Klokken

Afbeelding

boy with a clock

Toen mijn zoon, Joshua, ongeveer twee jaar was, kreeg hij veel belangstelling voor klokken. Als we thuis langs een klok kwamen, wilde hij stilstaan en ernaar kijken. Hij vond het vooral leuk om zijn oor dicht tegen de klok aan te houden en naar het getik te luisteren. Gedurende enige tijd konden we geen enkele klok passeren zonder stil te staan en naar het tikken te luisteren.

Ik ben door deze eenvoudige bezigheid enkele interessante dingen gaan beseffen. Ten eerste tikte de klok de hele tijd en niet alleen maar als wij er aandacht aan schonken. Ten tweede moesten we, ook al wisten we dat de klok geluid maakte, er dicht bij komen en erg stil zijn om het zachte tikken te horen.

De Heilige Geest heeft veel gemeen met de klokken die mijn zoon zo fascineerden. Wie gedoopt is en de gave van de Heilige Geest heeft ontvangen, kan Hem voortdurend bij zich hebben als hij dat door zijn leefwijze waardig is. De Heilige Geest is altijd bij ons, maar soms laten we de zachte influisteringen die Hij ons geeft, door het geluid van de wereld overstemmen. Net zoals mijn zoon en ik heel stil moesten zijn om het zachte tikken van de klok te horen, moet ieder van ons stil zijn om de zachte influisteringen van de Geest te horen of te voelen.

President Boyd K. Packer (1924–2015), president van het Quorum der Twaalf Apostelen, heeft gezegd: ‘Over de stem van de Geest wordt in de Schriften gezegd dat deze “luid” noch “hard” is. Het is “geen stem des donders”, en “evenmin een stem van daverend rumoer”, maar “een zachte stem van een volmaakte mildheid, als een fluistering”, en ze dringt door “tot in het diepste der ziel” en doet het “hart branden” (3 Nephi 11:3; Helaman 5:30; LV 85:6–7). […]

‘De Geest vraagt niet om onze aandacht door te schreeuwen of ons hard door elkaar te schudden’, aldus ouderling Packer. ‘In plaats daarvan fluistert Hij. Hij raakt ons zo zacht aan dat we Hem misschien niet eens voelen als we door andere zaken in beslag worden genomen. […]

‘Soms oefent de Geest net voldoende druk uit om onze aandacht te trekken. Maar meestal zal de Geest Zich terugtrekken als we niet openstaan voor die zachte influistering, en wachten tot we die zoeken en ernaar luisteren.’ (‘The Candle of the Lord’, Ensign, januari 1983, 53.)

Als ik nu het zachte tikken van een klok hoor, moet ik aan die eenvoudige les denken die mijn zoontje me leerde over stil zijn om de zachte influisteringen van de Geest te horen.