Pagserbisyo sa Nanginahanglan

Sa dihang freshman pa ko sa kolehiyo, dali kong nakahigala og duha ka laing freshman, usa ka rantsero ug usa ka mag-uuma. Daw walay sama ang among panagkauban—duha ka praktikal nga mga lalaking taga-kasadpan sa U.S. ug usa ka pas-pas mosulti nga taga-siyudad sa East Coast. Human og gradwar sa kolehiyo, sila namauli para mag-ranso ug mag-uma, ug ako nagtrabaho sa dagkong kompaniya.

Kami magpahibaloay sa among kahimtang pinaagi sa tinuig nga mga kard sa Pasko ug panagsa nga tawag diha sa telepono. Sa dihang kapin sa 30 na ko, nakaserbisyo nako og kaduha isip Scoutmaster. Sa wala madugay, samtang patapos na ko sa ikaduha nga “hugna sa pagserbisyo” isip assistant nursery leader, ang duha nako ka higala nagserbisyo sa bishopric. Sa nagpadayon ang panahon, natintal ko sa pagkompara sa akong calling ngadto sa calling sa akong mga higala, ug misugod ko sa pagbati nga wala kinahanglana ug pinasagdan.

Sa dihang kapin na ko sa 40, ang paghatag og mga calling sa pagpangulo ngadto sa uban nakahasol kanako sulod sa pipila ka adlaw. Matag higayon nga adunay usa ka tawo nga gitawag sa usa ka posisyon sa pagpangulo sa ward o stake, si Satanas mohunghong kanako nga ako dili takus o kulang og pagtuo nga gikinahanglan ana nga calling. Makabuntog ko sa ingon niining panghunahuna pinaagi sa pag-ampo ug pagtuon, apan nanlimbasug ko sa bili sa kaugalingon. Ang “pagka elder lang” ug pag-referee sa mga basketbol sa mga batan-on sa edad nga 50 samtang ang akong mga higala nagserbisyo sa mga stake presidency, dili mao ang akong gihunahuna nga buhaton niini nga edad.

Dayon miabut ang kasinatian nga nakapausab sa akong pagsabut sa ebanghelyo. Usa ka Dominggo gitabangan nako akong asawa sa iyang klase sa Primary nga mga siyete anyos nga hilabihan ka aktibo. Sa dihang nagsugod ang panahon sa pagpakigbahin sa Primary, nakamatikod ko sa usa ka sakop sa klase nga mitikubo diha sa iyang lingkuranan ug klaro nga dili maayo ang gipamati. Ang Espiritu mihunghong nga kinahanglan niya ang paghupay, busa ako siyang gitaparan ug hinayng gipangutana kon unsa ang problema. Wala siya motubag apan ingon og gisakitan gayud siya, mao nga mikanta ko og hinay.

Ang Primary nagkat-on og bag-ong kanta, ug sa dihang amo kining gikanta, “Kon maminaw sa dughan ko mabati ko Siya,”¹ Misugod ko sa pagbati sa labing talagsaon nga kahayag ug kainit nga mipuno sa akong kalag. Mibati ko nga gigakos sa mahangturong gugma. Nakasabut ko nga ang Langitnong Amahan nakadungog sa pag-ampo niining batan-ong babaye ug anaa ko didto sa paghupay nga gusto Niyang buhaton sa batang babaye. Nakasabut ko sa espirituhanong paagi, ug nakabaton ko og personal nga pagpamatuod sa gugma sa atong Manluluwas alang kaniya, sa tanan Niyang mga anak, ug alang kanako. Nasayud ko nga misalig Siya kanako sa pagserbisyo sa usa ka tawo nga nanginahanglan, ug anaa ko kon asa Niya buot ako maanaa. Nakakat-on ko nga kita Iyang mga kamot kon kita moserbisyo sa nanginahanglan.

Naglipay ko sa bisan unsang oportunidad nga makaserbisyo, ug naningkamot ko nga magpabiling takus aron mabati ang mga pagdasig sa Espiritu ug maanaa kon asa buot sa Langitnong Amahan kon ang usa sa Iyang mga anak nanginahanglan og serbisyo.