2016
Pagsabut sa Ebanghelyo pinaagi sa Pagkainahan
Marso 2016


Pagsabut sa Ebanghelyo pinaagi sa Pagkainahan

Ang tagsulat nagpuyo sa Idaho, USA.

Ang pagkainahan makahatag nato og talagsaong mga oportunidad sa pagkat-on sa doktrina sa Ginoo pinaagi sa Espiritu.

Imahe
little girl looking at ironing

Si bisan kinsang inahan nasayud nga ang pagdumala sa oras mausab dayon kon moabut na ang mga anak diha sa pamilya. Sa pagkat-on pa-usab kon unsaon sa pagdumala sa akong oras uban sa upat ka gagmay nakong mga anak, nakasinati ko og mga higayon nga nawad-an og paglaum—ilabi na kon bahin sa pagtuon sa ebanghelyo. Lisud ang pag-iskedyul sa pagtuon sa kasulatan ug sa pagsiguro nga kini makahuluganon. Apan pipila ka mga kasinatian nagtudlo kanako nga kon ako magmasulundon ug magmainampoon, ang Ginoo motudlo kanako sa ubang mga paagi.

Ang Atong Langitnong Ginikanan

Usa ka adlaw samtang ako namalantsa, ang usa ka tuig nga si Claire nagsugod sa paghilak diha sa iyang kuna. Oras kadto sa tingkatulog, ug nasayud ko nga kon tagaan dayon nako siya og pacifier, makatulog siyag balik. Tulo ka tuig nga si Lucy nagdula diha sa lawak diin ako namalantsa. Naghunahuna ko sa makadiyot ug dayon nakahukom sa dili pagpalong sa plantsa, kay pipila lang ka minuto ko mawala sa kwarto. “Lucy, nakita ba nimo kana nga plantsa sa ibabaw sa akong taas nga lamesa?” Nangutana ko. “Init KAAYO kana. Kinahanglan nakong ihatag ni Claire ang iyang pacifier. Palihug ayaw hikapa ang plantsa samtang wala ko, o kini makapaso nimo.”

Nakasiguro ako nga nakasabut si Lucy, mao nga dali kong migawas sa kwarto. Mibalik ko pagkataud-taod, ug nakadungog ko og bakho sa luyo sa lingkuranan.

“Lucy?” Nangutana ko. “Hain ka?”

Wala siya motubag.

“Ok ka ba? Ngano nga nagtago ka?”

Gitan-aw nako ang luyo sa lingkuranan ug milingkod sa salog. Iyang gitabunan ang iyang nawong sa iyang mga kamot. Human sa pipila ka pagdumili sa pagsulti nako unsay nahitabo, sa katapusan miingon siya, “Mama, akong gihikap ang imong plantsa.”

Sa sinugdanan naglibug ko nga wala niya tumana ang akong pasidaan. Dayon naguol ko nga mitago siya gikan nako human makahimo og gamay nga sayop, nahadlok nga mawala ang akong gugma ug pagsalig kaniya. Nasayud ko nga wala siyay mahimo sa pagwagtang sa kasakit, ug ako lang ang makatabang nga matambalan ang iyang napaso nga tudlo. Akong gihupay si Lucy, ug gidali nako sa pagdala sa kaligoan aron mahupay ang kasakit, ang Espiritu mihunghong sa akong kasingkasing: “Mao usab kini ang bation sa Langitnong Amahan kon ang Iyang mga anak mapakyas sa pagsunod sa Iyang mga pasidaan ug dili motugot Kaniya nga mohupay sa ilang kasakit nga ilang gikinahanglan pag-ayo.” Nianang higayuna mibati ko og kalipay niini nga kahibalo ug pagsalig sa kaandam sa Ginoo sa pagtudlo kanako.

Tiunay nga Gugma nga Putli

Sa pipila ka tuig ang milabay gitawag ako nga mahimong magtatambag sa kapangulohan sa Relief Society sa akong ward. Akong gibati ang kakulangan sa pagtuman niini nga calling. Misugod ko sa pagtuon sa mga baruganan sa gugma nga putli. Nag-ampo ko sa pagpalambo og mas Kristohanon nga gugma nga putli alang sa mga sister nga akong giserbisyohan. Apan dili ko sigurado unsay hitsura o bation nako niining espirituhanon nga gasa.

Ang akong kabalaka misulod sa akong hunahuna samtang nagluto ko og paniudto usa ka adlaw niana. Ang akong ikatulong anak nga babaye, nga si Annie, naglingkod sa tunga-tunga nga landing sa among hagdanan, nalinga sa iyang linghod nga imahinasyon. Nagtan-aw ko samtang iyang gikab-ot ang usa ka dulaan, nawad-an sa iyang balanse, ug nahulog upat o lima ka ang-ang sa hagdanan. Midagan ko padulong niya ug naningkamot sa pagpakalma niya samtang siya mihilak. Napahilom nako siya nga nakadungog og hinay nga bakho gikan sa lamesa sa kusina. Gitan-aw nako ug nakita ang singko anyos nga si Claire nga naghilak.

“Dali.” Miingon ko. “Unsay problema?”

Midagan siya aron moapil namo ni Annie nga nagginaksanay. Ang mga pulong nga gisulti niya usa ka direkta nga tubag sa akong mainampoon nga mga pangutana kabahin sa gugmang putli.

“Akong nakita si Annie nga nahulog, ug dayon mitan-aw kaniya ug nakita ang kasubo nga iyang gibati,” siya miingon. “Mas maayo pa nga ako mahulog sa hagdanan alang ni Annie kay sa magtan-aw kaniya nga mahulog.”

Ang panghunahuna miabut dayon sa akong hunahuna pinaagi sa Espiritu, “Mao kana ang gugma nga putli.”

Magtubo diha sa Hugot nga Pagtuo

Bag-uhay lang, ang akong bana mitudlo sa among mga anak mahitungod sa istorya ni Moises. Ako miingon, “sa akong hunahuna ang hugot nga pagtuo sa inahan ni Moises talagsaon! Iyang gipadala si Moises sa suba ug nag-ampo nga ang Langitnong Amahan mobantay kaniya. Mahunahuna ba ninyo ang katalagsaon sa iyang hugot nga pagtuo nga isalig ang iyang anak ngadto sa Langitnong Amahan?”

Si Lucy nangutana, “Ma, ikaw ba adunay hugot nga pagtuo?”

Talagsaon kadto nga pangutana. Naghunahuna ko niini sa makadiyot ug dayon mipakigbahin og pipila ka mga kasinatian nga akong nasinati dihang malampuson akong misalig sa Ginoo uban sa hugot nga pagtuo. Ang mga panaghisgutan nga misunod makapalig-on sa tibuok pamilya. Ang iyang pangutana mosulod sa akong hunahuna sa tanang higayon. Makapalig-on nga masayud nga ako mahimong makabaton og hugot nga pagtuo sama sa inahan ni Moises.

Samtang ako maglakaw pinaagi sa hugot nga pagtuo, mag-ampo, ug masulundong magtuon, ang Ginoo mogamit sa akong kasinatian isip usa ka inahan sa pagtudlo kanako sa Iyang doktrina pinaagi sa Espiritu. Ug Siya nagtudlo kanako kanunay, bisan pa sa gamayng panahon sa pagkaginikanan.