Sa Unsang Paagi nga Ako Nakat-on sa Pagserbisyo uban sa Gugma

Imahe

lalaki nga nag-ayo sa atop

Sa dihang mipasakop ko sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa edad nga 35, usa sa daghang butang nga paspas nakong nakat-onan mao nga kinahanglan kong andam nga moserbisyo sa uban. Pagtabang man kini sa usa ka tawo sa pagbalhin, pagpanglimpyo sa nataran, pagpang-ayo, o pagtanyag og masakyan, naningkamot ko kutob sa mahimo sa pagtubag sa mga hangyo sa pagserbisyo gikan sa akong korum o gikan sa mga indibidwal.

Mibati ko nga ako nagserbisyo sa maayo nga paagi. Sa paghinumdom, hinoon, naamgohan nako nga ako nagserbisyo tungod sa pagbati nga kini katungdanan ug dili tungod sa pagbati og paghigugma alang niadtong nanginahanglan og tabang. Wala gyod ko magtan-aw sa akong pagserbisyo nga naningkamot nga mahimong mga kamot sa Ginoo.¹

Human sa akong pagbalhin ngadto sa tunga-tungang bahin sa Missouri, USA, ako adunay oportunidad sa pagserbisyo sa tigulang nga magtiayon. Ang ilang gamay, yano nga balay sa probinsya nagkinahanglan nga ayohon, lakip na ang buslot nga atop. Ang magtiayon, hinuon, nag-antos og grabe nga mga hagit sa panglawas nga nakapugong nila sa paghimo og pisikal nga paghago.

Sa usa ka init nga adlaw sa Hulyo, ang akong buotan nga higala nga si Dallas Martin ug ako mikatkat sa atop aron sa pagtaod sa bag-ong mga atop. Dili kami komportable ug nag-agas ang mga singot. Kalit lang, si Dallas mihunong sa pagpanukdok sa lansang, mibarog, ug mitan-aw nako.

“Nakaamgo ka ba kon unsa kita ka bulahan nga kita mao ang mga tawo nga makahimo sa pagkatkat dinhi sa paghimo niini nga buhat ug dili mao ang mga tawo nga anaa sa sulod nga dili makahimo?” siya nangutana.

Ang iyang pangutana miigo kanako sama sa usa ka kilat. Usa kadto ka makapausab sa kinabuhi nga higayon. Ang tibuok nakong panglantaw bahin sa pagserbisyo nahatagan og bag-ong kahulogan. Akong naamgohan kon unsa ko ka bulahan nga makahimo sa mga butang nga akong mabuhat.

Nianang higayona, akong gibati nga si Dallas ug ako wala lang motabang tungod sa pagbati nga kini katungdanan apan mitabang uban sa pagbati sa pagkamapasalamaton. Ang Ginoo mipanalangin kanamo og abilidad nga sa tinuoray mahimong Iyang mga kamot. Tungod niana nga pagkaamgo, sayon na lang nako nga mobati og gugma niadtong among gitabangan.

Sukad niadtong adlawa, kon motabang ko sa usa ka proyekto sa pagserbisyo, o kon ang tawo nanginahanglan og tabang nga mahimo ra nako, naningkamot ko nga magpabilin kana nga panglantaw sa akong hunahuna. Dili ko kanunay nga nagmalampuson, apan kana nga panglantaw nahimong dakong panalangin sa akong kinabuhi. Kini nakatabang gayod nako nga magbaton og positibong kinaiya mahitungod sa pagserbisyo.

Kon ako adunay mga problema ug mga hagit, mosulay ko og hunahuna sa mga tawo nga nag-atubang og mas grabe nga mga pagsulay kay kanako. Dayon mopahayag ko sa akong pasalamat ngadto sa Ginoo alang sa tanang panalangin nga Iyang gihatag nako.

Kon atong ibutang ang atong pagserbisyo diha sa tukmang panglantaw, maghatag kini og bag-ong kahulogan. Duha ka pamahayag ni Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) bahin sa pagserbisyo ang nakapahinuklog nako.

• “Ang labing epektibo nga medisina sa sakit sa kalooy sa kaugalingon mao ang pagkalimot sa atong mga kaugalingon diha sa pagserbisyo sa uban.”²

• “Ang labing maayo nga tambal nga akong nasayran alang sa kabalaka mao ang pagtrabaho. Ang labing maayo nga tambal alang sa kakapoy mao ang hagit sa pagtabang sa usa ka tawo kinsa mas gikapoy. Ang sukwahi sa unsay gituohan sa kinabuhi mao kini: Siya kinsa nagserbisyo hapit sa kanunay mao ang makabenepisyo labaw pa kay sa iyang giserbisyohan.”³

Matinuod kana kon kita moserbisyo sa ubang tawo sa tukma nga kinaiya. Kon kita maningkamot gayod sa pagtabang tungod kay kita mibati og paghigugma sa atong mga kaigsoonan, ug tungod kay kita tinuoray nga gustong mahimong mga kamot sa Ginoo, ang atong pagserbisyo mopanalangin nato dili lang niini nga kinabuhi apan sa kinabuhi usab nga moabot.