ความบริบูรณ์อันประมาณค่ามิได้ ของพระวิหารอันศักดิ์สิทธิ์

ข้าพเจ้าคิดว่า เรามา [ที่พระวิหาร] เพื่อรับพรอันบริบูรณ์ของฐานะปุโรหิต…

เรามาที่นี่ มายังพระนิเวศอันศักดี้สิทธึ้นี้ เพื่อเรียนรู้ เพื่อรู้จักพระผู้เป็นเจ้าดังที่ พระองค์ทรงเป็นจริง ๆ และรู้ด้วยตัวเองว่าเราแต่ละคนจะได้รับความสูงส่งในที่ ประทับของพระองคได้อย่างไร …

ที่นี่ เราเริ่มวางคิลารากฐานของบ้านนิรันดรบนสวรรค์ เพราะในศาสนาจักรนี้มี พลังอำนาจที่จะผูกบนโลกเช่นเดียวกับในสวรรค์²

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เราต้องทำให้คนทั้งหมดของเรา ทั้งแก่และหนุ่ม เข้าใจข้อ เท็จจริงที่ว่า ในพระวิหารอันดักดสิทธของเรา เอ็นดาวเม้นทัพระวิหารเป็นเครื่อง นำทางอันแน่นอนสู่ความสุขที่นี่ และชีวิตนิรันดรในโลกที่จะมาถึง³

เมื่อท่านเข้าไปในพระวิหารอันดักดสิทธี้ ท่านกำลังใข้เสันทางนั้นผูกสัมพันธ์อับ สิทธิซนในอาณาจักรนิรันดร์ฃองพระผู้เป็นเจ้า โดยไม่มีกาลเวลาเข้ามาเกี่ยวข้อง ใน พระวิหารของพระผู้เป็นเจ้า ท่านจะไม่ได้รับประสาทพรด้วยมรดกลํ้าค่าของทรัพย์ สมบัติทางโลก แต่ด้วยความมั่งคั่งแห่งความบริบูรณ์นิรันดรอันประมาณค่ามีได้

พระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรงปริซาญาณทรงกำหนดพิธีการพระวิหารและทรงเป็ด เผยต่อเราในวันเวลาสุดท้ายนี้ เพื่อเป็นเครื่องนำทางและเครื่องป้องกันตลอดชีวิต ของเรา เพื่อท่านและข้าพเจ้าจะได้รับความสูงส่งในอาณาจักรชั้นสูง ที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า และพระคริสต์ประทับอยู่

ขอให้ท่านเพียรพยายามและได้รับการนำทาง เพื่อเตรียมตัวรับความบริบูรณ์อัน ประมาณค่ามิได้เหล่านี้ในพระนิเวศของพระเจ้า⁴

เรามีการเป็ดเผยสองแบบ ได้แก่ การเป็ดเผยที่พอจะกล่าวได้ว่าเป็นการเป็ดเผย ที่เป็ดอยู่อย่างเช่นการเป็ดเผยทีเชียนไวัไนคำสอนและพันธสัญญา และที่อื่น ๆ ซึ่งให้ แก่โลกได้ และการเป็ดเผยอีกอย่างหนึ่งเรียกว่าการเป็ดเผยที่ปีดอยู่ โดยจะประกาศ และประทานให้เฉพาะในสถานที่ดักดี้สิทธี้เท่านั้น ซึ่งเตรียมไว้ส่าหรับการเป็ดเผยพิธี การชั้นสูงสุดซึ่งเป็นของฐานะปุโรหิตแห่งแอรันและเม็ลคิเซเด็ค และพิธีการเหล่านั้น อยู่ในพระนิเวศของพระเจ้า⁵

ราวด้นข 1841 พระเจ้าทรงเป็ดเผยต่อโจเซฟ สมีธ ว่า “จะไม่พบที่บนแผ่นดินโลก ที่พระองค์จะเสด็จมาและพื่นฟูอีกสิงซึ่งสูญไปแล้วส่าหรับเจ้า หรือซึ่งพระองค์ทรง เอาไว้แล้ว แม้ความสมบูรณ์ของฐานะปุโรหิต …

“เพราะเรายินยอมเปีดเผยต่อศาสนาจักรของเราถึงสิงซึ่งถูกซ่อนเก็บไว้ตั้งแต่ ก่อนการวางรากฐานของโลก สิงที่เกี่ยวกับสมัยการประทานความสมบูรณ์แห่งเวลา” (ค.พ. 124:28, 41)

การเปีดเผยเหล่านี้ ซึ่งสงวนไว้และสอนให้เฉพาะสมาชิกที่ซึ่อสัตย์ของศาสนาจักร ในพระวิหารอันศักดสิทธ์เท่านั้น ประกอบเป็นสิงที่เรียกว่า “ความสับลึกของความ เป็นพระผู้เป็นเจ้า” พระเจ้าตรัสว่าพระองค์ประทาน “กุญแจแห่งความสับลึกและการ เป็ดเผยซึ่งถูกผนึกไว้” แก่โจเซฟ (ค.พ. 28:7) เพื่อเป็นรางวัลสำหรับผู้ซึ่อสัตย์ พระ เจ้าทรงสัญญาว่า “และกับเขาเราจะเขตเผยความลับลึกนั้งหมด แท้จริงแล้ว ความลับ ลึกที่ซ่อนอยู่นั้งหมดของอาณาจักรของเราตั้งแต่สมัยโบราณ …” (ค.พ. 76:7) …

ในข้อเขียนของศาสดาโจเซฟ สมิธ มีคำอธิบายเกี่ยวกับสิงที่เรียกว่าความลับลึก ซึ่งครอบคลุมถึงสิงที่ศาสดาบอกว่าเป็นเอ็นดาวเม้นท์ศักดี้สิทธ์ ท่านกล่าวไว้มีใจความ ตอนหนึ่งว่า

“ข้าพเจ้าขลุกอยู่ที่ขั้นบนของร้ไน ในห้องท่างานส่วนตัวของข้าพเจ้า … ในสภากับ [จากนั้นท่านก็เอ่ยนามของผู้นำหลายคนในยุคแรก] โดยแนะนำสั่งสอนเขาเรื่องหลัก ธรรมและระเบียบของฐานะปุโรหิต ตามด้วยการล้าง การชโลม เอ็นดาวเม้นฑ์ และ การถ่ายทอดกุญแจที่เกี่ยวข้องกับฐานะปุโรหิตแห่งแอรัน และอื่น ๆ ไปจนถึงระเบียบ ขั้นสูงสุดของฐานะปุโรหิตแห่งเม็ลคิเซเด็ด โดยอธิบายให้ทราบถึงระเบียบที่เกี่ยวข้อง กับบิดรแห่งวันเวลา รวมทั้งแผนและหลักธรรมทั้งหมดนั้นที่ทำให้ทุกคนสามารถได้ รับความบริบูรณ์ของพรเหล่านั้นที่เตรียมไว้สำหรับศาสนาจักรของพระบุตรหัวปี จน มาถึงและได้อยู่ในที่ประทับของเอโลฮิมในโลกนึรันดร์” (Teachings of the Prophet Joseph Smith, p. 237)

ตอนที่ประธานบรีคัม ยัง วางสิลาฤกษ์พระวิหารซอลฑ์เลค ท่านไต่ให้ความกระ จ่างเพิ่มเติมเกี่ยวกับความหมายของเอ็นดาวเมันท”’และจุดประสงค์ของการสร้างพระ วิหารไว้ตังนี้

“… เอ็นดาวเมันท”’ของท่านจำเป็นต่อการรับพิธีการทั้งหมดนั้นในพระนิเวศของ พระเจ้า เพื่อท่านจะสามารถกลับไปยังที่ประทับของพระบิดาได้หลังจากเสิยชีวิตไป แล้ว โดยผ่านเหล่าเทพที่ยืนเป็นองครักษ์ … และรับความสูงส่งนึรันดร์ของท่านทั้ง ๆ ที่มีแผ่นดินโลกและนรก” [Discourses of Brigham Young, sel. John A. Widtsoe (1954), 416]⁶

หากการยอมรับพระกิตติคุณจำเป็นยิ่งต่อความผาสุกของจิตวิญญาณนิรันดรของ มนุษย์ ท่านอาจจะถามว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับคนนับล้านที่เสียชีวิตโดยปราศจากความ รู้ในพระกิตติคุณหรือแผนของพระเจ้า อันจะทำให้การซดใช้ของพระองค์บรรลุผล โดยครบถ้วน หากงานสอนศาสนาถูกจำกัดอยู่แต่ชีวิตมตะ จิตวิญญาณเป็นอันมาก คงถูกตัดสินลงโทษโดยไม่มีการพิจารณา ทุกคน ไม่ว่าดีหรือเลว จะที่นคืนชีวิตเนื่อง ด้วยการชดใช้ ทั้งนี้ “เพราะว่าคนทั้งปวงต้องตายเกี่ยวเนื่องกับอาตัมฉันใด คนทั้ง ปวงจะกลับไต่ชีวิตเกี่ยวเนื่องกับพระคริสต์ฉันทั้น” (1 โครืนย์ 15:22) แต่เฉพาะ คนที่กลับใจ และรับบัพติศมาเพื่อการปลดบาปเท่านั้นที่มีสิทขึ้เต็มที่ต่อโลหิตแห่ง การไถ่โดยทางการชดใช้ของพระองค์ … บัพติศมาโดยการจุ่มลงไปในนํ้าทั้งตัวเพื่อ การปลดบาป ทางเดียวเท่านั้นที่มนุษย์จะยอมรับพระกิตติคุณ เป็นพิธีการทางโลก และทั้งนี้ในแผนแห่งความรอด ด้วยความเห็นอกเห็นใจที่มีให้กับลูกทุกคนของพระ องค์เตยเท่าเทียมกัน พระบิดาของเราทรงเตรียมทางให้สมาซิกทุกคนของศาสนาจักร และอาณาจักรนี้บนแผ่นดินโลกเป็น “ผู้ช่วยให้รอด บนเขาไซอัน” โดยการทำงานแทน ผู้ที่อยู่ในโลกแห่งวิญญาณหรือ “คุกแห่งวิญญาณ” ซึ่งเขาไม่สามารถทำ ด้วยตัวเองได้

โดยความเป็นจริงแล้ว งานแทนคนตายที่สมาชีกฃองศาสนาจักรกระทำในพระ วิหารอันศักดสิทขึ้ท่าให้เขาผู้ที่ท่างานนี้เป็น “ผู้ช่วยให้รอด” สำหรับคนที่เสียชีวิต โดยปราศจากความรู้ในพระกิตติคุณ โดยการนี้ คนเหล่านั้นจึงมีสิทธึ๋ได้รับของขวัญ โดยครบถ้วนตามทีพระผู้ช่วยให้รอดทรงสัญญาไว้กับมนุษยชาติทั้งปวงทางการซดใช้ ของพระองค์ เมื่อกล่าวถึงพิธีการที่ทำให้กับผู้อยู่ในโลกแห่งวิญญาณ ตังที่สิทธิซนใน สมัยของอัครสาวกเปาโลกระท่า และซึ่งเวลานี้เราสามารถกระท่าแทนคนตายได้ อัครสาวกเปาโลไต่ให้ข้อสรุปเพื่อเป็นหลักฐานยืนยันเรื่องการที่นคืนชีวิตไว้ตังนี้ “มี ฉะนั้นคนเหล่านั้นที่รับบัพติศมาสำหรับคนตายเขาทำอะไรกันถ้าพระเจ้าไม่ทรงซุบคน ตายให้เป็นขึ้นมา เหตุไฉนจึงมีคนรับบัพติศมาสำหรับคนตายเล่า” (1 โครืนธ์ 15:29) พระวิหารในสมัยนี้สร้างขึ้นเพื่อให้ท่างานที่จำเป็นยิ่งต่องานแห่งความรอดได้อีกครํ่ง⁷

[พระเจ้า] ตรัสว่าพลังแห่งความตาย (ประตูนรก) จะไม่มีชัยต่อคริสตจักร (ศาสนาจักรของพระคริสต์) (มัทธิว 16:18) ประตูนรกจะมีชัยต่องานของพระเจ้า แน่หากไม่มีพิธีการอันเกี่ยวเนื่องกับความรอดของคนที่เสียชีวิตแล้ว ในช่วงเวลานั้น เมื่อฐานะปุโรหิตที่ประกอบพิธีการแห่งความรอดของพระกิตติคุณไม่ได้อยู่บนแผ่นคืน โลก มีหลายล้านคนที่มีชีวิตอยู่ และหลายคนในบรรดาพวกเขาเป็นจิตวิญญาณที่ ซื่อสัตย์ หากไม่มีทางที่จะประกอบพิธีการแห่งความรอดของพระกิตติคุณให้กับคน ที่เสียชีวิตโดยปราศจากความรู่ในพระกิตติคุณ ประตูนรกจะต้องมีชัยต่อแผนแห่ง ความรอดของพระบิดาแน่นอน⁸

[ในการต้นคว้าลำดับการสืบเชื้อสายของเรา] พระเจ้าจะไม่เปิดประตูจนกว่าเราจะ ทำจนสุดความสามารถ เราต้องไปให้ถึงกำแพงที่ไม่มีทางออก และจากนั้นเราต้องมี ศรัทธามากพอที่จะทูลขอพระเจ้าให้ทำทางออกเพื่อเราจะสามารถเดินก้าวต่อไปไต้ และท่านจะไต้รับข้อมูลจากแหล่งที่เปิดเผยความจริงว่าสวรรค์และแผ่นดินโลกไม่ ไกลจากกันเลย

หลายคนในพวกท่านมีชีวิตอยู่จนถึงเวลาที่คนรักจากไป บางคเงท่านแน่ใจว่าคน เหล่านั้นอยู่ใกล้ท่านมาก และบางคราวเขาก็น่าข้อมูลที่ท่านไม่สามารถมีไต้โดยทาง อื่นมาให้⁹

ข้าพเจ้ามีความเชื่ออย่างมั่นคงอันเกิดจากประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆ ข้าพเจ้าจะ แสดงประจักษ์พยานว่า มีพลังอำนาจเหนือชีวิตนี้ที่กำลังท่างานกับเรา…

ข้าพเจ้ามีศรัทธาที่เรียบง่ายว่า เมื่อท่านท่าจนสุดความสามารถแล้ว โดยต้นคว้า ไปจนถึงโอกาสสุดท้าย พระเจ้าจะทรงช่วยท่านเปิดประตูเพื่อให้ท่าล่าดับการสืบเชื้อ สายไต้มากชื้น และสวรรค์จะร่วมมือ ข้าพเจ้าแน่ใจเช่นนั้น¹⁰

ล้าเราร่วมใจกันในงานพระวิหารและในงานต้นคว้าล่าดับการสืบเชื้อสาย เราจะไม่ พอใจแต่พระวิหารในปึจจุบันเท่านั้น แต่เราจะมีงานรองรับพระวิหารที่ตามมา เพื่อ เปิดประตูแห่งโอกาสสำหรับผู้อยู่ในโลกแห่งวิญญาณซึ่งเป็นญาติของธา และด้วย เหตุนี้ เราจึงเป็นผู้ช่วยให้รอดบนเขาไซอัน หากเราไม่ร่วมใจกัน เราจะท่าให้ครอบดรัวของเราดำรงอยู่ในนิรันดรไม่ไต้¹¹

เมื่อเราซึ่งเป็นผู้ช่วยให้รอดบนเขาไซอันกำลังท่างานแทนคนตาย พระเจ้าทรงประ สงค์ไห้ผู้ทีปราศจากตำหนิเป็นผู้ท่างานนี้เท่าทีจะเป็นไปไต้ พระองค์ทรงประสงค์ สัตวบูชาที่ปราศจากตำหนิฉันใด พระองค์ก็ทรงประสงค์ไห้เรามาอย่างบริสุทชื้ สะอาด และมีค่าควรเพื่อทำงานแทนคนตายในฐานะผู้ช่วยให้รอดบนเขาไซอันฉันนั้น

และด้วยเหตุนี้เราจึงแนะน่าอธิการและประธานสเตคซองเราให้เข้มงวดกวดชัน ในการเตรียมผู้คนของเขาให้พร้อมที่จะรับใบรับรองและไม่ปล่อยให้คนที่ไม่ไต้กลํบ ใจจากบาป ผู้ที่ท่าความผิด มาที่นี่ทั้งที่ยังไม่ไต้กลับใจ และการทำเช่นนี้จะท่าให้พระ นิเวศอันศักดี้สิทธึ้แปดเฟ้อน ข้าพเจ้าคิดว่าคงไม่มีนรกบนแผ่นดินโลกที่เลวร้ายยิ่ง กว่านี้อีกแล้วสำหรับคนที่เข้ามาในที่ซึ่งใกล้เคียงกับที่ประทับของพระบิดาโดยที่ยังรู่สืก ผิดและไฝสะอาด นี่จะเป็นประสบการณ์ที่สร้างความหายนะและส่งผลเสียอย่างยิง¹²

บางที สถานที่คักตั้สิทธี้ที่สุดและใกล้เคียงสวรรค์บนแผ่นดินโลกมากที่สุดคือ พระวิหารของเรา ถึงขั้นที่เราจะไปที่นั่นโดยไม่ด่างพร้อย และถึงขั้นที่อธิการและประ ธานสเตคของเราจะสำรวจทุกคนที่ฃอใบรับรองอย่างถี่ถ้วนเพื่อให้แน่ใจว่าเขากำลัง ดำเนินชีวิตตามมาตรฐานเท่าที่เป็นไปได้ [มิฉะนั้นเขาจะไม่ไป] ที่นั่นด้วยความไม่ สะอาดอันจะท่าให่วิญญาณที่เราประสงค์จะให้อยู่ที่นั่นต้องเถี่อมความคักตั้สิทธึ้

จงจำไว้ตั้งแต่บัดนี้ จำไว้ว่า ความรับผิดชอบอันคักดี้สิทธึ้ของเราและความหวัง ของเรา คือ ตัวเราจะต้องแน่ใจว่าทุกครั้งที่เราไป เราไปด้วยมือที่สะอาดและใจที่ บริสุทธึ้ และจงสอนสิงนี้แกํผู้อื่น [ดู สดุดี 24:3-4]¹³

เรามืคนจำนวนหนึ่งที่ด้องการไปพระวิหารทันทีหลังจากรับบัพดิศมา มีกฎที่วาง ไว้นานมาแล้ว…ซึ่งกล่าวว่า ควรจะ อย่างน้อย หนึ่งปี…เหตุผลที่เราบอกอย่างน้อย หนึ่งปีก็เพราะหวังว่าอธิการและประทานสเตคจะล้มภาษณ์อย่างละเอยดจนแน่ใจว่า คนเหล่านั่นอยู่ในศาสนาจักรนานพอที่จะตั้งมั่นอยู่ในหลักธรรมพื้นฐานของพระกิต-ติคุณและรู้คำสอนเบื้องด้นของศาสนาจักรก่อนที่เราจะคาดหวังให้เขาเข้าใจพิธีการที่ สูงกว่า ซึ่งคือ พิธีการพระวิหาร ฉะนั่น คำถามสำหรับผู้ที่จะไปพระวิหารจึงไม่ใช่สำ หรับความมืด่าควรเท่านั่นแต่สำหรับความพร้อมที่จะได้รับพิธีการพระวิหารด้วย¹⁴

การรับเอ็นดาวเน้นท์เรียกร้องให้ยอมรับข้อผูกมัดตามพันธสัญญาซึ่งความจริงแล้ว เป็นการแสดงออกในรูปธรรม หรือการเผยให้เห็นพันธสัญญาที่แด่ละบุคคลควรยอม รับเมื่อครั้งบัพดิศมา ดังที่ศาสดาแอลมาอธิบายโดยมืใจความดังนี้ “ท่านปรารถนาจะ เข้ามาสู่คอกของพระผู้เป็นเจ้าและมืซึ่อว่าผู้คนของพระองค์ และเต็มใจจะแบกภาระ ของกันและกันเพื่อมันจะได้เบา แท้จริงแล้ว และเต็มใจที่จะเป็นทุกข์กับคนที่เป็นทุกข์ แท้จริงแล้ว และปลอบโยนคนที่ด้องการความปลอบโยน และจะยืนเป็นพยานของ พระผู้เป็นเจ้าทุกเวลา และในทุกสิง และในทุกแห่งที่ท่านจะอยู่ แม้จนถึงความตาย” (โมไซยา 18:8-9) คนใดก็ตามที่พร้อมจะรับข้อผูกมัดดังที่แอลมาประกาศ และ “ถ่อมตัวต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า…และออกมาด้วยใจที่ชอกขั้าและวิญญาณที่ สำนึกผิด … และเต็มใจรับพระนามของพระเยซูคริสต์ โดยตั้งใจรับใช้พระองค์จนถึง ที่สุด” (ค.พ. 20:37) ไม่ต้องลังเลที่จะไปพระวิหารอันคักดสิทธี้และรับคำสัญญาถึง พรใหญ่ยิ่งอันเกี่ยวเนื่องกับพันธสัญญาที่รับไว้ โดยยืดการทำตามพันธสัญญาเหล่า นั่นเป็นหลัก¹⁵

เราต้องเตรียม [มาที่พระวิหาร] อย่างไร? ที่ประตูทางเข้าพระวิหารคาร์ดสตัน อัล เบอร์ตา ช่างแกะสลักคนหนึ่งจาริกคำสารภาพและข้อคิดของเอ็ลเดอร์ออร์สัน เอฟ. วิทนิย์ผู้ล’วงสับไปแล้ว ข้อความดังกล่าวเป็นสิงที่เราทุกคนพึงจดจำ เขาจาริกว่า

ประธานโจเซฟ เอฟ. สมีธ ไขความลับของความดีพร้อมนั้นเมื่อท่านกล่าวว่า “ไม่ ง่ายเลยที่มนุษย์จะละทิ้งความหยิ่งยโส เอาชนะความอคติ และยอมจำนนด้วยสุดจิต สุดใจต่อพระประสงค์ของพระเจ้าซึ่งสูงกว่าของเขาเสมอ … เมื่อชายและหญิงรู้ตัวว่า กำลังถลำลงไปในนั้าลึกที่จุดยืนของเขาไม่มั่นคง เขาควรถอยกลับ เพราะแน่ใจไต้เลย ว่าเส้นทางที่เขาดำเนินอยู่นั้นจะนำเขาออกห่างจากทิศทางที่เขาควรไปมากฃึ้นธื่อยๆ ซึ่งไม่ง่ายนักที่จะกลับสู่เส้นทางเดิม ศาสนาแห่งหัวใจ ส้มพันธภาพอันมั่นคงเรียบง่าย ที่เราควรมีกับพระผู้เป็นเจ้า เป็นเครื่องป้องกันสูงสุดของสิทธิซนยุคสุดห้าย” (Gospel Doctrines, p. 9) …

ด้วยการพิจารณาใคร่ครวญในเรื่องนั้น … ข้าพเจ้าอยากจะแสดงประจักษ์พยานต่อ ท่านโดยผ่านประสบการณ์ที่ข้าพเจ้ามี ลี้อาทิตย์ก่อนในช่วงเวลาเข้!ตรู่ข้าพเจ้าฝืนไป ในฝืนอันน่าชื่นซมยินดีนั้น ข้าพเจ้าอยู่ในกลุ่มเจ้าหน้าที่ระดับสูงกำลังร้บฟ้งคำแนะน่า สั่งสอนจากประธานศาสนาจักร ทั้งที่มีคนอื่นอยู่ที่นั้นด้วย แต่ดูเหมือนว่าทุกเรื่องที่ ท่านกำลังพูดเจาะจงมาที่ข้าพเจ้า … วันนี้ ความฝืนนั้นกลับมาหาข้าพเจ้า—กลับมาหา ข้าพเจ้าด้วยความชัดเจนยิ่ง เพราะนี่คือข่าวสารในความฝืน “หากท่านต้องการเรียน รู้ที่’จะรักพระผู้เป็นเจ้า ท่านต้องเรียนรู้ที่จะรักลูกของพระองค์ และรักที่จะรับใช้ลูก ของพระองค์ ไม่มีบุคคลใดรักพระผู้เป็นเจ้าเว้นเสิยแต่ว่าเขาจะรักการรับใช้และเว้น เสิยแต่ว่าเขาจะรักลูกของพระบิดาบนสวรรค์ของเรา”

และแล้วดูเหมือนว่าหลังจากประธานสอนบทเรียนตังกล่าว ซึ่งฝืงจิตฝืงใจข้าพเจ้า เป็นอย่างมาก ท่านกล่าวว่า “พี่น้องทุกท่าน เรามาคุกเช่าสวดอ้อนวอนกันเถิด” ข้าพ-เจ้าตื่นนอนหลังจากท่านสวดอ้อนวอน ด้วยความรู่ลึกดีที่สุดเท่าที่คืดว่าตนเองเคยรู้ ลึกมาก่อน โดยสงสัยว่าข้าพเจ้าจะยังคงดำเนินต่อไปจนสามารถบรรลุถงมาตรฐาน อันสูงส่งแห่งความรักที่มีต่อการรับใช้และความรักที่มีต่อลูกของพระเจ้าซึ่งฝืงลึกอยู่ ในจิตใจข้าพเจ้าในความฝืนนั้นไต่ไหม¹⁶

ขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้าสำหรับการเป็ดเผยโดยอำนาจของพระวิญญาณบรีสุทธี้ ซึ่งเป็นพยานต่อจิตวิญญาณข้าพเจ้าว่า ข้าพเจ้ารู้ด้วยสุดจิตวิญญาณว่า [พระเจ้า] ทรง พระชนม์ พระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของโลก ข้าพเจ้าทราบว่า [พระวิหาร] เป็นสถานที่คักดี้สิทธี้และได้รับการชำระให้บรีสุทธี้แล้ว ที่ซึ่งพระองค์สามารถเอน พระวรกายพักผ่อนได้เนื่องด้วยความบรีสุทธี้ในนั้น ขอให้ท่านมาที่นื่ด้วยใจที่บรีสุทธี้ ด้วยตา ความคิด และใจที่เห็นแก่พระผู้เป็นเจ้าแต่อย่างเดียว เพื่อท่านจะรู้!?กถึงการ ประทับอยู่ของพระองค์¹⁷