Γενική Συνέλευση
Αντίθεση στα πάντα
Γενική συνέλευση Απριλίου 2024


Αντίθεση στα πάντα

Για να μπορούμε να ασκούμε την ελεύθερη βούλησή μας, πρέπει να έχουμε αντίθετες επιλογές να λάβουμε υπ’ όψιν.

Πρόσφατα, ενώ οδηγούσα σε μια άγνωστη πόλη, πήρα κατά λάθος μια στροφή, η οποία μας έβγαλε, τη γυναίκα μου και εμένα, σε έναν αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας για ατελείωτα χιλιόμετρα χωρίς να μπορούμε να γυρίσουμε πίσω. Είχαμε δεχθεί την ευγενική πρόσκληση για το σπίτι ενός φίλου και ανησυχούσαμε ότι τώρα θα φτάναμε πολύ αργότερα από ό,τι μας περίμεναν.

Ενώ βρισκόμουν σε αυτόν τον αυτοκινητόδρομο και έψαχνα απεγνωσμένα να βρω μία έξοδο, κατηγορούσα τον εαυτό μου που δεν έδωσα μεγαλύτερη προσοχή στο σύστημα πλοήγησης. Αυτή η εμπειρία με έκανε να σκεφτώ πώς στη ζωή μας παίρνουμε μερικές φορές λανθασμένες αποφάσεις και πώς πρέπει να ζήσουμε με τις συνέπειες, ταπεινά και υπομονετικά, μέχρι να μπορέσουμε να αλλάξουμε ξανά πορεία.

Η ζωή είναι θέμα επιλογών. Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς μας έδωσε το θείο δώρο της ελεύθερης βούλησης ακριβώς για να μπορούμε να μαθαίνουμε από τις επιλογές μας – από τις σωστές και από τις λανθασμένες. Διορθώνουμε τις λανθασμένες επιλογές μας, όταν μετανοούμε. Εδώ συντελείται η πνευματική ανάπτυξη. Το σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα για όλους μας είναι η μάθηση, η πνευματική ανάπτυξη και η πρόοδος προς την αιώνια ζωή.

Από τότε που οι ιεραπόστολοι δίδαξαν τη σύζυγό μου και εμένα και προσχωρήσαμε στην Εκκλησία πριν από πολλά χρόνια, πάντα με εντυπωσίαζαν οι βαθυστόχαστες διδασκαλίες που έδωσε ο Λεχί στον υιό του Ιακώβ στο Βιβλίο του Μόρμον. Του δίδαξε ότι «ο Κύριος ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο το να ενεργεί αφ’ εαυτού του»1 και ότι «πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει αντίθεση στα πάντα»2. Για να μπορούμε να ασκούμε την ελεύθερη βούλησή μας, πρέπει να έχουμε αντίθετες επιλογές να σκεφθούμε. Για να το κάνουμε αυτό, το Βιβλίο του Μόρμον μάς υπενθυμίζει επίσης ότι έχουμε «διδ[αχθεί] επαρκώς»3 και ότι «το Πνεύμα του Χριστού»4 έχει δοθεί στον καθέναν από εμάς για να «γνωρίζου[με] το καλό από το κακό»5.

Στη ζωή κάνουμε συνεχώς πολλές σημαντικές επιλογές. Για παράδειγμα:

  • Επιλέγουμε αν θα ακολουθήσουμε ή όχι τις εντολές του Θεού.

  • Επιλέγουμε να έχουμε πίστη και να αναγνωρίζουμε πότε συμβαίνουν θαύματα ή περιμένουμε με σκεπτικισμό να συμβεί κάτι προτού επιλέξουμε να πιστέψουμε μόνον τότε.

  • Επιλέγουμε να αναπτύξουμε εμπιστοσύνη στον Θεό ή με φόβο να περιμένουμε κι άλλη δυσκολία την επόμενη ημέρα.

Όπως όταν έστριψα κατά λάθος σε εκείνον τον αυτοκινητόδρομο, όταν υποφέρουμε από τις συνέπειες των δικών μας κακών αποφάσεων μπορεί συχνά να είναι ιδιαιτέρως οδυνηρό, επειδή φταίμε εμείς αποκλειστικά και μόνο. Παρά ταύτα, μπορούμε πάντα να επιλέξουμε να δεχθούμε παρηγοριά μέσω της θεϊκής διαδικασίας της μετάνοιας, να διορθώσουμε τα λάθη και κάνοντάς το αυτό να πάρουμε κάποια μαθήματα που θα αλλάξουν τη ζωή μας.

Μερικές φορές μπορούμε επίσης να βιώσουμε αντίθεση και δοκιμασίες από πράγματα εκτός του δικού μας ελέγχου, όπως:

  • Περιόδους υγείας και περιόδους ασθένειας.

  • Καιρούς ειρήνης και καιρούς πολέμου.

  • Ώρες ημέρας και νύχτας και εποχές καλοκαιριού και χειμώνα.

  • Χρόνο εργασίας που ακολουθείται από περιόδους ανάπαυσης.

Μολονότι συνήθως δεν μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τέτοιου είδους καταστάσεις, επειδή απλώς συμβαίνουν, είμαστε ακόμη ελεύθεροι να επιλέξουμε πώς θα αντιδράσουμε σε αυτές. Μπορούμε να κρατήσουμε θετική ή απαισιόδοξη στάση. Μπορούμε να επιζητήσουμε να μάθουμε από την εμπειρία και να ζητήσουμε τη βοήθεια και την υποστήριξη του Κυρίου μας ή μπορούμε να σκεφτούμε ότι είμαστε μόνοι μας σε αυτήν τη δοκιμασία και ότι πρέπει να την υπομείνουμε μόνοι μας. Μπορούμε να «προσαρμόσουμε τα πανιά μας» στη νέα πραγματικότητα ή μπορούμε να αποφασίσουμε να μην αλλάξουμε τίποτα. Στο σκοτάδι της νύχτας, μπορούμε να ανάψουμε τα φώτα μας. Στο κρύο του χειμώνα, θα πρέπει να επιλέγουμε να φοράμε ζεστά ρούχα. Σε εποχές ασθένειας, μπορούμε να επιζητήσουμε ιατρική και πνευματική βοήθεια. Επιλέγουμε πώς θα αντιδράσουμε σε αυτές τις καταστάσεις.

Προσαρμόστε, μάθετε, ζητήστε, επιλέξτε είναι όλα ρήματα δράσης. Θυμηθείτε ότι είμαστε ελεύθεροι και όχι αντικείμενα. Ας μην ξεχνούμε ποτέ ότι ο Ιησούς υποσχέθηκε να «πάρει επάνω του τους πόνους και τις ασθένειες του λαού του… ώστε να… συμπαρίσταται» ή να μας βοηθήσει καθώς στρεφόμαστε προς Εκείνον6. Μπορούμε να επιλέξουμε να οικοδομήσουμε το θεμέλιό μας επάνω στον βράχο που είναι ο Ιησούς Χριστός, έτσι ώστε όταν έλθει ο ανεμοστρόβιλος «δεν θα [μας] εξουσιάσει»7. Ο Χριστός έχει υποσχεθεί ότι «όποιος έλθει [προς Αυτόν], αυτόν θα τον δεχθ[εί], και μακάριοι είναι εκείνοι που έρχονται προς [Εκείνον]»8.

Λοιπόν, υπάρχει μία επιπρόσθετη αρχή που είναι ειδικώς σημαντική. Ο Λεχί είπε ότι «πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει αντίθεση στα πάντα9. Αυτό σημαίνει ότι τα αντίθετα δεν υπάρχουν χωριστά το ένα από το άλλο. Μπορούν ακόμη και να αλληλοσυμπληρώνονται. Δεν θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τη χαρά, αν δεν είχαμε βιώσει επίσης τη θλίψη σε κάποιο σημείο. Το αίσθημα της πείνας μερικές φορές μας βοηθά να είμαστε πολύ ευγνώμονες, όταν έχουμε αρκετά για να φάμε ξανά. Δεν θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε την αλήθεια αν δεν είχαμε ακούσει επίσης και κάποια ψέματα.

Αυτά τα αντίθετα είναι σαν τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Και οι δύο πλευρές είναι πάντοτε παρούσες. Ο Κάρολος Ντίκενς έδωσε ένα παράδειγμα αυτής της ιδέας, όταν έγραψε ότι «ήταν οι καλύτεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί»10.

Επιτρέψτε μου να δώσω ένα παράδειγμα από τη δική μας ζωή. Ο γάμος, η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση των παιδιών μας έφεραν τις μεγαλύτερες στιγμές χαράς που έχουμε βιώσει ποτέ στη ζωή μας αλλά επίσης τις πιο βαθιές στιγμές πόνου, αγωνίας και θλίψης, όταν συνέβαινε κάτι σε οποιονδήποτε από εμάς. Την απέραντη χαρά και ευδαιμονία με τα παιδιά μας ακολούθησαν μερικές φορές περίοδοι ασθενειών, νοσηλειών και νύχτες αγρύπνιας γεμάτες δυστυχία, και μαζί η εύρεση παρηγοριάς στις προσευχές και τις ευλογίες της ιεροσύνης. Αυτές οι αντίθετες εμπειρίες μας δίδαξαν ότι δεν είμαστε ποτέ μόνοι στις δύσκολες στιγμές, και μας έδειξαν επίσης πόσα μπορούμε να υπομείνουμε με την αρωγή και τη βοήθεια του Κυρίου. Αυτές οι εμπειρίες μας βοήθησαν να αλλάξουμε με θαυμάσιους τρόπους και όλες ήταν πολύ σημαντικές. Γι’ αυτό δεν ήρθαμε εδώ;

Στις γραφές βρίσκουμε επίσης μερικά ενδιαφέροντα παραδείγματα:

  • Ο Λεχί δίδαξε στον υιό του τον Ιακώβ ότι τα βάσανα που υπέφερε στην έρημο τον βοήθησαν να γνωρίσει τη μεγαλοσύνη του Θεού και ότι «[ο Θεός] θα καθαγιάσει τις ταλαιπωρίες [του] προς όφελός [του]»11.

  • Κατά τη διάρκεια της βάναυσης φυλάκισης του Τζόζεφ Σμιθ στη φυλακή Λίμπερτυ, ο Κύριος του είπε ότι «όλα τούτα θα [του] δώσουν εμπειρία, και θα είναι για το καλό [του]»12.

  • Τελικά, η απέραντη θυσία του Ιησού Χριστού ήταν ασφαλώς το μεγαλύτερο παράδειγμα πόνου και δεινών που υπήρξε ποτέ, αλλά επέφερε επίσης τις υπέροχες ευλογίες της Εξιλέωσής Του σε όλα τα τέκνα του Θεού.

Όπου υπάρχει λιακάδα, εκεί θα πρέπει να υπάρχουν και σκιές. Οι πλημμύρες μπορούν να φέρουν καταστροφή, αλλά συνήθως φέρνουν και ζωή. Τα δάκρυα θλίψης συχνά γίνονται δάκρυα ανακούφισης και ευτυχίας. Όταν οι αγαπημένοι μας αναχωρούν, τα συναισθήματα λύπης αντικαθίστανται αργότερα από τη χαρά ότι θα ξανασυναντηθούμε. Σε περιόδους πολέμου και καταστροφής, συμβαίνουν επίσης πολλές μικρές πράξεις καλοσύνης και αγάπης για εκείνους με «μάτια για να βλέπ[ουν], και αφτιά για να ακού[ν]»13.

Ο κόσμος μας σήμερα χαρακτηρίζεται συχνά από φόβο και ανησυχία – φόβο για το τι θα μπορούσε να φέρει σε εμάς το μέλλον. Όμως ο Ιησούς μας έχει διδάξει να Τον εμπιστευόμαστε και να «στραφ[ούμε] προς [Εκείνον] σε κάθε σκέψη. [Να] μην αμφιβάλλ[ουμε], [να] μη φοβ[όμαστε]»14.

Ας κάνουμε συνεχώς τη συνειδητή προσπάθεια να βλέπουμε και τις δύο πλευρές του κάθε νομίσματος που μας δίνεται στη ζωή μας. Μολονότι και οι δύο πλευρές του μερικές φορές δεν είναι άμεσα ορατές σε εμάς, μπορούμε να γνωρίζουμε και να πιστεύουμε ότι είναι πάντοτε εκεί.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι δυσκολίες, οι θλίψεις, τα βάσανα και οι πόνοι δεν μας ορίζουν. Αντιθέτως, είναι ο τρόπος που τα διαχειριζόμαστε ή τα υπομένουμε που θα μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε πνευματικώς και να πλησιάσουμε πιο κοντά στον Θεό. Είναι η στάση και οι επιλογές μας που μας ορίζουν πολύ καλύτερα από τις δυσκολίες μας.

Όταν έχετε υγεία, να την εκτιμάτε και να είστε ευγνώμονες γι’ αυτήν κάθε στιγμή. Όταν ασθενείτε, φροντίστε να μάθετε υπομονετικά από αυτό και καταλάβετε ότι αυτό μπορεί πάλι να αλλάξει, ανάλογα με το θέλημα του Θεού. Όταν έχετε θλίψη, να ευελπιστείτε ότι θα γίνετε και πάλι ευτυχισμένοι σύντομα. Τις περισσότερες φορές απλά δεν μπορούμε να το δούμε ακόμα. Μεταθέστε συνειδητά την εστίασή σας και ανυψώστε τις σκέψεις σας στις θετικές πτυχές των δυσκολιών, επειδή είναι αναμφισβήτητα πάντοτε εκεί! Ποτέ μην ξεχνάτε να είστε ευγνώμονες. Επιλέξτε να πιστεύετε. Επιλέξτε να έχετε πίστη στον Ιησού Χριστό. Επιλέξτε να εμπιστεύεστε πάντοτε τον Θεό. Επιλέξτε να «σκέφ[τεστε] επουράνια!», όπως μας δίδαξε προσφάτως ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον!15

Ας έχουμε πάντα κατά νου το υπέροχο σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα μας για εμάς. Μας αγαπά και έστειλε τον Υιό Του τον Αγαπητό να βοηθήσει στις δοκιμασίες μας και να ανοίξει για εμάς την πόρτα της επιστροφής σε Εκείνον. Ο Ιησούς Χριστός ζει και στέκεται εκεί κάθε στιγμή, περιμένοντας από εμάς να επιλέξουμε να Τον καλέσουμε για να παράσχει αρωγή, δύναμη και σωτηρία. Καταθέτω μαρτυρία γι’ αυτά τα πράγματα στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.