Tagamtama ang Higayon

Ang akong asawa, si Harriet, ug ako ganahang magbiseklita. Nindot nga mogawas ug tagamtamon ang katahum sa kinaiyahan. Kami may piho nga rota nga among biseklitahan, apan wala mi maghunahuna kon unsa na kalayo among naabtan o unsa mi kapaspas ikompara sa uban nga nagbiseklita.

Apan, usahay maghunahuna ko nga kita kinahanglang makigkompetinsya. Naghunahuna ko nga makakuha mi og mas maayong panahon o makapakusog og biseklita kon mas maningkamot mi og gamay. Ug usahay masayop gyud kog hisgut niini ngadto sa akong talagsaong asawa.

Ang iyang sagad nga reaksyon sa akong sugyot niini nga matang kanunay nga mabination, klaro, ug direkta kaayo. Siya mopahiyom ug moingon, “Dieter, dili kini lumba; kini usa ka panaw. Tagamtama ang higayon.”

Sakto gyud siya!

Usahay sa kinabuhi kita nag-focus pag-ayo sa finish line nga kita napakyas sa pagsinati og kalipay diha sa panaw. Wala ko magbiseklita uban sa akong asawa kay ganahan kong makaabut sa padulngan. Nagbiseklita ko tungod kay ang kasinatian uban niya nindot ug makalingaw.

Dili ba ingon og walay pulos kon dili makasinati sa kanindot ug kalipay tungod kay kita kanunayng nagpaabut kon kanus-a kini matapos?

Kita ba maminaw sa nindot nga musika nga magpaabut sa katapusang nota nga motapos una kita makaingon nga nalingaw gyud ta niini? Dili. Kita maminaw ug mokonekta sa lain-laing melodiya, gipaspason, ug harmoniya sa tibuok komposisyon.

Kita ba mag-ampo nga “amen” lang ang gihunahuna? Siyempre dili. Kita nag-ampo aron masuod sa atong Langitnong Amahan, sa pagdawat sa Iyang Espiritu ug mobati sa Iyang gugma.

Dili kita magpaabut nga malipay kon moabut na ta sa atong kapaingnan, sa pagdiskobre lang nga anaa ra diay ang kalipay—kanunay! Ang kinabuhi dili ingon nga modayeg lang sa paghunahuna sa nangagi. “Kini mao ang adlaw nga gibuhat sa Ginoo … ,” misulat ang Salmista. “Managmaya ug managlipay kita.” [Salmo 118:24.]