2013
Ang Akong Igsoon Mituo Nako
Marso 2013


Ang Akong Igsoon Mituo Nako

Mitabang si Dan nako sa pagpalambo og talento nga wala ko kasiguro nga naa nako.

Imahe
boy with a microphone

Paghulagway pinaagi ni Guy Francis

Nag-edad ko og 15 sa dihang akong nahibaloan ang kamatuoran sa akong mga talento—o sa mas eksaktong paagi, ang akong kakulang niini—sa usa ka bahin niini: Dili ko makakanta.

Misulay ko sa usa ka pasundayag sa komunidad, ug ang akong a cappella solo yabag kaayo nga sa tunga-tunga ang tigduyog misaka ug misugod sa pagduyog tungod sa kalooy. Human niana, ako nanumpa nga walay usa ang makadungog pa nga ako mokanta. Panahon na sa pagpadayon ug pagpangita og laing kalingawan tungod kay ang usa ka makauulaw nga kasinatian sobra na.

Hinoon, ang akong magulang nga si Dan, kinsa maayo kaayong mag-aawit, adunay laing mga plano. Mga bulan human sa akong awdisyon, nangutana siya nganong mahadlok kaayo ko nga mokanta karong bag-o.

“Yabag ko,” giingnan nako siya. “Dili ko makakanta.” Wala motuo si Dan nako. Bisan pa sa akong pagpamalibad, nakombinser ko niya nga mokanta diha. Nakulbaan ko.

Wala ko kahinumdom unsay akong gikanta, apan mubo kini, hapit dili madungog, ug morag maoy ebidensya nga ako walay makita nga talento sa pagkanta. Unsay sunod nga gisulti ni Dan nako, akong mahinumduman sa akong kinabuhi. “Tan-awa,” miingon siya nako, “Nasayud ko nga ikaw adunay nindot nga tingog. Kinahanglan lang kang magpraktis.”

Sa Doktrina ug mga Pakigsaad 38:25 gitudloan kita nga “himoa nga ang matag tawo motamud sa iyang igsoon sama sa iyang kaugalingon.” Kon si Dan nagbugal-bugal pa nako ug sa akong pagkanta, sama sa gibuhat sa ubang mga igsoon, sigurado gayud nga dili na gayud ako mokanta, tingali sa tibuok kinabuhi. Hinoon, gibayaw ako ni Dan. Giawhag ako niya.

Sa katapusan, akong gisunod ang iyang tambag ug nagpraktis. Sa akong kasurprisa, sa hinay-hinay miuswag ako. Ang pagkanta nahimong dakong kalipay sa akong kinabuhi. Mikanta ko sa daghang mga choir sa tibuok high school ug dayon sa kolehiyo ug uban pa. Ang pagkanta nagpabilin nga usa sa akong labing dakong kalipay.

Ang Manluluwas mitudlo: “Tan-awa, magdagkot ba ang mga tawo og usa ka kandila ug ibutang kini sa ilawom sa tadyaw? Dili, apan sa kandilero, ug kini mohatag og kahayag ngadto sa tanan nga anaa sulod sa balay” (3 Nephi 12:15). Nakapasiga ako sa akong kahayag, nalingaw ug nagpaambit sa musika sulod sa daghang mga tuig na karon, apan dili unta nako kini mahimo kon wala pa ang pag-awhag sa akong igsoon nga si Dan.