Dili Sama sa Hinatagan sa Kalibotan

Sa wala pa ang unang Pasko sa Pagkabanhaw, samtang gitapos ni Jesus ang bag-ong ordinansa sa sakramento nga Iyang gipangalagad ngadto sa Napulog Duha, misugod Siya sa Iyang harianong panamilit nga pakigpulong ug mihisgot sa nagkaduol nga pag-antos sa Getsemani, pagluib, ug paglansang sa krus. Hinoon, nakasabot sa kabalaka ug tingali sa diha-diha nga kahadlok nga gipakita sa pipila niadtong mga lalaki, si Jesus miingon niini ngadto kanila (ug ngari kanato):

“Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing: sumalig kamo sa Dios, ug sumalig usab kamao kanako. …

“Dili ko kamo pagabiyaan nga daw mga ilo: ako mobalik ra kaninyo. …

“Kaninyo ibilin Ko ang kalinaw, kaninyo ihatag Ko ang akong kalinaw: hatagan Ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibotan hatagan Ko kamo. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.”¹

Mahagitong mga panahon moabot niining mortal nga kalibotan, lakip ngadto sa matinud-anon, apan ang mapasaligong mensahe ni Kristo mao nga bisan kon Siya, ang gihalad nga karnero, moadto sama sa “usa ka karnero sa atubangan sa mga manggugunting [niini]”² Siya bisan pa niana mobangon, sumala sa gisulti sa salmista, aron mahimong “atong dalangpanan ug kalig-on, [atong] madali nga katabang sa [mga panahon sa] kalisdanan.”³

Nakaamgo sa malisod nga mga oras nga naghulat ni Kristo samtang nagkaduol siya sa krus ug sa Iyang mga disipolo samtang sila modala sa Iyang ebanghelyo ngadto sa kalibotan niadtong mga tuig sa kinatung-an sa panahon, dapiton ko kamo sa pagpaminaw sa may kalabotan nga mensahe alang sa mga miyembro sa Simbahan sa Manluluwas sa ulahing mga adlaw. Kini makita diha sa makapahibulong nga gidaghanon sa mga bersikulo diha sa Basahon ni Mormon nga gigahin ngadto sa nagakalainlaing matang sa panagbangi, gikan sa kang Laman ug Lemuel nga walay kinutobang makasamok nga batasan hangtod sa kataposang gubat nga naglakip og gatosan ka liboang mga sundalo. Usa sa labing tataw nga rason alang niining paghatag og gibug-aton sa panaggubat mao nga sanglit ang Basahon ni Mormon gisulat alang sa ulahing mga adlaw nga tigbasa, kini nga mga tigsulat (mga lalaki nga militar) mapanagnaong mipasidaan kanato nga ang kapintas ug panagbangi mao ang labing tataw nga mga kinaiya sa mga relasyon sa kataposang mga adlaw.

Dayag lang, ang akong pangagpas mahitungod sa ulahing adlaw nga panagbingkil dili kaayo bag-o. Duha ka libo ka tuig ang milabay, mipasidaan ang Manluluwas nga sa kataposang mga adlaw adunay mga “gubat, ug mga dungog-dungog sa mga gubat,”⁴ sa kaulahian nag-ingon nga ang “kalinaw [paga] kuhaon gikan sa yuta.”⁵ Sa tinuod kini nga Prinsipe sa Kalinaw, kinsa maisogong mitudlo nga ang panagbingkil iya sa yawa,⁶ kinahanglan gayod mohilak uban sa Iyang Balaang Amahan alang niadtong anaa sa tawhanong pamilya sa atong panahon kinsa “walay mga balatian,” ang kasulatan nagsulti, ug dili makahibalo kon unsaon sa pakig-uban og puyo diha sa gugma.⁷

Mga kaigsoonan, sa tinuod nakita nato ang hilabihang panagbikil, kasuko, ug sagad nga kawalay pagtahod sa atong palibot. Maayo na lang, ang karon nga henerasyon walay Ikatulong Gubat sa Kalibotan nga awayon, ni kita nagsinati og tibuok kalibotan nga pagkaguba sa ekonomiya sama kaniadtong 1929 nga misangpot ngadto sa Dakong Pagkahagsa sa Ekonomiya. Kita, hinuon, nag-atubang og sama sa Ikatulong Gubat sa Kalibotan nga dili usa ka away aron sa pagpukan sa atong mga kaaway apan usa ka mando sa pag-andam sa mga anak sa Dios sa dugang pagbinatiay sa matag usa ug sa pagtabang nga maayo ang mga samad nga atong nakita diha sa kalibotan nga nagsinati og panagbikil. Ang Dakong Pagkahagsa sa Ekonomiya nga atong giatubang karon adunay gamay nga kalabotan sa dayag nga pagkawala sa atong mga tinigoman ug adunay mas dakong kalabotan sa hilom nga pagkawala sa atong pagsalig sa kaugalingon, uban sa tinuod nga kakulangan sa hugot nga pagtuo ug paglaom ug gugmang putli libot kanato. Apan ang mga himan nga atong gikinahanglan sa pagmugna og usa ka mas hayag nga adlaw ug pagpa-uswag og usa ka ekonomiya sa tinuoray nga kaayo buhong nga gisangkap diha sa ebanghelyo ni Jesukristo. Dili kita makatugot––ug kini nga kalibotan dili makatugot––nga kita mapakyas sa hingpit nga paggamit niining mga konsepto sa ebanghelyo ug makalig-on nga mga pakigsaad alang sa atong personal ug publiko nga mga kalihokan.

Busa, sa usa ka kalibotan ‏nga “ginatugpo sa unos, ug wala paglipaya,” ingon nga gisulti sa Ginoo nga kini mao, unsaon nato sa pagkaplag sa unsay Iyang gitawag nga “ang pakigsaad sa … kalinaw”? Kita makakaplag niini pinaagi sa pagduol ngadto Kaniya kinsa miingon nga Siya malooy kanato ug “uban sa walay katap[o]sang pagkamabination” mohatag og kalinaw sa atong mga anak.⁸ Bisan pa sa makahahadlok nga mga panagna ug makapahasol nga mga kasulatan nga nagpahayag nga ang kalinaw pagakuhaon gikan sa yuta sa kinatibuk-an, ang mga propeta, apil ang atong pinalangga nga Russell M. Nelson, nagtudlo nga kana wala magpasabot nga kini pagakuhaon gikan sa matag usa kanato!⁹ Busa, niining Pasko sa Pagkabanhaw maninguha kita sa pagpasiugda og kalinaw sa atong kaugalingong pamaagi, mogamit sa grasya ug sa makaayo nga haplas sa Pag-ula sa atong Ginoong Jesukristo ngadto sa atong kaugalingon ug niadtong atong matabangan sa atong palibot. Maayo na lang, gani makahingangha, nga kining makahupay nga haplas atong mapalit “nga walay bayad.”¹⁰

Ang mao nga tabang ug paglaom gikinahanglan kaayo tungod kay dinhi niining tibuok kalibutan nga kongregasyon karon daghan ang nanlimbasog sa lainlaing kadaghanon sa mga hagit––pisikal o emosyonal, sosyal o pinansyal, o daghang uban pa nga mga matang sa kahasol. Apan sa daghan niini kita dili igo ka lig-on nga makatubag nga kita lang mismo sa atong mga kaugalingon, kay ang tabang ug kalinaw nga atong gikinahanglan dili ang matang “nga hinatagan sa kalib[o]tan”¹¹ Dili, alang sa tinuoray nga malisod nga mga problema kita nagkinahanglan sa unsay gitawag sa mga kasulatan nga “ang mga gahum sa langit,” ug aron makakab-ot niini nga gahom kita kinahanglan gayud magpuyo sumala sa unsay gitawag nianang sama nga mga kasulatan nga “mga baruganan sa katarung,”¹² Karon, ang pagsabot nianang koneksyon tali sa baroganan ug gahom mao ang usa ka pagtulon-an nga ang tawhanong pamilya ingon og wala pa gayod makakat-on, mao kana ang gisulti sa Dios sa langit ug sa yuta!¹³

Ug unsa kana nga mga baroganan? Nan, kini gibalik-balik og lista diha sa kasulatan, kini gitudlo og balik-balik sa mga komperensya sama niini, ug sa atong dipensasyon, si Propeta Joseph Smith gitudloan niini agig tubag sa iyang kaugalingong hubad sa pagtuaw nga “Dios ko, Dios ko, nganong gitalikdan mo ako?”¹⁴ Diha sa tugnaw, walay pagtagad nga pagkabilanggo sa Bilanggoan sa Liberty, gitudloan siya nga ang mga baroganan sa pagkamatarong milakip sa ingon nga mga hiyas sama sa pagpail[o]b, pagkamainant[o]son, kalumo, ug tiunay nga gugma.¹⁵ Kon wala kana nga mga baroganan, mahitabo gayod nga kita sa kataposan makasinati og kawalay pagsinabtanay ug panag-away.

Bahin niana, tugoti ko nga mamulong sa makadiyot kabahin sa pagkawala sa ubang bahin niining mga baroganan sa pagkamatarong sa atong panahon. Kasagaran, usa ko ka madasigon, masadyaon nga tawo, ug daghan kaayong maayo ug matahom dinhi sa atong kalibotan. Tinuod mas daghan kitang materyal nga mga panalangin kay sa ubang laing mga henerasyon sa kasaysayan, apan sa ika-21 nga siglo nga kultura sa kinatibuk-an ug sagad kaayo diha sa Simbahan, ato gihapong makita ang mga kinabuhi nga anaa sa kasamok, nga adunay mga kompromiso nga miresulta sa daghan kaayong napakyas nga mga pakigsaad ug daghan kaayong nasakitan nga mga kasingkasing. Hunahunaa ang law-ay nga pinulongan nga kapareha sa sekswal nga kalapasan, pareho kining duha nga anaa kanunay sa mga sine o telebisyon, o bantayi ang sekswal nga pagdaog-daog ug ubang daghan kaayo natong mabasahan nga matang sa dili angay nga mga binuhatan diha sa trabahoan. Kon maghisgot sa kaputli sa pakigsaad, ang mga sagrado sagad kaayong himoon nga komon ug ang balaan sagad kaayong himoon nga pasipala. Ngadto ni bisan kinsa nga natintal sa paglakaw o pagpakigsulti o pagpamatasan sa ingon niini nga mga pamaagi—“sama sa hinatagan sa kalibotan,” sa sambingay nga pagkasulti—, ayaw padgahom nga masangpot kini sa malinawon nga kasinatian; mosaad ko kaninyo sa ngalan sa Ginoo nga dili kana mahitabo. “Ang pagkadautan dili mahitabo nga mahimo nga kalipay,”¹⁶ usa ka karaang propeta kanhi namulong. Kon matapos na ang tanan, ang tanan nga atong gipahimoslan kinahanglan nga pagabayaran, ug kasagaran ang bayad niini mga luha ug pagmahay.¹⁷

O tingali makita nato ang ubang mga matang sa pagpasipala o dili ligdong nga kinaiya. Kinahanglan atong doblehon ang atong pagmatngon isip mga disipolo ni Ginoong Jesukristo nga dili mosalmot sa bisan unsa nga sama nianang pamatasan. Kinahanglan dili kita mahimong sad-an sa bisan unsa nga matang sa pagpasipala o dili matarong nga kamandoan o immoral nga pagpamugos—dili sa pisikal, emosyonal o eklesyastikal o sa bisan unsang uban nga matang. Nahinumdom ako nga na-interesado pag-ayo sa kadasig ni Presidente Gordon B. Hinckley pipila ka tuig ang milabay sa dihang siya namulong ngadto sa mga lalaki sa Simbahan kabahin niadtong kinsa iyang gitawag nga mga “hari-harion sa ilang kaugalingong mga panimalay”:¹⁸

“Unsa ka makalolooy ug hingpit nga makalagot nga hitabo nga ang asawa gipasipad-an,” siya miingon. “Bisan kinsa nga lalaki niini nga Simbahan kinsa nagpasipala sa iyang asawa, kinsa nagpakaulaw kaniya, kinsa nag-insulto kaniya, kinsa naggamit og dili matar[o]ng nga kamandoan kaniya dili tak[o]s sa paghupot sa pagkapari. … [Siya] dili tak[o]s sa paghupot og temple recommend.”¹⁹ Sama ka ngil-ad, miingon siya, mao ang bisan unsa nga matang sa pagpasipala og bata—o bisan unsang uban nga matang sa pag-abuso.²⁰

Sa daghan kaayong mga higayon, ang unta matinud-anong mga lalaki, mga babaye, ug gani mga bata mahimong sad-an sa pagsulti sa dili mabination nga paagi, bisan sa makadaot nga paagi, ngadto kanila kinsa sila unta may purohan nga mabugkos pinaagi sa balaang ordinsa diha sa templo sa Ginoo. Ang tanan adunay katungod nga higugmaon, nga mobati og kalinaw, ug makakakaplag og kahilwasan sa panimalay. Palihog, tinguhaon unta nato nga mamintinar kana nga kahimtang dinha. Ang saad nga mahimong tigpasiugda sa kalinaw mao nga ikaw makabaton sa Espiritu Santo nga imo kanunay nga kauban ug mga panalangin modagaya nganha kanimo sa “walay pagpugos nga paagi” hangtud sa kahangturan.²¹ Walay tawo nga mogamit og mahait nga dila o dili mabination nga mga pulong ug sa gihapon “mokanta sa kanta sa matubsanong gugma”²²

Tugoti ko nga motapos diin ako misugod. Ugma Pasko sa Pagkabanhaw, panahon alang sa matarong nga mga baroganan sa ebanghelyo ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula aron sa “pagpalabay kanato”—pagpalabay sa panagbangi ug panagbingkil, ibabaw sa pagkawala sa paglaom ug kalapasan, ug sa kataposan ibabaw sa kamatayon. Kini panahon sa pagsaad og hingpit nga pagkamaunungon pinaagi sa pulong ug buhat ngadto sa Karnero sa Dios, kinsa “[gipas-an] ang atong kasakitan nga kita untay angay mag-antos”²³ tungod sa Iyang determinasyon sa paghuman sa buhat sa kaluwasan alang kanato.

Bisan pa sa pagluib ug kasakit, bisan pa sa pagdagmal ug kawalay kalooy, ug pagpas-an sa natigom nga mga sala ug mga kasub-anan sa tawhanong pamilya, ang Anak sa Buhing Dios milantaw sa taas nga dalan sa mortalidad, mitan-aw kanato, ug miingon: “Kaninyo ibilin ko ang akong kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: dili sama sa hinatagan sa kalibotan ihatag ko kaninyo. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.”²⁴ Pagbaton kamo og mahimayaon, malipayon, malinawon nga Pasko sa Pagkabanhaw. Ang dagkong mga panalangin nabayaran na pinaagi sa Prinsipe sa Kalinaw, kinsa akong gihigugma sa akong tibuok nga kasingkasing ug kinsa ako bug-os nga mopamatuod, diha sa Iyang ngalan, ang Ginoong Jesukristo, amen.