Besluiten om getrouw te zijn
Ouderling Enrique R. Falabella
van de Zeventig
Je kunt veel aan die vier besluiten hebben.
Een van de grootste moeilijkheden waarmee ik als kind in Guatemala kampte, was armoede. Geestelijke armoede omdat we het evangelie niet kenden, en materiële armoede wegens een gebrek aan geld. Mijn moeder overleed toen ik vijf jaar oud was. Mijn vader moest toen vier jonge kinderen alleen grootbrengen. Omdat mijn vader ons gezin bij elkaar wilde houden, moest hij sommige huishoudtaken aan ons, de kinderen, overdragen.
Ik was de oudste en kreeg de opdracht om elke dag de lunch en het avondeten voor het gezin klaar te maken. Het was eerst best moeilijk, maar ik leerde koken. Mijn vader gaf me elke dag 25 cent om boodschappen te doen. Ik kocht een pond bonen voor 6 cent en een pond rijst voor 7 cent. Dan kocht ik voor 5 cent houtskool en voor 2 cent aanmaakhout om te koken, en voor 5 cent tortilla’s. Zo deed ik het elke dag. Elke dag aten we rijst en bonen met tortilla’s. Zelfs in die tijd was 25 cent niet veel. Maar zo kwamen we rond.
De vraag was hoe we die cyclus van armoede konden doorbreken. Het komt neer op besluiten nemen; de keuze om meer van mijn leven te maken. Wij, mensen, nemen altijd besluiten voor onszelf, zelfs als we het niet merken. Bijvoorbeeld maken we de keuze om te geloven. Soms raken we in de war door wat de wereld ons voorhoudt en wat Jezus Christus ons voorhoudt. Maar de beste richtlijn voor ons leven is de leer van Jezus Christus. Altijd als ik besluiten nam die gebaseerd waren op die leer, ervoer ik de hand van de Heer in mijn leven.
Vandaag wil ik vier besluiten met je bespreken, die van veel invloed op mijn leven zijn geweest. Als jij diezelfde besluiten neemt en eraan vasthoudt, zullen ze jou ook tot zegen zijn: (1) het besluit om je te laten dopen, (2) het besluit om in Jezus Christus te geloven en actief in de kerk te blijven, (3) het besluit om op de beloften van de Heer te vertrouwen, en (4) het besluit om getrouw te blijven en de raad van de profeten op te volgen.
Het besluit om me te laten dopen
Toen ik twaalf jaar was, begonnen de zendelingen ons te onderwijzen. Eerst deed mijn vader niet mee. Hij zat in een ander kamertje achter een gordijn te luisteren. Maar toen las hij een brochure van de kerk waarin stond hoe een man en vrouw die met de juiste bevoegdheid zijn getrouwd, voor eeuwig samen kunnen zijn. Dat hij weer met zijn vrouw samen kon zijn, zelfs al was zij overleden, trok zijn aandacht. Met die kennis besloot hij zich te laten dopen. En het hele gezin liet zich dopen.
Het evangelie bood mij een nieuw perspectief. Ik besefte dat het mogelijk was om meer in het leven te bereiken, als ik me daarvoor inzette en gehoorzaam was. Ik nam een persoonlijk besluit dat ik alles zou doen om op het pad van de Heer te blijven.
Het besluit om in Christus te geloven en actief in de kerk te blijven
Ik weet nog precies hoe ik die belofte deed, terwijl ik in een kapel op de aanvang van een doopdienst zat te wachten. Ik zat na te denken over de leer van Christus en kreeg een heel vreugdevol gevoel, dat me bevestigde dat alles wat de zendelingen me geleerd hadden, waar was. Op dat ogenblik beloofde ik God in stilte dat ik altijd op Hem zou vertrouwen en mijn hele leven actief in de kerk zou blijven, als ik op die manier altijd de vreugde die de Heilige Geest brengt, mocht ervaren. Die belofte betekende voor mij niet alleen elke week naar de kerk gaan, maar ook vertrouwen op de leer van de Heer, de Schriften, de levende profeten en in het bijzonder mijn Heiland, Jezus Christus.
Het besluit om op de beloften van de Heer te vertrouwen
Ik nam dat besluit om op de beloften van de Heer te vertrouwen op een vrij jonge leeftijd. Ik heb daar veel baat bij gehad. Als ik begon te twijfelen of een vraag had, dacht ik aan mijn belofte en kon ik mijn beslissingen op die belofte baseren. Als je al vroeg besluit naar welke normen je gaat leven, kun je beter goede keuzen maken als zich twijfels of problemen voordoen.
Toen ik een student was, had ik een gedenkwaardige ervaring met dit beginsel. Ik deed op school altijd erg mijn best met leren. Ik wilde me zo goed mogelijk voorbereiden op de toekomst. Ik wist dat ik een carrière moest kiezen die tot nieuwe kansen zou leiden, wilde ik aan de armoede ontsnappen. Als ik zo’n carrière wilde maken, moest ik me dus op mijn opleiding concentreren.
Maar hoe belangrijk mijn opleiding ook voor me was, ik nam het besluit om niet op zondagen te studeren. Als lid van de kerk wist ik dat de Heer had gezegd dat de sabbat zijn dag was, niet die van ons. Ik probeerde goede beslissingen te nemen over het gebruik van mijn tijd op die bijzondere dag. Maar ondanks mijn besluit was ik af en toe in de verleiding om mijn eigen regel te overtreden; vooral als er een tentamen op komst was. Dan dacht ik: het is niets slechts. Het is studeren. Ik kan ’s ochtends naar de kerk gaan en ’s middags en ’s avonds studeren.
Maar als ik dacht aan mijn eigen belofte om actief en gehoorzaam aan de raad van de profeten van de Heer te blijven, was het makkelijker om bij mijn besluit te blijven en niet op zondagen te studeren. In plaats daarvan besteedde ik de dag van de Heer aan dienen en aanbidden. Ik had al besloten om getrouw te blijven, dus het ging er gewoon om hoe ik interpreteerde wat de Heer over de sabbat had gezegd. En dan moest ik zijn raad zo goed mogelijk toepassen.
Ik behaalde uitstekende resultaten met mijn studie en maakte carrière waardoor ik goed voor mijn gezin kon zorgen. Ik weet dat de Heer mij in staat heeft gesteld om meer van mijn leven te maken, omdat ik mijn belofte aan Hem ben nagekomen.
Het besluit om getrouw te blijven en de raad van de profeten op te volgen
Getrouw aan de Heer blijven, betekent dat we ieder voor onszelf vaststellen in hoeverre we geloven dat Jezus de Christus is, dat de auteurs van de Schriften door God geïnspireerd waren en dat het Eerste Presidium en het Quorum van de Twaalf Apostelen waarlijk dienstknechten van God zijn. Weten dat openbaring in onze tijd voorkomt en dat de profeten door God geroepen zijn, maakt het makkelijker om in moeilijke situaties trouw aan het evangelie te blijven.
Als je zulk vertrouwen kunt ontwikkelen, raak je nooit in de war door de vraag welk gedrag of welke activiteiten wel of niet gepast zijn. Op al die vragen vind je een antwoord als je daar in geloof naar zoekt — in de Schriften, met de Geest, en in de woorden van de profeten, de aangewezen knechten van God.