De beste Brigham Young

Kathy luisterde toen meneer Sodeberg uitlegde hoe de mensen in de Verenigde Staten naar het westen trokken. Ze vond geschiedenis erg leuk. Toen ze door haar nieuwe geschiedenisboek bladerde, zag Kathy een afbeelding van Brigham Young. Ze had nooit geweten dat Brigham Young zo belangrijk in de geschiedenis van de Verenigde Staten was.

Aan het eind van de les zei meneer Sodeberg: ‘Jullie krijgen iedere dag huiswerk. Je eerste opdracht moet morgen ingeleverd worden.’

Kathy zuchtte toen ze thuis naar alle vragen keek die meneer Sodeberg had opgegeven.

‘Zware dag op school gehad?’ vroeg haar moeder.

‘Iedere dag huiswerk’, zei Kathy. Ze herinnerde zich de afbeelding in haar geschiedenisboek. ‘Mama, Brigham Young staat in mijn boek. Waarom is hij zo belangrijk in de Amerikaanse geschiedenis?’

‘Hij leidde duizenden heiligen der laatste dagen naar de Salt Lake Valley. Toen organiseerde hij ze in nederzettingen’, zei haar moeder. ‘Daar moest veel voor gedaan worden. Het was een belangrijk onderdeel van de trek naar het westen.’

De volgende dag zei meneer Sodeberg: ‘Volgende week hebben we een leestheater. Jullie zullen allemaal een persoon uit de pionierstijd voorstellen. Jullie ouders en de andere leerlingen worden uitgenodigd om te komen luisteren.’

Meneer Sodeberg begon de rollen en de scripts uit te delen. Toen hij vroeg wie de rol van Brigham Young wilde spelen, stak Kathy snel haar hand op.

‘Als huiswerk moeten jullie vanavond je tekst uit het hoofd leren’, zei meneer Sodeberg. ‘Je moet het letterlijk kunnen opzeggen. Dat is nodig om een goed cijfer te halen.’

Kathy las haar tekst door toen ze met haar vriendin Laura het lokaal uit liep. Ze kreeg een afschuwelijk gevoel. ‘Dit is helemaal verkeerd’, zei ze tegen Laura. ‘Het klinkt alsof Brigham Young oneerlijk was.’

‘Door jullie kerk zie je de dingen gewoon anders’, zei Laura.

‘Deze woorden kan ik niet uitspreken’, zei Kathy.

‘Je moet ze letterlijk opzeggen’, herinnerde Laura haar.

De tranen stroomden over haar wangen toen ze naar huis rende en door de voordeur naar binnen liep.

‘Nog meer huiswerk?’ vroeg haar moeder.

‘Veel erger’, zei Kathy, en ze gaf haar het script. ‘Moet je dit maar eens lezen.’

Haar moeder las het script en schudde haar hoofd. ‘Deze schrijver wist niet veel over Brigham Young.’

‘Wat moet ik nou doen?’ vroeg Kathy.

‘Laten we eerst maar een kostuum maken’, zei haar moeder.

Kathy trok de lange zwarte jas van opa aan en rolde de mouwen van een wit overhemd van haar broer op. De buurman, meneer Grandi, liet aan Kathy zien hoe ze met een houten wandelstok moest lopen.

Haar moeder vond een zwarte hogehoed en zette die op Kathy’s hoofd. ‘Brigham Young zou trots op je zijn’, zei haar moeder. ‘Nou heb je een nieuw script nodig.’

Kathy ging op zoek naar informatie over Brigham Young in boeken over de kerkgeschiedenis en op de website van de kerk. Al snel had ze een nieuw script.

‘Het ware verhaal van Brigham Young’, zei Kathy.

Op de dag van de uitvoering zat de klas van Kathy in de aula. De ouders en de andere leerlingen zaten te wachten. Meneer Sodeberg introduceerde het programma. Toen ging hij van het podium af om de leerlingen hun rol te laten spelen.

Alex zei zijn tekst perfect op, maar Randall gooide zijn woorden door elkaar. Meneer Sodeberg liet hem opnieuw beginnen. Kathy hield haar wandelstok stevig vast. Toen ze aan de beurt was, vertelde ze het ware verhaal van Brigham Young.

‘Heb je het script veranderd?’ vroeg Laura na de uitvoering.

‘Ja. Ik heb de waarheid verteld’, zei Kathy.

‘Daar komt meneer Sodeberg aan’, zei Laura.

‘Goed gedaan, dames’, zei meneer Sodeberg. ‘Kathy,’ zei hij, ‘je was de beste Brigham Young die ik ooit heb gezien.’