorstellen hoe verrast en gelukkig ik was! De boodschap van president Nelson was zo duidelijk, en ik voelde dat onze gebeden verhoord waren. Woorden schoten tekort om mijn dankbaarheid te beschrijven.

Deze ervaring versterkte mijn getuigenis dat gebeden verhoord worden en dat onze hemelse Vader zijn profeten ook echt inspireert. Dit is de kerk van de Heer, en Hij weet wat er in zijn kerk moet gebeuren. Zelfs de website van de kerk werd bijgewerkt tot ChurchofJesusChrist.org, iets wat ik onmogelijk had geacht.

Ik weet dat president Nelson door God geroepen is. Ik weet ook dat de profeet Joseph Smith, door wie de kerk hersteld is, de naam van de kerk niet heeft bepaald. Ook Mormon niet. Het was de Heiland Zelf die zei: ‘Want aldus zal mijn kerk in de laatste dagen heten, ja, De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen’ (Leer en Verbonden 115:4).