Op de Heer vertrouwen

Toen ik een klein meisje was, ging ik overal met mijn vader naartoe. Ik bewonderde hem om zijn toewijding aan de Heer. Hij stelde een hoge norm voor mij in onzelfzuchtig dienstbetoon. Elk jaar nam hij een week vrij van zijn werk. Maar in plaats van op reis te gaan, vroeg hij onze gezinsleden om hem te helpen met schilderen van het huis van de weduwe die naast ons woonde. Het is slechts een voorbeeld van de vele manieren waarop hij zich dienstbaar maakte. Hij dacht altijd aan andere mensen.

Toen ik naar de middelbare school ging, werd mijn vader erg ziek. Ik bad voortdurend en vroeg mijn hemelse Vader om hem beter te maken. Hij lag een maand in het ziekenhuis en overleed.

Dat was een drama voor ons gezin. We zagen er de zin niet van in, want we hadden onze vader nodig. Ik bad om begrip waarom dit was gebeurd en waarom mijn hemelse Vader mijn gebeden niet had verhoord. Het scheen mij toe dat de hemel zich stilhield. Ik kreeg geen antwoord op mijn gebeden. Ik had het gevoel dat mijn hemelse Vader me in de steek had gelaten. Maar ik bleef bidden.

Een jaar later ging ik naar een avondmaalsdienst waar de spreker een tekst uit Spreuken voorlas:

‘Vertrouw op de Here met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet.

‘Ken Hem in al uw wegen, dan zal hij uw paden recht maken’ (Spreuken 3:5–6).

De Geest getuigde tot me dat dit het antwoord op mijn gebed was! Ik moest op de Heer vertrouwen. Het duurde heel lang om dat antwoord te krijgen, en het was niet het antwoord dat ik wilde, maar het was wel het beste antwoord op een gebed. Het was niet de bedoeling dat ik begreep waarom dit was gebeurd. Ik moest op de Heer leren vertrouwen.

Als je op de Heer vertrouwt, kun je alles — zelfs hele moeilijke dingen — want Hij leidt je. Hij staat aan je zij. Hij houdt je hand vast. Hij stuurt engelen die om je heen zijn. Dat is mijn getuigenis. En dat geldt voor ons allemaal.