Panaghiusa alang sa Kawsa ni Kristo

Ang mga evangelical ug mga Santos sa Ulahing mga Adlaw wala magkauyon kanunay. Sugod sa ika-19 nga siglo sa dihang si Joseph Smith nakadawat og langitnong pagpadayag sa iyang pagkabatan-on ug maisugong mideklarar niini, ang atong pagtinagdanay sa kanunay dili mabination.

Apan, makapahibulong—ug nagtuo gyud ko nga kini kabahin sa balaanong pag-organisar sa mga panghitabo niining samok nga panahon—ang LDS ug batid nga mga evangelical ug mga lider sa simbahan ingon og gihiusa sukad sa hinapos sa mga 1990, nga sa akong hunahuna nahimong mahagiton ug mabungahon nga panaghisgut sa teyolohiya. Kini usa ka matinuoron nga paningkamot aron magsinabtanay, usa ka buhat sa pagpawala sa mga istorya-istorya ug mga sayop nga pagsabut sa duha ka grupo, usa ka buhat sa gugma diin ang mga partisipante nadasig ug natandog sa hilum nga pagbati nga mas lalum pa kaysa ordinaryong pagpakigbahin sa pagtuo.

Ang una niadtong pormal nga panaghisgut nahitabo sa tingpamulak sa 2000 sa Brigham Young University. Sa pagsugod sa panaghisgut, klaro nga ang mga partisipante nangita og usa ka sumbanan, usa ka modelo, usa ka punto sa tamdanan. Kini ba mga komprontasyon, mga argumento, mga debate? Aduna ba kanila mananaug ug mapilde? Unsa man kaha sila ka prangka ug kamatinuoron? Pipila sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw naghunahuna: Kining “laing mga grupo” naglantaw ba niining panag-istoryahanay nga atong “pagsulay-sulay” aron maapil sa grupo nga Kristiyano? Kini ba usa ka paningkamot sa “pag-ayo” sa Mormonismo, nga kini mas Kristiyano sa tradisyonal nga paagi, mas dawaton sa mga nagduha-duha?

Ingon man, pipila sa mga evangelical naghunahuna: Kadto bang “laing mga grupo” matinuoron, o kini laing paagi sa misyonaryo nga pagsangyaw? Ang tawo ba mahimong Kristiyano sumala sa Bag-ong Tugon apan wala mosunod sa mga pagtuo [creed] nga gihimo sa tradiyonal nga Kristiyanismo? Usa ka pangutana nga padayong anaa sa duha ka grupo mao nga kon unsa ka daghan ang “sayop nga teyolohiya” nga pun-an sa grasya sa Dios? Sa wala madugay, kini nga mga isyu nahimong kabahin sa panaghisgut, ug sa proseso, ang tensyon nagkaanam og kawala.

Ang pagbati nga pormalidad sa sinugdanan nahulipan sa mahigalaong pagka-inato, usa ka tinuoray nga panag-igsoonay, may pagkamabination sa dili pagsinabtanay, pagtahud sa managlahi nga panglantaw, usa ka pagbati nga may responsibilidad nga tinuorayng mosabut (kon dili mahiuyon) ngadto sa ubang mga pagtuo—usa ka responsibilidad sa pagpresentar sa kaugalingong mga doktrina ug mga praktis sa eksaktong paagi ug mosabut sa uban sa samang paagi. Ang panaghisgut nahimong makalingaw nga “pagtahud sa pagtuo sa uban.”¹

Nahibaloan nga ang Santos sa Ulahing mga Adlaw adunay lahi nga estruktura sa pamunoan sa katungod ug organisasyon kay sa kadaghanang mga tinuohan, walay opisyal nga representante sa Simbahan ang miapil niining pakigpulong, ni adunay eklesyastikanhon nga pasabut niini kanila. Sama kaninyo, kami walay tinguha nga ikompromiso ang doktrinal nga kalainan o walaon ang pagtuo nga nakapahimo kanato kon si kinsa kita. Kami nagmatinguhaon, hinoon, nga dili masaypan sa pagsabut, dili akusahan sa mga pagtuo nga wala namo hupti, ug dili kami mamuhi sa pasalig ngadto kang Kristo ug sa Iyang ebanghelyo, ilabi na nga dili dauton sa proseso.

Dugang pa, kami nangita og pagkasusama ug kauban sa “paghimo” sa buhat sa pagpangalagad. Kami andam nga mahiusa sa higalang mga evangelical sa Kristiyanong panaghiusa nga paningkamot sa paglig-on sa mga pamilya ug kaminyoon, manawagan og moralidad sa media, maningkamot sa paghatag og tawhanong paghupay panahon sa natural nga mga kalamidad, sa pagsulbad sa kahimtang sa mga kabus, ug sa paggarantiya sa kagawasan sa relihiyon nga motugot kanato nga mamulong kabahin sa mga butang sumala sa Kristiyanong konsyensya kabahin sa problema sa katilingban sa atong panahon. Kabahin niini, kinahanglang dili moabut ang panahon nga kamo o ako o bisan kinsang lider sa simbahan niining nasud did-an sa pagsangyaw diha sa iyang pulpito nianang iyang gituohan nga tinuod. Apan, tungod sa bag-ohay nga sociopolitical nga mga panghitabo ug legal nga mga hagit karon gumikan niini, ilabi na kabahin sa kabalaan sa kaminyoon, kana nga adlaw moabut gawas kon kita molihok karon sa pagpakgang niini.²

Kon mas daghan ug mas nagkahiusa ang mga tingog sa Kristiyano, kita mas makapahimo niining mga butanga. Kabahin niana kinahanglan natong hinumduman ang pasidaan sa Manluluwas nga ang “balay mapukan [batok sa iyang kaugalingon]”—ang balay nga walay panaghiusa dili makabuntog sa nagkahiusang kaaway nga kanunay adunay dautang tumong (tan-awa sa Lucas 11:17).

Sa paghisgot sa pipila niini nga kasaysayan ug nagtinguha nga kita dili maglalis sa mga butang nga dili kinahanglang lalisan, gusto kong mopamatuod kaninyo, akong mga higala, kabahin ni Kristo nga among gibalaan pagtahud ug gisimba sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Kami nagtuo sa bantugang Jesus kinsa milakaw sa abugon nga mga dalan sa Balaang Yuta ug mideklarar nga Siya ug si Jehova sa Daang Tugon, mao ra nga Dios. Kami modeklarar nga Siya hingpit nga Dios sa Iyang pagkabalaan ug tawo gayud sa Iyang mortal nga kasinatian, ang Anak nga usa ka Dios ug ang Dios nga usa ka Anak; nga Siya, sa pinulongan sa Basahon ni Mormon, “ang Dios sa Kahangturan” (ulohang pahina sa Basahon ni Mormon).

Kami mopamatuod nga Siya naghiusa uban sa Amahan ug sa Espiritu Santo, ang Tulo Naghiusa: usa sa espiritu, usa sa kalig-on, usa sa katuyoan, usa sa tingog, usa sa himaya, usa sa kabubut-on, usa sa kaayo, ug usa sa grasya—usa sa tanang porma ug parte sa panaghiusa gawas lang Sila managlahi nga personahe (tan-awa sa 3 Nephi 11:36). Kami mopamatuod nga si Kristo natawo gikan sa Iyang balaan nga Amahan ug birhen nga inahan, nga sa iyang edad nga 12 anyos pataas, Siya anaa sa buluhaton sa Iyang Amahan, nga sa pagbuhat niini, Siya nagpuyo og hingpit, walay sala nga kinabuhi ug naghatag og sumbanan sa tanan nga moduol Kaniya alang sa kaluwasan.

Kami mopamatuod sa matag wali nga Iyang gihatag, sa matag ampo nga Iyang gilitok, sa matag milagro nga Iyang gihimo, ug sa pagtubos nga Iyang gibuhat. Niining naulahi kami mopamatuod nga aron sa pagtuman sa balaanong plano sa atong kaluwasan, Iyang gidala ang tanang sala, kaguol, ug kasakit sa kalibutan, migawas ang dugo sa matag lungag sa panit tungod sa kasakit, nagsugod sa Getsemani ug namatay diha sa krus sa Kalbaryo isip puli nga halad alang sa mga sala ug makakasala, lakip kanato.

Sa sinugdanan sa Basahon ni Mormon usa ka propeta nga Nephite ang “nakakita nga [si Jesus] gituboy diha sa krus ug gipatay tungod sa mga sala sa kalibutan” (1 Nephi 11:33). Sa wala madugay ang Ginoo mimatuod: “Tan-awa ako mihatag nganha kaninyo sa akong ebanghelyo, ug kini mao ang ebanghelyo diin Ako mihatag nganha kaninyo—nga Ako mianhi dinhi sa kalibutan aron sa pagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan, tungod kay ang akong Amahan mipadala kanako.Ug ang akong Amahan mipadala kanako nga Ako unta ituboy nganha sa krus” (3 Nephi 27:13–14; tan-awa usab sa D&P 76:40–42). Tinuod, kini gasa sa Espiritu “aron masayud nga si Jesukristo mao ang Anak sa Dios, ug nga siya gilansang sa krus alang sa mga sala sa kalibutan” (D&P 46:13).

Kami modeklarar nga sa paglabay sa tulo ka adlaw gikan sa Iyang Paglansang sa Krus, Siya nabanhaw sa mahimayaong imortalidad, ang unang bunga sa Pagkabanhaw, sa ingon gibuntog ang pisikal nga kamatayon ug espiritwal nga gapos sa impyerno, naghatag og imortal nga umaabot sa lawas ug sa espiritu, usa ka umaabot nga mahitabo sa hingpit nga kahimayaon ug kahalangdon pinaagi sa pagdawat Kaniya ug sa Iyang ngalan isip bugtong “ngalan sa silong sa langit nga gikahatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini maluwas kita.” Wala gayuy, “kaluwasan pinaagi kang bisan kinsa” (Mga Buhat 4:12).

Kami modeklarar nga Siya mobalik dinhi sa yuta, niining higayon nga gamhanan, halangdon, ug mahimayaon, sa paghari isip Hari sa mga hari ug Ginoo sa mga ginoo. Kini mao ang Kristo, nga among gisimba, kansang grasya kami mosalig sa hingpit ug sa dayag nga paagi, ug ang “Magbalantay ug Magdudumala sa [atong] mga kalag” (1 Pedro 2:25).

Kausa si Joseph Smith gipangutana, “Unsa ang mga sukaranang baruganan sa imong relihiyon?” Siya miingon, “Ang sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon mao ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug mga Propeta, mahitungod ni Jesukristo, nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit; ug sa ubang mga butang nga may kalabutan sa atong relihiyon mga sumpay lamang niini.”³

Kasagaran, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw naila nga mga kugihan, manggihunahunaon sa trabaho nga matang sa tawo. Alang kanamo, ang mga buhat sa pagkamatarung, nga among gitawag og “mapahinunguron nga pagkadisipulo,” usa ka siguradong sukdanan sa katinuod sa among hugot nga pagtuo. Kami nagtuo sama ni Santiago, ang igsoon ni Jesus, nga ang tinuod nga hugot nga pagtuo makita sa pagkamatinud-anon (tan-awa sa Santiago 2). Kami nagtudlo nga kadtong Puritans mas duol sa kamatuoran sa dihang nagdahum sila nga kadtong anaa sa pakigsaad nagpuyo og “matarung nga kinabuhi” (D&P 20:69).

Ang kaluwasan ug kinabuhing dayon walay bayad (tan-awa sa 2 Nephi 2:4); sa tinuod, kini ang labing mahinungdanon sa tanan nga mga gasa sa Dios (tan-awa sa D&P 6:13; 14:7). Bisan pa man, kami nagtudlo nga ang tawo kinahanglang mangandam sa pagdawat niining mga gasa pinaagi sa pagdeklarar ug pagpakita og “hugot nga pagtuo diha sa Ginoong Jesukristo” (Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:4)—pinaagi sa pagsalig sa “mga maayo nga buhat, kalooy, ug grasya sa Balaang Mesiyas” (2 Nephi 2:8; tan-awa usab sa 2 Nephi 31:19; Moroni 6:4). Alang kanamo, ang bunga niana nga hugot nga pagtuo naglakip sa paghinulsol, pagdawat sa mga pakigsaad ug ordinansa sa ebanghelyo (lakip ang bunyag), ug mapasalamatong kasingkasing nga nagdasig kanato nga mopalayo sa tanang dautan, sa “pagpas-an sa [atong] krus matag adlaw” (Lucas 9:23), ug sa pagsunod sa Iyang mga sugo—tanan Niyang mga sugo (tan-awa sa Juan 14:15). Kami nagmaya uban ni Apostol Pablo: “Salamat sa Dios, [kinsa] naghatag kanato sa kadaugan pinaagi sa atong Ginoong Jesukristo” (1 Mga Taga-Corinto 15:57). Niana nga diwa, usa sa mga propeta sa Basahon ni Mormon misulat, “Kami naghisgot mahitungod kang Kristo, kami nalipay diha kang Kristo, kami nagsangyaw mahitungod kang Kristo, kami nanagna mahitungod kang Kristo … nga ang among mga anak mahimo nga masayud sa unsa nga tinubdan sila mahimo nga mangita alang sa kapasayloan sa ilang mga sala … [ug] molantaw unta sa umaabut ngadto niana nga kinabuhi nga anaa diha kang Kristo” (2 Nephi 25:26, 27).

Naglaum ko nga kining pagsaksi nga akong gipamatud-an kaninyo ug sa kalibutan makatabang kaninyo nga makasabut sa dili mahulagway nga gugma nga among gibati alang sa Manluluwas sa kalibutan dinhi sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Sumala sa atong gipakita nga susamang debosyon sa Ginoong Jesukristo ug sa mga hagit nga giatubang nato sa katilingban, siguradong adunay paagi nga kita magkahiusa sa nasyonal—o internasyonal—nga panawagan sa Kristiyanong konsensya. Pipila ka mga tuig ang milabay si Tim LaHaye misulat:

“Kon ang relihiyusong mga Amerikano magtinabangay alang sa moral nga kaayohan sa tanan, kita magmalampuson sa pag-establisar og usab sa moral nga mga baruganan sa publiko nga gilauman sa atong katigulangan nga gigarantiyahan sa Konstitusyon [sa Estados Unidos]. …

“… Ang tanang relihiyusong katawhan sa atong nasud kinahanglang motahud sa ubang relihiyon ug sa ilang pagtuo. Dili kinahanglang dawaton nato ang ilang pagtuo, apan tahuron nato ang katawhan ug makaamgo nga kita daghan og pagkapareha sa usag usa kaysa mga kalibutanon niining nasud. Panahon na nga magkahiusa ang tanang relihiyosong mga tawo batok sa atong komon nga kaaway.”⁴

Aron masiguro, adunay risgo sa pagkat-on og usa ka bag-ong butang kabahin sa usa ka tawo. Ang bag-ong mga ideya makaapekto sa kaarang mga panglantaw, ug sa ingon ang bag-ong panghunahuna sa atong panglantaw sa kalibutan mahitabo gayud. Kon kita molantaw lapas sa kolor, kagikan, higala, simbahan, sinagoga, mosque, pagtuo ug pahayag sa pagtuo, ug kon kita maningkamot nga molantaw kon si kinsa ug unsa sila—mga anak sa sama nga Dios—adunay maayo ug nindot nga mahitabo kanato, ug kita mas mapaduol sa Dios kinsa Amahan natong tanan.

Gikinahanglan kaayo niining mapugsanon ug libug nga kalibutan ang Kristiyanong pagtuo, kalooy, ug pagsabut. Si Joseph Smith nakaobserbar niadtong 1843, wala kaabut og usa ka tuig sa wala pa siya mamatay: “Kon akong gihunahuna nga ang katawhan anaa sa kasaypanan, ako ba silang iduot? Dili. Ako silang ipataas, ug diha usab sa ilang pamaagi, kon dili nako sila madani nga ang akong paagi mas maayo; ug dili ako mamugos ni bisan kinsang tawo nga motuo sama sa akong pagtuo, pinaagi lamang sa kaayo nga mangatarungan, kay ang kamatuoran mangita sa iyang kaugalingong paagi. Motuo ba kamo ni Jesukristo ug sa Ebanghelyo sa kaluwasan nga Iyang gipadayag? Ako motuo. Ang mga Kristiyano kinahanglang mohunong sa pagdinautay ug paglalis sa usag usa, ug moamuma sa mga baruganan sa panaghiusa ug panaghigala; ug ila kining buhaton sa dili pa moabut ang milenyum ug si Kristo ang maghari sa Iyang gingharian.”⁵

Kini akong tapuson uban sa gugma alang kaninyo pinaagi sa duha ka pamulong sa panamilit diha sa atong kasulatan. Una gikan sa Bag-ong Tugon sa tigsulat sa Mga Hebreohanon:

“[Hinaut] ang Dios sa kalinaw, nga nagbanhaw sa atong Ginoong Jesus, ang dakong magbalantay sa mga karnero, pinaagi sa dugo sa dayon nga pakigsaad,

“Magasangkap unta kaninyo sa tanang maayong butang aron kamo makatuman sa iyang kabubut-on, nga magabuhat diha kaninyo sa makapahimuot sa iyang pagtan-aw, pinaagi kang Jesukristo; kang kinsa maiya unta ang himaya nga hangtud sa kahangturan. Amen” (Mga Hebreohanon 13:20–21).

Ug kini gikan sa Basahon ni Mormon, usa ka amahan nagsulat ngadto sa iyang anak:

“Pagmatinud-anon diha kang Kristo … [ug] hinaut unta nga [Siya] mobayaw kanimo, ug unta ang iyang mga pag-antus ug kamatayon … ug sa iyang kalooy ug pagkamainantuson, ug ang paglaum sa iyang himaya ug kinabuhi nga dayon, moabut sa imong salabutan sa kahangturan.

“Ug unta ang grasya sa Dios nga Amahan, kansang trono anaa sa kahitas-an sa mga langit, ug sa atong Ginoo Jesukristo, kinsa naglingkod sa tuo nga kamot sa iyang gahum, hangtud nga ang tanan nga mga butang mahimo nga alagad ngadto kaniya, ug magpabilin uban kanimo hangtud sa kahangturan. Amen” (Moroni 9:25–26).