Bang voor verandering

Ik ben als christen opgegroeid. Hoewel we thuis geen religie aanhingen, leerde mijn vader mij wel dat ik moest handelen naar wat ik juist achtte.

In mijn tienerjaren kampte ik met veel problemen. Rugletsel, de scheiding van mijn ouders, mijn moeders ziekbed, en de zorg voor een jonger zusje maakten van mij een verbitterd en cynisch mens. Een paar maanden voordat ik vijftien werd, kwam ik echter in contact met de zendelingen. Ouderling Johnson en ouderling Chadwick onderwezen mij in het evangelie.

Ik las het Boek van Mormon, maar ik wilde niet de veranderingen aanbrengen die zij van mij vroegen. Ik vertelde hun dat ik zoveel veranderingen niet wilde hebben. Ik zei bijna tegen ze dat ze beter konden vertrekken. Terwijl ik dat zei, keek ik naar ouderling Chadwick. Er rolde een enkele traan over zijn wang. Ik heb mij nog nooit zo diep geschaamd. Ik zei tegen ze dat ik ze de volgende dag zou bellen.

Ik ging vanuit de kerk naar huis en las voor de eerste keer het Boek van Mormon uit. Toen knielde ik, wat ik nog nooit had gedaan, en vroeg God of het waar was. Ik had God nog nooit een vraag gesteld. Ik was veel te bang voor verandering. Toen ik amen had gezegd, kwam er een vredige rust over mij. Ik wist dat ik een hemelse Vader had die van mij hield, ik wist dat het Boek van Momron waar was, en ik wist dat ik kon veranderen.

Tien dagen later liet ik mij dopen. Zowel mijn vader als moeder kwam naar mijn doop. Hoewel ik nog steeds het enige lid in onze familie ben, geloof ik stellig dat zij op zekere dag ook zullen knielen om God een vraag te stellen. Ik lees het Boek van Mormon nu voor de achtste keer, en het is nog steeds zo goed als de eerste keer. Ik weet dat het Boek van Mormon waar is. Het heeft de kracht in zich om mensen te veranderen.