ផែនទី ទី១៣
ដំណើររបស់សាវកប៉ុលទៅផ្សាយសាសនា
ជ
សំគាល់នៃផែនទី ទី១៣
ដំណើរទី១
ដំណើរទី២
ដំណើរទី៣
ដំណើរទៅក្រុងរ៉ូម
អ៊ីតាលី
សមុទ្រខ្មៅ
រ៉ូម
ម៉ាសេដូន
ប៉ុនតុស
ផ្ទះសំណាក់បីខ្នង
ប៊ីធូនា
ផ្សារអាប់ភាស
ថែស្សាឡូនីច
ភីលីព
ពូទីយ៉ូលី
ទ្រអាស
បេរា
កាឡាទី
សាម៉ូត្រាស
មីស៊ា
អាស៊ី
ពើកាមុម
កាប៉ាដូគា
អាន់ទីយ៉ូក
លូឌ
ព្រីគា
ស្មឺន៉ា
អ៊ីកូនាម
តើសុស
ឃីយ៉ូស
អេភេសូរ
ពីស៊ីឌា
លីស្ត្រា
អាថែន
កូរិនថូស
ឡៅឌីសេ
រេគាម
អាខៃ
មីលេត
ប៉ាមភីលា
ឌើបេ
លូគា
ពើកា
អាន់ទីយ៉ូក
ប៉ាត់ម៉ុស
គីលីគា
ស៊ីរ៉ាគូស
មីរ៉ា
គ្នីដុស
រ៉ូដូស
គីប្រុស
សាឡាមីន
មេលីត (ម៉ាលតា)
ក្រេត
ប៉ាផុស
ស៊ីដូន
ស៊ីរី
ទីរ៉ុស
ទ្វាសមុទ្រលំអ
ភីនីស៊ី
ដាម៉ាស
ផ្ទលេមេ
សមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ
សេសារា
សាម៉ារី
យ៉ុបប៉េ
យេរូសាឡិម
កាសា
គីរេន
អ័លេក្សានទ្រា
អេស៊ីព្ទ
លីប៊ី
គីឡូម៉ែត្រ
០ ១០០ ២០០ ៣០០ ៤០០
ក ខ គ ឃ ង ច ឆ ជ
១ ២ ៣ ៤
●១
●២
●៣
●៤
●៥
●៦
●៧
●៨
●៩
●១០
●១១
●១២
●១៣
●១៤
●១៥
●១៦
●១៧
●១៨
●១៩
●២០
●២១
●២២
●២៣
●២៤
●២៥
●២៦
●២៧
-
កាសា ភីលីពបានផ្សាយពីព្រះយេស៊ូវ ហើយបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្សកម្រៀវម្នាក់ សាសន៍អេធីយ៉ូពី តាមផ្លូវទៅក្រុងកាសា (កិច្ចការ ៨:២៦–៣៩)។
-
យេរូសាឡិម-សូមមើលផែនទី លេខ ១២ សម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
-
យ៉ុបប៉េ ពេត្រុសបានឃើញការនិមិត្តមួយថា ព្រះទ្រង់បានអនុញ្ញាតឲ្យពួកសាសន៍ដទៃបានអំណោយទានខាងការប្រែចិត្ត (កិច្ចការ ១០; ១១:៥–១៨)។ ពេត្រុសបានប្រោសនាងតេប៊ីថាឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ (កិច្ចការ ៩:៣៦–៤២)។
-
សាម៉ារី ភីលីពបានធ្វើការងារបម្រើនៅស្រុកសាម៉ារី (កិច្ចការ ៨:៥–១៣) ហើយក្រោយមក ពេត្រុស និងយ៉ូហានបានបង្រៀន នៅទីនេះ (កិច្ចការ ៨:១៤–២៥)។ បន្ទាប់ពីពួកគេបានប្រទានអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះស៊ីម៉ូន ជាគ្រូអាបធ្មប់ បានខំរកទិញអំណោយទាននេះពីពួកគេ (កិច្ចការ ៨:៩–២៤)។
-
សេសារា នៅទីនេះហើយដែលបន្ទាប់ពីទេវតាបានធ្វើការងារបម្រើដល់មេទ័ពម្នាក់ ឈ្មោះកូនេលាស នោះពេត្រុសបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក (កិច្ចការ ១០)។ នៅទីនេះហើយដែលប៉ុលបានដោះសាខ្លួននៅចំពោះស្ដេចអ័គ្រីប៉ា (កិច្ចការ ២៥–២៦; សូមមើលផង យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:២៤–២៥)។
-
ដាម៉ាស ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានលេចមកឲ្យសុលឃើញ (កិច្ចការ ៩:១–៧)។ បន្ទាប់ពីលោកអាន្ន៉ានាសបានធ្វើឲ្យសុលមើលឃើញវិញ នោះសុលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយបានចាប់ផ្ដើមការងារបម្រើរបស់លោក (កិច្ចការ ៩:១០–២៧)។
-
អាន់ទីយ៉ូក (នៅស៊ីរី) នៅទីនេះហើយដែលពួកសិស្សត្រូវបានហៅថាជាពួកគ្រីស្ទានលើកទីមួយ (កិច្ចការ ១១:២៦)។ អ័ក្កាបុស បានព្យាករអំពីអំណត់អត់ (កិច្ចការ ១១:២៧–២៨)។ ការបែកបាក់ដ៏ធំមួយបានកើតឡើងនៅអាន់ទីយ៉ូក អំពីការកាត់ស្បែក (កិច្ចការ ១៤:២៦–២៨; ១៥:១–៩)។ នៅអាន់ទីយ៉ូក ប៉ុលបានចាប់ផ្ដើមបេសកកម្មរបស់លោកជាមួយនឹងស៊ីឡាស, បាណាបាស, និងយូដាស-បាសាបាស (កិច្ចការ ១៥:២២, ៣០, ៣៥)។
-
តើសុស ជាស្រុករបស់ប៉ុល ប៉ុលត្រូវបានចាត់ឲ្យមកទីនេះ ដើម្បីរក្សាជីវិតទុក (កិច្ចការ ៩:២៩–៣០)។
-
គីប្រុស បន្ទាប់ពីបានទទួលការបៀតបៀនពួកបរិសុទ្ធខ្លះបានភៀសខ្លួនទៅនៅកោះនេះ (កិច្ចការ ១១:១៩)។ ប៉ុលបានធ្វើដំណើរកាត់កោះគីប្រុស កាលលោកធ្វើដំណើរទៅផ្សាយសាសនាលើកទីមួយ (កិច្ចការ ១៣:៤–៥) ដូចជាបាណាបាស និងម៉ាកុសបានធ្វើនៅពេលក្រោយ (កិច្ចការ ១៥:៣៩)។
-
ប៉ាផុស ប៉ុលបានដាក់បណ្ដាសាដល់គ្រូអាបធ្មប់ម្នាក់នៅទីនេះ (កិច្ចការ ១៣:៦–១១)។
-
ឌើបេ ប៉ុល និងបាណាបាសបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅទីក្រុងនេះ (កិច្ចការ ១៤:៦–៧, ២០–២១)។
-
លីស្ត្រា កាលប៉ុលបានប្រោសមនុស្សមានជើងពិការម្នាក់ នោះលោក និងបាណាបាសត្រូវគេបានហៅថាជាព្រះ។ ប៉ុលត្រូវគេចោលថ្ម ហើយគិតថាលោកស្លាប់ ប៉ុន្តែបានមានស្មារតីឡើងវិញ ហើយបានផ្សាយដំណឹងល្អតទៅទៀត (កិច្ចការ ១៤:៦–២១)។ ជាស្រុករបស់ធីម៉ូថេ (កិច្ចការ ១៦:១–៣)។
-
អ៊ីកូនាម នៅបេសកកម្មលើកទីមួយរបស់ពួកគេ នោះប៉ុល និងបាណាបាសបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅទីនេះ ហើយត្រូវបានគំរាមកំហែងថានឹងចោលថ្ម (កិច្ចការ ១៣:៥១–១៤:៧)។
-
ឡៅឌីសេ និងកូល៉ុស ក្រុងឡៅឌីសេគឺជាសាខាមួយនៃសាសនាចក្រ ដែលប៉ុលបានទៅជួប ហើយបានទទួលសំបុត្រ (កូល៉ុស ៤:១៦)។ ក៏ជាទីក្រុងមួយក្នុងទីក្រុងប្រាំពីរដែលបានរាយឈ្មោះប្រាប់នៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ (ទីក្រុងឯទៀតគឺ ៖ ក្រុងអេភេសូរ ក្រុងស្មឺន៉ា ក្រុង ពើកាម៉ុស ក្រុងធាទេរ៉ា ក្រុងសើដេស និងក្រុងភីឡាដិលភា សូមមើលគម្ពីរវិវរណៈ ១:១១)។ ក្រុងកូល៉ុសនៅខាងកើតក្រុងឡៅឌីសេ ១៨ គ.ម.។ ប៉ុលបានសរសេរទៅពួកបរិសុទ្ធដែលនៅទីនោះ។
-
អាន់ទីយ៉ូក (នៅពីស៊ីឌា) នៅបេសកកម្មលើកទីមួយរបស់ពួកគេ នោះប៉ុល និងបាណាបាសបានបង្រៀនពួកសាសន៍យូដាថា ព្រះគ្រីស្ទបានកើតមកពីព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌ។ ប៉ុលបានប្រគល់ដំណឹងល្អដល់ពួកអ៊ីស្រាអែល រួចហើយដល់ពួកសាសន៍ដទៃ។ ប៉ុល និងបាណាបាសត្រូវគេបៀតបៀន ហើយត្រូវគេបណ្ដេញចេញ (កិច្ចការ ១៣:១៤–៥០)។
-
មីលេត កាលលោកមកធ្វើបេសកកម្មលើកទីបី នោះប៉ុលបានព្រមានពួកអែលឌើរនៃសាសនាចក្រអំពី « ឆ្កែព្រៃដ៏សាហាវ » ដែលនឹងចូលមកក្នុងហ្វូងចៀម (កិច្ចការ ២០:២៩–៣១)។
-
ប៉ាត់ម៉ុស យ៉ូហានត្រូវជាប់គុកនៅកោះនេះ កាលលោកបានឃើញការនិមិត្តទាំងឡាយ ដែលឥឡូវនេះមាននៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ (វិវរ. ១:៩)។
-
អេភេសូរ អ័ប៉ុឡូសបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅទីនេះដោយមានអំណាច (កិច្ចការ ១៨:២៤–២៨)។ កាលមកធ្វើបេសកកម្មលើកទីបី នោះប៉ុលបានបង្រៀននៅក្រុងអេភេសូរអស់ពីរឆ្នាំ ដោយប្រែចិត្តមនុស្សជាច្រើន (កិច្ចការ ១៩:១០, ១៨)។ នៅទីនេះហើយ ដែលលោកបានប្រទានអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដោយការដាក់ដៃលើ (កិច្ចការ ១៩:១–៧) ហើយបានសម្ដែងអព្ភូតហេតុជាច្រើន ព្រមទាំងបណ្ដេញអារក្សអសោចិ៍ចេញផង (កិច្ចការ ១៩:៨–២១)។ នៅទីនេះហើយដែលពួកអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះឌីអានបានបះបោរទាស់នឹងប៉ុល (កិច្ចការ ១៩:២២–៤១)។ ផ្នែកនៃគម្ពីរវិវរណៈ គឺស្ដីដល់សាសនាចក្រនៅក្រុងអេភេសូរ (វិវរ. ១:១១)។
-
ទ្រអាស កាលប៉ុលមកទីនេះក្នុងដំណើរមកផ្សាយសាសនាលើកទីពីរ នោះលោកបានឃើញការនិមិត្តអំពីមនុស្សម្នាក់ នៅស្រុកម៉ាសេដូនអង្វរសូមជំនួយ (កិច្ចការ ១៦:៩–១២)។ កាលលោកមកធ្វើបេសកកម្មលើកទីបីនៅទីនេះ នោះប៉ុលបានប្រោសអ៊ើទីកុសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ (កិច្ចការ ២០:៦–១២)។
-
ភីលីព ប៉ុល, ស៊ីឡាស, និងធីម៉ូថេបានប្រែចិត្តស្ត្រីម្នាក់ ឈ្មោះលីឌា, បានបណ្ដេញអារក្សអសោចិ៍មួយចេញ ហើយត្រូវគេវាយ (កិច្ចការ ១៦:១១–២៣)។ ពួកគេបានទទួលជំនួយដ៏ឧត្ដមឲ្យរួចពីគុក (កិច្ចការ ១៦:២៣–២៦)។
-
អាថែន កាលប៉ុលទៅធ្វើបេសកកម្មលើកទីពីរនៅក្រុងអាថែន នោះលោកបានផ្សាយនៅភ្នំអើរីយ៉ូសអំពី « ព្រះដ៏ពុំស្គាល់ » (កិច្ចការ ១៧:២២–៣៤)។
-
កូរិនថូស ប៉ុលបានទៅឯកូរិនថូស កាលទៅធ្វើបេសកកម្មលើកទីពីរ ដែលលោកបានស្នាក់នៅជាមួយនឹងអ័គីឡា និងនាងព្រីស៊ីល។ លោកបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅទីនេះ ហើយបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្សជាច្រើន (កិច្ចការ ១៨:១–១៨)។ ចេញពីក្រុងកូរិនថូស នោះប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទៅពួករ៉ូម។
-
ថែស្សាឡូនីច ប៉ុលបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅទីនេះ នៅដំណើរទៅធ្វើបេសកកម្មលើកទីពីររបស់លោក។ ក្រុមផ្សាយសាសនាជាមួយលោកបានចេញពីក្រុងបេរា បន្ទាប់ពីពួកសាសន៍យូដាបានរកធ្វើទុក្ខដល់ពួកគេ (កិច្ចការ ១៧:១–១០)។
-
បេរា ប៉ុល ស៊ីឡាស និងធីម៉ូថេ បានឃើញមនុស្សដែលមានចិត្តល្អដើម្បីបង្រៀននៅដំណើរទៅធ្វើបេសកកម្មលើកទីពីររបស់លោក។ ពួកសាសន៍យូដានៅក្រុងថែស្សាឡូនីចបានដើរតាម ហើយបៀតបៀនពួកគេ (កិច្ចការ ១៧:១០–១៣)។
-
ម៉ាសេដូន ប៉ុលបានបង្រៀននៅទីនេះ នៅដំណើរទៅធ្វើបេសកកម្មលើកទីពីរ និងលើកទីបីរបស់លោក (កិច្ចការ ១៦:៩–៤០; ១៩:២១)។ ប៉ុលបានសរសើរដល់ចិត្តសប្បុរសរបស់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងម៉ាសេដូន ដែលបានជូនដល់លោក និងដល់ពួកបរិសុទ្ធដែលក្រីក្រ នៅក្រុងយេរូសាឡិម (រ៉ូម ១៥:២៦; ២ កូរិន. ៨:១–៥; ១១:៩)។
-
មេលីត សំពៅដែលប៉ុលជិះបានបែកបាក់នៅកោះនេះ តាមផ្លូវលោកទៅក្រុងរ៉ូម (កិច្ចការ ២៦:៣២; ២៧:១, ៤១–៤៤)។ លោកគ្មានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទេពីពស់ចឹក ហើយបានប្រោសមនុស្សជាច្រើនដែលឈឺនៅកោះមេលីត (កិច្ចការ ២៨:១–៩)។
-
រ៉ូម ប៉ុលបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅទីនេះអស់ពីរឆ្នាំ កាលគ្មានស្និទ្ធចេញទៅណាមកណា (កិច្ចការ ២៨:១៦–៣១)។ លោកក៏បានសរសេរសំបុត្រ ឬលិខិតពីរក្បាលទៅពួកអេភេសូរ ពួកភីលីព និងពួកកូល៉ុស និងទៅធីម៉ូថេ និងភីលេម៉ូន កាលជាប់គុកនៅក្រុងរ៉ូម។ ពេត្រុសបានសរសេរសំបុត្រទីមួយរបស់លោកពី « បាប៊ីឡូន » ប្រហែលជាពីក្រុងរ៉ូម គឺក្រោយពីការបៀតបៀនរបស់នេរ៉ូដល់ពួកគ្រីស្ទាននៅឆ្នាំ ៦៤ គ.ស.។ គេជឿទូទៅថា ពេត្រុស និងប៉ុលត្រូវគេធ្វើទុក្ករកម្មនៅទីនេះ។