การฟื้นคืนชีวิต สมอของจิตวิญญาณ

“แต่เข้ามีดในวันด้นสัปดาห์ ผู้หญิงเหล่านั้น…มาถึงอุโมงค์ เขาเหล่านั้นเห็นก้อน หินกลิ้งออกพ้นจากปากอุโมงค์แล้ว และเมื่อเข้าไป มีได้เห็นพระศพของพระเยซูเจ้า เมื่อเขากำลังคิดฉงนด้วยเหตุการณ์นั้น ดูเถิด มีชายสองคนยืนอยู่ใกล้เขา เครื่องนุ่ง ห่มแพรวพราวจนพร่าตา ฝ่ายผู้หญิงเหล่านั้นกลัวและซบหน้าลงถึงดิน ชายสองคน นั้นจึงพูดกับเขาว่า พวกท่านแสวงหาคนเป็นในพวกคนตายท่าไมเล่า อย่ากลัวเลย เรารู้แล้วว่า พวกเจ้าทั้งหลายมาหาพระเยซูแห่งนาซาเร็ธ ซึ่งถูกตรึงไว้ที่กางเชน

“พระองค์หาได้ประทับอยู่ที่นี่ไม่ ทรงเป็นขึ้นมาแล้วตามซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้นั้น จงดูที่ที่เซาวางพระศพชองพระองค์เถิด

“และจงริบไปบอกพวกสาวกของพระองค์ทั้งเปโตรเถิดว่า พระองค์เสด็จไปยัง แคว้นกาสิลีก่อนเจ้าทั้งหลาย และเจ้าทั้งหลายจะเห็นพระองค์ที่นั้น จงระลึกถึงคำที่ พระองค์ได้ตรัสกับท่านทั้งหลายเมื่อพระองค์ยังอยู่ในแคว้นกาลึลึว่า บุตรมนุษย์จะ ต้องลูกอายัดไว่ในมือซองคนบาป และต้องถูกตรึงที่กางเขน และวันที่สามจะเป็นขึ้น มาใหม่ นี่แหละเราก็บอกเจ้าแล้ว” [ดู ลูกา 24:1-7; มัทธิว 28:5-7; มาระโก 16:5-7]

ผู้เขียนกิตติคุณชองมัทธิว มาระโก และลูกาบันทึกเหตุการณ์อันยิ่งใหญ่ที่สุดใน ประวัติศาสตร์โลก นั้นคือ การหื๋๒คืนพระชนม์จริง ๆ ของพระเจ้าพระเยซูคริสต์ พระ ผู้ช่วยให้รอดของมนุษยชาติ นี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ ที่สุดจากสวรรค์ของพระบุตรของพระผู้เป็นเจ้าในเนื้อหนัง พระองค์ทรงประกาศ ต่อมารธาที่กำลังโศกเศร้าเมื่อคราวที่ลาซารัสน้องชายของเธอเสืยชีวิตว่า “เราเป็น เหตุให้คนทั้งปวงเป็นขึ้นและมีชีวิต ผู้ที่’วาง’ใจ’ในเรานั้น ถึงแม้ว่าเขาตายแล้วก็ยังจะมี ชีวิตอีก” (ยอห์น 11:25)

สำหรับซาวยืวที่มีเจตนาอันชั่วร้าย คำประกาศของพระองค์ถึงพลังอำนาจแห่ง สวรรค์ชัดเจนและมีความหมายมากขึ้น “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เวลาที่ กำหนดนั้นใกล้จะถึงแล้ว และบัดนี้ก็ถึงแล้ว คือเมื่อผู้ที่ตายแล้วจะไต้ยินพระสุรเสียง แห่งพระบุตรของพระเจ้า และบรรดาผู้ที่ไต้ยินจะมีชีวิต

“เพราะว่าพระบิดาทรงมีชีวิตในพระองค์เองฉันใด พระองค์ก็ได้ทรงประทานให้ พระบุตรมีชีวิตในพระองค์ฉันนั้น

“และ…ทรงประทานให้พระบุตรมีสิทธิอำนาจที่จะพิพากษา เพราะพระองค์ทรง เป็นบุตร [ของพระผู้เป็นเจ้า]” [ยอห้น 5:25-27]

ทันทีหลังจากการหึ๋เนคืนพระชนม์ของพระองค์ มีหลักฐานซัดแจ้งถึงพลังอำนาจ อันลํ้าเลิศอย่างที่สองที่จะทำให้ลุกขึ้นจากหลุมศพ ไม่เฉพาะพระองค์เท่านั้น แต่ผู้ “ที่ เสียชีวิตไปแล้ว และเชื่อในพระองค์” มัทธิวเชียนบันทึกที่ซัดเจนและตรงไปตรงมา เกี่ยวกับการหื่เนคืนชีวิตอันน่าอัศจรรย์ของผู้ชื่อสัตย์ จากความตายในชีวิตมตะ “อุโมงค์ฝืงศพก็เปิดออก ศพของธรรมิกซนหลายคนที่ล่วงหลับไปแล้วได้เป็นขึ้นมา และเมื่อพระเยซูทรงเป็นขึ้นมาแล้ว เขาทั้งหลายก็ออกจากอุโมงค์ พากันเข้าไปใน นครบริสุทธ ปรากฏแก่คนเป็นอันมาก” [มัทธิว 27:52-53]

นี่ไม่ใช่ที่สุดแห่งอำนาจการไถ่ของพระบุตรผู้เลิศลํ้าฃองพระผู้เป็นเจ้า มีคำสัญญา อันน่ายินดีใหํไวํในทุกสมัยการประทานที่ผ่านมาว่า “เพราะว่าคนทั้งปวงต้องตาย เกี่ยวเนื่องกับอาดัมฉันใด คนทั้งปวงจะกลับไต่ชีวิตเกี่ยวเนื่องกับพระคริสต์ฉันนั้น” (1 โครินธ์ 15:22) “…บรรดาผู้ที่ได้ประพฤติดิก็ทั้นขึ้นสู่ชีวิต บรรดาผู้ที่’โต้’ประพฤติ ชั่ว ก็จะฟื้นขึ้นสู่การพิพากษา” (ยอห้น 5:29) เวลากำลังดำเนินไปอย่างรวดเร็วสู่ ความสำเร็จโดยครบล้วนแห่งพระภารกิจจากสวรรค์ของพระองค์

หากเข้าใจนัยโดยสมบูรณ์ของเหตุการณ์อันน่าระทึกใจเหล่านี้ในวันนี้ ดังที่ศาสดา ทำนายไว้ เมื่อคนชั่วร้ายเตรียมฆ่าคนชั่วร้าย และ “ความกลัวจะมาถึงมนุษย์ทุกคน” (ค.พ. 63:33) ความเข้าใจนี้จะทำให้ความกลัวและความวิตกมากมายที่รุมเร้าผู้คน และประเทศชาติมลายหายไป แห้จริงแล้ว หากเรา “ยำเกรงพระเจ้าและถวายเกียรติ แคู่มหาจักรพรรดิ” [ดู 1 เปโตร 2:17] เมื่อนั้นเราก็มีสิทขึ้ตามคำสัญญาอันรุ่งโรจน์ ของพระอาจารย์ที่ว่า “ตราบที่เจ้าปลดเปลื้องตัวให้พ้นจากความริษยาและความกลัว … เจ้าจะเห็นเรา” [ดู ค.พ. 67:10]²

จุดประสงค์ของชีวิตคือ ที่จะทำให้เกิดความเป็นอมตะและชีวิตนิรันดร [ดู โมเสส 1:39] ความเป็นอมตะหมายถึงในที่สุดจะมีร่างกายที่ไม่อยู่ภายใต้ความเจ็บปวดของ ชีวิตมตะอีกต่อไป ไม่อยู่ภายใต้ความตายมตะอีกต่อไป และไม่สูญสลายอีกต่อไป เพราะยุคเดิมนั้นไต้ผ่านพ้นไปแล้ว³

ท่านเคยรู้สีกไหมว่าความเศรำโศกเสียใจทำลายตัวท่านทางวิญญาณ?

ข้าพเจ้าจะพาท่านเข้าสู่ภาพเหตุการณ์อันศักดี้สิทธึ๋ที่บรรยายถึงคน ๆ หนึ่งซึ่งดู เหมือนว่าทุกสิงกำลังจะหลุดลอยไปและขอให้ท่านรู้สีกถึงความเข้มแข็งของเธอใน ช่วงเวลาอันสำคัญยิ่งนี้! ในกลุ่มคนที่เบียดเสียดกันอยู่รอบกางเขน คือภาพนึ่งของ มารดาวัยกลางคนที่งดงาม มืผ้าถักผืนใหญ่คลุมคืรษะและไหล่ไว้อย่างมิดชิด คนที่ ทุกข์ทรมาน อย่างแสนสาหัสบนกางเขนเหนือคืรษะของเธอคือบุตรชายหัวปีของเธอ ไม่มิใครเข้าใจได้ถึงความทุกข์สาหัสของหัวอกแม่อย่างมารีย์ เวลานี้เธอเผชิญหน้า อย่างจังกับนัยแห่งคำทำนายอันน่าเศร้าของผู้เฒ่าสิเมโอนเมื่อเขาอวยพรบุตรซายคน นี้ขณะเป็นทารกน้อยว่า “ท่านจะเป็นหมายสำคัญซึ่งคนปฏิเสธ แท้จริงแล้ว หัวใจของ ท่านเองก็ยังจะถูกดาบแทงทะลุด้วย” [ดู ถูกา 2:34-35]

อะไรหนุนใจเธอระหว่างการทดสอบอันน่าเศร้านี้? เธอรู้ความจริงของการดำรงอยู่ หลังจากชีวิตมตะ เธอเคยสนทนากับเทพซึ่งเป็นทูตของพระผู้เป็นเจ้าไหม? แน่นอน ว่าเธอเคยได้ยินคำสวดอ้อนวอนคเงสุดท้ายที่บันทึกไว้ของบุตรซายก่อนการทรยศ พระองค์ตามที่ยอห์นเขียนไว้ตังนี้ “บัดนี้พระบิดาเจ้าข้า” พระองค์ทรงสวดอ้อนวอน “ขอทรงโปรดให้ข้าพระองคํได้รับเกียรติต่อพระพักตร์ของพระองค์ คือเกียรติซึ่งข้า พระองคํได้มิร่วมกับพระองค์ก่อนที่โลกนี้มิมา” (ยอหัน 17:5) มารดาผู้ประเสริฐซึ่ง กำลังยืนก้มหน้าอยู่นี้ใด้ยินคำสวดอ้อนวอนคเงสุดท้ายที่พระองค์เปล่งลงมาจาก กางเขนด้วยความเจ็บปวดทรมานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ฝากวิญญาณจิต ของข้าพระองค์ใวํในพระหัตถ์ของพระองค์” (ถูกา 23:46) ถ้อยคำนี้เป็นแรง บันดาลใจให้เธอเกิดความเชื่อและมิประจักษ์พยานยืนยันว่าเธอจะได้อยู่กับพระองค์ และกับพระผู้เป็นเจ้าพระบิดาบนสวรรค์อีกครั้งในไม่ข้า สวรรค์โม่ได้อยู่ไกลจาก พระองค์ผู้ทรงโทมนัสยิ่งและทรงเผืารอวันแห่งการหื่เนคืนชีวิตอันรุ่งโรจน์ด้วยความ เชื่อมั่นในพระท้ย⁴

จะแน่ใจได้อย่างไรว่าเราจะได้อยู่ร่วมกันอีกและความฝืนในชีวิตหลังจากนี้จะเป็น จริง? มั่นคือเสียงรํ๋าไห้ของมารดาผู้เศร้าโศกขณะฝืงศพลูกน้อยของเธอ นึ่คือคำถาม อันแผ่วเบาแต่มักจะไม่ได้ยินของคนเจ็บไข้ใต้ป่วยและคนสูงอายุเมื่อเวลาในชีวิตของ เขากำลังผ่านไปอย่างรวดเร็ว กำลังใจและการปลอบโยนจะมาถึงเขาในสภาพการณ์ เหล่านี้ ผู่ไดํยินคำสัญญาอันรุ่งโรจน์ของพระเจ้าที่ว่า

“คนตายของพระองค์จะมิชีวิต ศพของเขาทั้งหลายจะลุกขึ้น โอ ผู้อาศัยอยู่ในผง คลี จงตื่นเถิด และร้องเพลงเพราะความชื่นบาน เพราะนี้าด้างของเจ้าเป็นนี้าด้างของ ความสว่าง และแผ่นดินโลกจะให้ซาวแดนคนตายเป็นขึ้นมา” (อิสยาห้ 26:19)

มืออันหนักหน่วงซองความตายจะเบาขึ้น ม่านแห่งความมืดครึ้มถูกแทงทะลุ และ ความเจ็บปวดรวดร้าวเมื่อคนรักจากไปได้รับการบรรเทา ขณะที่ศรัทธายกเราขึ้นจาก การทดลองที่หนักหนาสาหัสและความเศร้าโศกซองชีวิตมตะ อีกทั้งทำให้เรามอง เห็นวันที่สดใสกว่าและมืความหวังอันน่ายินดีมากกว่าเดิมด้งที่เป็ดเผยไว้เมื่อ “พระ เจ้าจะทรงเช็ดนํ้าตาทุกๆ หยดจากตาซองเซา ความตายจะไม่มือีกต่อไป การ ครํ๋าครวญ การร้องไห้ และการเจ็บปวดจะไม่มือีกต่อไป เพราะยุคเดิมนั้นได้ผ่านพ้น ไปแล้ว” (วิวรณ์ 21:4) โดยทางการซดใช้ของพระเจ้าพระเยซูคริสต์ พร้อมด้วย ศรัทธาและความเช้าใจเซ่นนั้น ท่านที่รู้สิกโศกเศรำจะสามารถร้องเพลงได้ด้งที่เขียน ไว้ “ความตายก็ถูกกลืนถึงปราชัยแล้ว โอ มัจจุราชเอ๋ย ชัยชนะของเจ้าอยู่ที่ไหน โล้ มัจจุราชเอ๋ย เหล็กไนของเจ้าอยู่ที่ไหน” (1 โครินธ์ 15:54-55)⁵

ท่านจะรู้ว่าพระผู่ไถ่ซองทำนทรงพระชนม์ เซ่นเดียวกับที่โยบรู้เมื่ออยู่ท่ามกลาง การล่อลวงให้ “แช่งพระเจ้าและตายเลืยเถอะ” [ดู โยบ 2:9; 19:25] และรู้ด้วยว่า ท่านสามารถเป็ดประตูและเชื้อเชิญพระองคํให้ “รับประทานอาหารร่วมกับท่าน” [ดู วิวรณ์ 3:20] วันหนึ่ง ท่านจะเห็นตัวเองในสภาพของบุคคลที่พื่นคืนชีวิตขณะกำลัง อ้างสิทขึ้ความสัมพันธ์ฉันญาติกับพระองค์ผู้สละพระชนม์ชีพซองพระองค์ เพื่อว่า รางวัลที่ให้กับมนุษย์มตะสำหรับการต่อล้และประสบการณ์ทางโลกจะเป็นผลของ ชีวิตนิรันดร แม้ดูเหมือนว่าการทำงานในชีวิตของคนๆ นั้นจะล้มเหลวเมื่อวัดตาม มาตรฐานซองมนุษย์⁶

ขอให้เราดูตัวอย่างซองเปโตร [ผู้]…ปฏิเสธพระอาจารย์ถึงสามครั้งในคืนแห่งการ ทรยศ เปรียบเทียบเปโตรผู้มืแต่ความกลัวคนนี้กับความกล้าหาญซึ่งปรากฏในตัวเซา ไม่นานหลังจากนั้นต่อหน้าคนดื้อรั้นทางศาสนากลุ่มเดียวกับที่ด้องการให้พระเยซูสิน พระชนม์ ท่านประณามว่าเขาเป็นฆาตกรและป่าวร้องให้เขากลับใจ ท่านถูกซังคุก และพลีชีวิตเป็นมรฌสักชีด้วยความกล้าหาญในเวลาต่อมา

อะไรหรีอที่เปลี่ยนแปลงท่าน? ท่านเป็นพยานด้วยตัวท่านเองถึงการเปลี่ยนแปลง ที่เกิดขึ้นกับพระวรกายที่ถูกทุบดีและเจ็บปวดสาหัส ซึ่งถูกน่าลงมาจากกางเขน และ ถึงพระวรกายอันทรงรัศมีภาพที่พื่นคืนพระชนม์แล้ว คำตอบที่ซัดเจนและเรียบง่าย คือ เปโดรเป็นคนใหม่แล้วเพราะท่านรู้ถึงอำนาจซองพระเจ้าผู้ทรงเป็นขึ้น ท่านไม่ ต้องอยู่เพียงลำพังอีกต่อไปบนฝืงกาลืลื หรือในคุก หรือในความตาย พระเจ้าของ ท่านจะอยู่ใกล้ท่าน⁷

ข้าพเจ้าทราบ…ว่าความบอบซํ้าฃองความอ้างว้างโดดเดี่ยวเนื่องด้วยการเสียชีวิต อย่างฉับพลันของคนที่เรารักหมายถึงอะไร หลายปีมานี้ ข้าพเจ้าได้ขอร้องและพยา- ยามปลอบโยนคนที่โศกเศร้า แคู่จนกระ ทั่งข้าพเจ้าได้นำสิงที่พูดกับผู้อื่นมาพูดกับตัว เองถึงได้รู้ว่ามีบางสิงไม่อาจจะกล่าวออกมาเป็นคำพูดได้ ข้าพเจ้าต้องประสบด้วยตน เองก่อนจึงจะให้การปลอบโยนที่แท้จริงได้ ท่านต้องเห็นคนที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตท่าน ถูกฝืงอยู่ในหลุมศพ ท่านต้องเห็นคนที่ท่านรักเสียชีวิต แล้วจากนั้นต้องถามตัวเอง ว่า—ท่านเชื่อสิงที่ท่านสอนผู้อื่นมาดลอดหรือไม่? ท่านแน่ใจและมั่นใจไหมว่าพระผู้ เป็นเจ้าทรงพระชนม์? ท่านเชื่อในการซดใช้ของพระเจ้าและพระอาจารยํไหม-ว่า พระองค์ทรงเจดประตูสู่การที่๒คืนชีวิตในชีวิตที่มีรัศมีภาพมากขึ้น? บางครั้งเมื่อเรา ยืนอย่างโดดเดี่ยวไม่มีอะไรเลยในชีวิต ในขณะนั้นประจักษ์พยานของเราต้องฝังแน่น หากเราไม่อยากถูกท่าลายและตกไปสู่ความไม่เชื่อ

เมื่อภรรยาของโยบกล่าวว่า “ทำไมท่านไม่แข่งพระผู้เป็นเจ้าและตายเสีย” [ตู โยบ 2:9] แต่ในความทุกข์ทรมานอันใหญ่หลวงของโยบ ท่านกล่าวบางสิงที่ข้าพเจ้า คิดว่าไม่มีงานศพใดสมบูรณ์แบบหากไม่ได้พูดถึงสิงนี้ โยบกล่าวว่า “ข้าทราบว่าพระ ผู่ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่ และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบนแผ่นดินโลก และหลังจากผิวหนังของข้าถูกท่าลายไปอย่างนี้ แล้วในเนื้อหนังของข้า ข้าจะเห็น พระเจ้าผู่ชื่งข้าจะได้เห็นเอง…ไม่ใช่คนอื่น จิตใจในตัวข้าก็อ่อนโหย” [โยบ 19:25-27] ท่านทั่งหลาย หากท่านทราบว่าจิตวิญญาณของท่านตรึงแน่นอยู่ในประจักษ์พยาน อันศักดี่สิทขึ้นั้น ที่ว่าพระองค์ทรงพระชนม์ และว่าในวันเวลาสุดท้าย พระองค์จะ เสด็จมาปรากฏในโลกนี้ และท่านจะพบพระองค์หน้าต่อหน้า-หากท่านทราบเข่นนั้น ไม่ว่าจะมีอันตราย มีความรับผิดชอบ และมีดวามทุกข์โศกเพียงใดก็ตาม—หากท่าน สร้างบ้านบนคืลา ท่านจะไม่หวั่นไหว แน่นอนว่าท่านต้องได้รับประสบการณ์อันน่า หวาดกลัวของความเศร้าโศก เนื่องด้วยการสูญเสียคนรัก แต่ท่านจะไม่หวั่นไหว ในที่สุดท่านจะผ่านพ้นมาได้โดยมีศรัทธามากกว่าแต่ก่อน⁸

ยิ่งชีวิตและโลกของเราสลับซับซ้อนมากขึ้นเท่าใด ยิ่งเป็นเรื่องสำคัญที่เราต้องเข้า ใจจุดประสงค์และหลักธรรมแห่งพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์มากขึ้นเท่านั้น ศาสนาไม่ได้มีหน้าที่ตอบคำถามทุกข้อเกี่ยวกับการปกครองจักรวาลของพระผู้เป็น เจ้าทางด้านคืลธรรม แต่มีหน้าที่ให้ความกล้าหาญโดยผ่านศรัทธา เพื่อเผชิญหน้าต่อ ไปกับคำถามที่เขาไม่มีวันพบคำตอบในสถานภาพป้จจุบันของเขา⁹

วันนี้ เพื่อระลึกถึงชัยชนะอันยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก (การที่เนคืนพระชนม์ของพระ คริสต์ และการเอาชนะความตายทางร่างกายและทางวิญญาณ) ข้าพเจ้าขอเชื้อเชิญผู้ มีความสุจริตใจทุกหนแห่งด้วยความนอบน้อมอย่างที่สุด ขอให้ท่านอยู่เหนอความกล้ว และความล้มเหลวของมนุษย์ และขอให้ปลื้มปีติเซ่นเดียวกับที่อัครสาวกปลื้มปีติต่อ คนต่างชาติ “สาธุการแคู่พระเจ้าผู้ทรงประทานชัยชนะแก่เราทั้งหลายโดยพระเยซู คริสต์เจ้าของเรา” (1 โครินธ์ 15:57)¹⁰