วิวรณ์ซึ่งทรงสำแดงแก่ยอห์น

หนังสือเล่มสุดท้ายในภาคพันธสัญญาใหม่, ประกอบด้วยการเปิดเผยที่ประทานแก่ยอห์นอัครสาวก. ท่านได้รับอนุญาตให้เห็นประวัติศาสตร์ของโลก, โดยเฉพาะวันเวลาสุดท้าย (วว. ๑:๑–๒; ๑ นี. ๑๔:๑๘–๒๗; คพ. ๗๗). วิวรณ์ซึ่งทรงสำแดงแก่ยอห์นเป็นที่รู้จักในชื่อบันทึกการเปิดเผยด้วย.

ยอห์นได้รับการเปิดเผยนี้ในวันของพระเจ้าบนเกาะปัทมอส (วว. ๑:๙–๑๐), นอกชายฝั่งของเอเชีย, ไม่ไกลจากเอเฟซัส. ไม่ทราบวันที่แน่นอนของการเปิดเผย.

กุญแจสู่ความเข้าใจหนังสือนี้มีอยู่ใน ๑ นีไฟ ๑๔:๑๘–๒๗ และ คพ. ๗๗ (อีเธอร์ ๔:๑๕–๑๖).

บทที่ ๑–๓ เป็นบทนำของหนังสือและจดหมายถึงหน่วยต่าง ๆ ของศาสนจักรเจ็ดหน่วยในเอเชีย. ยอห์นเขียนจดหมายเพื่อช่วยวิสุทธิชนแก้ไขปัญหาบางอย่าง. บทที่ ๔–๕ บันทึกนิมิตที่ยอห์นได้รับโดยแสดงให้เห็นถึงความน่าเกรงขามและเดชานุภาพอันชอบธรรมของพระผู้เป็นเจ้าและพระคริสต์. ในบทที่ ๖–๙, ๑๑, ยอห์นบันทึกว่าได้เห็นหนังสือที่ผนึกด้วยตราเจ็ดดวง, แต่ละดวงหมายถึงหนึ่งพันปีของประวัติศาสตร์เฉพาะกาลของแผ่นดินโลก. บทเหล่านี้เกี่ยวข้องในเบื้องต้นกับเหตุการณ์ในตราดวงที่เจ็ด (ดู วว. ๘–๙; ๑๑:๑–๑๕). บทที่ ๑๐ พูดถึงหนังสือที่ยอห์นกิน. หนังสือหมายถึงพันธกิจในอนาคตที่ท่านจะกระทำ. บทที่ ๑๒ บันทึกนิมิตของความชั่วที่เริ่มต้นในสวรรค์เมื่อซาตานกบฏและถูกขับไล่. สงครามซึ่งเริ่มต้นที่นั่นยังคงดำเนินอยู่บนแผ่นดินโลก. ในบทที่ ๑๓, ๑๗–๑๙, ยอห์นพูดถึงอาณาจักรบนแผ่นดินโลกที่ชั่วร้ายซึ่งควบคุมโดยซาตานและบันทึกชะตากรรมของอาณาจักรเหล่านั้น, รวมถึงความพินาศครั้งสุดท้ายของความชั่วร้าย. บทที่ ๑๔–๑๖ พูดถึงความชอบธรรมของวิสุทธิชนท่ามกลางความชั่วร้ายที่กระชั้นที่สุดก่อนการเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์. บทที่ ๒๐–๒๒ พูดถึงมิลเลเนียม, นครที่สวยงามของเยรูซาเล็มใหม่, และเหตุการณ์สุดท้ายของประวัติศาสตร์โลก.