Pagpadayon sa Unahan human sa Akong Ikaduha nga Diborsiyo

Ang pagtapos sa akong ikaduha nga kaminyoon usa ka sakit kaayo nga higayon nga puno sa kabalaka, kawalay kasigurohan, ug pagpuyo sa nagkadaiyang mga hotel. Wala ko kahibalo unsa ang buhaton. Dili ko ganahan nga mobuhat og bisan unsa gawas sa paghigda ilawom sa mga baga nga habol ug misulay nga dili na mobati og bisan unsa nga mga pagbati.

Nakasugat na ako og lisod nga mga higayon sa una, apan lahi kining adlawa. Dili ko ganahan nga moadto sa simbahan o mobasa sa mga kasulatan—o bisan gani mobangon sa higdaanan. Bisan ang pag-ampo lisod kaayo nako nga himoon kay sa akong gihunahuna nga akong ihalad. Maghigda ko sa kama ug nag-ampo nga unta ganahan ko nga moampo, ug mao na kana. Ako sa walay pagduhaduha napuno sa kadesperado.

Ang akong pamilya ug ang uban nga nagpakabana kanako gusto nga motabang, apan wala makahibalo unsaon. Naningkamot sila nga dasigon ko, nagdala nako og pagkaon, ug mipasalig nako nga mahimo ra nga maayo ang tanan. Apan dili pa ako andam nga makadungog niana. Morag imposible pa ni bisan kinsa nga tawo nga makatabang kay bisan ako wala usab masayod unsa nga matang sa tabang ang akong gikinahanglan. Usa kini ka butang nga bation nimo nga nabug-atan kon ikaw nakahibalo sa tanang butang nga kinahanglan nimong buhaton aron mabuntog ang mga babag sa imong agianan. Apan lahi kaayo kadto alang nako kay dili gani ko makasugod sa pagsabot kon unsa ang sunod nga buhaton.

Ang akong una nga diborsiyo sakit kaayo para nako, ug mikabat og usa ka tuig ang akong makaluya nga paningkamot aron makabawi. Apan, sa ubang paagi, mibangon ko ug sa kataposan nakasugod na usab sa paglihok. Kana dili mao ang nahitabo niining higayona. Wala ko mobati nga “magsugod na usab” ako. Niining higayona, hingpit ko nga nahugno sa mental, emosyonal ug pisikal nga paagi.

Kalit lang, naa koy klaro kaayo nga nahinumdoman sa mga tuig nga milabay.

Mibiya ko sa Simbahan sa batan-on pa ko tungod kay wala ko motuo nga tinuod kini. Nihunong gani ko sa pagtuo sa Dios. Apan sa mga 20 na ang akong edad, ako adunay kasinatian sa pagkakabig, ug nakahibalo ko nga tinuod ang Simbahan. Nakahinumdom ko nga mibati og kahinam sa pagkaamgo sa kamatuoran sa ebanghelyo. Kana nga kahinam milungtad lang og mga usa ka minuto sa wala pa ko mobati og kahigwaos tungod sa klaro nga kamatuoran nga ang akong tibuok kinabuhi nagkinahanglan og kausaban tungod sa akong pagkakabig. Unsaon nimo sa pag-usab sa hapit tanang butang kabahin sa imong kinabuhi ug mamahimong tawo nga kahibalo ka nga dapat ikaw mamahimo?

Nianang adlawa sa akong edad nga mga 20, gitawagan nako ang akong lolo. Nakahibalo ko nga makasalig ko sa iyang tambag niini nga problema. Naminaw siya sa akong mga kabalaka kabahin kon unsaon pag-usab ang akong tibuok kinabuhi dihang dili ko sigurado unsaon kini sa paghimo. Dayon miingon siya, “Pagpili lang og usa ka butang. Pagpili og usa ka butang, lihoka kana, ug kon andam ka na, pagpili og lain. Mao lang kana ang imong buhaton.”

Wala ko kahibalo unsay akong gilaoman nga madungog, apan dili gayod kadto mao. Kinahanglan ko nga mahimong mas maayo gayod kay sa unsa ko kaniadto, ug naghunahuna ko nga ang pag-usab og usa ka butang sa matag higayon dili gayod paigo. Apan bisan pa man, sa pipila ka lumalabay nga higayon sa espirituhanong kahamtong, midesisyon ko nga sundon ang iyang tambag. Uban sa nag-aginod nga gidaghanon sa mga kausaban nga akong giatubang niana nga higayon sa pagbalik sa Simbahan, unsa nga usa ka butang ang kinahanglan nga unahon nako sa pagpili? Ang gibug-aton niini nga lista nga nahibaloan na natong tanan (moadto sa Simbahan, mobasa sa mga kasulatan, mag-ampo, mobayad og ikapulo, moserbisyo sa usa ka calling, ug uban pa) kana pa lang tanan bug-at na.

Adunay daghan kaayong butang nga nakahibalo ko nga maglisod ko sa pag-usab, ug wala ko mobati og igo nga kalig-on aron moatubang niini. Mao nga midesisyon ko nga mopili og usa ka butang nga akong mahimo—usa ka butang nga mahinungdanon apan gamay. Kini motabang nako nga makasugod nga mamahimong ang tawo nga gusto nako, ug mahimo ko nga molambo niana nga kalamposan.

Mga tuig human niana, sa dihang nakulangan ko sa kalig-on nga mohalad og usa ka yano nga pag-ampo human sa akong ikaduha nga diborsiyo, ang Espiritu Santo mibalik niana nga panumdoman sa akong hunahuna.

Samtang nagpadayon ko sa paghigda nga wala maglihok sulod sa akong linukot nga habol ug mihinumdom niana nga tambag, nakahibalo ko nga ang espiritu naghatag kanako og direksiyon nga akong magamit sa akong kasamtangan nga kahimtang. Siguro makahimo ko og usa ka butang. Wala kinahanglana nga dako kini nga butang; kinahanglan lang nga usa ka butang. Ang unang butang nga kinahanglan nako nga buhaton mao ang pagbangon gikan sa higdaanan. Mao kadto ang akong gibuhat—human sa pipila ka minuto, akong gibira ang mga habol ug mibarog. Dayon mibalik na usab ako sa ilawom sa mga habol. Apan OK ra kadto kay nakahimo ko og usa ka butang nga akong gipili. Gihimo nako kadto nga akong tumong sulod sa pipila pa ka adlaw, sa wala pa ko mopili sa sunod nga butang, ug gipadayon nako kadto sa pagpalambo.

Karon nakasabot na ko nga ang gitudlo ni lolo sobra pa sa usa lang ka maayo nga tambag. Ang mga kasulatan nagtudlo, “Sa ingon, miingon ang Ginoong Dios: Ako mopadayag ngadto sa mga katawhan og pagtul[o]n-an human sa usa ka pagtul[o]n-an, lagda human sa usa ka lagda, diyutay dinhi ug diyutay didto; ug bulahan kadto kinsa mopatalingh[o]g ngari sa akong mga lagda, ug maminaw ngari sa akong mga tambag, kay sila makakat-on og kaalam; kay ngadto kaniya nga modawat Ako mohatag og dugang pa.” (2 Nephi 28:30). Gisulayan nako kini tungod kay misalig ko sa akong lolo. Epektibo kini tungod kay baroganan kini sa ebanghelyo. Ang pagkat-on kon unsaon nga mahimong mas maayo pinaagi sa pag-usab sa usa ka butang sa matag higayon mao ang paagi nga kita makat-on ug molambo.

Kini mao kasagaran ang punto diha sa istorya diin akong isulti ninyo kon unsa kanindot ang akong kinabuhi karon. Ang kamatuoran mao nga ang mga butang mas maayo na, apan dili lamang kana mao ang punto. Ang punto mao nga ang Ginoo naglaom nako nga mobuhat lang sa labing maayo nga akong mahimo sa matag higayon uban sa Iyang tabang. Siya nakasabot nga sa pipila ka adlaw ang akong labing maayo nga mabuhat mao lang ang pagpaningkamot nga makabangon sa higdaanan. Sama sa gitudlo ni Elder Dieter F. Uchtdorf sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles: “Ang Dios modawat kaninyo kon unsa kamo karon ug magsugod sa pagtrabaho uban kaninyo. Ang inyong gikinahanglan mao lang ang andam nga kasingkasing, tinguha nga motuo, ug pagsalig sa Ginoo.” ¹

Ako mibati og gugma ug pagdawat gikan sa atong Amahan sa Langit. Ang akong halad nga magpadayon sa pagpalambo sa akong kaugalingon pagtul[o]n-an human sa usa ka pagtul[o]n-an madawat Niya. Ang paningkamot, bisan unsa man ka dili hingpit, madawat gihapon kon kini mao ang akong labing maayo nga paningkamot. Si Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) nagtudlo: “Buhata ang labing maayo kutob sa inyong mahimo. Mao lang kana ang among gipangayo kaninyo. … Ang Ginoo wala maglaom nga kamo mohimo og labaw pa niana. Buhata lang ang labing maayo kutob sa inyong mahimo.” ² Dili ko kinahanglan nga mausab gayod dayon sa labing dali nga panahon. Molambo kita pagtul[o]n-an human sa usa ka pagtul[o]n-an.

Nanglimbasog man ako nga mahimong mas maayo sa pagpangalagad niadtong naa sa akong palibot o bisan naningkamot lang nga makabarog, ang mahinungdanon nga ako naningkamot.

Gikan sa akong mga paningkamot nga makabawi gikan sa duha ka diborsiyo—ug gikan sa tanan pa nga gihagit sa kinabuhi kanako—nakat-on ko og duha ka importante kaayo nga leksiyon. Una, ang Ginoo ganahan og sinsero nga paningkamot sa bisan unsa nga matang. ³ Ikaduha, ang Ginoo mosugat nimo kon asa ka man nahimutang. Dili igsapayan kon asa ka man diha sa dalan sa pagkaayo ug pagpaalim, kon ikaw anaa diha nga dalan, Siya moadto didto.

Tungod kay ang Manluluwas mipas-an sa Iyang Kaugalingon sa atong mga kasakit ug mga kaguol, Siya nakahibalo kon unsa ang atong gikinahanglan bisan unsa pa man kini. Bisan kon kita wala makahibalo niini sa atong kaugalingon, Siya nakahibalo. Ug Siya motabang nato nga makapadayon sa unahan.

Ako kanunay nga makadungog sa uban nga mopahayag sa ilang pasalamat alang sa mga hagit sa ilang kinabuhi. Ako gusto nga mobati nga mapasalamaton alang sa kalisdanan. Dili pa ako ingon niana nga tawo, apan sa pagkakaron, usa kana sa akong gitrabaho. Ako kana nga gilihok, ug kon ako andam na, mopili ko og lain.