Wszyscy jesteśmy stworzeni na podobieństwo Boga

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad religijnymi, etnicznymi lub kulturowymi grupami świata i pomyśleli o nastawieniu, jakie niektórzy ludzie z tych grup mają wobec członków innych grup.

Przypomnij uczniom, że po śmierci Lehiego jego potomstwo rozdzieliło się na dwie grupy: Nefitów i Lamanitów (zob. 2 Nefi 5:1–7). Wkrótce po tym rozdzieleniu obie grupy zaczęły rywalizować i walczyć ze sobą (zob. 2 Nefi 5:34). Doświadczenia tych dwóch grup pokazują, że jeśli ludzie nie znają i nie przestrzegają przykazań Boga, często podkreślają różnice pomiędzy sobą a innymi ludźmi, co prowadzi do izolacji i uczucia nienawiści. Zupełnie odwrotnie jest z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem, którzy chcą, aby wszyscy ludzie czuli miłość wzajemną i byli zjednoczeni.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: 2 Nefi 26:23–28, 33. Niech klasa zwróci uwagę na to, w jaki sposób Nefi użył słów nikomu, komukolwiek i wszystkich. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli je w swoich pismach świętych.

• Jakiej kluczowej doktryny uczymy się z tych wersetów? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą doktrynę: Jezus Chrystus kocha wszystkich ludzi oraz zaprasza wszystkich, aby przyszli do Niego i mieli udział w Jego zbawieniu. Możesz zapisać tę doktrynę na tablicy i poprosić uczniów, aby przy wersecie: 2 Nefi 26:33 zapisali odsyłacz do następujących wersetów: Alma 5:33–34 i Alma 19:36).

Daj uczniom kilka minut, aby po cichu przeczytali fragmenty: Jakub 7:24 oraz Enos 1:11, 20 i wyszukali, jakie były pragnienia Nefitów za czasów proroka Jakuba i Enosa.

• Jakie fałszywe tradycje uniemożliwiły Lamanitom zaakceptowanie zaproszenia, aby przystąpić do Jezusa Chrystusa?

• Jakie postawy lub fałszywe tradycje musiało pokonać wielu Nefitów, aby dzielić się ewangelią z Lamanitami, wiedząc, że Lamanici czują wobec nich nienawiść.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:

Obraz

Starszy Dallin H. Oaks

„W Księdze Mormona jest zawarta obietnica, że wszyscy, którzy otrzymają zaproszenie od Pana i postąpią zgodnie z nim, by ‘[nawrócić się i uwierzyć] w Jego Syna’, staną się ‘ludem przymierza z Panem’ (2 Nefi 30:2). Jest to mocne przypomnienie, że ani bogactwa, ani nasze pochodzenie, ani jakiekolwiek inne przywileje z racji naszego stanu nie powinny skłaniać nas do wiary w to, iż ‘jesteśmy lepsi od innych’ (Alma 5:54; zob. także Jakub 3:9). Faktycznie Księga Mormona nakazuje, abyśmy ‘wszystkich ludzi […] uważali za równych i [by] nikt się nie wywyższał ponad innych’ (Mosjasz 23:7)” („Wszyscy ludzie, gdziekolwiek się znajdują”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 79).

Poproś uczniów, aby przez chwilę zastanowili się nad swoim nastawieniem wobec ludzi, którzy pochodzą z innych środowisk. Zachęć ich, aby naśladowali przykład Zbawiciela, starając się kochać wszystkie dzieci Boga, w tym osoby różniące się etnicznie, kulturowo czy pod względem religijnym.

Przypomnij uczniom, że Księga Mormona opisuje znaczące doświadczenia, jakie mieli Nefici podczas nauczania ewangelii Lamanitów. Przypomnij też o niezwykłym nawróceniu się synów Mosjasza (zob. Mosjasz 27), a następnie poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 28:1–3. Niech klasa wyszuka powody, dla których synowie Mosjasza pragnęli nauczać ewangelii Lamanitów.

• Który z poznanych przez was powodów ma dla was szczególne znaczenie, gdy myślicie o dzieleniu się ewangelią z innymi ludźmi.

• Które słowo z wersetu 1. wyraża, w jaki sposób synowie Mosjasza postrzegali Lamanitów?

• Jaki wpływ na nasze pragnienie dzielenia się ewangelią ma postrzeganie ludzi innych wyznań, ras czy grup etnicznych jako naszych braci i sióstr? (Gdy uczniowie będą odpowiadać, pomóż im rozpoznać następującą zasadę: Gdy postrzegamy bliźnich jako naszych braci i siostry, wzrasta nasze pragnienie, by dzielić się z nimi ewangelią).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Howarda W. Huntera (1907–1995):

Obraz

Prezydent Howard W. Hunter

„Wszyscy mężczyźni i kobiety nie tylko fizycznie pochodzą od Adama i Ewy, swoich pierwszych ziemskich rodziców, ale są też duchowymi dziedzicami Boga, Wiecznego Ojca. Wszyscy ludzie na ziemi są więc dosłownie braćmi i siostrami w rodzinie Boga.

Wszystkie ludzkie istoty mogą najlepiej docenić Bożą troskę o nie i ich relacje ze sobą nawzajem, jeśli zrozumieją i zaakceptują to, że Bóg jest Ojcem wszystkich ludzi. Oto przesłanie życia i miłości, które przeciwstawia się wszelkim ograniczającym tradycjom związanym z podziałami na rasy, języki, stan majątkowy czy przynależność polityczną, poziom wykształcenia, korzenie kulturowe. Wszyscy mamy to samo duchowe pochodzenie” (Nauki Prezydentów Kościoła: Howard W. Hunter [2015], str. 124–125).

• Jakie macie przemyślenia, kiedy słuchacie tych słów Prezydenta Huntera?

Daj uczniom kilka minut na przeczytanie fragmentu: Helaman 6:1–8. Podkreśl, że okoliczności opisane w tych wersetach wystąpiły około 50 lat po tym, jak synowie Mosjasza służyli na misji pośród Lamanitów. Poproś uczniów, aby pomyśleli o tym, jakie były relacje pomiędzy Nefitami a Lamanitami w czasie tych misji i jak zmieniły się w ciągu 50 lat.

• Co zmieniło się w relacjach pomiędzy Nefitami a Lamanitami? Dlaczego te relacje uległy zmianie?

• Czego możemy nauczyć się o dzieleniu się ewangelią z postawy synów Mosjasza i z rezultatów ich misji?

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytanie, a potem podzielili się swoimi przemyśleniami:

• Dlaczego, waszym zdaniem, ludzie z tak wielu różnych środowisk mogą spotykać się wspólnie w Kościele w duchu pokoju i miłości? Co jednoczy członków Kościoła?

Podziel klasę na dwie grupy. Niech połowa klasy przestudiuje fragment: Alma 27:1–2, 20–24 i wyszuka, co zrobili Nefici, aby pomóc ludowi Anti-Nefi-Lehitów. Druga połowa niech przestudiuje fragment: Alma 53:10–11, 13–17 i wyszuka, co Anti-Nefi-Lehici (lud Ammona) zrobili dla Nefitów. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

• Co, według was, spowodowało, że te dwie grupy czuły tak ogromną miłość i troskę o siebie nawzajem. (W trakcie dyskusji pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Gdy ludzie przyjmują nauki Jezusa Chrystusa, jednoczą się wzajemnie).

Wyjaśnij, że wspaniała ilustracja tej zasady jest zapisana w księdze: 4 Nefi. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: 4 Nefi 1:1–2. Podkreśl, że po wizycie Zbawiciela w Ameryce wszyscy Nefici i Lamanici odpokutowali, zostali ochrzczeni, otrzymali Ducha Świętego i nawrócili się do Pana. Poproś uczniów o przeczytanie fragmentu: 4 Nefi 1:3, 11–13, 15–18. Niech wyszukają błogosławieństwa, jakich doświadczyli ci ludzie, gdy wszyscy byli nawróceni do ewangelii.

• Jakie słowa lub wyrażenia opisują ludzi w tamtym czasie?

• Dlaczego życie według ewangelii Jezusa Chrystusa skutkuje takimi błogosławieństwami?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: 4 Nefi 1:17.

• Co, według was, oznacza, że nie było „ludu o innej nazwie”? (Ludzie nie wyróżniali już siebie jako Nefitów i Lamanitów. Przezwyciężyli wszelkie różnice, które istniały między nimi i żyli w jedności i pokoju).

• W jaki sposób, według waszych obserwacji, ewangelia zmniejsza różnice pomiędzy ludźmi z różnych środowisk?

Aby pogłębić zrozumienie uczniów na temat tego, jak życie według ewangelii jednoczy ludzi z różnych środowisk, przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów:

Obraz

Starszy Richard G. Scott

„Wasz Ojciec Niebieski wyznaczył wam narodziny w konkretnej linii rodowodu, z której otrzymaliście dziedzictwo rasy, kulturę i tradycje. Ten rodowód może zapewniać bogate dziedzictwo i wspaniałe powody do radości. Jednakże macie też obowiązek określić, czy jakaś część tego dziedzictwa musi być odrzucona, ponieważ jest sprzeczna z planem szczęścia przygotowanym przez Pana […].

Świadczę, że usuniecie bariery stojące na drodze do szczęścia i odnajdziecie większy pokój, kiedy po raz pierwszy wykażecie się lojalnością wobec członkostwa w Kościele Jezusa Chrystusa, a Jego nauki uczynicie podstawą waszego życia. Tam, gdzie tradycje lub zwyczaje rodzinne czy narodowe stoją w sprzeczności z naukami Boga, odrzućcie je. Tam, gdzie tradycje i zwyczaje są w harmonii z Jego naukami, należy je cenić i podtrzymywać, aby zachować waszą kulturę i dziedzictwo” („Removing Barriers to Happiness”, Ensign, maj 1998, str. 86–87).

• Dlaczego różnice między ludźmi z różnych środowisk zmniejszają się, gdy ludzie ci stawiają lojalność wobec ewangelii Jezusa Chrystusa na pierwszym miejscu?

• W jaki sposób bycie członkiem Kościoła pomogło wam czuć jedność z członkami Kościoła, wywodzącymi się z innych niż wasze środowisk?

Zakończ lekcję, składając świadectwo o tym, że Księga Mormona zawiera prawdziwe przykłady tego, jak ludzie z różnych środowisk żyli według ewangelii Jezusa Chrystusa i przemogli różnice między sobą. Zadośćuczynienie i ewangelia Jezusa Chrystusa wznoszą się ponad rasami, pochodzeniem etnicznym czy kulturowym, wiekiem i płcią w celu zjednoczenia dzieci Boga.

Zachęć uczniów, aby rozważyli, w jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa może pomóc im pokonać wszelkie fałszywe tradycje lub idee pochodzące od członków rodziny lub przyjaciół czy zniwelować wszelkie różnice, jakie mogą występować w relacjach z innymi osobami. Nakłoń ich, aby szukali sposobów, by bardziej zjednoczyć się ze swoją kongregacją.