Ang Sagradong Pakaimportante sa mga Templo

Adunay endowment sa Templo, nga mao ang … usa ka ordinansa kalabut sa mahangturong panaw sa tawo ug sa walay kinutuban nga mga posibilidad ug kauswagan nga gisangkapan sa usa ka makiangayon ug mahigugmaong Amahan alang sa mga anak nga iyang gilalang sa iyang kaugalingong hitsura––alang sa tibuok tawhanong pamilya. Mao kini ang hinungdan ngano nga ang mga Templo gitukod.⁵

Hinaut unta magpasalamat kita sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo, nga naglakip sa tanang butang. Ang pilosopiya sa kinabuhi anaa niini, ug diha sa atong mga templo ipresentar ang endowment, ang pagsunod niini mohimo sa indibidwal (ug kini mao ang akong pagpamatuod, kay ako nasayud niini) gikan sa labing hakog, masinahon, masinupakon, madumtanong mga kinaiya sa matang sa hayop, ngadto sa labing espirituhanong kahimtang ug ngadto sa gingharian sa Dios.⁶

Usa sa pinakaimportante nga mga pangutana nga gipangutana sa mga reporter, tigbalita ug sa mga tawo sa kinatibuk-an mao ang “Unsay kalainan tali sa inyong Templo ug sa inyong ubang mga edipisyo sa simbahan?” Ingon nga nahibaloan sa tanang mga miyembro sa Simbahan, ang tubag mao nga ang mga Templo gitukod alang sa pagpahigayon sa sagrado nga mga ordinansa––dili sekreto, pero sagrado. Ang usa ka Templo dili usa ka pang-publiko nga balay sa pag-ampo. Gitukod kini alang sa espesyal nga mga katuyoan. Sa pagkatinuod human ang usa ka Templo mapahinungod ang mga miyembro lamang sa Simbahan nga mga takus dungog ang makasulod.

Usa sa talagsaong mga ilhanan sa gipahiuli nga Simbahan ni Jesukristo mao ang mahangturong mga ordinansa ug mga seremonya niini. Sama pananglit, sa kasagaran sa sibil ingon man usab sa mga seremonya sa simbahan, ang mga magtiayon naminyo “sa karon” lamang, o “hangtud sa kamatayon kamo dili mabulag.” Pero ang gugma mahangturon sama sa espiritu sa tawo; ug kon ang tawo magpadayon human sa kamatayon, nga mao gayud, mao usab ang gugma.

Kini nakapaikag sa hapit tanan nga maalamong nagpangutana ug nag-imbestigar, ilabi na kon siya makaamgo sa kamatuoran, nga ang gugma––ang labing balaang hiyas sa tawhanong kalag––sama sa mahangturong espiritu mismo. Mao nga kon ang tawo mamatay, ang hiyas sa gugma magpadayon, ug kon si bisan kinsa nga nagpakisusi motuo sa pagka-imortal sa kalag, o sa pagpadayon sa personalidad human sa kamatayon, siya kinahanglang modawat nga ang gugma magpadayon usab. …

Ang sugo sa Manluluwas [mao] ang paghigugma sa atong silingan sama sa atong mga kaugalingon. Pero kon ang yutan-ong mga butang nagrepresentar sa langitnong mga butang, didto sa kalibutan sa espiritu kita makaila sa atong mga minahal ug makaila kanila sama sa atong paghigugma kanila dinhi. Akong gihigugma ang akong asawa labaw pa sa akong paghigugma sa ubang mga tawo. Gihigugma nako ang akong mga anak. Makabaton ako og simpatiya; makabaton ako og tinguha sa pagtabang sa tanang mga katawhan, pero gihigugma nako siya kansang kiliran ako naglingkod ug nagbantay sa usa ka minahal nga nasakit, o, tingali, namatay. Kanang mga kasinatian mobugkos sa kasingkasing ngadto sa lainglaing kasingkasing, ug mahimayaon ang paghunahuna kanunay nga ang kamatayon dili makabulag sa mga kasingkasing nga nabugkos; kay ang matag usa kaninyo mga bana makaila sa inyong asawa sa laing kalibutan, ug kamo mahigugma kaniya didto sama sa inyong paghigugma kaniya dinhi, ug mobangon ngadto sa usa ka pagkabag-o sa walay katapusang kinabuhi atol sa pagkabanhaw. Nganong buwagon man kamo sa kamatayon nga ang gugma magpadayon man human sa kamatayon?

Dili gayud, ug kinahanglang dili gayud, kay sa dihang si Jesus dinhi sa yuta iyang giingnan ang iyang mga Apostoles: “Ug hatagan ko kamo sa mga yawe sa gingharian sa langit: ug bisan unsay inyong pagabugkuson dinhi sa yuta, didto sa langit pagailhon kini nga binugkos: ug bisan unsay inyong pagaluagan dinhi sa yuta, didto sa langit pagailhon kini nga linuagan. (Mateo 16:19.) Ug uban sa pagpahiuli nganhi sa yuta sa Balaan nga Priesthood, ang Simbahan namahayag nga kini nga gahum sa makausa gihatag ngadto sa pinili nga mga lalaki, ug nga sa balay sa Ginoo kon ang seremonyas sa kaminyoon gipahigayon pinaagi niadtong kinsa tukma nga gitugutan sa pagrepresentar sa atong Ginoo ug Manluluwas, nga si Jesukristo, ang panaghiusa tali sa bana ug asawa, ug tali sa mga ginikanan ug mga anak, moresulta karon ug sa tibuok kahangturan, ug nga alang niadtong naminyo niining paagiha ang pamilya magpadayon ngadto sa kahangturan.⁷

Si Joseph [Smith] ang manalagna … mipadayag sa kamahangturon sa pakigsaad sa kaminyoon, usa ka doktrina nga maanindot kaayo, makatarunganon kaayo, malungtaron kaayo ang pagkaimportante niini nga kon kini gamiton sa kinatibuk-an, daghan sa mga dautan sa katilingban karon mahimong mawala.⁸

Usa ka Intsik nga estudyante, mipauli ngadto sa iyang nasud, nga nakagradwar gikan sa usa sa atong nag-unang mga kolehiyo, nakig-istorya sa usa ka ministro nga Kristiyano, nga padulong usab ngadto sa China. Sa dihang kini nga ministro mipadayag sa kamatuoran nga pinaagi lamang sa pagdawat sa mga pagtulun-an ni Kristo nga ang tawo maluwas, ang [estudyante] miingon: “Nan unsay mahitabo sa akong mga katigulangan kinsa wala gayuy kahigayunan nga makadungog sa ngalan ni Jesus?” Ang ministro mitubag: “Mawala na sila.” Miingon ang estudyante: “Wala akoy labot sa usa ka relihiyon nga dili makiangayon nga mohukom og mahangturong silot sa mga lalaki ug mga babaye nga sama ka halangdon kanato, tingali mas halangdon pa, pero wala makaangkon og kahigayunan nga makadungog sa ngalan ni Jesus.”

Ang usa ka tawo nga nakasabut sa kamatuoran, ingon nga gipadayag ngadto ni Propeta Joseph bahin niini nga doktrina, motubag unta nga: “Makaangkon sila og kahigayunan nga makadungog sa ebanghelyo, ug sa pagsunod sa matag baruganan ug ordinansa pinaagi sa proxy. Ang matag tawo dinhi o human dinhi pagahukman ug pagagantihan sumala sa iyang mga binuhatan.”⁹

Tungod kay ang paghinulsol ug bunyag pinaagi sa tubig ingon man usab pinaagi sa Espiritu importante ngadto sa kaluwasan, unsaon man sa minilyon ka mga tawo nga wala gayud makadungog sa Ebanghelyo, nga wala gayud makaangkon og kahigayunan sa paghinulsol o sa pagpabunyag, sa pagsulod sa gingharian sa Dios? Sa pagkatinuod ang Dios sa gugma dili gayud matagbaw kon ang kadaghanan sa Iyang mga anak anaa sa gawas sa Iyang gingharian, nga mahangturong magpuyo sa pagkaignorante, kaalaot o impyerno. Kini nga panghunahuna dili madawat sa intelehente nga hunahuna. Sa laing bahin, kon kining minilyon nga nangamatay nga wala makadungog sa Ebanghelyo makasulod ngadto sa gingharian sa Dios sa walay pagsunod sa mga baruganan ug mga ordinansa sa Ebanghelyo, nan ang mga pulong ni Kristo ngadto ni Nicodemo [tanawa sa Juan 3:2–5] dili pamahayag sa usa ka kinatibuk-an ug mahangturong kamatuoran, ug ang mga pulong ni Pedro sa Adlaw sa Pentecostes [tan-awa sa Mga Buhat 2:38] dili magamit sa kinatibuk-an, bisan og yano siyang miingon, “Kay ang saad alang kaninyo ug sa inyong mga anak ug sa tanan nga atua sa halayo, sa matag usa nga pagatawgon sa Ginoo nga atong Dios.” [Tan-awa sa Mga Buhat 2:39.]

Karon ang Ebanghelyo ni Jesukristo nagtudlo nga ang tanang mga katawhan mahimo nga maluwas pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa ebanghelyo. [Tan-awa sa Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:3.] Ni ang pulong “tanan” alang lamang sa pipila ka pinili; nagpasabut kini sa matag anak sa usa ka mahigugmaon ug balaan nga Amahan. Ug bisan pa, gatusan ka minilyon ka mga tawo ang nangamatay nga wala makadungog nga adunay usa ka butang nga gitawag og plano sa Ebanghelyo.

Ang tanang mga kanasuran ug mga katawhan adunay makatarunganong katungod sa pagpangayo sa mga kalooy sa Dios. Tungod kay adunay usa lamang ka plano sa kaluwasan, sigurado nga adunay gihimong tagana nga gihimo diin ang “daghang mga patay” makadungog niini ug makaangkon og pribelihiyo sa pagdawat o pagsalikway niini. Ang maong plano anaa sa baruganan sa kaluwasan alang sa mga patay. …

Si Pablo naghisgot sa ginahimo nga bunyag [alang sa mga patay] diha sa iyang argumento pabor sa pagkabanhaw. Miingon siya, “Kon dili pa, unsa man lamay ipasabut sa mga tawo sa ilang pagpabautismo alang sa mga patay, kon ang mga patay dili man ugaling banhawon?” (1 Cor. 15:29). … Dili kay bisan pipila lang ka mga komentador ang misulay sa pagpasabut sa tinuod nga kahulugan [niini nga tudling]; pero ang kinatibuk-ang kahulugan yanong nagmatuod nga sa panahon sa mga apostoles dihay gihimo nga pagbunyag alang sa mga patay; mao kana, nga ang buhi nga mga tawo i-unlod sa tubig alang niadtong kinsa patay na—dili ang “namatay na ngadto sa sala” pero kinsa “miadto na sa pikas bahin.”

Niadtong Abril 3, 1836 sa Templo sa Kirtland, si Propeta Elijah nagpakita ngadto ni Joseph Smith ug Oliver Cowdery ug mitugyan ngadto kanila sa “mga gahum sa priesthood” nga nagtugot sa mga buhi sa paglihok alang sa mga patay. Kini nga “mga yawe” gipahiuli agi og katumanan sa panagna ni Malaquias:

“Ania karon, akong ipadala kaninyo si Elias ang manalagna, sa dili pa moabut ang dako ug makalilisang nga adlaw sa Ginoo: ug iyang pabalikon ang kasingkasing sa mga amahan ngadto sa mga bata, ug ang kasingkasing sa mga bata ngadto sa ilang mga amahan; tingali unya ako moanhi ug samaran ko ang yuta pinaagi sa usa ka panghimaraut” (Mal. 4:5–6). Ang mga kasingkasing sa mga amahan ug sa mga anak pabalikon ngadto sa usag usa kon ang mga amahan didto sa kalibutan sa espiritu, makadungog nga gisangyaw ang Ebanghelyo ug makaamgo nga kinahanglan silang mosunod sa mga ordinansa niini, nasayud nga ang ilang mga anak dinhi sa yuta nagpahigayon nianang mga ordinansa alang kanila.

Ang tanan nga “buhat alang sa mga patay” ipahigayon sa mga templo, gipahinungod ug gigahin alang sa maong mga katuyoan, diin ang tukma nga mga rekord gitipigan, ug diin ang tanang butang giisip nga sagrado.

Uban niining responsibilidad nga anaa kanila sa pagpadayon niining importanting bahin sa pag-alagad sa Ebanghelyo, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nahimong mga tawo nga tigtukod og templo.¹⁰

Mahimong makabaton kamog kahigayunan sa pagkolekta sa mga ngalan sa inyong mga katigulangan, kinsa, human mabunyagi pinaagi sa proxy, mahimong mga miyembro sa gingharian sa Dios sa laing kalibutan sama kanato nga mga miyembro dinhi.

Sukad sa pagpahiuli niini nga baruganan ug paghimo niini, ang mga miyembro sa Simbahan madasigong nangita sa mga rekord sa kalibutan alang sa kasaysayan sa ilang mga katigulangan aron ang ilang mga kagikanan makadawat sa mga panalangin sa ebanghelyo ni Kristo pinaagi sa proxy. Labot niining buhata ang Simbahan adunay dakong organisasyon sa genealogy.¹¹

Niining baruganan sa kaluwasan alang sa mga patay, gipadayag ang malukupon nga makaluwas nga gahum sa Ebanghelyo, ug ang kagamitan sa mga pagtulun-an sa Manluluwas ngadto sa tanang katawhan. Sa tinuod, “Walay bisan unsa pang lain nga ngalan sa silong sa langit nga gikahatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini maluwas kita.” [Mga Buhat 4:12.] Ang tanang mga ordinansa nga gipahigayon sa Priesthood sa Labing Halangdon mahangturon sama sa gugma, sama ka malukupon ug kamalahutayon sa kinabuhi, ug pinaagi sa pagsunod niini, ang tanang mga tawo, buhi ug patay, mahimong mosulod ug magpuyo sa kahangturan didto sa gingharian sa Dios.¹²

Kadtong kinsa mosulod sa templo moadto nga magdala og mga rekomen nga sila tinuod nga mga Kristiyano; nga sila tinuod nga mga miyembro sa Simbahan ni Kristo, nga sila matinuoron sa ilang isig ka tawo; nga sila nagpuyo sumala sa mga sumbanan sa ebanghelyo ni Jesukristo.¹³

Sa dili pa himoon ang kaminyoon [sa templo], kinahanglan nga ang batan-ong lalaki ug batan-ong babaye mokuha una og rekomen gikan sa bishop. … Didto, sa atubangan sa priesthood, sa dili pa nila dawaton sa ilang mga kaugalingon ang obligasyon sa kaminyoon, ang mga batan-on makadawat og mga pahimangno sa kasagrado sa katungdanan nga anaa kanila; ug, dugang pa, ilang tinoon kon andam ba sila o dili sa pagsulod ngadto sa kabalaan ug kaputli sa altar sa Dios ug didto silyohan ang ilang mga panaad ug gugma.¹⁴

Ang kaminyoon sa templo mao ang usa sa labing maanindot nga mga butang sa tibuok kalibutan. Ang usa ka magtiayon giyahan didto pinaagi sa gugma, ang labing balaang hiyas sa tawo. … Silang duha magbarug sulod sa balay sa Ginoo aron sa pagpamatuod ug pagpakigsaad sa iyang atubangan nga sila magmatinud-anon ngadto sa mga pakigsaad nga ilang gihimo nianang adlawa, mag-inunungay sa usag usa ug walay lain. Mao kana ang pinakataas nga sumbanan sa kaminyoon nga sukad gihatag ngadto sa tawo. Kon kana nga mga pakigsaad masunod nga sagrado sama sa pagsunod sa sagrado nga mga pakigsaad, gamay ra ang masakitan nga mga asawa ug gamay ra ang masakitan nga mga bana. Ang pakigsaad usa ka sagrado nga butang. … Padayona kini nga tinuod, pagmatinud-anon niini.¹⁵

Kadtong kinsa mohimo og mga pakigsaad alang sa ilang mga minahal ug moapil sa pinakataas nga sumbanan sa kaminyoon nga sukad gihatag sa tawo maglakaw diha sa espiritu ug dili magpasagad diha sa unod. Magmatinud-anon kamo ngadto sa mga pakigsaad nga inyong gihimo sa Balay sa Dios.¹⁶

“Ang akong Espiritu dili kanunay magpabilin uban sa tawo, ” (Gen. 6:3), miingon ang Ginoo. “Ang akong espiritu dili mosulod sa usa ka mahugaw nga tabernakulo.” Siya kinsa mosulay sa pagpuyo og doble nga kinabuhi, nga nagpakabuhi og doble nga kinabuhi nga naglapas sa iyang mga pakigsaad, matud pa sa usa ka tagsulat, “tingali limbongan o buang.” Sa kasagaran siya anaa sa duha, tungod kay siya mismo naggamit sa iyang gawasnong kabubut-on sa pagtagbaw sa iyang mga kahinam, sa pag-usik-usik sa iyang kabtangan sa masamok nga pagpuyo, sa pagsupak sa mga pakigsaad nga iyang gihimo didto sa balay sa Dios.¹⁷

Ang atong mga templo nga gitukod alang sa kaluwasan ug kahimayaan sa tawhanong pamilya nakatampo sa pagpadayon sa mahangturong plano sa kaluwasan. Ang samang mga balaod sa mahangturong kauswagan magamit alang sa tanang mga anak sa atong Amahan bisan nagpakabuhi nga mortal o sa espirituhanong kahimtang. Ang mao nga unibersal nga kinahanglanon nagpakita sa balaang hustisya. …

Ang napahiuli nga Simbahan ni Jesukristo mao ang plano nga gihatag sa atong Langitnong Amahan diin ang matag tawo kinsa makahunahuna sa iyang kaugalingon mahimong makigtambayayong sa Dios alang sa kalipay ug kaluwasan sa iyang kalag. Ang katarungan ug hustisya nangayo nga gamiton ang mahangturong mga baruganan ug mga ordinansa ngadto sa mga tawo nga nangamuyo sa mortalidad, ug ngadto sa nagpuyo sa kalibutan sa espiritu.

Sa ingon lang nga paagi nga ang buhat ug himaya sa Dios makompleto pinaagi sa pagka-imortal ug kinabuhing dayon sa tawo.

Ang mahangturong plano sa kaluwasan gihatag pinaagi sa direkta nga pagpadayag sa Amahan ug sa iyang Anak ngadto ni Propeta Joseph Smith, ug ang balaan nga awtoridad sa pagpahigayon sa mga baruganan ug mga ordinansa anaa sa mga lalaki nga karon naggiya sa kapalaran sa gipadayag nga Simbahan.¹⁸

Usa sa atong dakong mga responsibilidad mao ang pagpaduol sa angay nga balay sa Ginoo ngadto sa matinud-anong mga miyembro sa Simbahan sa layong mga dapit. Linibo nila ang dili makaadto asa ang templo, ug nga sila makadawat sa mga panalangin sa endowment, aron ma-sealed ngadto kanila ang ilang mga asawa ug ang ilang mga anak karon ug sa kahangturan. Ang atong katungdanan mao ang pagdala sa templo ngadto kanila.¹⁹

O pagkamahimayaon sa ebanghelyo! Pagkadako sa atong responsibilidad nga makit-an sa kalibutan ang pagkahalangdon niini, ang pagkakompleto niini, ang pagkabalaan niini! Nag-ampo ako sa akong tibuok kalag nga ang atong mga templo makadugang sa kaikag ug tinguha nga masayud sa kabubut-on sa Dios diha sa mga kasingkasing sa liboan ug linibo ka halangdong mga tawo kinsa gustong masayud sa kamatuoran. Ang Dios motabang kanato sa pagdugang sa atong abilidad sa pagsangyaw sa kamatuoran ug sa pagtabang sa katawhan nga masayud niini.²⁰