Нефидің екінші кітабы

1 Міне, дәл солай болды, мен, Нефи, бауырларыма тәлім беруді аяқтағаннан кейін, біздің әкеміз Лехи де оларға көп нәрсені айтып, оларға Иерусалим жерінен алып шығу үшін Жаратқан Иенің олар үшін жасаған ұлы істерін айтып берді.

2 Міне ол оларға судағы бүліктері және теңізде жұтылып қалмау үшін жандарын аяған Құдайдың мейірімділігі туралы айтты.

3 Міне ол оларға ие болған уәде етілген жер туралы да айтты: Жаратқан Ие қандай мейірімді еді, Иерусалим жерінен қашу керектігін бізге ескерткен.

4 Өйткені міне, ол былай деді, мен көріс көрдім, онда мен Иерусалимнің қирағанын білемін; ал егер біз Иерусалимде қалғанымызда, біз де құрып кетер едік.

5 Бірақ деді ол, біз азап шеккенімізге қарамастан, біз уәде етілген жерге ие болдық, барлық басқа жерлерден таңдаулы жер; бұл Құдай Жаратқан Иенің менің ұрпағым мұрагерлік ететін менімен келісім жасасқан жер. Иә, Жаратқан Ие бұл жерді маған және менің балаларыма мәңгілікке аманат етті, сондай‑ақ Жаратқан Иенің қолымен басқа елдерден шығарылатындардың барлығына.

6 Сондықтан мен, Лехи, менің бойымдағы Рухтың әрекеті бойынша, олар Жаратқан Иенің қолымен әкелінбесе, бұл жерге ешкім келмейтініне пайғамбарлық етемін.

7 Сондықтан, бұл жер ол әкелетін адамға бағышталған. Ал егер олар оның берген өсиеттері бойынша Оған қызмет ететін болса, онда олар үшін бостандық жері болады; сондықтан олар ешқашан тұтқынға түспейді; егер бұл орын алса, бұл заңсыздықтан болады; егер заңсыздық жеңсе, бұл жер олардың кесірінен қарғысқа ұшырайды, ал әділдер үшін мәңгілік батаға ие болады.

8 Міне, бұл жер басқа ұлттар үшін әзірге беймәлім болып қалуы даналық; өйткені, міне, көптеген ұлттар жер бетін толтырып, мұраға жер қалмас еді.

9 Сондықтан мен, Лехи, Құдай Жаратқан Ие Иерусалим жерінен әкелетін адамдар оның өсиеттерін ұстанатын болса, олар жер бетінде өркендеп дамитын болады деген уәде алдым; және олар барлық басқа ұлттардан жасырын болады, осылай олар бұл жерді өздері иеленеді. Ал егер олар осылай істеп, оның өсиеттерін ұстанатын болса, онда олар бұл осы жер бетінде батаға ие болады және ешкім оларды алаңдатпайды сондай‑ақ олардың мұрагерлік жерін тартып алмайды; және олар мәңгілікке қауіпсіз өмір сүретін болады.

10 Бірақ міне, олар Жаратқан Иенің қолынан осындай үлкен баталарды алғаннан кейін, олар жердің және бүкіл адамзаттың жаратылысы туралы білімге ие болып, Жаратқан Ие әлемді жаратқаннан бері жасаған ұлы және ғажайып істерді біле қоя; басынан бастап барлық өсиеттерге ие бола отырып, сенім арқылы кез келген нәрсені жасауға күші бар және оларды осы шексіз жақсылығымен осы уәде етілген асыл жерге әкелгенде, міне, мен айтамын, егер олар өздерінің Құтқарушысынан және Құдайынан, Исраилдің Киелі Құдайынан, шынайы Мәсіхтен бас тартатын күн келсе, міне, әділдіктің үкімі оларға түседі.

11 Иә, ол оларға басқа ұлттарды әкеледі және оларға күш береді және олардан олардың билік еткен жерлерін тартып алып, оларды бытыратып, соққыға жығады.

12 Иә, және бір ұрпақ екінші ұрпаққа ауысу барысында, олардың арасында қантөгіс пен қорқынышты жауапқа тарту күні болады; сондықтан, ұлдарым, осыны есте сақтағандарыңды қалаймын; иә, менің сөздеріме құлақ асқандарыңды қалаймын.

13 О, сендер оянсаңдар; терең ұйқыларыңнан оянсаңдар, иә, тіпті тозақ ұйқысынан оянып, сендерді байлап тұрған, қорқынышты шынжырларды сілкіп тастаңдар, олар адам балаларын байлап, қайғы‑қасірет пен бақытсыздықтың шыңырауына мәңгілік тұтқынына алып кететін шынжырлар.

14 Оян! Міне шаңнан көтеріліп, дірілдеген ата‑ананың сөзін тыңдаңдар, оның сүйегін жақын арада бірде‑бір саяхатшы оралмайтын суық және үнсіз қабірге қоюға тура келеді; тағы бірнеше күн және мен адам атаулы іспетті мен де бұ дүниеден өтпекшімін.

15 Бірақ міне, Жаратқан Ие менің жанымды тозақтан өтеді; мен оның даңқын көрдім және оның сүйіспеншілігімен мәңгі құшағында болдым.

16 Міне Жаратқан Иенің заңдары мен үкімдеріне бағынуды есте сақтағандарыңды қалаймын; бұл менің жанымның әуел бастан алаңдаушылығы болды.

17 Менің жүрегім кейде қайғыға толы болды, өйткені мен сендердің жүректеріңнің қаталдығынан Құдайларың Жаратқан Ие сендерге Өзінің қаһарын төгіп, сендерден бас тартып және мәңгілікке жойып жібереді ме деп қорықтым.

18 Басқаша айтқанда, мен сендерді бірнеше ұрпағың қарғысқа ұшыратады, сендерді семсер мен аштық өлтіреді және сендерді жек көреді және ібілістің еркі мен тұтқыны астында жерге сүйрейді деп қорықтым.

19 Уа, ұлдарым, бұлар сендердің бастарыңа келмесе екен деймін; бірақ сендер Жаратқан Иенің таңдаулы және ұнамды халқы болуын рақым етсін. Бірақ міне, оның еркі орындалады; өйткені оның жолдары — мәңгілік әділдік.

20 Жаратқан Ие былай деді: Егер сендер менің өсиеттерімді ұстанатын болсаңдар, сендер осы жерде өсіп өркендейсіңдер; бірақ егер сендер менің өсиеттерімді ұстанбайтын болсаңдар, менің қасымнан табылмайтын боласыңдар.

21 Ал енді, менің жаным сендермен бірге қуансын, ал жүрегім сендермен бірге бұл әлемнен кетсін, мен қайғы мен қасіретте қабірге бармаспын; топырақтан шығыңдар ұлдарым және ер жігіт болыңдар және тұтқында болмау үшін бір жүректе және бір ойда және барлық нәрселерде бірігуге шешімге келіңдер.

22 Сендер ауыр қарғысқа ұшырамауларың үшін, сондай‑ақ сендер әділ Құдайдың наразылығын өздеріңе тудырмау үшін, жойылмау үшін, иә яғни жан мен тәннің мәңгілік жойылуына.

23 Оян, ұлдарым, әділдіктің сауытын киіңдер. Сендер байланған шынжырларды сілкіп тастап, күңгірттен шығыңдар және шаңнан тұрыңдар.

24 Біз Иерусалимнен кеткеннен бері керемет көріністерді көрген және өсиеттерді ұстанған сондай‑ақ бізді осы уәде етілген жерге жеткізу үшін Құдайдың қолында құрал болған бауырыңа ендігәрі қарсы шықпаңдар, өйткені ол болмаса біз шөл далада аштан өлетін едік; бірақ сендер оның өмірін қиюға тырыстыңдар; иә, сендердің кесірлеріңнен бауырларың қатты қиналды.

25 Міне, мен сендердің кесірлеріңнен бауырың тағы да азап шегеді деп соншалықты қорқамын және уайымдаймын; міне, сендер оны сендердің үстеріңнен күш пен билік алуға тырысады деп айыптадыңдар; бірақ мен білемін, ол сендердің үстеріңнен күш пен билікті алуға тырыспайды, бірақ Құдайдың даңқы мен сендердің мәңгілік бақыттарың үшін тырысады.

26 Ал сендер оған сендермен ашық сөйледі деп күңкілдейсіңдер. Сендер ол сендерге қаталдық қолданды деп айтасыңдар; сендер оның сендерге ашуланды деп айтасыңдар; бірақ міне, оның қаталдығы оның бойындағы Құдайдың құдіретті сөзінің қаталдығы болды; және сендер ашулану деп атайтын нәрсе ол қарсы тұра алмайтын Құдайдың бойындағы шындық — бұл сендердің зұлымдықтарыңды батыл түрде ашып айтады.

27 Міне оның сендерге мойынсұнуға бұйыруы Құдайдың құдіреті міндетті түрде онымен екенін көрсетеді. Бірақ міне, бұл ол емес, оның ішіндегі Иеміздің Рухы сөйлеу үшін аузын ашты, сондықтан үндемеу оның қолында болмады.

28 Ал енді менің ұлым Ламан, сондай‑ақ Лемуил мен Сам, сондай‑ақ Ысмағұлдың ұлдары ал олар менің де ұлдарым, міне, егер сендер Нефидің дауысына құлақ асатын болсаңдар, өлмейсіңдер. Ал егер сендер оған құлақ асатын болсаңдар, мен сендерге бата қалдырамын, иә, тіпті менің бірінші батам.

29 Бірақ егер сендер оған құлақ аспасаңдар, мен бірінші батамды, иә, тіпті менің батамды қайтарып аламын және бұл бата Нефиде қалады.

30 Ал енді, Зорам, мен саған айтамын: міне, сен Лабанның қызметшісісің; соған қарамастан, сен Иерусалим жерінен шығарылдың, сен ұлым Нефиге мәңгілік адал дос екеніңді мен білемін.

31 Сондықтан, сен адал болғаның үшін, сенің ұрпағың Нефидің ұрпағымен батаға ие болады, осылай олар бұл жер бетінде ұзақ уақыт берекеде өмір сүреді; және егер олардың арасында заңсыздық болмаса, оның жер бетінде өркендеуіне ештеңе зиян келтірмейді немесе алаңдатпайды.

32 Сондықтан, егер сендер Жаратқан Иенің өсиеттерін ұстанатын болсаңдар, онда Жаратқан Ие сендердің ұрпақтарыңның қауіпсіздігі үшін бұл жерді ұлымның ұрпағымен бірге бағыштайды.