Thuis in het evangelie onderrichten

Ons gezin behoort niet alleen een heilige plek te zijn, maar ook een plek van waaruit onze kinderen vol vertrouwen de onrustige wereld in kunnen gaan. We weten allemaal dat wat thuis wordt geleerd, een enorme nawerking heeft; wat er thuis wordt gezien en ervaren, helpt of kwelt onze kinderen jarenlang. Het gezin kan een voorbeeld voor de hele mensheid zijn, maar we moeten de raad van de kerkleiders op dit gebied serieuzer nemen dan ooit tevoren. Dit is altijd een moeilijke taak geweest, maar is nu moeilijker vanwege het algemene verval van het gezin in deze tijd. Kinderen kunnen het evangelie thuis in de praktijk ‘voelen en zien’. Zij kunnen de juistheid en de kracht ervan ervaren; ze kunnen zien hoe het aan de behoeften van het individu tegemoet komt.²

Keer op keer is de uitspraak herhaald dat het gezin de basis van een rechtschapen leven is. (…) Zowel uit de openbaringen van God als uit de leer van de mens blijkt hoe belangrijk het gezin is in de vorming van de volledige levenservaring.³

Het wordt steeds duidelijker dat het gezin de sleutel tot de toekomst van de kerk is. Een ongeliefd kind dat geen discipline, werk of verantwoordelijkheid heeft geleerd, zal vaak aan satanische vervangmiddelen van geluk toegeven – drugs, seksuele experimenten en opstandigheid, intellectueel of gedragswetenschappelijk. (…)

Er is geen betere plek dan thuis om over het huwelijk, liefde en seks te praten, want deze kunnen op de juiste manier in een heilig tempelhuwelijk gecombineerd worden. Er is geen betere plek om over de twijfels van onze kinderen te praten dan op een plek waar liefde heerst – thuis. Door liefde kunnen onze kinderen onbevangen worden, zodat ze luisteren naar de mensen die ze kunnen vertrouwen. (…)

Kan een kind zijn naaste liefhebben als hij zichzelf niet liefheeft? Kan een kind dat nooit vertrouwd is, anderen vertrouwen? Kan een jongen die nooit gewerkt heeft of verantwoordelijkheid heeft gedragen, inzien hoe die essentiële eigenschappen van belang zijn voor onze hele samenleving? Kan een meisjes dat thuis nooit aan eerlijke, oprechte besprekingen van evangeliebeginselen heeft deelgenomen, omgaan met de critici in de wereld en de intellectuele aanvallen op haar godsdienst? (…) Zonder evangeliebeginselen in de praktijk te ervaren, is het veel moeilijker om in dat beginsel te geloven. (…)

In deze tijd, waarvan gezegd is dat die op de tijd van Noach zou lijken, moeten wij onze jongeren leren goede beslissingen te nemen en leren zelfvertrouwen te ontwikkelen, vooral als zij nog thuiswonen, waar de liefde in het gezin bekering zowel mogelijk als waardevol maakt. De omgeving van onze jongeren buiten het gezin en de kerk is vaak leeg wat de normen betreft, of vol ideeën die niet in overeenstemming zijn met de beginselen van het evangelie.⁴

De ouders en de kerk hebben de belangrijke verantwoordelijkheid om in de waarheden van het evangelie te onderwijzen, die een anker voor iedere ziel kunnen zijn. Zonder zo’n anker zou de mens als ‘een golf der zee’ zijn ‘die door de wind aangedreven en opgejaagd wordt’, voortgedreven door iedere onzekere leer die zijn gedachten verwart met betrekking tot wat verkeerd is in de ogen van God. [Zie Efeziërs 4:14; Jakobus 1:6.] Wij behoren de best opgeleide mensen op aarde te zijn als wij gehoor geven aan de vermaningen van de Heer.

Als onze jongeren op die manier worden versterkt, zullen ze niet in hun godsdienstige overtuiging worden verstoord als ze in contact komen met valse educatieve ideeën die in tegenspraak zijn met de waarheden van het evangelie. Dan zijn ze gewapend tegen de giftige pijlen van kwaadsprekerij en huichelarij.

Jongemannen (…) die zich in hun denkwijze door de rotsvaste waarheid laten leiden, zullen niet in een onbedachtzaam moment van zwakheid toegeven aan een verleiding die in de rest van hun leven een verwoestende invloed zal zijn. (…)

Jonge stellen die op het punt staan te trouwen en zich laten leiden door gedachten die op evangeliewaarheid zijn gebaseerd, heiligen zich als zij de wet van het celestiale huwelijk naleven om eeuwige vreugde te verkrijgen.⁵

De Heer heeft gezegd dat Satan niet de macht heeft om kleine kinderen te verleiden, ‘voordat zij verantwoordelijk jegens Mij worden’ (LV 29:47). Daarop volgt de volgende belangrijke uitspraak: ‘Opdat grote dingen van hun vaderen mogen worden verlangd’ (LV 29:48). En daar worden ouders mee bedoeld. Waarom zou de Heer Satan niet toestaan om kleine kinderen te verleiden voordat ze de jaren van verantwoordelijkheid hebben bereikt? Voornamelijk om ouders een gouden kans te geven om in het hart van hun kleine kinderen die belangrijke zaadjes te planten die zij zo hard nodig hebben als zij de jaren van verantwoordelijkheid bereiken.⁶

Wij hebben als vader, moeder en leerkracht de belangrijke taak om de menselijke ziel te versterken. Satan kan kleine kinderen inderdaad niet verleiden voordat ze de jaren van verantwoordelijkheid hebben bereikt, maar hij probeert ons, die verantwoordelijk voor hun zorg en opvoeding zijn, zorgeloos en onachtzaam te maken, waardoor zij die kleine neigingen ontwikkelen om meegesleept te worden en waardoor ze ongeschikt zijn voor hun taak om tegen Satan te strijden, en niet de wapenrusting aantrekken als ze de jaren van verantwoordelijkheid bereiken.⁷

We moeten iedere vader duidelijk maken dat hij verantwoordelijk is voor het eeuwig welzijn van zijn gezin: dat betekent dat hij met zijn gezin naar de kerk gaat, met zijn gezin de avondmaalsdienst bijwoont, en gezinsavond houdt om zijn gezin bij elkaar te houden; het betekent dat hij zich voorbereidt om met zijn gezin naar de tempel te gaan, zodat zij eraan kunnen werken om een eeuwig gezin te worden.⁸

Moeders en vaders, mijn smeekbede is dat wij een volledig besef van de verantwoordelijkheid voor deze kostbare zielen mogen hebben. Als u hen niet op die dag voorbereidt, wie moet het dan doen? Bereidt u hen voor op de dag dat [de Heer] als een dief in de nacht zal verschijnen, zodat ze in zijn tegenwoordigheid kunnen verkeren? Als zij zich op het slagveld bevinden, als zij met gevaar en verleiding geconfronteerd worden, reikt uw moederliefde dan ver genoeg om die zoon of dochter, die misschien ver weg woont, op het rechte spoor te houden?⁹

De profeet Enos heeft iets over de leringen van zijn vader opgeschreven. Hij zei: ‘Ik, Enos, wist dat mijn vader een rechtvaardig man was, want hij onderwees mij (…) tevens in de lering en vermaning van de Heer. Gezegend zij de naam mijns Gods daarvoor!’ (Enos 1:1.) Ik heb over die woorden nagedacht: ‘Mijn vader heeft mij in de lering onderwezen.’ Wat betekent dat? Lering houdt het proces van morele instructies en discipline in. ‘Mijn vader heeft mij door middel van morele instructies onderwezen en leren gehoorzamen.’ Wat betekent vermaning? Het betekent zachtaardige of vriendelijke terechtwijzingen, waarschuwingen of herinneringen. Gezegend is de naam van God voor de vader en moeder die in de lering en vermaning van de Heer onderwijzen!¹⁰

De Heer heeft duidelijk gesproken over deze voorbereiding op de bescherming van de jeugd tegen de gevaarlijke valstrikken die hen kunnen vernietigen. Hij heeft een ernstige waarschuwing uitgesproken. Hier volgen zijn woorden:

‘En verder, voor zoverre er in Zion (…) ouders zijn, die kinderen hebben, en deze niet onderwijzen in de leer van bekering, geloof in Christus, de Zoon van de levende God, en van doop, en de gave des Heiligen Geestes door het opleggen van handen, wanneer zij acht jaar oud zijn, dan zij de zonde op het hoofd der ouders. (…)

‘En zij moeten hun kinderen eveneens leren [ … ] bidden en oprecht voor de Here [leren] wandelen.’ [LV 68:25, 28.]¹¹

Het krachtigste wapen dat we tegen al het huidige kwaad in de wereld kunnen gebruiken, is een onwankelbaar getuigenis van de Heer en Heiland, Jezus Christus. Onderwijs uw kleine kinderen als ze bij u op schoot zitten, dan zullen ze standvastig opgroeien. En als ze toch afdwalen, kunt u hen door uw liefde en geloof terugbrengen.¹²

Ouders moeten hun werk in getrouwheid indachtig zijn, ervoor zorgen dat er geen leeglopers onder hen zijn en hun kinderen niet in goddeloosheid laten opgroeien, maar zorgen dat ze ernstig naar de rijkdommen der eeuwigheid zoeken en geen hebzucht uit hun ogen laten spreken. (Zie LV 68:30–31.) Dat is de taak van de ouders. De Heer heeft de belangrijkste taak in het onderwijzen van het gezin aan de ouders gegeven.¹³

Ieder kind moet onderwezen worden in het feit dat het een afstammeling van goddelijke ouders is, en ieder kind moet zich als zoon of dochter van God leren gedragen, zodat het in tijden van nood in gebed zal gaan en in aanmerking zal komen voor de steun waar een getrouw kind recht op heeft.

Ieder kind moet geleerd worden dat het lichaam een tempel van God is. Wie zijn tempel van God schendt, zal door God worden geschonden. [Zie 1 Korintiërs 3:16–17.]

Ieder kind moet leren dat voldoende geloof tot volmaking alleen ontwikkeld kan worden door offers te brengen, en alleen als hij zijn begeerten en vleselijke verlangens leert opofferen om de wetten van het evangelie na te leven, kan hij geheiligd worden voor de Heer.

Ieder kind moet bijgebracht worden dat hij of zij eerbied moet hebben voor de symbolen van heilige zaken en respect voor het gezag thuis, in de kerk en in de samenleving.

Ieder kind moet zijn handen en hersenen leren gebruiken en begrijpen dat we al onze verlangens van God hebben gekregen en dat die een bepaald goddelijk doel hebben. Maar dan moeten we ze wel blijven beheersen.

Ieder kind moet zijn of haar vrije tijd nuttig leren gebruiken en moet begrijpen dat spelen op zich geen doel is. Het is slechts een oefening voor de rol die hij of zij later als volwassene zal spelen.

Ieder kind moet voldoende ervaring opdoen om te begrijpen dat onzelfzuchtig dienstbetoon vreugde voortbrengt en dat het werk dat iemand voor niets verricht, iets is dat de meeste vreugde voortbrengt.¹⁴

Onze kinderen moeten thuis het getuigenis van hun ouders horen. Hoe wijs is de vader of de grootvader die de tijd neemt om zijn getuigenis aan zijn kinderen of kleinkinderen te geven!¹⁵

Er is meer nadruk op het onderwijzen van de kinderen thuis gelegd toen de gezinsavond werd ingesteld. Dat was geen nieuw programma. (…) In het laatste epistel van president Brigham Young en zijn raadgevers aan de kerk werden ouders aangemoedigd om geregeld met hun kinderen bij elkaar te komen om hen in het evangelie te onderwijzen. De gezinsavond werd dus al vanaf het begin van de kerk in deze bedeling aangemoedigd.¹⁶

Als we geen gezinsavond houden en onze taak hier veronachtzamen, hoe zou de hemel er dan uitzien als we door onze nalatigheid een aantal van hen zouden verliezen? De hemel zou de hemel niet zijn zolang we niet alles hebben gedaan wat in ons vermogen ligt om hen te redden die door de Heer in onze afstammingslijn zijn geplaatst. Als u de ware geest van Elia hebt, moet uw hart als vader en moeder dus nu tot uw kinderen worden gericht, en mag u er niet vanuit gaan dat die geest alleen van toepassing is op mensen achter de sluier. Richt uw hart tot uw kinderen, en onderwijs hen; maar doe dat als ze nog jong genoeg zijn om onderricht te worden. En wanneer u de gezinsavond veronachtzaamt, veronachtzaamt u de zending van Elia, net zo zeer als wanneer u uw genealogisch onderzoek veronachtzaamt.¹⁷

Werken we in onze familiekring voortdurend met de kinderen en kleinkinderen? Gaan we op zoek naar onze eigen schapen die het gevaar lopen af te dwalen van de herder of de kudde? Houden we gezinsavond om ons gezin te onderrichten? Houden we zelf gezinsavond, of zeggen we: ‘Nou, deze lessen zijn niet op ons van toepassing, want mijn vrouw en ik zijn toch alleen, en dit geldt voor mensen met kleine kinderen?’¹⁸

Nu wil ik u graag een vraag stellen. Als u wist dat u een ongeneeslijke ziekte had en dat uw resterende tijd op aarde beperkt was, hoe zou u dan uw gezin met jonge kinderen, dat van uw raad en leiding afhankelijk was, voorbereiden op uw vertrek? Hebt u zichzelf ooit een soortgelijke serieuze vraag gesteld?

Ik wil graag een brief van [een moeder] voorlezen: ‘Toen ik lid van de kerk werd, stelde ik me voor wat voor gezin ik later zou hebben. Ik probeerde me in gedachten de mooiste situatie voor te stellen. Mijn man en ik geven nu vorm aan die voorstelling als we onze kinderen om ons heen verzamelen en hen in het evangelie onderrichten. (…) We zijn allebei verrast en opgetogen over het feit dat onze kinderen, zonder uitzondering, van de gezinsavond zijn gaan houden. (…) Ik ben steeds meer gaan beseffen hoe snel onze kinderen opgroeien en hoe weinig tijd we als ouders hebben om hen te onderrichten. (…)

‘Het afgelopen najaar was ik ernstig ziek. Ik hoop dat het niet verwaand klinkt, maar voor het eerst besefte ik toen hoe belangrijk ik voor mijn kinderen was. (…) Toen ik daar hulpeloos lag en niet voor hen kon zorgen, en wist dat zonder de hulp van mijn hemelse Vader mijn invloed op hen snel afgelopen zou zijn, leken de uren in de komende weken, maanden en jaren bijzonder begeerlijk en kostbaar.

‘Ik besloot toen hoe ik de tijd zou gebruiken die mij gegeven zou worden. Ik zou onder andere proberen een stukje hemel op aarde te creëren en ’s avonds met mijn kinderen te lezen en praten. (…) Naast de andere onderwerpen die ze interessant vonden, heb ik voornamelijk verhalen uit het Boek van Mormon voor kinderen voorgelezen. (…) Ik weet zeker dat het zinvol is als mijn achtjarige zoon in zijn gebed dankt voor de profeten die de verslagen hebben bijgehouden, of als mijn vijfjarige zoon dankbaar is dat Nephi in de wildernis veilig kon ontsnappen toen Laman en Lemuël hem wilden doden. Wij hebben gemerkt dat als we onze kinderen helpen bij het ontwikkelen van liefde en begrip voor het evangelie en de Vader die hen heeft geschapen, onze liefde voor elkaar ook toeneemt en onze eensgezindheid op bijzondere wijze wordt beïnvloed. Daarom is de wekelijkse gezinsavond zo belangrijk voor ons.’¹⁹

Ik vraag u om thuis net als Jozua te zeggen: ‘Maar ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen!’ (Jozua 24:15.) Onderricht uw gezinsleden tijdens de gezinsavond, onderwijs hen in het onderhouden van de geboden, want alleen daarin is onze veiligheid te vinden. Als wij dat doen, zal de kracht van de Almachtige als de dauw des hemels op hen nederdalen, en zal de Heilige Geest bij hen zijn.²⁰