รับใช้ ตอนนี้เพื่อ รับใช้ ภายหน้า
“จงปรนนิบัติพระยาห์เวห์ด้วยสิ้นสุดใจของพวกท่าน” (1 ซามูเอล 12:20)
“พี่จะวิ่งแข่งไปโบสถ์กับนาย!” มอรมอนบอกพลางชี้ไปที่ยอดหลังคาโบสถ์เหนือต้นปาล์ม จากนั้นเขาก็วิ่งเร็วเท่าที่จะเร็วได้เพื่อแซงหน้าโมเรียนน้องชาย
เด็กทั้งสองกับพ่อแม่เดินจากบ้านมาแล้วประมาณหนึ่งไมล์ แต่มอรมอนกับโมเรียนยังคงวิ่งแข่งกันเมื่อมาถึงประตูโลหะนอกอาคารประชุมวอร์ด พวกเขาหยุดพักหายใจ
ก่อนจะตัดสินได้ว่าใครชนะ เด็กชายคนหนึ่งร้องเรียกพวกเขา “อยากเล่น ฟุตบอล มั้ย”
มอรมอนชอบ ฟุตบอล แต่เขากับครอบครัวกำลังจะไปทำความสะอาดอาคารวอร์ดเพื่อให้อาคารพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้
มอรมอนส่ายหน้า “ตอนนี้ไม่ได้—ไว้คราวหน้าแล้วกันนะ!” เขาตอบกลับ
ในไม่ช้ามอรมอนกับโมเรียนก็ทำงานขยันขันแข็ง มอรมอนย้ายเก้าอี้และกวาดพื้นกับพ่อ ส่วนโมเรียนถูพื้นกับแม่
ต่อจากนั้นเด็กทั้งสองล้างกระจกในห้องน้ำด้วยกัน “ผมไม่คิดว่าผมจะชอบทำความสะอาดโบสถ์ แต่สนุกครับ” โมเรียนกล่าว “แล้วพี่มอรมอนล่ะ พี่ก็ชอบใช่มั้ย พี่ถึงมาทำแทนที่จะไปเล่น ฟุตบอล”
มอรมอนนึกถึงพ่อ พ่อเป็นอธิการวอร์ดของพวกเขา แต่ท่านยังคงใช้เวลาช่วยทำความสะอาดอาคารประชุม
“พี่อยู่ที่นี่เพราะพี่อยากเป็นเหมือนพ่อ” มอรมอนตอบ
จากนั้นเขาก็นึกถึงผู้สอนศาสนาในวอร์ด พวกเขายุ่งกับการเคาะประตูและแบ่งปันพระคัมภีร์มอรมอนกับคนอื่นๆ พวกเขาจะชวนคนมาโบสถ์ในอาคารที่เด็กทั้งสองกำลังทำความสะอาด
“ผมอยู่ที่นี่เพราะผมอยากรับใช้งานเผยแผ่ในวันหน้าด้วย” มอรมอนคิด “ผมช่วยผู้สอนศาสนาได้โดยเตรียมโบสถ์ให้พร้อม”
มอรมอนนึกถึงวันพรุ่งนี้เมื่อเขากับน้องชายจะตื่น 6 โมงเช้า สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและผูกเน็กไทเดินไปโบสถ์ เตรียมเก้าอี้และหนังสือเพลงในห้องปฐมวัย
“ผมอยู่ที่นี่เพราะผมอยากรับใช้การเรียกของศาสนจักร” เขาคิด
มอรมอนคิดว่าอีกไม่นานเขาจะเป็นมัคนายก เขาจะส่งผ่านศีลระลึกและรับใช้อีกหลายอย่าง
“ผมอยู่ที่นี่เพราะปีหน้าผมจะได้รับฐานะปุโรหิต และผมอยากทำทุกอย่างที่ทำได้ตอนนี้เพื่อเตรียมพร้อม”
มอรมอนทำบางสิ่งไปแล้วเพื่อเตรียมรับฐานะปุโรหิต เขาได้รับรางวัลศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า เขาเรียนรู้แล้วว่าต้องดำเนินชีวิตตามพระกิตติคุณและรับใช้ผู้อื่น
สุดท้าย เขามองหน้าน้องชายในกระจกและยิ้ม
“พี่อยู่ที่นี่เพราะพี่รักพระเจ้า” เขาบอก “เพราะการรับใช้ตอนนี้จะช่วยให้พี่พร้อมรับใช้ในภายหลัง”
ภาพประกอบโดย อาดัม คอฟอร์ด