Ewangelia Jezusa Chrystusa to przesłanie pokoju dla niespokojnego świata. Osoby stające się narzędziami w rękach Boga mogą dzielić się ewangelią i pomagać bliźnim w ich nawróceniu. Podczas lekcji uczniowie będą studiować i stosować zasady zapisane w Księdze Mormona o misjonarzach, którzy stali się narzędziami w rękach Boga i pomogli bliźnim w osiągnięciu życia wiecznego.
Dodatkowe źródła
M. Russell Ballard, „Zaufajcie Panu”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 43–45.
Błogosławieństwa są obiecane tym, którzy dzielą się przesłaniem ewangelii
Zapisz na tablicy następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha (1805–1844) z podręcznika Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 330:
„Koniec końców największym i najważniejszym obowiązkiem jest głoszenie ewangelii” (Prorok Józef Smith).
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali to zdanie. Następnie zapytaj:
Dlaczego najważniejszym obowiązkiem jest głoszenie ewangelii?
Jakie otrzymaliście błogosławieństwa dzięki wypełnieniu tego obowiązku?
Wyjaśnij, że Nefi przepowiedział Przywrócenie ewangelii i ujawnienie Księgi Mormona (zob. 1 Nefi 13:34–36). Opisał również błogosławieństwa dostępne dla tych, którzy głoszą ewangelię i pomagają innym przyjść do Chrystusa.
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset; 1 Nefi 13:37 i zachęć ich, aby podkreślili lub zaznaczyli błogosławieństwa obiecane tym, którzy starają się głosić ewangelię w dniach ostatnich.
Jakie błogosławieństwa spłyną na tych, którzy ustanawiają Syjon i rozgłaszają pokój? (Uczniowie powinni zrozumieć następującą zasadę: Kiedy szukamy okazji do dzielenia się ewangelią, jesteśmy błogosławieni towarzystwem Ducha Świętego i możemy zostać zbawieni w królestwie Boga).
Powiedz uczniom, że Abinadi cytował Ks. Izajasza i wyjaśnił, co oznacza ogłaszanie pokoju i dlaczego powinniśmy głosić ewangelię (zob. Ks. Izajasza 52:7). Poproś kilkoro uczniów, aby przeczytali na głos fragment: Mosjasz 15:14–19, 26–28, a pozostali niech zwrócą uwagę na to, czego nauczał Abinadi.
Co oznacza głoszenie pokoju i zwiastowanie zbawienia (zob. werset 14.)?
Dlaczego zbawienie musi być głoszone wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom?
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć słowa Abinadiego, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
„Pokój i dobra nowina; dobra nowina i pokój. To te spośród największych błogosławieństw, które ewangelia Jezusa Chrystusa przynosi utrudzonemu światu i utrudzonym ludziom, którzy żyją według niej, to rozwiązanie osobistych zmagań i ludzkiej grzeszności, źródło siły na dni zmęczenia i godziny prawdziwej rozpaczy […]. To jednorodzony Syn Boga dał nam tą pomoc i nadzieję […].
Dążenie do pokoju jest jednym z najgłębszych pragnień ludzkiej duszy […]. Każdy z nas w swoim życiu doświadcza chwil, gdy głęboki smutek, cierpienie, strach lub samotność powodują wołanie o pokój, który może dać jedynie sam Bóg. To chwile przybicia duchowym głodem, gdy nawet najlepsi przyjaciele nie mogą w pełni przyjść nam z pomocą” („The Peaceable Things of the Kingdom”, Ensign, listopad 1996, str. 82).
W jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa jest przesłaniem pokoju?
Aby podpowiedzieć uczniom, możesz omówić następującą wypowiedź Prezydenta Mariona G. Romneya (1897–1988) z Pierwszego Prezydium:
Obraz
Prezydent Marion G. Romney
„Niesienie pokoju wymaga eliminacji wpływu Szatana. Tam, gdzie on jest, nie może istnieć pokój. Co więcej, pokojowe współistnienie z nim nie jest możliwe […]. Nie propaguje on nic poza uczynkami ciała […].
Wpływ Szatana musi być całkowicie zniwelowany, co będzie preludium pokoju […].
Tak jak uczynki ciała mają uniwersalne zastosowanie, tak samo jest z ewangelią pokoju. Jeżeli człowiek żyje według niej, czuje wewnętrzny pokój. Jeżeli dwóch ludzi żyje według niej, obaj czują pokój wewnętrzny i do siebie nawzajem. Jeżeli żyją według niej obywatele, cały naród ma pokój wewnętrzny. Gdy wystarczająco dużo narodów będzie radować się owocami Ducha przy kontrolowaniu spraw świata, wtedy, i tylko wtedy, nie będzie słychać bębnów wojny” („The Price of Peace”, Ensign, październik 1983, str. 4, 6).
W jakiej sytuacji zauważyliście, że ewangelia wniosła pokój do czyjegoś życia?
W jaki sposób możemy efektywnie głosić ewangelię?
Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, czy znają kogoś, komu mogą pomóc doświadczyć pokoju płynącego z ewangelii. Poproś ich, aby rozpoczęli przygotowanie planu dzielenia się ewangelią z tą osobą i zachęć ich, żeby w trakcie lekcji pomyśleli o tym, w jaki sposób mogą zastosować omawiane zasady.
Możesz pokazać uczniom jedną lub wszystkie ilustracje (skrzypce, narzędzia, instrumenty medyczne) albo inne podobne. Następnie zapytaj:
Co mogą zrobić z tymi przedmiotami osoby, które mają wprawę w ich używaniu?
Co może oznaczać bycie narzędziem w rękach Boga?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Alma 17:2–3, 9–11, pozostałych zaś, aby zwrócili uwagę na to, co zrobili synowie Mosjasza, aby stać się narzędziami w rękach Boga.
Czego naucza nas przykład synów Mosjasza o tym, jak możemy stać się narzędziami w rękach Boga? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, napisz na tablicy następującą zasadę: Gdy modlimy się, pościmy, poznajemy pisma święte i jesteśmy dobrym przykładem dla innych, możemy stać się narzędziami w rękach Boga).
Wyjaśnij, że Księga Mormona zawiera wiele innych przykładów tego, co Alma i synowie Mosjasza zrobili, aby stać się efektywnymi narzędziami w rękach Boga. Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych (bez odpowiadających im podsumowań w nawiasach). Przydziel każdemu uczniowi jeden lub kilka fragmentów. Poproś uczniów, aby odszukali, jakie czyny sług Pana przyczyniły się do sukcesu w dzieleniu się ewangelią.
Mosjasz 28:3 (Miał pragnienie dzielenia się ewangelią, aby żadna dusza nie zginęła).
Alma 17:6 (Byli gotowi porzucić ziemskie dobra, aby głosić ewangelię).
Alma 17:11–12 (Byli cierpliwi, odważni i stanowili dobry przykład).
Alma 17:16 (Mieli pragnienie pomocy innym w odpokutowaniu i nauczania ich planu odkupienia).
Alma 22:12–14 (Nauczał z pism świętych o Chrystusie i planie odkupienia).
Alma 26:11–12 (Był pokorny i przyznawał, że Bóg jest źródłem ich siły).
Alma 26:26–29 (Nie poddawali się mimo przygnębienia. Byli gotowi wytrwale znosić swe cierpienia dla sprawy Chrystusa. Nauczali ewangelii w różnych warunkach).
Alma 31:30–34 (Modlili się o pomoc w przyprowadzeniu ludzi do Chrystusa).
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Możesz podsumować odpowiedzi uczniów, poprzez zapisanie na tablicy tego, czego się dowiedzieli. Zachęć ich, aby zapisali te odsyłacze w pismach świętych i później, po zajęciach, przygotowali łańcuch fragmentów z pism świętych o nazwie: „Ważne składniki dzielenia się ewangelią”.
Jeśli mieliście okazję głoszenia ewangelii bliźnim, możecie podzielić się swoimi doświadczeniami lub złożyć świadectwo o tym, w jaki sposób te elementy przyczyniły się do waszego sukcesu?
W jaki sposób zasady zapisane w tych fragmentach odnoszą się do innych powołań lub do bycia dobrym przyjacielem lub sąsiadem?
Kiedy mieliście okazję, by pomagać bliźnim, jako narzędzie w ręku Boga?
Przypomnij uczniom, że Księga Mormona, poza nauczaniem nas o tym, jak stać się narzędziami w rękach Boga, naucza nas również o wpływie, jaki będąc tymi narzędziami, możemy wywierać na innych.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Alma 18:33–35, a pozostali niech odszukają to, co miał zrobić Ammon, będąc narzędziem w rękach Boga. Następnie poproś ich, aby podzielili się zdaniem lub zasadą, która będzie podsumowaniem tego, co znaleźli. (Pomóż uczniom w zdefiniowaniu następującej zasady: Gdy stajemy się narzędziami w rękach Boga, udziela On nam siły, abyśmy mogli pomagać bliźnim w poznaniu prawdy).
Aby uczniowie zauważyli efekty pomagania bliźnim w poznaniu prawdy, poproś ich, aby po cichu przeczytali wersety: Alma 23:5–6. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na to, co stało się z Lamanitami, gdy poznali prawdę.
Jakie słowa lub wyrażenia opisują wpływ, jaki nauczanie ewangelii miało na Lamanitów?
Jakiej zasady możemy nauczyć się o tym, co się stanie, gdy przywiedziemy innych do poznania prawdy? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Gdy przywiedziemy bliźnich do poznania prawdy, pomożemy im nawrócić się do Pana).
Wyjaśnij, że zarówno Ammon, jak i Alma złożyli świadectwo o tych prawdach. Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę przeczytali na głos wersety: Alma 26:2–5, 15 i Alma 29:9–10, a pozostali niech zwrócą uwagę na to, jaki wpływ możemy mieć na bliźnich, gdy dzielimy się ewangelią, będąc narzędziami w rekach Boga.
Co wywarło na was wrażenie, gdy słuchaliście o uczuciach wyrażonych przez Ammona i Almę.
Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego doświadczyli, gdy dzielili się ewangelią z bliźnimi.
Zachęć ich, aby zastanowili się nad tym, jakie mają możliwości, aby pomóc bliźnim poznać ewangelię i się nawrócić. Niech zastanowią się, w jaki sposób mogą wykorzystać zasady i praktyki, których nauczyli się podczas tej lekcji, przy codziennych wysiłkach związanych z dzieleniem się ewangelią.